TDI Radio

The Monthly #5: over de liefde voor én het tekort aan vinyl

In aflevering #5 van onze podcast The Monthly hebben we het over de liefde voor vinyl én tegelijkertijd het tekort van het product zelf. Want de populariteit is zijn grenzen aan het bereiken. Zo kopen muziekliefhebbers meer vinyl dan ooit, maar tegelijkertijd is er een enorm tekort aan capaciteit om al die platen te produceren.

Dit is een podcast die we in samenwerking met Pinguin Radio produceren. Onze eerdere afleveringen van The Monthly over onderwerpen als NFT’s en talentontwikkeling nog eens beluisteren? Check ze hier!

Onze presentatrice Rian Moonen praat in deze aflevering onder meer met Madelief van de Bor van FlipIt. Met haar initiatief wil ze jongeren overtuigen dat de digitale wereld niet alles is. Hoe krijgen ze die twaalfjarige via Instagram en TikTok aan een platenspeler?

Laurie Zantinge van de Paradiso Vinyl Club vertelt over haar eigen ervaringen met het vinyltekort én over hoe ze toch een paar keer per jaar bij bijna vijfhonderd mensen een EP in de brievenbus krijgt. Aan het begin van het gesprek moet Rian haar meteen excuses aanbieden, maar waarom?

Afsluitend praat redactrice Jasmine Wouwenaar met DJ, podcasthost en labelbaas Nina de Koning. Een duizendpoot die eindelijk vinyl mee naar de club durft te nemen en bij haar podcast De Platencast meteen niemand minder dan Leo Blokhuis aan het werk heeft gezet.

Hoofdredacteur Ricardo Jupijn staat stil bij het overlijden van Jan Kooi, eigenaar van platenzaak Elpee in Groningen. Jan gaf er alles voor om jou dat ene bandje te laten horen dat hij zo gaaf vond en steunde The Daily Indie vanaf het begin.

New Music

Friday Release Day van 3 september met Meatbodies, SUUNS, Lady Blackbird, Little Simz en Jimmy Diamond

De eerste vrijdag van september ziet er goed uit, zowel buiten als binnen. We hebben vandaag namelijk weer de fijnste releases op een rijtje gezet voor je, met zowel een stapeltje platen als een hele waslijst aan singles. Ga er maar eens goed voor zitten!

Zo komt Little Simz (foto) vandaag met een nieuw album, de Britse sensatie komt keihard binnen met Sometimes I Might Be An Introvert. Een andere in de hoek van jazz en pop is Lady Blackbird, die ook al de ‘Grace Jones van de jazz’ wordt genoemd en vandaag Black Acid Soul uitbrengt. De band die lekker stug door blijft fuzzrocken is Meatbodies, vandaag komt de band met het album 333. En let trouwens ook op Jimmy Diamond: de band die bestaat uit allerlei leden die je zou kunnen kennen als de band van Tim Showalter, oftewel Strand Of Oaks. De laatste verrassing is het album van SUUNS, waarbij het altijd spannend is wat het gaat worden. Deze keer lijkt het erop dat de band zichzelf nog verder heeft gepusht dan gebruikelijk en The Witness is serieus een goede en vooral interessante plaat.

Nieuwe singles hebben we in alle kleuren van de regenboog, zo zijn er nieuwe tracks van onder meer Ada Lea, Blackaby, Silverbacks, JPEGMAFIA, VRITRA, Beak>, Methyl Ethel, monokimono ft. puntjudith, Andy Shauf, Pond, Ross From Friends, Media Giant, VANT, Blue Bendy, Mooneye, Sylvie Kreusch, Joe Armon-Jones ft. Goya Gumbani, The Figurants, TV Dreams, Bill Baird en Maida Rose.

Altijd op de hoogte zijn? Houd dan onze Spotify–playlist en onze pagina vol Album Releases en New Music in de gaten. En schrijf je hier in voor onze nieuwsbrief, om iedere week de hoogtepunten van onze site te ontvangen.



