Effenaar Eindhoven
Vrijdag 23 & zaterdag 24 augustus

Volgende week daalt in Effenaar het grootste psych-, garage-, drone- en postpunkfestijn van Nederland neer. Tijdens Fuzz Club Eindhoven kun je helemaal uit je plaat gaan op alles tussen de meest kleurrijke en inktzwarte muziek die er te vinden is.

Eerder spraken we al met de kapitein van het beruchte Fuzz Club-label over de editie van dit jaar en daarna hebben we nog een ticketactie online gezet. Vandaag gaan we je helemaal bijkletsen over de line-up van het festival, want jongens en meisjes: wat is er veel te zien op 23 en augustus!

Kikagaku Moyo, Iceage, The KVB, Night Beats, Tess Parks, The Underground Youth, Froth, Les Big Byrd, Snapped Ankles, Whispering Sons, The Myrrors, Singapore Sling, Minami Deutsch, The Oscillation, 10 000 Russos, The Janitors en Medicine Boy: een greep van de namen die je kunt zien. We gaan je kriskras en audiovisueel meenemen door de programmering!


Beginnend met een aantal van de namen bovenaan het affiche: Kikagaku Moyo. De eerste is een stelletje Japanse psych-goden uit Tokyo dat al jaren fantastische platen uitbrengt en in Nederland inmiddels een grote naam is. Met het muzikale hoogtepunt House In The Tall Grass in 2016, leek de band zichzelf even te hebben overtroefd. Tot de band vorig jaar met het overweldigend sterke Masana Temples liet horen dat het simpelweg continu op de toppen van zijn kunnen werkt.

Het gevoel van deze band omschreven we eerder als: ‘De gitaartonen zijn even warm en troostend als de kop thee die je naast je bord hebt staan en toch net zo warrig als je hoofd dat een kwartier geleden nog in dromenland tussen de kussens lag.’

Nog lang niet bij de dertig in de buurt en toch lopen deze jongens alweer bijna tien jaar succesvol mee. Niet voor niets is de band een van de headliners tijdens Fuzz Club Eindhoven. We hebben het dan over de duistere en altijd-hun-ogen-dichtknijpende-mysterieuze postpunkheren van Iceage. De Deense band die wij vorig jaar nog spraken rondom de nieuwe en meest toegankelijke plaat tot nu toe: Beyondless. Fascinerende gasten, fascinerende muziek.

The KVB en Night Beats zijn ook van die bands die al jaren door blijven gaan met het releasen van sterke platen en maar beter blijven worden. We volgen ze al een tijdje, zo interviewden we The KVB lang geleden al eens tijdens het Liverpool Psych Fest en Night Beats nog tijdens Incubate in 2013. De shoegazers van The KVB trapten het gaspedaal vorig jaar nog flink in op Only Now Forever en Night Beats liet dit jaar met een nieuwe bandbezetting een compleet nieuwe sound horen met het album Myth Of A Man. Inclusief een bizarre groove die we totaal niet kenden van de band. Wat bleek, het album is opgenomen met oud-leden van Elvis Presley en Aretha Franklin…!

De Canadese Tess Parks werd ontdekt door niet de minste naam in de Britse muziekbusiness: Alan McGee, de oprichter van Creation Records en drijvende kracht achter bands als The Jesus And Mary Chain, Primal Scream en Oasis. De laatste plaat van Parks, Blood Hot, dateert inmiddels alweer uit 2013. Ze is dan vooral druk en bekend om haar samenwerkingen met onder meer The Brian Jonestown Massacre-frontman Anton Newcombe. Aan Skiddle vertelde ze onlangs overigens wel dat ze bezig is met een nieuw album, daar gaan we dan vast meer van horen tijdens Fuzz Club Eindhoven.

Een niet-te-missen act tijdens het festival is absoluut The Underground Youth, ondertussen een grootheid in de psych-scene en een band die de laatste tien jaar albums aan de lopende band uitbracht. Dit jaar verscheen van de Manchester/Berlijnse band nog Montage Images of Lust & Fear, een plaat die door Louder Than War werd omschreven als: ‘Post-punk intensity never sounded so supernatural.‘ Liefhebbers die het gat van The Birthday Party al een tijdje missen, doen zich er goed aan om deze discografie uit te pluizen.

Een persoonlijke favoriet van ons is Froth: ijskoude artpunkers die een album uitbrachten dat naar ons idee een beetje ondergesneeuwd is. Waaronder precies, is ons ook de vraag, want het in juni verschenen Duress is een ontzettend sterke plaat. De band uit Los Angeles ging eerder op tour met Interpol en Ride en bewees onder meer op Best Kept Secret in 2017 het in zich te hebben om door te stoten naar een volgend niveau. Hopelijk slaat de band tijdens Fuzz Club Eindhoven zijn vleugels helemaal uit.

Het middelste gedeelte van de Fuzz Club Eindhoven-programmring is ontzettend druk met bands als The Warlocks, de psychedelische drone-band uit Los Angeles die alweer twintig jaar meedraait. Of The Vacant Lots, die eerder samenwerkte met Anton Newcombe, ‘Sonic Boom’ van Spaceman 3 én Alan Vega van Suicide, die een van zijn laatste opnames maakte op het laatste album van de band: Endless Night.

Met Whispering Sons zaten we vorig jaar nog om de tafel om wat licht te schijnen in de duisternis van deze Belgische band, die op het moment echt knetterhard gaat en het ene na het andere grote festival aan gort speelt. Een ander hoogtepunt vindt ongetwijfeld plaats met de show van Snapped Ankles, de als boomstam verkleedde band die met Come Play The Trees een knetterharde synthpostpunk-plaat maakte die wel door het geluid leek te gaan. Dit jaar verscheen Stunning Luxury, met opnieuw een ritmische puzzel aan drumpartijen en repetitieve, kloppende synths die maar de hoogte in blijven stijgen. Deze band, serieus! Dit is de meest catchy en psychedelische act van dit moment.

Uit IJsland worden de gitzwarte, film-noir en dadaïstische heren die Singapore Sling vormen opgetrommeld. Een band waar wij twee jaar geleden een feature over schreven en waarin we Singapore Sling op de snijtafel hebben gelegd. Ook alweer bijna twintig jaar podia opblazend, dus daar mag je het nodige van verwachten. Omcirkel die maar vast in je mentale tijdschema.

Peddlers of heavy drones and fuzzed nightmares since 2004‘, is de manier waarop The Janitors zichzelf verkoopt en dat is een advertentie waar wij even bij blijven hangen. Voor het gemak bracht de Zweedse band dit jaar een overzicht uit zijn vijftien-jarige carrière onder de overzichtelijke naam 15 Years Of Fuzz And Folköl. Nou, hoe makkelijk wil je je huiswerk kunnen doen?

Medicine Boy is dit jaar opnieuw van de partij in de Lichtstad, een herkansing voor de mensen die de band vorig jaar gemist hebben. Het Zuid-Afrikaanse duo haalt zijn inspiratie onder meer uit Spiritualized en Nick Cave. Onder meer op het laatste album Lower uit 2018 komt er een bijbehorende mythische duisternis naar voren, met sombere en openhartige vocalen, een sprankje licht aan het eind van elke zin en een draaikolk aan synths en duivelse gitaarmuren. 

Keiharde psychnoise is er voor de liefhebbers met The Gluts en ‘kom-ik-ooit-nog-uit-deze-trip-psych’ is er in de vorm van The Oscillation (die we in een ver verleden weleens interviewden). Een groep waar we eerder dit jaar nog over schreven: ‘Oneindig rondtollend in een onbekend en hypnotiserend universum’, zijn de Japanse krautrock-stuwers van Minami Deutsch. Onze feature over de band lees je hier.

Denderende Chileense psych: vrees niet, die is aanwezig met Vuelveteloca en dan nog een laatste tip die we je mee willen geven: Les Big Byrd. Waarover Fuzz Club-baas Casper Dee ons onlangs vertelde: ‘Ik kijk erg uit naar Les Big Byrds, ik vind het album Iran Iraq IKEA geweldig en dat zou zomaar een van de hoogtepunten kunnen worden.’ Zeg achteraf niet dat we het je niet verteld hebben!


Fuzz Club Eindhoven-playlist
De hele line-up achter elkaar horen in één grote lijst? Het festival heeft een playlist van bijna drie uur samengesteld waar alles acts in te vinden zijn!


WEBSITE EFFENAAR | FACEBOOK-EVENT | TICKETS

Volcom Festival
Zaterdag 24 augustus

Volgende week zaterdag staat Breda op zijn kop als Volcom Garden zijn vleugels uitslaat boven Pier 15. Met kunst, muziek, DJ’s, allerlei eten en drinken plus een platenmarkt, wordt het een bijzonder kleurrijk event voor skate- en muziekliefhebbers. En geloof het of niet: het is ook nog eens gratis toegankelijk!

Het zwem-, skateboard- en skate-kledingmerk organiseert de Volcom Garden Experience Tour dit jaar in Breda, Bordeaux en Berlijn. Het event is oorspronkelijk begonnen in het Texaanse Austin, waar het zo’n succes was dat Volcom besloot de oceaan over te steken en daar een dikke dag vol kunst en muziek te programmeren. Zo spelen onder meer King Khan Ltd., Mozes and the Firstborn, Pizza Knife, Donna Blue, Niko en Leopard Ale tijdens de Nederlandse editie.

