Gezellig balanceren op de rand van de afgrond: dit zijn de mensen uit de muziek die werk vonden bij de GGD
29 december 2020
In het voorjaar van 2020 begon TDI-redacteur Niels Steeghs aan zijn nieuwe baan bij de GGD Brabant-Zuidoost. Met de neus in de boter vallen, zo zou je dat met enige ironie kunnen betitelen. Het was het begin van de coronapandemie, alles stond op zijn kop en er bleken al snel meer manschappen nodig. Die werden deels gevonden in de ineens grotendeels brodeloze muziekscene. We spraken ze voor een verslag vanuit de frontlinies.
Tekst en foto’s Niels Steeghs
Dit is deel drie van onze serie afsluitende features over 2020. Lees hier ook deel 1 en deel 2 terug.
Eind maart belde ik mijn nieuwe manager met de vraag of ik wel kon beginnen. Juist omdat ik vreesde dat iedereen veel te druk was om mij in te werken. Hij wilde júist dolgraag dat ik kwam, omdat ik hard nodig was. Midden in de storm landde ik in een organisatie waar ik iedereen bikkelhard zag buffelen. Mijn taak was om zo snel als mogelijk een bijdrage te kunnen leveren aan de bestrijding van het coronavirus vanuit mijn rol op informatiemanagement – zeg maar daar waar processen en automatisering elkaar raken. Toen ik aangenomen werd was het vaarwater nog kalm, de pleuris brak uit vlak voor ik daadwerkelijk zou beginnen. Het werd een stoomcursus crisismanagement. Direct zat ik er middenin en kon ik van meerwaarde zijn.
Het was een roerig jaar, met verstrekkende gevolgen in allerlei sectoren, zoals ook in de muziek. Een jaar zonder concerten en festivals maakte een heel grote groep mensen ineens werkeloos. Tegelijkertijd werd de vraag naar mankracht bij de GGD steeds groter. Niet gek dus, dat ook een bataljon mensen uit de muziekwereld zich aanmeldde om te helpen in de crisis die juist ook hen zo veel parten speelde. Op de teststraat (waar bijvoorbeeld de tourmanager van Guus Meeuwis tegenwoordig neus- en keelswabs afneemt) of bij het bron- en contactonderzoek (hieronder afgekort ‘BCO’).
Daarom portretteren we vanuit ‘mijn eigen’ GGD in Eindhoven een aantal van deze nieuwe collega’s, afkomstig uit de muziekscene. Voor wie nog meer gevoel wil krijgen bij de dagelijkse dilemma’s en uitdagingen van de GGD Brabant-Zuidoost, lees vooral ook eens de treffende serie die Volkskrant-journalist Willem Feenstra maakt over ons werk. Oh, en voor wie het zich afvraagt: na een lange en drukke werkdag voor de GGD helpt het mij soms enorm om bij thuiskomst het album A Hero’s Death van Fontaines D.C. te draaien, waarbij mijn vierjarige dochter het repetitieve refreintje ‘Life ain’t always empty’ inmiddels fonetisch meebrult.
Spijt van mijn keuze voor de GGD? Geen moment! Ik ben blij en trots om mijn steentje te kunnen bijdragen aan een organisatie die enorm in beweging is. Net als de onderstaande vier zeer bevlogen en betrokken mensen, die vanuit hun rol bij bron- en contactonderzoek positief geteste personen en hun contacten in beeld brengen. Met als uiteindelijke doel om ook zo snel mogelijk de muziek weer naar de plek te brengen waar ‘ie thuishoort: het podium.
Miriam Gramsbergen
Freelance productie- en stagemanager
Welke (muziek)plannen had je in 2020?
“Vorig jaar september besloot ik mijn vaste baan bij de Effenaar op te zeggen en ben ik me volledig gaan focussen op freelance klussen in de muziekwereld. En wilde ik meer gaan werken als DJ op feestjes. Daarnaast organiseerde ik met twee vriendinnen mijn eigen feest: Hitszone. Helaas is dat maar een paar maanden gelukt. Gelukkig heb ik eerst bij mijn vader in het bedrijf wat administratief werk kunnen doen, maar ik voelde me ontzettend nutteloos. Ik ben op een gegeven moment zelf mondkapjes gaan maken en later ook kook- en bakvlogs op gaan nemen om weer creatief bezig te zijn. Daardoor voelde ik me nuttig en het vloggen vond ik eigenlijk heel leuk!”
Welke talenten uit jouw muzikale activiteiten komen nu goed van pas?