Meatbodies – 333

SUUNS – The Witness

Lady Blackbird – Black Acid Soul

Little Simz – Sometimes I Might Be An Introvert

Jimmy Diamond – Commotion EP

Live

Peel Slowly And See: het spannendste festival van deze maand (25 september, Leiden)

Deze maand hebben we wonder-boven-wonder nog een zeer mooi vooruitzicht in onze agenda staan: Peel Slowly And See. Het Leidse ontdekkingsfestival gaat er gewoon voor en wat wil je met zo’n goed gevulde line-up? Wij nemen je vandaag alvast mee langs een aantal hoogtepunten van het festival.

Eerder las je op onze website al uitgebreide verhalen over twee bijzondere acts die op Peel Slowly And See spelen: zoals HOWRAH, de onbreekbare postpunk uit eigen land en we sprak met de fluisterfolk-koningin Soccer Committee.

Bovenaan aan de poster van Peel Slowly And See, een van de koninginnen van het Nederlandse indie-lied, zwevend met een aureool rondom haar hoofd: Roosbeef. Met haar laatste album Rodeo heeft ze helaas nog niet zoveel kunnen spelen als ze gehoopt had, dus wat ons betreft: laat al die opgekropte energie en creativiteit er maar uitkomen tijdens Peel Slowly And See.

Voor iedereen die op zoek is naar (het blijft een lelijke term) niet-westerse muziek, die zit de 25ste goed. Zo treedt de in Teheran geboren en in New York wonende ‘maestro’ van de kamancheh op: Kayhan Kalhor. Hij speelt in Leiden op met het Rembrandt Trio, een muzikale combinatie die in 2019 nog het North Sea Jazz Festival opende. Of neem Brader Muski, de Koerdische saz-speler en zanger die de werken van dichters als Sheikmous Hasan of Xelef Zebari muzikaal tot leven wekt.

Nu is het momenteel voor iedere muzikant bijzonder om op een podium te staan tijdens een festival, maar mogelijk nog wel het meest voor Morris Kliphuis, Timon Koomen en Remco Menting, oftewel Kapok. Het trio neemt namelijk na tien jaar afscheid tijdens Peel Slowly And See en zoals altijd: je weet nooit precies wat je kunt verwachten, dat is het hele ding van deze onvoorspelbare, maar altijd intrigerende en energieke band. Luister je in de tussentijd nog goed in en onthoud: dit is de laatste kans om de band live te zien!

In het hoekje ‘indie’ heeft het festival onder meer Kidbug, het duo bestaande uit Marina Tadic en Adam Harding. Over de eerste hebben we vaker geschreven met The Daily Indie, want Tadic kun je kennen als Eerie Wanda en Harding mogelijk wel van Dumb Numbers. Gezamenlijk brachten ze vorig jaar een zelfgetiteld debuutalbum uit die ze ‘cuddlebug sludge‘ noemden. Maar hoe je het ook noemt, het is een knetterende plaat vol fuzzy grunge-gaze voor fans van Swans, Pixies en Cocteau Twins.

Een act waar wij erg nieuwsgierig naar zijn, is enerzijds Lionstorm: een Amsterdams duo dat queer-rolmodellen miste in de hiphop en mede daarom zelf een act begon. Een heftige show met duivelse beats die sexy, agressief en absurd is. Kom maar door! Anderzijds staat Avalanche Kaito hoog op ons lijstje: de Burkinese griot genaamd Kaito Winse die op een of andere manier in aanraking is gekomen met een noisepunkduo uit Brussel. Nu is een griot iemand die ‘wordt beschouwd als bewaarder en verteller van mondeling overgebrachte tradities en geschiedenis’ en samen laten ze hun werelden als in een soort deeltjesversneller op elkaar botsen, om te kijken wat er gebeurt. Het resultaat mag gerust uniek worden genoemd.

