Interview

INTERVIEW: together PANGEA


18 juli 2014

Nope, er is niet bepaald een schrijnend tekort aan fijn krakende Californische garagerockbandjes. De stroom westcoastbands die de oversteek naar Europa maken, lijkt nog niet af te zwakken. Maar eens in de zoveel tijd steekt er één met kop en schouders bovenuit. Zo ook together PANGEA, een band die uitgerekend zijn best doet niet in dat rijtje opgenomen te worden.

We waren vorig jaar aangenaam verrast, toen de Californische blog Rollo & Grady een live-sessie plaatste van de band Pangea, met de aangenaam giftige single Snakedog. Pangea – de naam werd na een conflict met verschillende bands die dezelfde naam claimen omgedoopt naar ‘together PANGEA’ – bracht weliswaar al twee albums en een handvol EP’s uit. Uitgerekend de derde langspeler ‘Badillac’ zorgt nu voor de definitieve Europese doorbraak. Uitgerekend, want de plaat is nauwelijks representatief voor wat de band eerder deed.

NCIS
Geloof het of niet, de eerste keer dat Europa met terugwerkende kracht kennis maakte met together PANGEA was in een aflevering van NCIS. Het is best hilarisch om hoofdrolspeler LL Cool J als agent San Hanna bloedserieus te zien vertellen dat hij een achtjarig, ontvoerd meisje ooit leerde om Snakedog te drummen. “Let’s be clear: we hebben dit meisje haar leven gered”, lacht bassist Danny Bengston (dankzij de plaat weet de NCIS-crew het meisje te vinden, red.) “Onze publisher heeft het geregeld. De serie wilde Metallica, maar die waren te duur. Het grappige is dat het meisje acht jaar oud is. Best ongepast om dan ‘my dick is soft’ mee te zingen, haha.”

Die nu al legendarische zinssnede ‘my dick is soft’, uit het nummer Sick Shit, illustreert together PANGEA anno 2014 blijkbaar goed – de band verkoopt condooms met de leus. Het is een nogal tegenstrijdig statement voor een band die twee albums maakte met testosteron-fueled garagepunk party-anthems. Maar al met al is ‘Badillac’ nauwelijks een partyplaat. Uitgerekend de single Snakedog, die zorgde voor de Europese doorbraak, is de link tussen tweede plaat ‘Living Dummy’ en het nieuwe werk van de band. De song staat dan ook niet op ‘Badillac’.

“Het paste niet echt”, legt zanger William Keegan uit. “Het is een makkelijk rocknummer. We vinden het ook niet meer leuk om live te spelen. Het is representatief voor ‘Living Dummy’. Het energielevel is zo anders. Het is ook anders in Europa. Hier kende niemand die plaat, maar thuis is-ie favoriet. Het is toch leuker spelen als mensen je songs kennen. Er veranderde wat toen we realiseerden dat er hier echt naar ‘Badillac’ werd geluisterd.”

Veranderende dynamiek
Het contrast tussen plaat twee en drie is inderdaad groot: ‘Badillac’ klinkt ook heerlijk krakend en schurend, maar wanneer je beter luistert, is het niet allemaal alcohol- en drugsgerelateerde zonneschijn. Keegan: “Ik zat in een verwarrende, verstikkende relatie. ‘Badillac’ is daarom nogal donker en pessimistisch. We begonnen met dertig songs. Tien daarvan waren echt ‘Living Dummy’ deel twee. De rest had een andere dynamiek, die beter paste bij onze smaak van die tijd. Je wil ook niet in herhaling vallen. We hebben intentioneel voor minder positieve songs gekozen. We wilden een ambigue, donkere popplaat maken.”

Garagerock
Met bands als FIDLAR, Black Lips, The Oh Sees en The Growlers, die voor dit genre de weg in Europa plaveiden, was de timing voor together PANGEA precies goed. Bengston: “We dachten dat het lastig zou worden, maar de reacties zijn geweldig. Wat dat betreft voelt het hier als een tweede Amerika. Ik weet dat jullie het fijn vinden om zo genoemd te worden, haha! Maar serieus: natuurlijk helpt het om onderdeel van die scene te zijn, anders zou jij ons nu ook niet interviewen.”

Desondanks laat de band in interviews regelmatig weten niet gediend te zijn van het label ‘garagerock’. “We hadden op ‘Living Dummy’ de intentie om zo te klinken, maar nu niet meer. We hebben op zich niks tegen die scene, we zijn goede vrienden met veel bands. Maar we willen voorkomen dat we daarin gevangen komen te zitten. We willen ook songs kunnen schrijven die ver van garagerock afliggen, zonder dat we mensen afschrikken. Het gaat ook meer om die term. Het reduceert je tot een trend. Overigens vinden we ‘bubble grunge’ zelf de beste genreaanduiding, haha.”

Seks, drugs en rock ‘n roll
together PANGEA mag dan niet de zoveelste westcoastband zijn, dat betekent niet dat de band zijn tijd vult met serieuze, diepgaande filosofie. De bands videoclips spreken boekdelen en Keegan vertelde in meerdere interviews dat hij meestal stomdronken op het podium staat. “Sinds we in Europa zijn valt het mee”, zegt hij. “Eigenlijk pas één keer. De jetlag is ook killing. Sinds we op SXSW hebben gespeeld, zijn we wat verantwoordelijker. Na de show worden we trouwens wel altijd dronken.”

Zulke statements helpen niet bij het afwerpen van het garagerock-label, natuurlijk. De scene en de bijbehorende bands hebben niet het imago van brave huisvaders, maar dat is iets waar together PANGEA niet mee zit. “Het is grappig”, zegt Bengston. “Een band als FIDLAR wordt altijd gezien als een stelletje dronken slackers, terwijl ik geen andere gasten ken die hun carrière zo serieus nemen als zij. Kledingstijl en songsteksten zijn aanleiding om een band zo te zien, ook bij ons. Het is niet per sé slecht om zo’n imago te hebben. Soms wil je niet alleen een band zien die technisch goed speelt. Dronken klojo’s die er een zooitje van maken op het podium kunnen ook leuk zijn. Ik denk dat indierock iets te serieus is geworden afgelopen jaren. Het publiek is dat zat en komt nu naar ons kijken. Dat worden ze ook weer zat en dan neemt triphop het weer over, haha!”

together PANGEA is dan muzikaal opgegroeid – wellicht precies de reden waarom de band nu doorbreekt in Europa: tijdens de hoogtijdagen van de westcoast-garagerock, waar de band dan weer net niet mee wil worden geassocieerd. Maar de scene om de band is dus nog wel degelijk pure rock ’n roll. Keegan besluit: “Het is nu gewoon leuk. Misschien gaan we het uiteindelijk wat rustiger aan doen en onze verantwoordelijkheid nemen. Trouwens: je kan ook best fucked up on drugs zijn én verantwoordelijk!”