Interview

Schuif aan bij het familiediner van SONS: “We zijn met zijn vieren in een andere wereld”


30 april 2019

Vestrock 2019
Vrijdag 31 mei t/m 2 juni

De vier Vlamingen groeiden op in hetzelfde dorp net buiten Antwerpen. Ze speelden jarenlang in verschillende bands, maar nooit met elkaar. Toen oude projecten verwaterden werd de garagepunk-formatie SONS gevormd. Na amper een jaar samen werden ze door Studio Brussel gekroond tot winnaars van De Nieuwe Lichting 2018 en sindsdien heeft de band nog geen moment stilgezeten. Eind 2018 tikten ze al 72 shows aan en nu is daar dan eindelijk het debuutalbum Family Dinner. Een verfrissende portie doordachte ragherrie die de band op 1 juni komt laten horen tijdens Vestrock.

“Na een zomer vol shows was er weinig tijd om te schrijven. De nummers die we toen hadden waren er niet genoeg om een heel album mee te vullen. Dus we hadden ons twee of drie maanden van tevoren opgesloten in het repetitiekot om daar te de laatste nummers te schrijven. We hadden het nog niet eerder zo gedaan, dus het was wel even vreemd. Alle eerdere nummers waren ontstaan uit spontane jamsessies tijdens repetities. Na De Nieuwe Lichting kwam de realisatie dat je muziek ook ergens geluisterd gaat worden, dus dan moet het goed zijn ook. Alleen je gaat er dan al snel te hard over nadenken en dan wordt het te geforceerd, maar gelukkig konden we dat al vrij snel van ons afzetten. We volgen ons eigen gevoel.”

Creepy awkward
Het eerste nummer wat uit die sessies voortkwam was de opener van het album, Family Dinner: “Dat nummer gaat over iemand die zich niet goed voelt in de familie. Dat gegeven vonden we wel interessant en daar hebben we ook onze plaat naar vernoemd. Een family dinner is voor iedereen verschillend. Voor sommige mensen kan dat iets ongemakkelijks of naars zijn, voor anderen is dat leuke ervaring. Maar bijna iedereen kan er zich wel iets bij voorstellen. Het is heel contrasterend met de muziek die we maken. We vinden het zelf geen muziek die je opzet tijdens een familie-diner. Ook zijn de teksten allemaal vrij donker en verhalend. Het is niet dat we zelf de meest donkere personen zijn, maar dat spreekt ons wel het meeste aan. Dat contrast vonden we grappig. De foto voor de albumcover moest dan ook wel creepy awkward zijn. Dus hadden we bij Jens’ oma een etentje georganiseerd met een vriend van ons en het buurmeisje van het repetitiekot. Jens zijn oma en oom hebben toen kroketjes gemaakt. We hebben dat eerst aan die tafel op zitten peuzelen. Toen hebben we die twee vrienden daar neergezet en daar is die foto uit ontstaan.”

Bestekbakken en sitars
Wie bij Family Dinner verwacht de zoveelste standaard garage-plaat te horen heeft het toch goed mis. Psychedelische invloeden, solo’s die rechtstreeks uit de jaren tachtig lijken te komen en catchy vocals maken het eigenwijze SONS meteen herkenbaar. “We hebben voor onze plaat onszelf voorgenomen dat we wat breder gaan dan alleen knallen zoals we gewend zijn bij onze live-optredens. Dus we zijn gaan experimenteren en hebben ook verschillende soorten instrumenten gebruikt. Arno heeft bijvoorbeeld op een sitar gespeeld, maar er zit ook een bestekbak in. De producer liep op een gegeven moment de keuken in, trok een la met rinkelend bestek open, hield een microfoon erbij, en het zit erin! Maar we weten eigenlijk niet zo goed meer in welk nummer. Het is niet alsof je opeens hoort ‘oh, dat is een lepel.’ Het is maar om te zeggen dat we het iets breder hebben aangepakt qua sound.”

Meest afwijkend op de plaat is slotnummer Sneaky Snake, waar de bak met herrie opeens ingeruild wordt voor een donkere en psychedelische soundscape met dystopische vocals en een zeurende cello. “Sneaky Snake is een van de eerste nummers die we ooit gemaakt hebben als SONS. Dat hebben we de eerste optredens zelfs nog live gespeeld met een piano. Die piano hebben we op de plaat achterwege gelaten en ingeruild voor een gitaar. Het is een ander nummer dan de rest, maar ook wel een echt SONS-nummer vanwege zijn psychedelische aspecten.”

Hol van de leeuw
De bruisende scene van Antwerpen is waar het krap twee jaar geleden allemaal begon voor SONS. Bands waar tegenop gekeken werd zoals MOAR, Fake Indians en Double Veterans speelden daar, en dat werd allemaal georganiseerd en geregeld door de drie jongens van Hotsjumenas. Toen SONS met Hotsjumenas in aanraking kwam begon het balletje al snel te rollen. De eerste paar gigs stonden vlot op de agenda. “Maar dan spreken we eigenlijk maar over acht optredens. Toen begon De Nieuwe Lichting al. We hebben hierdoor eigenlijk wel een serieuze stap als band overgeslagen. We werden meteen in het hol van de leeuw gesmeten. Maar we hebben vanaf het begin afgesproken om er volop voor te gaan en zitten dan ook met zijn allen op dezelfde golflengte. Uiteindelijk is het allemaal goed meegevallen. We zijn erg dankbaar voor de kansen die we krijgen.”

Die golflengte is voor de band de rode draad. De vriendenband is sterk en wie SONS treft merkt dat die chemie meteen duidelijk merkbaar is. “Dat is echt SONS voor ons. We komen gewoon heel erg overeen, maar dat is ook super belangrijk. Het podium is iets waar we elkaar heel hard in hebben gevonden. We staan met zijn vieren op één lijn qua wat we willen met onze muziek. Je kent elkaar zo goed, je kan elkaar direct aanvoelen. Als we nummers schrijven doen we dat ook alleen als echt iedereen erbij is. We zijn met vieren in een bepaalde wereld, een andere wereld, dat matcht echt super goed. En dat is iets wat we vanaf het begin al hadden. Vanaf de eerste repetitie, eigenlijk super cliché, leek het wel een film. We begonnen samen te spelen en het werkte. Vanaf dat moment is het begonnen en dat voelt altijd nog goed. We zijn al zoveel keer met de hele band op stap geweest en dat is altijd super tof geweest. We hebben ook eens een paar dagen gehad dat we niet moesten optreden en dan betrapten we onszelf erop dat we nog altijd met dezelfde groep in het café zaten, of dat we individueel naar een optreden gingen en elkaar daar weer tegenkwamen.”

Aankomende tijd staan er al weer een hoop shows op de planning voor SONS. Alleen in Nederland staan de mannen binnenkort al op onder andere Sniester, Down The Rabbit Hole, Kliko Fest, Vestrock en Misty Fields. De ambitie is sterk en het tempo hoog. De druk ligt er goed op, een weekend lang uitslapen zit er voor de band niet in. “We hebben ook gigs staan in IJsland, Zwitserland, Duitsland, en Luxemburg. We willen veel spelen en vooral in het buitenland. Tegelijkertijd zitten we met ons hoofd ook eigenlijk al bij een volgende plaat.” Daarnaast heeft iedereen op dit moment ook nog een baan, behalve Jens, voor wie het niet meer te combineren viel. “Ik ben wel op zoek naar iets nieuws, maar ik zal niks aannemen wat in de weg staat van de band. Als ik er één show voor moet laten, dan doe ik het niet!”


WEBSITE VESTROCK | FACEBOOK-EVENT | TICKETS