Een aangename verrassing op het programma zijn de vrienden van Charlie & the Lesbians, de band die na jaren eindelijk hun debuutalbum aankondigde met Fade. Op 13 oktober moet dit punkjuweeltje verschijnen en de eerste single Fade Away is deze zomer uitgekomen. De band is een paar jaartjes bezig en speelde als support van onder meer Ty Segall, Sheer Mag en Oh Sees en op festivals als The Great Escape, Noorderslag, Left Of The Dial en Motel Mozaique. Poe, maak je maar ready voor deze!

Over Soccer Committee gaan we je binnenkort nog veel meer vertellen, want we hebben een interview gepland staan met de geestesmoeder van dit minimalistische fluisterfolkproject: Mariska Baars. Dit jaar kwam er namelijk ineens na meer dan tien jaar een album uit de lucht vallen: Tell From The Grass, een absolute aanrader voor fans van acts als Grouper. Don’t sleep on this one, wie weet wanneer Soccer Committee weer eens live te zien, voor je ’t weet is het 2031…!

En jongens, meisjes en anderen: dan hebben we ook nog het absurdistische Joe Kisser, de meest onbekende popster van Nederland: Meindert Talma, de altijd lekker funky psychpop van YĪN YĪN (waar je hier nog veel meer over leest) en Dead Neanderthals, wat – oef – een heel verhaal op zich is. Dat moet je gewoon maar zelf gaan bekijken.


Peel Slowly And See vindt plaats op 25 september op meerdere plekken in het Leidse Cultuurkwartier. Kaartjes zijn te koop voor 26,21 euro via de website van het festival.

New Music

Friday Release Day van 27 augustus met Steve Gunn, The Bug, Eyedress, CHVRCHES en Feng Suave

De laatste vrijdag van augustus en ja, je vraagt je inderdaad af waar de tijd blijft. Met de einde-van-de-zomer-blues in onze lendenen duiken we in de nieuwste releases van deze week. Gelukkig zit er nog genoeg moois bij om je oortjes mee te verwennen.

Iets anders dat je je trouwens ook af zou kunnen vragen, is waarom er totaal geen reactie is gekomen vanuit het demissionaire kabinet op de grote protestmarsen, afgelopen zaterdag tijdens Unmute Us. Een bijna nog grotere ‘fuck you’ dan gewoon te zeggen: “Rot op, cultuurmensen. Jullie interesseren ons nou eenmaal geen reet.” Dus geheel terecht reageerde Unmute Us deze week: ‘Zoals u heeft gemerkt zijn wij in staat tot het mobiliseren van grootschalige protesten, die ondanks hun omvang positief en vredelievend blijven. Maar verwart u onze vredelievendheid vooral niet met inschikkelijkheid. Ons geduld is op.’ Zo is het maar net: actie, nu! Het klinkt inderdaad nogal dreigend en misschien is dat wel nodig. Het is tijd voor de volgende stap. Daarom gaan we op 11 september weer protesteren!

Nieuwe albums dan, deze week hebben we die geselecteerd van CHVRCHES, Eyedress, Feng Suave en Steve Gunn. Singles vlogen ons ook om de oren, van alle kanten werden ze op ons afgevuurd, onder meer die van Shannon Lay, swim school, Loraine Club, Marissa Nadler, Scruffpuppie, Joy Crookes, Orlando Weeks, Deerhoof, girlpuppy, Joyeria, Flowertown, Pelicat, Bingo Fury, Hot Mustard, Leslie Winer, Liam Kazar, Porches, NEal Francis, Matthew E. White, Melin Melyn, Mini Trees, stores, Someone, Fai Baba, Meatbodies, Django Django, Efterklang, Eva van Manen, Furrows, W.H. Lung, Caribou, Yvette, Belaver en Helado Negro.

Altijd op de hoogte zijn? Houd dan onze Spotify–playlist en onze pagina vol Album Releases en New Music in de gaten. En schrijf je hier in voor onze nieuwsbrief, om iedere week de hoogtepunten van onze site te ontvangen.