Voor zo’n dag rondom een skate-thema moest er natuurlijk een geschikte stad worden gevonden en dan kom je al snel uit bij het Bredase Pier 15. Zonder twijfel een van de tofste festivalarea’s van Nederland, waar we onder meer tijdens Surf & Turf Fest aanwezig waren. Binnenin het gebouw op het Haveneiland is de waanzinnig mooie skatehal en buiten een bowl, een basketbalveld en een freerunpark. We maken je eerst even lekker met een paar toffe foto’s en daaronder geven we je onze tips voor het festival.

Foto: Mathijs Tromp

Foto: Sabrine Baakman
Foto: Sabrine Baakman
Foto: Sabrine Baakman

King Khan LTD.
Te beginnen met wel een hele sicke boeking, want King Khan komt met zijn LTD.-uitvoering naar Volcom Garden! De punkgoeroe richtte deze band op met een andere legendarische garage-grootheid: Sean Wood van The Spits. Het resultaat is Louder Than Death, dat zijn platen uitbracht via het waanzinnige label In The Red, dat eveneens werkt met bands als Ty Segall, Wand, Reigning Sound, Jon Spencer en Ex-Cult.

Vorig jaar bracht de band zijn zelfgetitelde album uit en dat is net zo knettergek als je zou verwachten van deze twee. Waarbij we nog niet eens verteld hebben dat Aggy en Looch van Magnetix in deze band spelen. Eigenlijk te bizar voor woorden hoe super hard LTD is en dat kun je ‘zomaar’ zien in Pier 15!


Foto: Ab Al-tamimi

PIZZA KNIFE
Furore maken in de skate- en punkscene doet PIZZA KNIFE ondertussen alweer een tijdje. Het is nihilistische garagepunk wat de klok slaat bij deze Utrechters, die zich laten inspireren door bands als GG Allin, The Spits (heb je ze weer), Bad Brains en Dr. Duval. De liveshows, kunnen we je uit ervaring vertellen, zijn echt retegoor en retesick.

Met frontman Rutger de Boer weet je dat het lekker uit de klauwen gaat lopen, want hij ligt meer op het publiek dan dat hij op het podium staat. Om een idee te krijgen, luister hieronder het 46 seconden durende Hate. Kort, krachtig en knetterhard: wat heb je nog meer nodig? Ja, nog veel PIZZA KNIFE en dat kun je krijgen ook!


Foto: Tess Janssen

Mozes and the Firstborn
Zijn er nog podia in Nederland te vinden waar Mozes and the Firstborn nog niet zijn experience heeft laten zien?! Dat kunnen alleen nieuwe festivals zijn, want dit decennium is Mozes and the Firstborn tot een van Nederlands beste bands in het circuit uitgegroeid. Binnen de landsgrenzen houden we de band al een tijdje niet meer, maar op 24 augustus is de band erbij met Volcom Garden.

Daar komen de garagerockers onder meer het gloednieuwe en rijk geproduceerde album Dadcore laten horen, met daarop de briljante single Sad Supermarket Song, waarover we nog schreven: ‘Muzikaal gezien doet de hilarisch huilerige single sterker denken aan de VS, waar de Eindhovenaren sinds hun passage op SXSW eerder dit jaar weer wat meer voet aan wal kregen.’ Ga dat zien, want deze band stelt nooit teleur en lijkt nog steeds alleen maar beter te worden.


LEOPARD Ale
Relatief wat onbekender nog in Nederland, is LEOPARD Ale. De band die in 2017 een debuutalbum Abcdefghijkleopardale uitbracht en waar verder eigenlijk niet eens zoveel over bekend is. Er staat niet voor niets in de Instagram-bio van de band: ‘We’re just a couple of weird kids posting conundrums.’ Raadselachtig, dat is deze band zeker, maar een van de verrassingen tijdens Volcom Garden kan het zomaar eens worden.

Ik maak serieus zelden mee dat ik een band opzoek op Facebook en geen enkele social media-vriend hem niet al volgt. Zo aan de namen van de bandleden te zien (we hebben serieus veel Google-searches gedaan), komt de band uit Frankrijk (of Wallonië). Op Spotify doet de band het vooral goed in Berlijn, Frankrijk en Oostenrijk. De band heeft op zijn beurt het beste uit Brooklyn gehaald, van de slick-as-fuck gitaarpartijtjes die aan Mac DeMarco doen denken en de vele funky raps en scratches aan Beastie Boys. Een heel vreemde combinatie die verbazingwekkend goed werkt!


Foto: Jessie Kamp

Donna Blue, Niko en een hoop kunst
Wil je nog meer weten over de nostalgische pop van Donna Blue? Luister dan eens onze radioshow tijdens Motel Mozaique op Operator terug, waar we de band in de studio hadden en van alle kanten hebben belicht. Luister daarna direct de zelfgetitelde EP vol twangy surfgitaren.

Over Niko hebben we ook al zo vaak geschreven. Waarom? Omdat het nou eenmaal zo’n leuke band is! Vorig jaar interviewden we de funky slackerband uit Den Haag die je alleen al moet gaan zien wegens de bijdehante grappen tussen de nummers door.

Credit: Elzo Durt

Op het gebied van kunst kun je je lol op met onder meer de Belgische kunstenaar Elzo Durt, Hugo Zorro, skateboard-fotograaf Jelle Keppens en de Franse illustrator Sinpiggyhead. Voor meer informatie over Volcom Garden: check het event!


WEBSITE VOLCOM | FACEBOOK-EVENT | LOCATIE

Misty Fields
6, 7 & 8 september

Zeker, wij gaan jou vertellen wat voor toffe acts er begin september allemaal te zien zijn tijdens Misty Fields. Maar dat is nog geen gemakkelijke taak, vergis je niet… aangezien er zó veel goede artiesten naar Asten-Heusden komen. We doen een poging!

We kunnen het in principe zo samenvatten: ‘Vertrouw ons: ga naar Misty Fields dit jaar en je gaat een weekend lang uit je dak op sicke bands!’ Als we zelf een festival hadden mogen programmeren, dan had het er ongeveer zoals Misty Fields 2019 uitgezien. Maar goed, als je ons een beetje kent, weet je dat we het altijd leuk vinden om diepte in te gaan.

Dat gaat gebeuren, maar houd je vast: dit jaar zijn onder meer Steve Gunn, together PANGEA, SONS, The Mauskovic Dance Band, Egyptian Blue, Real Derek, Mush, Penelope Isles, YĪN YĪN, Frankie & The Witch Fingers, Donna Blue, Black Leather Jacket, Sports Team, Cabbage, The Mystery Lights, The Murder Capital en Faux Ferocious. En ja, dat zijn allemaal linkjes naar onze eigen artikelen, wat volgens ons de overlapt wel aantoont tussen The Daily Indie en Misty Fields.

Dat is nog niet alles, zo lieten we Real Derek een speciale mixtape maken voor ons, interviewden we eerder de Nederlandse nieuwkomer la loye, een band voor liefhebbers van The National en Big Thief. Een zwoele band om verliefd op te worden, want ook daar is ruimte voor tussen alle knallers die Misty Fields dit jaar naar zijn festival in het schitterende Nationaal Park De Groote Peel haalt.


Gold Star
We beginnen wat meer ‘onderaan de rangen’ van Misty Fields en wel met Marlon Rabenreihter, ook wel bekend als Gold Star. Met zijn band bracht hij vorig jaar een van de fijnste albums uit met Uppers & Downers. Een artiest met drie puike albums en een EP die wat ons betreft véél bekender zou moeten zijn. Of niet en we houden hem lekker voor onszelf…! Daarom waren we blij verrast dat deze oude ziel uit Los Angeles ineens opdook op de poster van Misty Fields.

Het album heet niet voor niets Uppers & Downers, met liedjes over zijn drugsverleden en het vale licht dat hij ergens in de verte nog zag schijnen. Met onder meer hulp van Cameron Avery van Tame Impala en Cole Alexander van Black Lips, smeet hij zijn hele emotionele palet op de band. Een doorleefde troubadour die je raakt en die het niet geleerd heeft op een academie, maar op de straten. Check Gold Star als je fan bent van Neil Young, Lou Reed, Stones, Ryan Adams en luister hieronder de single Get It Togehter (C’mon) of een andere favoriet van ons: Half The Time.


Egyptian Blue
Zitten we eerder dit jaar rustig op kantoor, word je even keihard rechts ingehaald door Egyptian Blue, met een van zijn denderende singles van de EP Collateral Damage. Niet alleen IDLES is fan, wij gingen al snel voor de bijl en schreven het volgende over de band: ‘Op eerdere singles To Be Felt en Collateral zag je in de verte al een flinke donderwolk aan komen drijven, met Contain It komt het pas echt met bakken uit de hemel zetten.’

Roestige spijkers van liedjes, die roodbruine wondjes in je huid snijden zoals de artrockers van Preoccupations en Parquet Courts dat kunnen. Op de EP zijn ontzettend veel interessante ideeën te horen die soms wat weg hebben van de vroege Foals, maar net zo goed van The Clash. Ga maar kijken, voor je het weet moet je de band delen met volle zalen vol andere volgelingen.

*De band is trouwens in juli op tour met The Murder Capital, de band die je dit jaar eveneens op Misty Fields kunt zien! Onlangs interviewden we de Dubliners nog, dat lees je hier en later zagen we ze nog op Metropolis, waar we noteerden in ons kladblokje: ‘Het is vooral de energie die dit gedeelte interessant houdt, want McGovern legt zijn ziel bloot tijdens de show, terwijl de band hijgend de nummers eruit perst. Dat is nog eens wat men ‘een visitekaartje afgeven’ noemt.’


Slift
Heb je het eigenlijk wel even gezien met alle fratsen van King Gizzard en verlang je stiekem naar het oude werk? En wil je daar dan nog een tandje kosmische overdrive bij? Kom dan eens kijken bij Slift, de Franse band die de kick van goede garage in je onderbuik laat borrelen.