“Snel schakelen en flexibel zijn is in de muziekindustrie een absolute must en ik merk dat dat bij de GGD ook goed van pas komt. Soms verandert de werkwijze binnen een paar dagen en moeten we vanwege oplopende cijfers ineens dingen anders of zelfs niet meer doen. Het is belangrijk om daarin snel te kunnen schakelen en flexibel te blijven. Ik denk dat ik bij de GGD wel heb geleerd om sneller empathie en medeleven te tonen.”
Kun je iets vertellen over het gevoel dat werken voor de GGD je geeft?
“Ik vind het werk bij de GGD ontzettend fijn, je hebt echt het idee dat je meehelpt aan het bestrijden van dit krankzinnige virus. Ook al breng je slecht nieuws door te vertellen dat iemand corona heeft, ik merk wel dat men het fijn vindt om alles uitgelegd te krijgen. Mensen dragen graag hun steentje bij aan het stoppen van de verspreiding. Een dag bij BCO bestaat soms uit verdrietige of bizarre verhalen, maar vaker wordt er meegewerkt, is er begrip, is men dankbaar en soms krijg je zelfs een compliment. Over dat je duidelijke uitleg heb gegeven, fijn hebt geholpen en vandaag werd me zelfs gevraagd of het voor ons nog te behappen was. Het fijnste om te horen vind ik als iemand dankbaar is voor de uitleg en alles heeft begrepen. Dan heb ik het volgens mij goed gedaan.”
Welk nummer of welk album past goed als soundtrack bij je werk?
“Ik ben momenteel een beetje verslaafd aan het nummer POV van Ariana Grande. Het laatste nummer van haar nieuwe album. Als ik net klaar ben met bellen naar een positieve coronapatiënt zet ik de laatste twee weken vaak meteen dit nummer aan tijdens het administreren. Dat heeft te maken met de intro die soms net iets te hard begint omdat ik mijn koptelefoon nog niet zachter heb gezet na het ophangen van de telefoon. Maar ook omdat de stem van Ariana in dit nummer zo lekker engelachtig klinkt. Ik merk dat ik na een telefoontje toch vaak wat rustigere muziek opzet om even terug bij mezelf te komen. Dat klinkt misschien super zweverig maar ik merk dat ik soms erg mee ga in de emotie aan de andere kant van de lijn en dan moet ik weer even terug naar nul.”
“Als ik naar huis ga, heb ik vaak behoefte aan vrolijke popnummers of iets waarbij ik mee kan zingen. Bijvoorbeeld de soundtrack van The Greatest Showman, een Disney-playlist of gewoon Beyoncé! Daarvan krijg ik echt nieuwe energie en kan ik lekker hard meeblèren! Als ik met de fiets ben dan bewaar ik het meezingen voor tijdens het koken thuis. Haha! Ik heb dat na sommige heftige dagen wel echt nodig, als ik een verdrietige of moeilijke casus had.”
Teun Peeters
Hiphop-artiest
Welke (muziek)plannen had je in 2020?
“Samen met mijn muzikale wederhelft Friso de Vries ben ik in 2020 het duo Nachtuil gestart. We maken melancholische hiphop. Tijdens de eerste lockdown kwam dit project in een stroomversnelling. We zijn samen in quarantaine gegaan met onze eerste EP Slaap als resultaat. Alle tracks zijn in mijn thuisstudio opgenomen en afgemixt. Omdat we weinig tot geen afleiding hadden kwamen we in een lekker ritme terecht en konden we ons goed focussen. Begin dit jaar hoopten we rond deze tijd al wat optredens op onze naam te hebben staan, maar dat mocht niet zo zijn. Het voordeel is wel dat we nu gestaag door kunnen gaan met onze productiesessies waardoor er alweer een aantal tracks klaarliggen voor de komende maanden.”
“Naast mijn drie dagen per week bij de GGD ben ik als trainingsacteur levend oefenmateriaal voor militairen, politieagenten en conducteurs in opleiding. Wonder boven wonder lopen mijn opdrachten nog best goed. De ene dag ben ik een boze reiziger en de andere dag een heroïneverslaafde die overlast veroorzaakt. Het gaat er allemaal om dat ik de studenten tijdens praktijksimulaties handvatten geef om zo effectief mogelijk te communiceren.”
Welke talenten uit jouw muzikale activiteiten komen nu goed van pas?