The Bug – Fire

Steve Gunn – Other You

CHVRCHES – Screen Violence

Eyedress – Mulholland Drive

Feng Suave – So Much For Gardening EP

New Music

Mild High Club flirt op Dionysian State met hogere dimensies

Het was al vier jaar vrij stil rondom de Amerikaanse psychedelische indiepopgroep. Goed, wat concertjes hier en daar, maar daar hebben we aan deze kant van de wereld weinig van meegemaakt. Het leek er op dat Mild High Club zelfs niet meeging in de digitale releasegekte sinds de pandemie. Onjuist.

Een nieuw album is aangekondigd, met Me Myself And Dollar Hell als eerste single. Sinds vorige week is ook de tweede single Dionysian State te beluisteren. Wij lichten de twee kort voor je uit. Zoals de bandnaam luidt, doet de muziek op Dionysian State klinken. Synths flirtend met het buitenaardse, een beat ietwat laidback maar altijd smooth, de tonen een beetje jazzy; precies wat je wilt na de eerste paar pofjes van je groene genotstick. Langzaam reis je af naar een andere dimensie, naar iets extatisch en verruimends, eigenlijk de dionysische staat waar dit nummer over gaat. ‘To the Dionysian state / Where the pleasure feeds the taste of you‘, zingt bandleider Alexander Brettin.

America, what the fuck?
De eerder uitgekomen single Me Myself And Dollar Hell vormt de vraag waar Dionysian State het antwoord op is. Als je enkel naar de muziek luistert zou je het niet direct zeggen, als je de tekst hoort kun je er niet omheen: Amerika heeft de boel verneukt. Wapengeweld, individualisme, klimaatverandering: er is veel te fixen dezer dagen. ‘America, what the fuck?’ opent Brettin, en later: ‘With everything we know, what did we suppose / Was gonna happen to us? / Got the plastic blues / And all the green’s skimmed off the top.’ Inderdaad what the fuck, Amerika. Goddank kunnen we vluchten met Dionysian State van Mild High Club.

Vanaf 17 september zijn de singles te vinden op Mild High Clubs nieuwe album Going Going Gone, uitgebracht door Stones Throw Records.

New Music

Friday Release Day van 20 augustus met Bnny, Angel Olsen, Villagers, Deafheaven en Tropical Fuck Storm

Het Lowlands-weekend: had het kunnen zijn, maar het had niet zo mogen zijn. Omdat het meten met twee maten afgelopen moet zijn: muziekliefhebbers in het land, verenigt U! Morgen lopen we mee met Unmute Us, omdat ook wij al tijden klaar zijn met het gefaal van deze (demissionaire) regering.

Onderweg naar Amsterdam, Eindhoven, Rotterdam, Utrecht, Nijmegen of Groningen kun je natuurlijk wel wat goede muziek gebruiken. Daarom hebben wij de hele week onze oortjes te luisteren gelegd op 1.001 plekken op het web. Zo hebben we onder meer nieuwe albums van Bnny, Angel Olsen, Villagers, Deafheaven, Shannon & The Clams en Tropical Fuck Storm voor je geselecteerd.

Nieuwe singles zijn met containerladingen binnen komen drijven, zo hebben we vers werk van onder meer Aunty Social, WOOZE, Lowertown, Lotic, Banjim, Crocodiles, The Ophelias, Daniel Romano, Caleb Landry Jones, HighSchool, James Blake, Bedouine, Toverberg, Future Islands, Mild High Club, Parquet Courts, General Elektriks, Theo Croker, Emma-Jean Thackray, PAARD., binki, Philip Frobos, The Visual, The Parrots, Trampolene ft. Peter Doherty, Spoort, Marcie Stewart, Low, Absolutely Free, Pearl & The Oysters, T.T. Elzinga, The Steoples en Matt Maltese.

Altijd op de hoogte zijn? Houd dan onze Spotify–playlist en onze pagina vol Album Releases en New Music in de gaten. En schrijf je hier in voor onze nieuwsbrief, om iedere week de hoogtepunten van onze site te ontvangen.