Vorig jaar bracht het psychedelische trio La Plànete Inexplorée uit, een stevig groovende plaat die klinkt als wilde golven die tegen een rotsige kust slaan. Doe nog een champignonnetje in je biertje en zie de horizon langzaam verdwijnen in felgekleurde kinetische energiestromen die op de straling van de aarde resoneren.


Mush
In juni gingen we reeds voor de bijl toen we Mush zomaar in onze oortjes kregen. ‘Hallo! Wat is dit dan?’ Het was kennelijk een band uit Leeds, die eerder met acts als YAK speelde (die overigens vorig jaar nog op Misty Fields stond) en zijn express-trein door experimentele rock vol priemende, hoge gitaarlijntjes en krampachtige zanglijntjes trekt. Of we de muziek in een metafoor kunnen gieten? Nou, het klinkt een beetje alsof de band zijn muziek opneemt in een steegje waar nét te weinig ruimte is om te bewegen.

Eind mei verscheen de band zijn debuut-EP Induction Party en namen wij Mush op in onze rubriek TDI Radar. De band zegt zelf: “We willen de hele tijd spelen en tot de verbeelding spreken van vreemde indie-rockers, slackers en freaks door het hele land.” Volgens ons moet dat helemaal geen probleem zijn, want er lopen genoeg fans rond van Sonic Youth, Pavement en Parquet Courts. Ja, toch?


Sports Team
Precies zo’n juiste-plek-juiste-tijd-boeking van Misty Fields: Sports Team is al een tijdje furore aan het maken en sinds Eurosonic in januari is het hek pas echt van de dam. Wij tipten in januari twee acts die je écht zou moeten zien en een daarvan was Sports Team (die andere The Murder Capital, die dus ook op Misty Fields staan). De Britten die in eigen land meer te houden zijn en waar elke muzieknerdmet een blog hijgerig over de band valt sinds de release van de Keep Walking! EP

De band belandde niet alleen op nummer één bij de Eurosonic-lijst van 3voor12 en ging vanaf daar door naar Best Kept Secret en Loose Ends, waar nog meer fans werden verzameld. Zoals we eerder al zeiden: ‘Een band die iets te zeggen heeft, waar je naar wilt kijken, meer over wilt weten en die tegelijkertijd schijt heeft aan wat jij er eigenlijk allemaal van vindt.’ Als een meteoriet zal Sports Team inslaan op de zaterdag van Misty Fields.


Faux Ferocious
Nog eentje dan! All the way from Nashville: gore dissonante krautrock die neigt naar zompige psychedelische progrock. Het is nogal een kermisattractie deze band, met muziek die klinkt alsof er een peleton kippen bij de McDonald’s door de shredder wordt gehaald. Wij pikten de band ergens op rondom de EP, maar nu is er het tweede album Pretty Groovy, dat door Burger Records uit is gebracht.

Om het nog voor je te omschrijven: ‘Retedikke krautrock voor Parquet Courts-liefhebbers. Snelle hi-hatjes, langzame vocals, hypnotische herhaling, vette muzikale mistlagen en uitgesponnen gitaren die zomaar face forward in een stroomversnelling kunnen duiken.’ Klinkt lekker, toch? Ontdek Faux Ferocious hieronder zelf (en tijdens Misty Fields, dus)!


WEBSITE MISTY FIELDS | FACEBOOK-EVENT | TICKETS

Metropolis Festival
Zondag 30 juni

Een wijs mens heeft zondag 30 juni al een tijdje in zijn agenda geblokkeerd, de dag waarop Metropolis Festival plaatsvindt in het Rotterdamse Zuiderpark. Het gratis toegankelijke festival heeft dit jaar weer een vol programma en wij leiden je door deze 32ste editie van het festival.

Mocht je denken: ‘ja, nou, dat ken ik allemaal nog niet zo goed, hoor.’ Vergeet dan niet dat The xx tot The Strokes, Vince Staples, Thee Oh Sees, Bonobo, Primal Scream, The Prodigy, Kurt Vile en Jagwar Ma allemaal al eens op Metropolis speelden. Alleen vorig jaar zagen we al een aantal toffe acts die nu overal hoge ogen gooien zoals Caroline Rose, Confidence Man, Feng Suave en Lewsberg.

Het aftellen is begonnen
De laatste tijd zijn we al lekker de spanning aan het opvoeren, onder meer met een artikel over de lokale en instrumentale retro-futuristen van Les Robots, die voor ons een speciale mixtape maakte. En begin deze maand interviewden we in aanloop naar het festival nog een van de grote sensaties van het moment: de Thaichedelische pingelaars van Yīn Yīn.

Dat en nog veel meer kun je de laatste dag van juni zien tijdens Metropolis. Hieronder geven we je nog een aantal tips uit de programmering om je een goed beeld te geven van wat er zich allemaal afspeelt op Rotterdam-Zuid.


Donny Benét
Het verhaal van deze Australische entertainer is bijna te mooi om waar te zijn. Begonnen in hotellobby’s als Tom Jones-coverzanger en met een achtergrond als jazzmuzikant, raakte hij uiteindelijk verknocht aan glijdmiddel-gladde muziek waar hij inmiddels de wereld mee rondtrekt. Afgelopen jaar was hij een van de opvallendste en leukste verschijningen op de Nederlandse festivals. En Donny Benét, ook wel bekend als ‘The Don’, is back in business voor een nieuwe ronde! In ieder geval met werk van zijn laatste album The Don en wie weet nog wel wat nieuwe tracks.

Tijdens de laatste editie van Grasnapolsky zagen we Benét nog en schreven we het volgende over deze snorro: ‘Sensuele dansmoves van een van de minst aantrekkelijke figuren uit de muziekindustrie gaan gepaard met foute jaren tachtig-synthpop en een saxofoon om het plaatje volledig compleet te maken. Het publiek lijkt het vooral grappig te vinden, maar vergeet niet dat Donny Benét ook gewoon heel erg sappige muziek maakt waar je prima een dansje op kan wagen.’


Westerman
In onze digitale archieven, lees: een server die waarschijnlijk ergens in een onromantische woestijn in Nevada ligt te braden, vinden we in oktober 2018 ons eerste artikel over Will Westerman: ‘Hoe schijnbaar moeiteloos hij met slechts enkele woorden een verhaal kan neerzetten en je mee kan nemen van begin tot eind, is bijzonder. De kracht van Westerman is de eenvoud en simpliciteit in zijn werk.’

Op zijn vorig jaar verschenen EP Ark laat horen welke kleuren deze Londenaar in zijn muziek weet te schilderen. Zijdezachte eighties-shizzle waarmee hij onlangs nog in het voorprogramma speelde van Nilüfer Yanya en Belle and Sebastian. In de internationale muziekmedia wordt hij door zijn super gefocuste muziek vergeleken met acts James Blake en The xx. Westerman heeft een vrij grenzeloze en wat mystieke sound waar je niet helemaal de vingers op kunt leggen en die nog alle kanten op kan gaan. Tijdens Metropolis kun jij hem nog in zijn ‘vormingsfase’ zien en dat is misschien wel de leukste van allemaal.


Foto: Thomas Coe Brooker

YONAKA
Voor een frisse en wat stevigere popact moet je absoluut YONAKA omcirkelen in je tijdschema van Metropolis. The Guardian heeft al voorspeld dat de Londenaren over een paar jaar Glastonbury zullen headlinen en dat vinden wij bepaald geen lullige opmerking. NME schreef: ‘Every moment of Don’t Wait ‘Til Tomorrow begs for the biggest of stages. Yonaka want it all, and they’re in no mood to wait.

In Rotterdam zal de band ongetwijfeld een lekker ruim podium tot zijn beschikking krijgen en gaan we zien hoe die liedjes van het debuutalbum het live doen. Een ontzettend zelfverzekerd klinkend debuut met een dikke productie, scherpe gitaarlijnen en een lekker galmende sound. Luister hieronder waarom dat volgens ons wel goed gaat komen 30 juni.


The Murder Capital
Maar wie echt de show gaat stelen tijdens Metropolis? Dan zetten wij ons geld toch wel in op The Murder Capital: het postpunk-vijftal uit Dublin waar de gitaarscene ontploft lijkt te zijn op het moment; kijk maar naar collega’s als Fontaines D.C.. Deze Ieren gingen eigenlijk al hard voordat ze nog een officiële noot in de studio op hadden genomen, want met een eerste livesessie (zie hieronder) zoemden nationale en internationale programmeurs al rond de band. Dat komt waarschijnlijk door de oprechtheid die de band in zijn muziek en interviews uitstraalt. Ze zijn niet blij met welke kant de maatschappij opgaat en willen daar iets aan doen.

In het Verenigd Koninkrijk verkoopt de band ondertussen al zalen uit en ook Europa gaat dit jaar voor de bij. Wij schreven in januari ter voorbereiding op Eurosonic Noorderslag het volgende over de band:
‘Bij het zien van de livesessie van de band dachten we direct aan de eerste keer dat we Shame zagen in de zomer van 2016 alweer. Net als bij die sessie, is de energie en de spanning in elke vezel voelbaar en je ziet direct: deze guys hebben het, dit gaat hem worden.’ We weten dat de Metropolis-ganger snoeihard gaan op goede postpunkbands als IDLES, dus dit gaat exploderen!


Afterparty, markt en het blokkenschema
Als je er geen genoeg van kunt krijgen, kun je ondertussen traditioneel naar de swingende afterparty in Rotown! Ook hier is de entree gratis en kun je nog even nakaarten over je favoriete acts van Metropolis en worden er tot diep in de nacht plaatjes gedraaid.

