Ashley Henry Trio laat de magie van de Londense jazzscene horen tijdens Peel Slowly And See (25 september)
5 augustus 2021
Het is op zich niets nieuws, maar in Zuid-Londen staat de boel creatief nog steeds in de hens. Het blijft ongelooflijk hoeveel muzikaal talent daar rondloopt en hoe die elkaar aansteken tot hoogtes die ons iedere keer verrassen. Een van die muzikanten uit die kringen is pianist Ashley Henry, die 25 september live te zien tijdens Peel Slowly And See.
DE SHOW VAN ASHLEY HENRY TIJDENS PEEL SLOWLY AND SEE IS HELAAS GEANNULEERD WEGENS OMSTANDIGHEDEN.
Alhoewel de 29-jarige Henry klassiek opgeleid is, duurde het niet lang voordat hij zichzelf voorover in de jazz stortte. Hij is een van die muzikanten die opgroeide in de typische Londense smeltkroes van genres en invloeden, een tijd waarin ‘muzieksoorten’ niet zoveel betekenis meer hebben en alles in elkaar overstroomt. Ook als de twee meter lange muzikant met een Caribische achtergrond niet in de clubs en oefenruimtes was te vinden, hoorde hij thuis van alles door de muren komen. Zo draaide zijn oudere zus jungle, drum-‘n-bass en UK garage, de andere zuster hiphop, soul en R&B, terwijl zijn ouders beneden naar Marvin Gaye en Prince luisterden. Die kruisbestuiving hoort erbij, zo speelt in de jazz- en hiphopwereld iedereen met iedereen, maar Henry zat tijdens een aantal wereldtournees ook nog eens achter de toetsen bij Loyle Carner en Christine & The Queens.
Omdat je over deze Henry geheid meer over wilt weten, nemen we je in dit artikel mee door de muzikale geschiedenis van Henry en snap je waarom dit een concert is waar je bij wilt zijn. Zeker in een periode waarin het extreem bijzonder is om live een portie Zuid-Londense neojazz voor je kiezen te krijgen.
Straight-up
Alhoewel Henry zijn wortels diep in de aarde van de jazz heeft gestoken, stroomt er een flinke portie hiphop door de aderen van zijn muziek. Op zijn eerste album 5ive uit 2016 is deze frisse combinatie voor het eerst te horen. De soepele, heldere en met tijden vliegensvlugge gespeelde pianopartijen hebben een onderliggende drumbeat die je in de groove laten vallen en je non-stop laten wiggelen. Alsof een bliksemschicht uitmondt in een ritmisch gedonder. Dat maakte direct indruk in zijn thuisland, zo werd 5ive onder meer genomineerd voor album van het jaar door BBC Radio 6 Music. Zelf omschrijft Henry zijn eerste muzikale stappen als volgt:
“My music is a straight-up reflection of who I am; London in all its mixed-up glory. The immigrant in me has musical roots traced back to the 1940’s, so it’s important my music reflects that jazz narrative across different genres and generations.“
Vrij als een vogel
Waar zijn eerste album nog behoorlijk old skool is, is het waanzinnig om te horen hoe Henry muzikaal gegroeid is in korte tijd. Twee jaar later liet hij dat horen op zijn Easter EP. Zijn eerste release bij Sony en dat is verrassend, aangezien het majorlabel niet zoveel jazzartiesten meer tekent. Maar met het horen van nummer als Easter en een bijzondere Nas-cover van The World Is Yours (oorspronkelijk van Ahmad Jamal) wist de platenmaatschappij niet hoe snel ze dit talent binnen moesten hengelen.
Qua zang, instrumentatie, gevoel: alles is duizendmaal groter en dieper dan op zijn debuut. En het mooie is: de oppeppende hardbop is al ‘ver’, maar tegelijkertijd klinkt het nog altijd als een begin van iets. De nummers en de sound klinken vrij en vliegen hoog richting onbekende bestemmingen. Je hoort een muzikaliteit die beetje-bij-beetje ontleedt wordt en hoe er naar nog diepere lagen wordt gegraven. Op deze plaat is het vooral het samenwerken dat Henry ontdekt lijkt te hebben. Zo trekt Cherise Adams-Burnett de muziek ineens richting neo-soul op Pressure, terwijl Jean Toussaint en Anthony Joseph hem op de titeltrack weer richting latinbop voeren.
In een interview met een brillenmerk (ja-ja, Henry is echt hip hoor, we told ya’) vertelt hij over de invloeden op zijn muziek: “Especially in jazz, there’s so many aspects of it that’s been developed and recycled over the years since the 1930’s such as harmony, melody, rhythm, interaction etc. So even though my music is very modern and reflects what’s going on right now, my music would sound quite empty as if there’s something missing had I have not studied the tradition of jazz.“
Intiem gevoel
Die ambities die al jaren doorschemerden, heeft hij voorlopig weten te vangen op zijn laatste album Beautiful Vinyl Hunter. Uit de songlist zie je direct dat Henry in de tussentijd naam heeft gemaakt en zeker niet onopgemerkt is gegaan binnen de scene. Flinke namen als Makaya McCraven, Binker & Moses, Theo Croker en dichter Joshua Idehen sloegen de handen ineen met Henry. Een album waarmee hij de volgende stap zet, een treetje omhoog gaat, samen met de mensen waar hij al jaren mee hangt en mee optreedt. Dat intieme gevoel broeit onbewust schitterend onder de huid van de opnames.
De plaat begint zwoel en spannend met Judi Jackson achter de microfoon en het gevoelige, heerlijk getimede pianospel waarmee Henry ons meeneemt naar een nieuwe wereld. Een universum waarin een Solange-cover van Cranes (In The Sky) net zo logisch is als het mysterieuze doolhof dat THE MIGHTY is in samenwerking met Ben Marc. Het zijn allemaal van dit soort collabs die de Londense scene zo boeiend maken en dat onderstreept Henry volledig met Beautiful Vinyl Hunter. Een plaat om te zoenen van muzikale diversiteit en die al erg compleet voelt.
Peel Slowly And See
Ben je net als wij nieuwsgierig waar Henry in de tussentijd allemaal mee bezig is geweest? Daar gaan we vast meer van horen tijdens zijn show op Peel Slowly And See op 25 september.