Bnny – Everything

Angel Olsen – Aisles EP

Villagers – Fever Dreams

Deafheaven – Infinite Granite

Tropical Fuck Storm – Deep States

Shannon & The Clams – Year Of The Spider

Feature

HOWRAH sleept Peel Slowly And See een onwaarschijnlijke diepte in (25 september)

We trekken je vandaag mee in de wereld van dissonante gitaren, grijze noise en boven alles: goede liedjes. Op 25 september staat HOWRAH gepland voor een knetterende show op Peel Slowly And See en The Daily Indie zorgt ervoor dat je niets tekort komt in je voorbereiding.

Meer weten over Peel Slowly And See? Lees hier ons artikel over het bijzondere jazztalent uit Zuid-Londen: Ashley Henry.

Deze keer zoomen we in op een wat lokalere band, waarover je wellicht eerder dit jaar al eens iets las op onze website. Een paar dagen voor de start van de officiële zomer verscheen namelijk BLISS, een plaat om op zijn zachtst gezegd ‘rekening mee te houden’. Het tweede album van de band, dat nog beter ontvangen lijkt te worden dan het zeer overtuigende debuut Self-Serving Strategies. Zo stond de Volkskrant bij BLISS vooraan in de rij om vier sterren op de heerlijk gemene liedjes te plakken. Wie, wat, waar, waarom? We gaan het je allemaal vertellen!

Legendarisch
HOWRAH is zo’n band waarbij je direct kunt verzuipen in de geschiedenis van alle muzikanten, maar het is een line-up waar je toch even bij stil wil staan. Waarvan je even de wortels moet volgen. Zeker met leden die verledens hebben in bands als Space Siren, Zoppo, The Howl Ensemble en eerder ook nog eens Bombay, met inmiddels oud-bassist Gijs Loots: die geschiedenissen hebben zich allemaal een weg gevreten door de duizelige lofi-pop van HOWRAH. En vergeet niet de rode draad door de vele (muzikale) levens van de bandleden: Corno Zwetsloot, de in 2014 overleden muzikant, vriend en verbinder van creatieven. Wat hij onder meer deed in zijn broeierige studio Next To Jaap, waar HOWRAH beide albums opnam.

Een band die officieel ten doop gehouden werd tijdens Van Onderen in Paradiso. Nu lijkt in pandemische tijden alles wat met live-muziek te maken ‘legendarisch’, maar dit festival dat 24 uur achter elkaar doorging op een koude januari-dag in 2017: dat was toch ook wel écht legendarisch. Liefhebbers van Zoppo zagen eindelijk weer een band die werd geleid door Cees van Appeldoorn, die met Zoppo eind jaren negentig furore maakte als muzikale hemelbestormer onder de vlag van het label Transformed Dreams. Zo waren daar ineens weer die typisch scherpe en toch drony liedjes van hem.

Minder woest, niet minder intens
De grootste verandering richting het laatste werk van de band, is zonder meer het tempo. Het is minder woest, maar daarmee niet minder intens. Alle drums en gitaren cirkelen nog meer om Van Appeldoorn heen, de zon van HOWRAH die soms achter de wolken schuilt en met momenten zijn volle kracht loslaat op de venijnige aarde die hij verschroeit.

BLISS is, zoals het label Subroutine dat mooi verwoordt, een ‘voorlopig hoogtepunt’ in het bestaan van de HOWRAH. Aan alles hoor je dat de bandleden boordevol wilde ideeën zitten, die ze liedje-per-liedje hebben weten te temmen. Niet wetende waar ze naartoe worden geleid als ze de teugels laten vieren. Als een wild paard dat naar de horizon schiet.

Iets leger, iets gedetailleerder
Vooral de precisie waarmee alle gitaarpartijen precies in elkaar schuiven is een genot om naar te luisteren op het nieuwe album. In een interview met MuziScene vertelt Van Appeldoorn mooi hoe de band het allemaal iets leger heeft gehouden en met producer Jan Schenk op die manier toch een meer gedetailleerde sound op de band wist te toveren. Daarmee is BLISS tegelijkertijd zo’n album waarop je dingen kunt blijven ontdekken: in de melancholische teksten, rondzwervende gitaarpartijen en opwindende drumpartijen. Tot 25 september heb je daar in ieder geval nog alle tijd voor, want dan krijg je tijdens Peel Slowly And See de liveversie voor je donder.