Iets anders waar je nog op willen wijzen is de popup-markt dit jaar in samenwerking met Swan Market. Het Rotterdamse initiatief dat uit is gegroeid tot de markt der markten voor creatievelingen die hun mooie spullen willen verkopen aan een divers publiek.

En dan nog als allerlaatste: het blokkenschema voor Metropolis: waarmee het echte puzzelen kan beginnen! Je vindt het via TimeSquare: de telefoonapp voor festivals die – mocht je die nog niet hebben – sowieso een aanrader is.


WEBSITE METROPOLIS | FACEBOOK-EVENT | METROPOLIS IS GRATIS TOEGANKELIJK

L.A. Witch, Levitation Room & Umut Adan
Zaterdag 29 juni

Op een of andere manier heeft het Paard het voor elkaar te krijgen om deze drie bands op één avond bij elkaar te krijgen voor een kwijl-uit-je-mond-lopend-affiche. Wij nemen je mee en vertellen je meer de acts die zaterdag 29 juni in Den Haag spelen.

De Haag popstad staat muzikaal sowieso in de hens de laatste periode, met festivals als The Life I Live, Rewire, Grauzone en Sniester. Onder meer, want er is veel gaande in Den Haag! En het resultaat mag er zijn: vorige week werd nog bekend dat 2018 met ruim 250.000 bezoekers het beste jaar in de 46-jarige geschiedenis van Paard was. Met deze avond moet die lijn door worden getrokken, let’s go!


L.A. Witch
In onze archieven vinden we L.A. Witch alweer terug in 2014. Naast het feit dat je je afvraagt waar de tijd blijft, is het goed nieuws dat de band weer naar Nederland komt. Ruim een jaar geleden speelde de gothpunkers nog in het Paardcafé. Het trio vierde toen nog de release van de spookhuisgarage-EP Octubre en een jaartje daarvoor van de gelijknamige debuutplaat, die werd overladen met positieve recensies.

De band haalt zijn invloeden uit onder meer oude horrofilms, Nirvana en jaren negentig-muziek. Het resultaat is precies waar je aan denkt bij de bandnaam: een partij duistere en met echo overladen muziek die over de zandvlaktes van Californië schalt. Slowcore voor liefhebbers van Mazzy Star en The Jesus And Mary Chain. Filmische muziek die best pop-noir genoemd kan worden, zoals dat weleens mooi omschreven wordt.


Umut Adan
Vintage Turkse psychrock is sinds Altın Gün geen goed bewaard geheim meer en dat is maar goed ook. Het was een van de dijkdoorbraken voor een breder muzikaal palet in Nederland. Ons land is haast te klein geworden voor alle muzikale invloeden van heinde en verre, maar er is altijd nog wel een mooi plekje te vinden. Zeker voor deze in Istanbul geboren Umut Adan, de Turkse muzikant die dit jaar zijn debuutalbum Bahar uitbracht.

Adan maakte die plaat met Marco Fasolo en Liam Watson, die op hun beurt weer werkten met bands als The White Stripes en The Kills. Die elf liedjes tonen maar weer eens de levenskracht van Anatolische rock. Adan vat de oude folksound, omwindt die aan met fuzzy gitaren en verpakt ze in maatschappijkritische teksten, waar meer dan genoeg brandstof voor is te vinden in het huidige politieke klimaat. Gelukkig woont Adan in Italië…


Levitation Room
Potverdomme weer eens tijd dat Levitation Room naar Nederland komt, want dat kan naar onze mening best wat vaker voor zo’n fijne psychband. Wij kwamen bij The Daily Indie deze sixties-adepten een paar jaar geleden tegen via releases op Burger Records en later presenteerden we in Amsterdam een show met Levitation Room en Nouveau Vélo.

Over het ontstaan van de band kunnen we het lang of kort hebben, volgens de heren gebeurde het gewoon: ‘Kind of like how humans crawled out of the slime and came into existence.‘ Precies. Het kwam allemaal tot nu toe wel samen op het kleurrijke debuutalbum Ethos en de release van Warmth Of The Sun en Midsummer’s Daydream. In de lucht hangen hallucinogene fluistertonen en fluisteren de refreintjes zachtjes over groene velden waar de euforische zomer boven zweeft. De bekende thema’s als liefde en leven blijken maar weer eens goed te werken.


WEBSITE PAARD | FACEBOOK-EVENT | TICKETS

Valkhof Festival
13 t/m 19 juli

De programmering voor Valkhof Festival is net rond, maar hier zijn we al met onze beste tips voor een fantastische week in het Nijmeegse Valkhofpark. Het gratis toegankelijke festival dat de perfecte uitvalsbasis vormt voor de gehele Vierdaagseweek, verenigt al jaren muziek uit alle windrichtingen. De afgelopen dagen doken we de line-up in en na een proces van luisteren en selecteren, hebben we een aantal acts opgevist die je wat ons betreft niet mag missen.

Tekst Ricardo Jupijn & Leni Sonck

Om je even lekker te maken, de laatste jaren kwamen alleen al Unknown Mortal Orchestra, Meatbodies, The Moonlandingz, Drugdealer, Aldous Harding, Protomartyr, Andy Shauf, The Growlers en The Soft Moon langs op Valkhof. En alleen vorig jaar kon je Marlon Williams, Kevin Morby, Tune-Yards, Chelsea Wolfe, Bodega, The Limiñanas, Algiers, SONS en Donny Benét langs in Nijmegen.

Nijmeegse ontdekkingstocht
Het is eigenlijk te gek voor woorden als je er zo op terugkijkt, daarom willen we je op het hart drukken: wees er nou bij, jongens en meisjes, potverdomme! Om je nog even lekker te maken, dit jaar staan dus (onder meer!) Mattiel, Julia Jacklin, Girlpool, Bo Ningen, Jonathan Bree, The Murder Capital, Zwangere Guy, Sudan Archives, STUFF., Blanck Mass, Fontaines D.C. (die we speciaal interviewden voor Valkhof), Viagra Boys, Whispering Sons, The Ills en Black Country New Road. Je voelt hem al aankomen: dat wordt een flinke ontdekkingstocht in Nimma. Hieronder vind je onze tips en duik vooral zelf in dat overdadig lekkere programma.

Foto: Leni Sonck

Eerie Wanda
Onlangs spraken we Eerie Wanda-geestesmoeder Marina Tadic over het nieuwste album Pet Town, Valkhof Festival en hoe muziek voor openheid kan zorgen. “Soms ontdekken mensen dat ‘andere’ muziek ook ontzettend tof kan zijn. Het is een heel Europees fenomeen, in Amerika is dit totaal niet gaande eigenlijk. We leven denk ik in een tijdperk waarin alles bestaat en alles is een versie van iets anders.”

Laat je tijdens Valkhof even meenemen naar de droomwereld van Eerie Wanda. Op het nieuwe album overstijgt de psychedelische sixtiespop tijd en ruimte, waardoor je al snel in een aangename bubbel terechtkomt. De realiteit drijft steeds verder weg en laten we eerlijk zijn, dat kan soms ontzettend fijn zijn. Voeg daar nog even de setting van een zonovergoten park bij en perfectie lijkt nabij. (LS)


Black Country, New Road
Zo’n band die je ineens tegen het lijf loopt op een of andere website en denkt: ‘potverdomme, dit klinkt wel lekker. Wat is dit dan weer?!’ Waarna we het in onze Spotify-playlist hebben gezet en ontdekte dat Black Country, New Road een behoorlijk mysterieuze band is.

Maar goed, de muziek spreekt voor zich bij deze Engelsen. Want wat ons direct opviel, was het feit dat de single Athen’s France uitgebracht wordt via Speedy Wunderground. Een label dat wordt gerund door Dan Carey, producer van onder meer Franz Ferdinand, TOY, Bat For Lashes, The Kills, Django Django en waardoor we een hoop toffe acts hebben leren kennen de laatste jaren. In de single-serie werd onder meer werk uitgebracht van Kate Tempest, Childhood, Telegram, Loyle Carner, FEWS, Peluché, Warmduscher, Black Midi en Squid.

En begin dit jaar dus van Black Country, New Road: een zeskoppige band uit Londen/Cambridge die bij elkaar is gekomen na het uit vallen van andere groepen. Lekker bijdehand gezelschap dat geen foto’s van zichzelf plaatst, maar een soort van willekeurige stock-foto’s. Maar wel een intense, fragiele, gevatte en relevante band die je met saxofoon- en vioolpartijen alle kanten op smijt en muziek maakt die direct binnenkomt als je het voor de eerste keer hoort. Luister zelf maar! (RJ)


Post Animal
Wat is het raakvlak tussen Mac DeMarco, White Denim en Tame Impala? Zoek het uit bij Post Animal, want de band belooft een snoepje te zijn voor fans van deze artiesten. Op de psychedelische nummers zijn de synthesizers niet meer van de gitaren te onderscheiden en leidt de muziek een eigen leven. Getrainde muziekliefhebbers horen hier ongetwijfeld een uitdaging in, dus zet 19 juli meteen in je agenda want het Boog-podium is dan the place to be.