New Music

Absolutely Free scheurt de wolken uit elkaar op How To Paint Clouds

Gestileerde en indringende Canadese indiepop klonk in tijden niet zo mooi als op de zielreinigende single How To Paint Clouds. We dompelen je helemaal onder in het nieuwe werk van de band Absolutely Free, de groep die al zeven jaar geen album uitbracht.

We snappen de koudwatervrees wel van de band, zo werd het zelfgetitelde debuutalbum genomineerd voor de eervolle Polaris Prize en werd de plaat door Stereogum omschreven als ‘breathtakingly beautiful‘. Nu is de band terug met een aantal singles die de wolken uit elkaar trekken om strepen zonlicht door de scheuren te laten vallen. Als een soort Fleet Foxes die de verkeerde oefenruimte in zijn gestapt en het toch maar eens proberen met de heren die daar psychedelische synthesizerpartijen uit hun apparaten staan te toveren.

Myriaden invloeden
Op 24 september verschijnt de nieuwe plaat Aftertouch van de band, die in de productionele verf werd gezet door Jorge Elbrecht, de producer die niet zolang geleden nog achter de knoppen zat bij Japanese Breakfast. Met hem ging de band aan de slag, in iets wat door de heren zelf omschreven wordt als: ‘Culling from a myriad of influences that span Krautrock, New Wave, the proliferation of international psychedelic and funk compilations, and early forms of electronic dance music, Absolutely Free has created a patina of disparate but harmonic styles distinctly its own.’

New Music

Friday Release Day van 13 augustus met Jungle, alexalone, Oscar Lang en Devandra Banhart & Noah Georgeson

Iedere vrijdag kruipen we weer met gezonde spanning achter de computer om te zien wat er allemaal voor singletjes verschijnen en of er nog spannende albums tussen zitten die we nog niet kennen. Vandaag hebben we weer een hoop moois voor je gevonden.

Nieuwe albums zijn er onder meer van het Engelse wonderkind Oscar Lang, die vandaag alweer zijn vierde album uitbrengt: Chew The Scenery. Verder hebben we een bijzondere samenwerking tussen Devandra Banhart & Noah Georgeson en hebben we uiteraard de gloednieuwe Jungle-plaat eruit gepikt. Speciale aandacht hebben we daarnaast voor alexalone (foto), een duistere shoegaze light uit Texas.

Nieuwe singles zijn er in grote en verrukkelijke hoeveelheden, zo hebben we onder meer vers werk van Smudged ft. Het Gezelschap, Amir Vahidi, FULCO ft. Teletext, Issy Wood, MNNQNS, Grandmas House, Bessie Turner, Say Sue Me, Pop. 1280, Julia Shapiro, Cherry Glazerr, Sam Evian, Turnstile, Tasha, Lala Lala, Liz Lawrence, Lazarus Kane, SUUNS, Devin Hoff ft. Julia Holter, Sophia Knapp ft. Dungen, BRNDA, Absolutely Free, The Smallgoods, Courtney Barnett, Nation Of Language, Socces96 ft. Salami Rose Joe Louis, The KCBS, Big Thief, La Luz, Deafheaven, Voka Gentle, Art School Girlfriend, Modern Woman, Tropical Fuck Storm en Neko.

Altijd op de hoogte zijn? Houd dan onze Spotify–playlist en onze pagina vol Album Releases en New Music in de gaten. En schrijf je hier in voor onze nieuwsbrief, om iedere week de hoogtepunten van onze site te ontvangen.



Jungle – Loving In Stereo

Oscar Lang – Chew the Scenery

alexalone – ALEXALONEWORLD

Devendra Banhart & Noah Georgeson – Refuge

Interview

Interview Noorderzon: “Ik ben erg nieuwsgierig hoe de artiesten en het publiek op elkaar gaan reageren”

Wat is het, ondanks alles, toch heerlijk om in de voorbereiding van een festival te zitten. Waar we je onlangs alle spannende acts van Noorderzon tipten, gaan we vandaag met muziekprogrammeur Joey Ruchtie om tafel. Want hoe is het nou om een festival te organiseren in deze toch wat ‘wisselvallige’ Summer Of Love?

Noorderzon vindt plaats van 12 tot en met 22 augustus en je kunt er – naast theater, literatuur, installaties, wandelingen en beeldende kunst – muzikale acts zien als LUWTEN, Pieter de Graaf, Joost Oomen & KRUIDKOEK, S10, Benny Sings, Faux Real en Sylvie Kreusch. Met de selectie van programmeur Ruchtie zit het dus wel snor. Als veteraan is hij ook zeker wat gewend: hij is onder meer programmeur van De Oosterpoort en festivals als Metropolis en Eurosonic Noorderslag. Toch is deze Noorderzon-editie er eentje uit een totaal andere categorie, zegt Ruchtie. “Wij zijn zo’n beetje de laatste der Mohikanen.”

Hoe heb je het beleefd om in deze tijden een festival te organiseren?
“Het is toch wel erg surreëel. Ja, hoe moet ik het zeggen. Het voelt een beetje alsof je je op een plateau bevindt dat elk moment naar beneden kan vallen. Dan spring je snel op een andere en voor je het weet moet je alweer naar de volgende.”

Hoe is het jullie gelukt om vanaf vrijdag toch een festival van anderhalve week door te laten gaan?
“Wij hebben al vrij vroeg gekozen voor een kleinschalige editie en ons daarbij niet gericht op de ‘normale omstandigheden’. Al die tijd hebben we aan een ‘anderhalvemeter-versie’ van Noorderzon vastgehouden.”

Hebben jullie met alle versoepelingen in juni nog gedacht aan het verruimen van het aantal toeschouwers?
“Nou, toen we alles naar buiten brachten, kregen we dat vaak te horen. In de trant van: ‘Ja? Gaan jullie echt nog steeds op anderhalve meter inzetten?!’ Dat voelde voor ons ook vreemd, want het leek erop alsof wij een van de weinige waren die een festival op de ‘corona-manier’ zouden organiseren. Toch hebben we het zekere voor het onzekere genomen en ja, daar zijn we nu toch wel erg blij mee. Als we er voor hadden gekozen om extra kaarten te verkopen, dan hadden we nu ook niet door kunnen gaan.”

Hoe ben je met de programmering aan de slag gegaan?
“Voor mij was het in eerste instantie gunstig dat ik met een blanco programmering kon beginnen. Veel andere line-ups zijn voor een groot deel doorgeschoven vanuit vorig jaar en wij konden wat dat betreft veel specifieker en realistischer programmeren. Door bijvoorbeeld wat meer acts uit eigen land of Europa te boeken.”

Als bezoeker van Noorderzon: wat kan ik zo ongeveer verwachten? Hoe ziet het festival er uit?
“Het plantsoen wordt ingericht als twee area’s die afgesloten zijn van elkaar en de rest van het park. Iedereen met een kaartje heeft dus zijn eigen plekje in het amfitheater (Apollo, red.) en daar kunnen we zo’n honderdvijftig mensen kwijt. Artiesten als LUWTEN, S10 en Benny Sings spelen twee sets, dus in totaal kunnen er alsnog zo’n driehonderd mensen naar die show. Iedereen mag overigens de Noorderzon-area in via de hoofdingang, dus ook zonder ticket, maar er is wel een maximum aantal toegestane bezoekers uiteraard.”

Hoe was het anders om deze editie te programmeren?
“Je moet rekening houden met welke artiesten je in zo’n theateropstelling neerzet. Je zet iets anders neer dan dat je zou doen als er een hossende massa voor een podium staat. Een S10 of een LUWTEN passen prachtig in zo’n setting. Een hoop spannende en avontuurlijke acts sluiten er goed bij aan, denk bijvoorbeeld aan artiesten als Aggregat en Faux Real. Dat gezegd hebbende: ik ben erg nieuwsgierig hoe de artiesten en het publiek op elkaar gaan reageren.”