Vorig jaar verscheen debuutplaat When I Think of You in a Castle waarop ook vleugjes country en Americana te horen zijn, al valt het geheel ook te plaatsen onder de noemer progressieve rock. Bereid je voor op een mooie trip waarvoor je gewoon in het Valkhofpark kunt blijven, met Post Animal als reisleider. (LS)


Girlpool
Met een vers album komen Cleo Tucker en Harmony Tividad half juli naar Nijmegen in de vorm van Girlpool. Medium-tempo-liedjes die gebukt gaan onder een lading gruis en levens waarin altijd maar gezocht wordt. Het derde en nieuwste album van de band heet What Chaos Is Imaginary en staat vol met meditatieve en impressionistische dreampop die naar de wereld kijkt met een soft focus. Onscherpe randjes vol kleuren die in elkaar overlopen als een nat olieverfschilderij waar je je vinger doorheen haalt.

De sound en met name de harmonieën van de band zijn behoorlijk veranderd, aangezien dit het eerste album is waarop Tucker als transgender door het leven gaat en wat octaven lager zingt door testosteron. Een album over de worstelingen van het worden van een nieuw persoon, terwijl je het verleden toch nooit helemaal van je af krijgt geworpen. Het is een bijzondere ervaring als je ergens tussen de echte en een verzonnen wereld (is er een verschil?) wordt achtergelaten bij het luisteren naar Girlpool. (RJ)


Foto: Tineke Klamer

Viagra Boys
Er zijn genoeg bands die over drugs en alcohol zingen, moeten de Zweden van Viagra Boys gedacht hebben. De punkband vond inspiratie bij de blauwe pilletjes die ze hopelijk zelf nog niet nodig hebben. Hou je van Fontaines D.C. – die we een tijdje geleden nog spraken en ook op Valkhof Festival staan – dan moet je ook even halt houden bij Viagra Boys. We spraken de band een tijdje geleden nog uitgebreid , onder meer over het bijzonder heftige leven van frontman Sebastian Murphy.

De woede waarmee de band ooit de straten van Stockholm terroriseerde, verwerken ze nu in gitaarliedjes met onderliggend hitpotentie. Ook ietwat klassiekere instrumenten krijgen een plekje, want de nummers zitten vol heerlijke saxofoonriffs. Laat je blauwe pilletjes maar thuis deze zomer en slik je portie in muzikale vorm tijdens Valkhof Festival. (LS)


Los Bitchos
Vraag je je soms af – in al dan niet aangeschoten toestand – hoe The Shadows klinken met een paar glazen tequila teveel op? Wij vonden er het antwoord op in de vorm van het Britse vijftal Los Bitchos. Na het horen van A Patricia van Los Destellos verslonden ze tegen bijna illegaal tempo alle instrumentale Peruviaanse cumbia uit de jaren zestig en zeventig die ze konden vinden.

Wat je hoort, klinkt als puur plezier en dat is waar de combinatie zomer en muziek om draait, niet? Waan je op een waar dansfeest in de Amazone op de tonen van Los Bitchos en dat zonder het land uit te moeten, want het gebeurt allemaal in Nijmegen. (LS)


Experimentele programma’s
Los van al deze tips waar je je al uitstekend mee kunt vermaken, zijn er tijdens Valkhof vinden er nog een hoop andere events plaats in samenwerking met lokale organisatoren. Die events vind je allemaal hier en daar is nog een hoop te beleven dat we je niet willen onthouden. Zo neemt Extrapool op 17 juli de Kapel over op het terrein: het Nijmeegse podium en productiehuis waar perfomances, expo’s en geluidskunstenaars hun thuis vinden. Extrapool zet die avond een experimenteel en elektronisch programma neer met Luke Cohlen, Joost M. de Jong Jr., Ben Bertrand en Hunter Complex.

Een ander interessant programma vinden wij het MIST-programma op zondag 14 juli van het festival. Met Miki Yui, Haron en Mika Oki kun je in de Kapel mee worden genomen naar een stukje paradijs vol ambient en elektronica. Een schaars moment van serene schoonheid tijdens al het geweld van de Vierdaagse. Aan de andere kant kun je dit jaar uiteraard weer bouncen bij Club Voerweg, met programma’s die zijn samengesteld door Parasól, Diskodip en Couture. Dikke feestjes vol disco, soul, house en ook nog eens Planet Rose: de langstlopende clubavond van Nederland die een berg elektro gaat laten horen in Nijmegen.

Verder komt het poëzie- en perfomance-platform Mensen Zeggen Dingen op dinsdag 16 juli met een programma met Tim Lenders, Lev Avitan, Jesse Laport, Teddy Tops, Luan Buleshkaj en Simon Mamahit. Maandag 15 juli wordt De Nieuwe Oost binnengevlogen, die een programma hebben samengesteld van schrijvers en muzikanten als Koen Frijns en Ruben den Brok plus Lisa Weeda en Ness. Op de donderdag en de vrijdag staat De Perifeer gepland, het intieme podium waar bekende artiesten iets nieuws kunnen proberen en laten horen. Zo spelen onder meer Kypski en Gareth Davis & Machinefabriek.

Als laatste willen we nog Lichtzaal met je delen, dat plaatsvindt op zaterdag 13 juli: een expositie waarin Rosalie Wammes het dunne verband tussen schoonheid en vergankelijkheid laat zien. Vorig jaar waren we enorm onder indruk door de expositie van Wammes tijdens Motel Mozaique. Doe er je voordeel mee! (RJ)


WEBSITE VALKHOF | FACEBOOK-EVENTINSTAGRAM

Welcome to The Village
18 t/m 21 juli 2019

De line-up van Welcome to The Village zit boordevol heerlijke muziek, maar ook het innovatieve DORP en heel wat kunstzinnige projecten. De steeds groeiende reeks namen zag je al bij ons voorbij komen, maar vandaag maken we je het allemaal nog een stukje makkelijker. We doken de programmering in en delen onze beste tips voor een onvergetelijk juli-weekend in Leeuwarden.

Wij hebben met The Daily Indie nog geen editie overgeslagen sinds we in 2013 aanwezig waren tijdens de allereerste editie van het festival. Met veel plezier hebben we gezien hoe het festival gegroeid is, met een uitgebreid theater- en perfomanceprogramma en de diversiteit aan manieren waarop het festival actuele thema’s aan de kaak stelt rondom zaken als vluchtelingen, innovatie en duurzaamheid. Naast een goede portie kunst en design, is er altijd veel aandacht voor voedsel (van de toekomst), worden er gesprekken georganiseerd en wordt er met lokale makers samengewerkt om bezoekers te voorzien van de lekkerste Friese producten.

Circulair in 2022
Zo is Welcome to The Village een festival dat zich voor iedereen openstelt en met honderden studenten, vrijwilligers, kunstenaars, designers, wetenschappers en bezoekers werkt aan een circulair festival in 2022. Het festival zet zich in voor ‘een wereld die werkt, waar mannen en vrouwen gelijkwaardig zijn, die draait op duurzame energie en waar veel aandacht is voor innovatie.’

Je kunt Welcome to The Village zien als een tijdelijke samenleving in het klein. Eentje waarbinnen het festival onderzoekt hoe de samenleving er in 2030 uit zou kunnen zien en wat daarvoor nodig is om dat te realiseren. Bij het festival geloven ze erin dat kunst en cultuur de aandrijfveer kan zijn voor innovaties in de maatschappij en een festival is een uitstekende plek om dat te testen. Welcome to The Village gebruikt de vrije sfeer en de vrije geesten van zijn diverse groep bezoekers om tot nieuwe ideeën te komen waarmee wordt geëxperimenteerd tijdens het festivalweekend.

Een ideale wereld
Wij kunnen dat beamen: je leeft vier dagen in een andere wereld als je het festival bezoekt. Een mooiere wereld wat ons betreft, waar een vrije en gelijke sfeer in de lucht hangt en logische oplossingen voor allerlei problemen ineens realiteit zijn. Dan is er dus ook nog een gigantisch muziekprogramma, laten we dat even niet vergeten! Wij duiken er hieronder dieper in en dan zien we elkaar gewoon nabij Leeuwarden vanaf 18 juli. Ja, toch!


Flamingods
Exotische rock met psychedelische invloeden luidt het op de site van Welcome to The Village. Wij wagen ons niet direct aan het categoriseren van Flamingods, maar spraken onlangs wel frontman Kamal Rasool over Levitation (het nieuwe album), de bijzondere weg die Flamingods aflegde en exotica in muziek.

“Er zitten heel wat thema’s in deze plaat verwerkt, maar de grote rode draad is dealing with life. Er gebeurde heel wat in ons leven terwijl we aan de plaat werkten. Dat soort gebeurtenissen hebben een stempel gedrukt, maar we wilden dat ook overstijgen en positiviteit in het album verwerken”, klonk het toen. Die positiviteit horen we terug op de nieuwe plaat Levitation en geloof ons maar: dit zal zeker niet misstaan in Leeuwarden. (LS)


Julia Jacklin
Ja, dit wordt een hoogtepuntje tijdens de vrijdag van Welcome to The Village. Alles wat de Australische muzikante Julia Jacklin aanraakt verandert in goud, van haar debuut Don’t Let The Kids Win uit 2016 tot en met het recent verschenen album Crushing. Deze zomer komt ze na een halve wereldtour weer terug naar Europa.

Wij hebben een zwak voor de muzikante, die we inmiddels een aantal jaren volgen. We steken die niet bepaald onder stoelen of banken, zo noemden we de single Cold Caller ‘een van de mooiste nummers van de tijd waarin we leven’ en de vergelijkingen met Angel Olsen, Mazzy Star en Sharon van Etten zijn nooit ver weg. Wij zijn overigens niet de enige fans: Pitchfork gaf een 7,7 aan het album, een 8,5 van The Line of Best Fit, DIY Mag een 8 en The Guardian en de Volkskrant maar liefst vier sterren, die schreef: ‘Een stem om te koesteren, fluweelzacht en toch indringend.’ (RJ)


Foto: Leni Sonck

Yīn Yīn
Nog meer exotica komt uit het zuiden van Nederland. De Limburgse band Yīn Yīn omschrijft zijn muziek als Thaichedelisch, ofwel Thaise psychedelica. Neem het met een korreltje zout, want ze haalden vooral inspiratie uit oosterse toonladders en klanken om daarvan een groovy en dansbaar geheel te maken dat het best tot zijn recht komt onder de stralende zon.

We spraken de bandleden laatst over de stroomversnelling waar zij in terechtgekomen zijn. “Dat toont gewoon aan dat de interesse er is voor vreemde dingen en ik vind het net ontzettend tof dat mensen hier geïnspireerd door raken. Er zijn ook mensen die zeggen dat het niet oké is om zo’n elementen in je muziek te gebruiken, maar je kan het ook anders zien. Het gooit de grenzen open en helpt mensen om meer open-minded te worden.” Gooi je eigen grenzen open tijdens Welcome to The Village op de dansbare tonen van Yīn Yīn. (LS)


Mart Avi
Al een tijd haalt Welcome to The Village allerlei bijzondere acts uit Oost-Europa naar Friesland, zo spraken we daar vorig jaar de programmeurs nog over. Inmiddels oud-programmeur Peter Dijkstra vertelde daarover: “Dit jaar ben ik naar MENT geweest in Slovenië en wij waren ontzettend onder de indruk wat er allemaal gebeurde in Oost-Europa. Vanuit daar hebben we Koen ter Heegde (van Roodkapje en Subroutine Records, red.) zijn hulp ingeschakeld, want hij weet ontzettend veel van wat er daar allemaal gebeurt. Daar komen dan bijvoorbeeld bands als Shortparis en Repetitor uit waar we erg blij mee zijn, die voegen echt iets speciaals toe aan het programma.”

Dit jaar wordt onder meer Mart Avi uit Estland gehaald, de post- en avantpop-producer doet denken aan Scott Walker en Hayden Thorpe (ex-Wild Beasts), maar ook aan Thomas Azier, die dit jaar eveneens op Welcome to The Village speelt. Mart Avi is op zijn beurt een ‘onvoorspelbare superheld’ volgens het festival en dat kun je inderdaad wel stellen als je zijn laatste (en indrukwekkende) album OtherWorld luistert. Door Louder Than War nog omschreven als: ‘OtherWorld is a glorious, modern soul-pop record that dives deep into a wyrd, blue lagoon of the senses and never seems to surface.‘ Ontdek het zelf!

*Als je dan toch bezig bent met Oost-Europese acts: check ook de meedogenloze psychrockende Russen van Lucidvox en de shoegaze van The Ills, die net het nieuwe album Disco Volante / Mt. Average uit hebben gebracht. En misschien komen er nog wel meer aantrekkelijke acts uit het oosten naar het festival, wie zal het zeggen…!


Foto: Bieke Depoorter

MDC III
Even genoeg van alle vocale gekte, dan staat MDC III klaar met een bizar instrumentaal avontuur. Twee drummers en een saxofonist gaan met elkaar in gesprek, op een manier die je waarschijnlijk niet eerder hoorde. Van zachte, ingetogen klanken tot pure extase en horror-achtige sferen, je ervaart het allemaal.

Ook het muzikale trio bestaat niet uit de minste: saxofonist Mattias De Craene kennen we van de Belgische jazzrockband Normann, drummer Simon Segers maakte al heel wat meters met STADT en Absynthe Minded en ook Lennert Jacobs is geen onbekende. Voeg de ervaren muzikanten samen en je krijgt de bezwerende ritmes van MDC III. (LS)


Foto: Ruben van Vliet

DORP
Sla tijdens een weekend Welcome to The Village ook DORP niet over. Een team vol whizzkids, wetenschappers, kunstenaars en andere figuren werkt aan een prototype voor een circulaire economie. Tegen 2050 wil Nederland volledig onafhankelijk zijn van fossiele brandstoffen en schaarse primaire grondstoffen. DORP laat je een week lang proeven van hoe dat eruit zou kunnen zien in de tijdelijke mini-maatschappij die gecreëerd wordt door het festival. Tijdens eerdere edities maakten we al een aantal achtergrondverhalen, zoals De Snackbar van de Toekomst vorig jaar. Binnenkort verschijnt er nog veel meer over de 2019-plannen van DORP bij The Daily Indie, dus houd dat in de gaten!


Morena Bamberger
Gaat die semi-futuristische wereld gepresenteerd in DORP je toch wat te ver, dan is er ook een fantasierijke variant. Kunstenares Morena Bamberger bouwt voor Welcome to The Village een grote installatie middenin de natuur. Het belooft een zintuiglijke ontdekkingsreis te worden doorheen een mysterieus landschap. Denk: spelen met schaduwen, gekleurd licht, beweging en glimmende figuren. Ontsnap even aan de realiteit en duik in een serene wereld waar nieuwe rituelen geboren worden.


Foto: Sõren Meisner

Omvangrijk programma met podiumkunsten
Het programma met performances is dit jaar zo uitgebreid dat het zelfs een eigen trailer heeft gekregen. In totaal zijn er tijdens Welcome to The Village zo’n veertien (inter)nationale voorstellingen te zien, onder andere met Miet Warlop (BE), Francesca Grilli (IT), Doris Uhlich (AT) en Ivo Dimchev (BG).

Uiteenlopende voorstellingen waarbij tweehonderdduizend meelwormen het verval van de mens aantonen, naakte rave-party’s, beroemde queer-performers, Friese kinderen die de toekomst voorspellen en sufirituelen die in een rockshow ontaarden.

Artistiek leider Sjoerd Bootsma vertelt erover: “De makers in ons podiumkunstprogramma laten ons op een andere manier voelen dat er meer is dan tijd en geld en benaderen thema’s als spiritualiteit, communaliteit en het nadenken over de toekomst op geheel eigen wijze.”

Programmeur podiumkunst Jonathan Offereins licht de keuze verder toe: “Ik heb gezocht naar voorstellingen die geen voorspelbare presentatievorm hebben: geen zalen met zittend publiek, maar makers die de grenzen opzoeken. Van één-op-één ervaringen tot expressieve theaterconcerten en van provocatieve dans tot schitterende performance-installaties die soms urenlang duren.” Ja, ook dat kun je allemaal ontdekken tijdens Welcome to The Village! (RJ)


WEBSITE WELCOME TO THE VILLAGE | FACEBOOK-EVENT | TICKETS

Van 10 tot 14 juli wordt het Waalse Dour omgebouwd tot het walhalla voor liefhebbers van alternatieve muziekgenres. De kaartjes voor het festival gaan vlot over de digitale toonbank, dus voor het te laat is delen we alvast onze beste tips voor vijf onvergetelijke dagen bij onze zuiderburen.

Tekst Ricardo Jupijn & Leni Sonck

De overheerlijke line-up van Dour telt meer dan tweehonderd namen. Bovenaan schitteren onder meer A$AP Rocky, Roméo Elvis, Disclosure, Death Grips, Skepta, Apparat en Parov Stelar. Staar je niet blind op deze namen, want onder die headliners zitten minstens zoveel fonkelende sterren als Whispering Sons, Viagra Boys, Agar Agar, Deena Abdelwahed, Charlotte Adigéry, It It Anita, Flavien Berger, Zwangere Guy, Battles, Boy Pablo, George FitzGerald, Tirzah, The Internet, Bonobo, Metronomy, Fontaines D.C. en Sudan Archives.

En zo hadden we speciaal voor Dour eerder al een intens gesprek met Fat White Family over zijn nieuwe album en de band zijn plannen. Voor de volledige line-up verwijzen we graag door naar de officiële website van het festival, maar wat hieronder volgt, mag je wat ons betreft zeker niet missen.

Nu Guinea
Van onze radar rechtstreeks door naar een van dé tips voor Dour: Nu Guinea. Het Italiaanse experiment vol funk en disco is de perfecte uitnodiging voor een dansje op de zaterdag van Dour. Of als het van ons af hangt, dan staat niemand stil tijdens de set van de in-Berlijn-wonende-Italianen.

Mochten de weergoden het festival niet helemaal gunstig gestemd zijn, dan kunnen we gelukkig altijd op dit duo rekenen. Met fijne ritmesecties wordt de temperatuur alvast de hoogte in gestuwd. Op de tonen van Nu Guinea word je meegenomen naar een tropische wereld, ver van de reeds betreden paden.


Foto: Flor Maesen

Whispering Sons
De experts van hedendaagse postpunk, die vinden we in de vorm van Whispering Sons. De band won ooit Humo’s Rock Rally, de wedstrijd die naast De Nieuwe Lichting vaste leverancier is van Belgisch talent klaar voor een internationale doorbraak.

Vorig jaar verscheen het angstaanjagend sterke debuutalbum Image, een dynamische plaat die alle facetten van de band op de juiste manier belicht. Met haar diepe stem vol charisma is frontvrouw Fenne Kuppens klaar ook jou het duister in te sleuren en je hart te veroveren. Meer weten over de band? Lees dan nog eens ons interview terug met de band! (LS)


Foto Jan Rijk

Fontaines D.C.
Het is maar de vraag of de festivalweide van Dour opgewassen is tegen het geweld van de Ierse postpunkers. Dit jaar verscheen Dogrel, het debuutalbum van Fontaines D.C.. De band laat al een tijdje een storm door muziekland razen en lijkt op zowat elk festival te spelen. Onlangs spraken we de band over zijn haat-liefdeverhouding met thuisstad Dublin, de video bij Big en een gemeenschappelijke interesse in poëzie.