Je krijgt er natuurlijk steeds meer mee te maken dat je een act niet live kunt zien voordat ze je programmeert. Hoe ga je daarmee om?
“Dat klopt en er zijn ook nog eens veel artiesten die moeite hebben om zichzelf te vertalen naar de online wereld. Maar tegelijkertijd zijn er ook artiesten die dat fantastisch doen. Zo’n Faux Real bijvoorbeeld, ik heb die nog nooit live gezien, maar het is erg conceptmatig wat die jongens doen en de inzending voor Eurosonic was geweldig. Van die vijftien minuten hebben ze echt iets speciaals gemaakt. Maar ik ben net zo goed nieuwsgierig hoe ze dat live gaan doen. Ze kunnen volgende week niet even op pauze drukken en terugspoelen.”

Een aantal avonden zijn al uitverkocht, voor degenen die nog een kaartje willen kopen: wat is nou een gouden tip van de programmeur zelf?
“Die van mij zou dan Aggregat zijn. Ik heb die gasten dit jaar op Eurosonic kunnen zien tijdens de opnames voor hun livesessie en daar was ik erg van onder de indruk. Het is een ontzettend spannende act.”

Het is inmiddels bijna zover. Ondanks alles: volgens mij heb je er wel zin in, toch?
“Absoluut. Al voelt het hoe dan ook dubbel om nu een festival in te gaan, maar ik hoop vooral dat artiesten, publiek en de organisatie hier in ieder geval energie en inspiratie uit kunnen halen. Ik stel het mij een beetje voor zoals koeien die in het voorjaar weer de wei in mogen.”


Kaartjes voor iedere voorstelling zijn te koop via het programma-gedeelte.

New Music

Friday Release Day van 6 augustus met Ty Segall, IDER, Liars, FEET en Hippo Campus

Augustus begint met een lekker stapeltje nieuwe albums die je op je eigen thuisfestivalterrein kunt luisteren dit weekend. Gelukkig zitten er een paar flinke knallers bij en hebben we een schitterende lijst vol knisperende singletjes.

Te beginnen met die platen, te beginnen met het verrassingsalbum van Ty Segall dat deze week verscheen! Harmonizer heet ‘ie, en het is een woest prisma van vette klanken die Segall opnam met zijn Freedom Band in zijn gloednieuwe Harmonizer Studio in Topanga, even buiten Los Angeles. Hij vertelt: “The thing about closed doors is they need opening again, no matter what happens. You open them and then you can pass through them. And there’s light on the other side. That’s the essence of Harmonizer.” Verder vind je bij de nieuwe releases nog nieuwe en opwindende EP’s van FEET en Hippo Campus plus de soepele lowkey-pop van IDER op de band zijn tweede album (foto).

We hebben ons een ongeluk gesleept afgelopen week met nieuwe singletjes, want lieve mensen: wat komt er toch nog altijd een hoop uit. Zo hebben we nieuw werk van onder meer Karima Francis, Volleyball, Wet, Noga Erez, Stranded, Destroy Boys, Rodrigo Amarante, Clairo, Polar Noir, BLACKSTARKIDS, Toverberg, Lucy Dacus, Treeboy & Arc, black midi, Goat, Jungle By Night, Mystic Braves, Hayden Thorpe, Josimar Gomes, FEET, Hippo Campus, Sophie Straat, Hand Habits, Dummy, Unknown Mortal Orchestra, Parcels, Mini Trees en PREGOBLIN.

Altijd op de hoogte zijn? Houd dan onze Spotify–playlist en onze pagina vol Album Releases en New Music in de gaten. En schrijf je hier in voor onze nieuwsbrief, om iedere week de hoogtepunten van onze site te ontvangen.



IDER – shame

Liars – The Apple Drop

Ty Segall – Harmonizer

FEET – Walking Machine EP

Hippo Campus – Good Dog, Bad Dream EP

Fake Laugh & Tarquin – Fake Laugh & Tarquin