Om voet aan de grond te krijgen in eigen land, moest de band eerst zieltjes winnen in het Verenigd Koninkrijk. “Je gaat weg uit Ierland en niemand kraait naar je, maar zodra je dan succesvol terugkomt, vindt iedereen je geweldig en heb je jezelf in feite bewezen.” Dat gaat het vijftal ongetwijfeld ook doen op Dour, dus mochten ze je ziel nog niet gewonnen hebben, be prepared.


Ama Lou
Minimalistische melodieën, grootse nummers. De Britse tourde onder meer met Jorja Smith en mag Canadese hiphopper Drake tot haar fans rekenen. What could go wrong? Niks, als je het ons vraagt. Met miljoenen streams op Spotify en heerlijk klinkende nummers als Tried Up en Wire, lijkt de millenial take-over eerder realiteit dan fictie. Dat Ama Lou met haar herkenbare stem en heerlijke R&B de festivalweide van Dour aan het dansen zet, lijkt ons een meer dan logische gebeurtenis.


Foto: Tineke Klamer

Viagra Boys
Voor het wat rauwere werk is er tijdens Dour altijd genoeg ruimte, zo staat Viagra Boys op het programma. De Zweedse band die al jaren zalen aan het afbreken is door heel Europa en inmiddels ook in de Verenigde Staten furore maakt met zijn snijdende artpunk!

Een tijdje geleden spraken we de band nog over het heftige verleden van frontman Sebastian Murphy, het nieuwe album van de band en hoe hij zijn leven aan het verwoesten was. Gelukkig is daar de muziek waar hij alles in kwijt kan en dat zorgt voor flink explosies op het podium. (RJ)


Foto: Judas Companion

Deena Abdelwahed
Deena Abdelwahed bracht vorig jaar haar debuutalbum Khonnar uit, vol nummers over het niet conformeren, het weglopen van de norm, dwars liggen. Niet voldoen aan je Tunesische afkomst, niet voldoen aan het generieke beeld van een vrouw, niet voldoen aan de dwangmatige regels van traditie, muziek, niet voldoen aan de culturele conventies van oost en west, noord en zuid.

Vorig jaar spraken wij nog met Abdelwahed over al deze onderwerpen en legden we de spanningen bloot waar haar muziek bol van staat. Vorig jaar was ze al te zien op Strange Sounds From Beyond en Rewire Festival, in juli kun je de Tunesische muzikant in actie zien tijdens Dour. (RJ)


WEBSITE DOUR | FACEBOOK-EVENT | TICKETS

London Calling Festival
Vrijdag 24 & zaterdag 25 mei

In de gekte van het dagelijkse leven vergeet je misschien weleens wat je allemaal hebt gezien tijdens London Calling. Neem alleen al 2018: Rolling Blackouts Coastal Fever, Bodega, Stella Donnelly, Mattiel, Snapped Ankles, Snail Mail, Fontaines D.C. en Viagra Boys. Zo zie je maar hoe snel het kan gaan en hoe scherp de line-up altijd is. Dit jaar is het niet anders, let maar op. Hieronder vind je een aantal waardevolle tips.

Nog meer features lezen over de aankomende editie van London Calling? Lees hier die over Gently Tender, CHAI, Body Type, The Howl & The Hum en Tropical Fuck Storm.


Still Corners
Zaterdag, Grote Zaal om 23:20
Het Londense Still Corners is het synthpop-duo van je dromen. De ijzige stem van zangeres Tessa Murray zweeft door je hoofd als een geest door een spookhuis, terwijl je wegdobbert op psychedelische gitaar- en synthesizerpartijen. Dreampop waar je niet van gaat gapen! (JK)


Hayden Thorpe
Vrijdag, Kleine Zaal om 18:15
Helaas geen Hotel Lux meer op London Calling wegens een annulering, maar in ruil daarvoor wel voormalig Wild Beasts-frontman Hayden Thorpe. Diezelfde dag verschijnt het titelloze debuut waarvoor we al eerder opgewarmd werden met prachtige singles als Love Crimes en Diviner. Binnenkort hebben wij ook een mooi interview met de Brit, reden te meer om alvast even te kijken wat er volgt na al die jaren Wild Beasts. (LS)


Just Mustard
Vrijdag, Kleine Zaal om 01:45
Just Mustard vat je het best samen als noiserock met postpunk en triphop-invloeden die in no-time van nul naar honderd gaat. De band ontstond in 2015 uit een groepje vrienden en dat klinkt inderdaad niet als een bijzonder onbekend of uniek verhaal. Maar na de opnames van debuutalbum Wednesday ging het ineens wel erg snel: de band toerde onder meer met Fontaines D.C. en werd genomineerd voor de prestigieuze Ierse Choice Music Prize. Op vrijdag laat de band zien waarom. (LS) 


Emerson Snowe
Zaterdag, Kleine Zaal om 24:20
Emerson Snowe ken je misschien wel als Jarrod Mahon, de zanger en bassist van de Australische indierockband The Creases. Solo slaat de muzikant een donkerdere en meer autobiografische richting in. Zijn project zag het levenslicht nadat Mahon besloot geen alcohol meer te drinken, om zich beter te kunnen focussen op het artistieke proces, maar ook op zijn eigen gevoelens en kwetsbaarheden. De eerlijkheid die Mahon als Emerson Snowe laat zien en horen, heeft hem tot nu toe geen windeieren opgeleverd. Zo toerde hij met onder meer Ariel Pink, GUM en King Krule. Op invloedrijke showcasefestivals als SXSW en The Great Escape bleef de Australische muzikant ook niet onopgemerkt. Just sayin’…! (LS)


A.A. Bondy
Zaterdag, Grote Zaal om 17:45
Bondy is geen onbekende in de muziekwereld, zo was hij eerder de leadzanger en gitarist van de Amerikaanse rockband Verbena. Toen de band het voor bekeken hield, besloot Bondy solo te gaan. In 2007 verscheen zijn solo-debuut, waarop hij meer zijn folk-kant opzocht en vooral zijn akoestische gitaar te horen was. De country-nummers tonen met name de zachte en verhalende kant van de Amerikaan. In 2011 zag het derde A.A. Bondy-album het levenslicht: Believers. Daarna werd het dodelijk stil rond de muzikant. Tot hij dit jaar opeens met Enderness kwam, een album waarop de ‘countrypop’ plaats heeft gemaakt voor elektronische klanken die doorsijpelen in zijn prachtige folkballads. Een stap waardoor Bondy ineens weer heel erg 2019 klinkt. (LS)


Penelope Isles
Vrijdag, Kleine Zaal om 18:45
De kern van deze band komt uit dezelfde schoot: broer en zus Jack en Lily Wolter. Ze zochten wat vrienden bij elkaar en al snel was daar een vierkoppige band op het snijvlak tussen melodieuze pop en schitterende psychedelica. Met succes! Zo stond Penelope Isles dit jaar op showcasefestivals als Eurosonic en SXSW en verzorgde de band de support voor acts als British Sea Power en Lost Horizons. Met de verschijning van de debuutplaat deze zomer via Bella Union, zou 2019 zomaar eens het jaar van Penelope Isles kunnen worden. (LS)


Pottery
Zaterdag, Kleine Zaal om 02:15
Uit Montreal komt de psychedelische garagepunk die doet denken aan country with a kick. De band moest het lang hebben van zijn live-reputatie, zo stond Pottery in het voorprogramma van onder meer Oh Sees en Parquet Courts. Ondertussen zijn er een aantal knetterende singles verschenen en in plaats van dat jij naar Canada moet om te zien waar al die heisa over gaat, is de band naar Amsterdam gehaald om zijn verse debuutalbum te komen spelen. Goede deal, toch? (LS)


WEBSITE LONDON CALLING | FACEBOOK-EVENT | TICKETS

Transformer Festival
Zaterdag 15 juni

De formule van Transformer Festival is duidelijk: ‘Een dag vol nieuwe, relevante en spannende muziek van veelal bands die je nog niet kent en waarvan je later zegt: ‘die heb ik nog gezien in de Muziekgieterij’.’ Dat klinkt als een perfecte hap voor The Daily Indie en na het bekijken van de line-up kunnen we dat volmondig bevestigen. In aanloop naar het festival, visten we alvast onze beste tips op.

Tekst Ricardo Jupijn & Leni Sonck

Transformer is echt een festival dat op maat is gemaakt voor de muzikale diversiteit-liefhebber. Dat bleek maar weer uit de laatste namen die onlangs bekend werden gemaakt, waarmee nog meer de breedte en de diepte in gegaan werd. Zo zie je onder meer Amyl & The Sniffers, Penelope Isles, Isbells en Mintzkov in Maastricht. Early adopters: noteer zaterdag 15 juni maar in je agenda, deze ga je niet willen missen!



Isbells
Een nieuwe naam is de Leuvense band Isbells niet, maar het zijn zeker nieuwe tijden voor de band die een paar jaar geleden nog wereldwijd te horen was in een campagne van Trivago. Als de melancholie die je normaal via je muziek het daglicht laat zien, opeens vastzit in je hoofd dan is de gedachte om te stoppen nabij. Het overkwam Gaëtan Vandewoude, frontman van Isbells. In een interview met De Morgen zei hij daar het volgende over: “Ik zag de brokstukken van mezelf op de grond liggen. En ik wist niet meer welke stukken de goede waren, en welke niet.”

We zijn maar wat blij dat we al even kunnen genieten van die vijfde langspeler Sosei. Die plaat werd omschreven als ‘het kleurrijkste en beste album van de band.’ Het proces was iets minder kleurrijk, zo zag Vandewoude zijn thuisstudio in vlammen opgaan, nog voor die in gebruik kon worden genomen.

Voor fans van Bon Iver en Nick Drake is er dichter bij huis dus Isbells. Prachtig, breekbaar en persoonlijk, maar de eindbestemming, die is gelukkig nog lang niet in zicht. (LS)


Foto: Myrthe Ingenhut

Bawrence of Aralia
Een thuiswedstrijd wordt er tijdens Transformer Festival gespeeld door Bawrence of Aralia, waarmee de Maastrichtse muziekscene nog eens duidelijk maakt wat voor toffe bands het in de gelederen heeft. Laat je niet voor de gek houden door de guitige bandnaam die refereert naar de Britse oorlogsfilm uit 1962. Vorig jaar verscheen het sterke debuutalbum Bawredom via Subroutine Records, dat onder meer vier sterren bij mocht schrijven van de Volkskrant en door fans van artiesten als Real Estate, Local Natives en I am Oak toch zeker niet gemist mag worden.

De band speelde onder meer als support van Mild High Club, Peter Kernel en Klaus Johann Grobe, deed afgelopen jaar mee aan Popronde en tourde door Duitsland. Onder meer met die acht liedjes van het debuut die zo zachtjes langs een grijze hemel zweven en als een luchtballon stijgen en dalen boven de glooiende heuvels van Maastricht. (RJ)


Penelope Isles
Het viertal genaamd Penelope Isles verscheen een tijdje terug al op onze radar. Als we de band moeten situeren, mikken we op een raakvlak tussen psychedelica en melodieuze pop. Klinkt veelbelovend, niet? Chlorine en Round, de eerste singles naar aanloop van de debuutplaat klinken alvast ontzettend lekker.

Over die eerste single Chlorine schreven we onlangs nog het volgende: “Het nummer drijft langs een uitgebreid kleurenspectrum, maar het zijn toch vooral de gitaren die een prominente rol in het nummer krijgen. Dromerig en verslavend.” Dat valt dus kort samen te vatten als: hier moet je bij zijn! (LS)


STADT
Zelfs met de gloednieuwe plaat There Is / Nothing Twice wordt STADT nog weleens het ‘best bewaarde geheim van Gent’ genoemd. Met inmiddels drie goed ontvangen albums op zak en een Belgisch muziekjournalistenleger dat om de band heen zoemt, kunnen we dat wel laten vallen. Het laatste album valt goed in de smaak met zijn krautrock, progrock en een dikke lading psychedelica.

Muziek waar alles lekker dwars door elkaar heenloopt en wat je rustig over je heen moet laten komen. Liedjes die plots stoppen, halverwege van genre veranderen en allerhande schizofrene acties. Het klinkt soms als één grote improvisatie waarbij er zo nu en dan stiekem van bezetting lijkt te worden gewisseld. Een experiment waar je met je neus bovenop wilt staan, geloof ons. (RJ)


Foto: Bibian Bingen

Someone
De laatste en niet-te-missen-tip is voor ons Someone. Het nieuwe én multimediale concept-project van Tessa Rose Jackson zit namelijk niet alleen vol psychedelische pop en zelfgemaakte illustraties, er hoort een augmented reality-app bij! Someone presents: Orbit (die vind je hier op Google Play en voor Apple). Bij elk nummer is namelijk een speciaal artwork gemaakt door Jackson en met de applicatie kun je er helemaal virtueel induiken en alle hoekjes en kantjes verkennen.

Check hier een video waar je het met eigen ogen kunt zien. Interactieve kunst gemengd met muziek: dat vinden wij behoorlijk next level. Omdat de muziek zo mooi is (luister hier de verse debuut-EP ORBIT) en alles om het project zo doordacht en origineel is, hebben we haar onlangs uitgebreid geïnterviewd en dat verschijnt snel online. Stay tuned! (RJ)


WEBSITE MUZIEKGIETERIJ | FACEBOOK-EVENT | TICKETS

Vestrock 2019
Vrijdag 31 mei t/m 2 juni

Van 31 mei tot en met 2 juni vormt de historische vestingstad Hulst het decor voor Vestrock, het Zeeuwse festival dat dit jaar tien kaarsjes mag uitblazen. De line-up is daarom ook breder dan ooit en wij doken er al even in om je de must-sees te tippen.

De steeds groeiende line-up voor Vestrock zag je de afgelopen weken al voorbij komen, maar het festival is meer dan dat. Wij spraken met Marcel Verhaar over de unieke locatie en het lekkere eten. Het spoor toch nog een beetje bijster? Dan helpen we je met plezier bij het vinden van de tofste bands.

En denk je: ‘hé, dat klinkt wel tof!’ We hebben nog een ticketactie lopen voor het festival, dan kun je gezellig met ons mee en onder meer bands als Kaiser Chiefs, White Lies, Triggerfinger, Black Honey, White Lies, Nona, She Drew The Gun, Pink Oculus, The Bony King of Nowhere, Fangclub, FATA BOOM en SONS.

Foto: Annelies Van Dinter

The Bony King Of Nowhere
Een festival zo dicht bij de Belgische grens, dat vraagt om een gezonde portie Vlaamse acts. Eentje die je alvast niet kan missen is The Bony King Of Nowhere. In een heel ver verleden spraken we de man naar aanleiding van zijn selftitled album dat toen net verschenen was. Na een korte stilte, verscheen de man weer op onze radar. 23 augustus 2018 werd omgetoverd tot The Bony King Of Nowhere-dag, ook wel de dag waarop Silent Days, het titelnummer van zijn jongste album, bij ons in première ging.

We verschuilen het niet onder stoelen of banken, Vanparys heeft als The Bony King Of Nowhere een plekje in ons hart gestolen. De melancholische folkpop zal dan ook ongetwijfeld prachtig weerklinken tussen de vestingwerken in Hulst. (LS)


Black Honey
Opzwepende nummers en vuige liveshows, dat klinkt als iets wat perfect in het straatje van The Daily Indie past. De Amerikaanse surfpoppers van Black Honey zijn dan ook graag geziene gasten in Nederland en staan voor de tweede keer op Vestrock. Toen we de band in 2017 spraken zei zangeres Izzy daar nog het volgende over: “Ik denk dat het ligt aan de vooruitstrevende en nieuwsgierige mentaliteit die er bij jullie heerst, binnen een cultuur waar altijd erg goed wordt gereageerd op rockbands.”

In de tussentijd is er heel wat veranderd, zo bracht de band zijn debuutalbum uit met de ontzettend originele titel Black Honey. Laat je daardoor niet misleiden, want het album bevat een veelheid aan invloeden waardoor het een soort understatement wordt om Black Honey als indierock-act weg te zetten. Het veelzijdige geluid weerklinkt op de vrijdag van Vestrock over Zeeland, of tot waar de wind en golven de tonen van Black Honey voeren. (LS)


Foto: Vanessa Scheer

In 2018 won de garagepunk-formatie SONS de befaamde wedstrijd De Nieuwe Lichting, een vaste leverancier van artiesten met bakken talent. Dit jaar verscheen debuutplaat Family Dinner waarop de band alles wat nog heel was kapot maakt. Of ze de Zeeuwse stad heel laten, daar durven we geen geld op in te zetten, maar we zijn er wel zeker van dat de doordachte ragherrie een frisse wind laat waaien over het festival.

De Belgische formatie gaat als een speer, voor zijn deelname aan De Nieuwe Lichting hadden ze slechts acht optredens gehad. Tegen het eind van 2018 tikten ze al 72 shows aan. De rode draad daarin? Een hechte vriendschap. In een recent interview dat we met de band hadden, zeiden ze daar het volgende over: “Dat is echt SONS voor ons. We komen gewoon heel erg overeen, maar dat is ook super belangrijk. Het podium is iets waar we elkaar heel hard in hebben gevonden. We staan met zijn vieren op één lijn qua wat we willen met onze muziek. Je kent elkaar zo goed, je kunt elkaar direct aanvoelen. Als we nummers schrijven doen we dat ook alleen als echt iedereen erbij is. We zijn met vieren in een bepaalde wereld, een andere wereld, dat matcht echt super goed.” (LS)


Pink Oculus
Esperanza Denswil ken je inmiddels wel als Pink Oculus, de in Rotterdam geboren en vanuit Amsterdam opererende actrice, producer en zangeres die hiphop, pop, soul, jazz en elektro moeiteloos mengde op haar EP Delicious die ze uitbracht via TopNotch.

De originele ‘Pink Oculus’ was een Malinese magiër die rond 1400, die het meest bekend is om haar truc met de ‘explorerende olifantenvoet’, die later David Copperfield nog zou inspireren. Ze werd zo bekend wegens die truc dat ze als hoofd entertainment aan het hof van koning Mansa Musa. Een verhaal dat tot de verbeelding spreekt, net als de show van Denswil. (RJ)


She Drew The Gun
Vanuit Liverpool startte Louisa Roach de band She Drew The Gun in 2014. Ze wilde iets anders doen, iets veel ruigers, veel politiekers en iets dat meer in lijn ligt van haar invloeden als Kate Tempest en Patti Smith. Het werd een uiteindelijk een denderende psychedelisch popband, hypnotisch en duister met een dun streepje licht dat soms naar buiten piept.

Tussendoor speelde ze nog even bij Fink, maar besloot hiermee te stoppen en door te stomen met She Drew The Gun. Dat ging niet verkeerd, want de band werd – uit een poule van 5.000 bands – de Glastonbury Festival Emerging Talent in 2016. (RJ)


WEBSITE VESTROCK | FACEBOOK-EVENT | TICKETS