“Het muziekprogramma waar we in werken, Ableton Live, lijkt verdacht veel op HPzone (de applicatie die bij GGD’s in gebruik is voor het werk van Infectieziektenbestrijding, red.). Dezelfde jaren tachtig-feel. Hierdoor voelde ik me gelijk thuis achter de computer bij de GGD.”
Kun je iets vertellen over het gevoel dat werken voor de GGD je geeft?
“Friso is ook werkzaam op de BCO-afdeling van de GGD in regio Utrecht. We maken heel vergelijkbare dingen mee en vinden de werksfeer ondanks de drukte gemoedelijk. Het is soms dweilen met de kraan open, zonder je glimlach te verliezen. Het voelt als gezellig, met z’n allen balanceren op het randje van de afgrond.”
Welk nummer of welk album past goed als soundtrack bij je werk?
“Vaste prik tijdens het nakijken en afsluiten van Covid-cases is Liverpool Street In The Rain van Mall Grab. Na drie koppen koffie mixt dit nummer perfect met mijn cafeïne-high. Op MS Teams gaat mijn status op bezet, de headset gaat op en dan kan het werk beginnen. Het is een hypnotiserende lofi-house-plaat die mij in een soort trance brengt. Perfect voor als je je moet focussen. Het nummer heeft precies genoeg interessante elementen om me scherp te houden. Als ik HPzone op twee schermen open heb en dit nummer aanstaat voelt het net alsof ik in The Matrix zit. Zo maak ik er maar het beste van.”
“Na werktijd luister ik graag In My Room van Frank Ocean. Die titel spreekt eigenlijk voor zich nu we weer in een lockdown zitten. In dit nummer waardeer ik de moeiteloze flow die Frank Ocean heeft. Het heeft iets nonchalants, wat mooi afsteekt tegen de strakkere geluiden in de beat. Die losse sound is precies waar ik behoefte aan heb na een dag werken. Vaak word ik daar dan zelf ook ontspannen van. Het is lekker dat het werk van Ocean heel ‘warm’ is afgemixt en niet alles overdreven gepolijst klinkt. Ik kan hier perfect mijn afwas op doen.”
Bob Schellens
Videomaker en radioproducer
Welke (muziek)plannen had je in 2020?
“Ik wilde gaan reizen als een digital nomad. Ik was bezig om een soort van platform op te richten voor Nederlandse artiesten die iets in IJsland willen opzetten en IJslandse artiesten die iets in Nederland of Europa willen doen. Ik wil de professionaliteit tussen artiesten, boekers en poppodia in Nederland meenemen als kennis voor IJsland. IJslandse artiesten treden vaak op, maar ook voor een te laag inkomen. Het project Reykjavik Music City is in het leven geroepen om de muziekscene op een ondernemende manier te stimuleren. Ik werk daar graag aan mee. Andersom wil ik de creativiteit van de IJslandse cultuur naar Nederland meenemen. Sociale ontmoetingen treffen, diepgaande gesprekken voeren en zakelijke deals maken doe je niet in de kroeg, maar organiseer je in een warme hottub. Het liefst midden in de natuur. In het afgelopen jaar deed ik ook wat videosessies met muzikanten.”
Welke talenten uit jouw muzikale activiteiten komen nu goed van pas?
“Ik kom heel rustig over en ik merk dat die rust vertrouwen geeft in de telefoongesprekken. Ik heb met de GGD een kerstvideo ontwikkeld en ik heb interessante collega’s gevonden met mooie muziektalenten. Daarnaast heb ik een journalistieke achtergrond. Dat helpt om meer te weten te komen over waar een persoon zich bijvoorbeeld heeft begeven in zijn besmettelijke periode.”
Kan je iets vertellen over het gevoel dat werken voor de GGD je geeft?
“Na een telefoongesprek heb ik altijd wel het gevoel dat ik dankbaar werk doe, al is het maar de uitslag doorgeven. Ik geef de mensen ook duidelijkheid mee en begeleid ze bij het inrichten van hun tijdelijke geïsoleerde leven. Daarnaast voel ik me ook een soort van detective wanneer er meerdere besmettingen worden geconstateerd op een specifieke locatie. Het is dankbaar en verantwoordelijk werk.”
Welk nummer of welk album past goed als soundtrack bij je werk?
“Ik ben fan van Ólafur Arnalds, het interview met hem op The Daily Indie heb ik dan ook gelezen. Ik ben het heel erg eens met wat hij zegt: dat het coronavirus niet het probleem is, maar hoe wij ermee omgaan. Zijn album helpt mij te relativeren en te bepalen wat nou echt belangrijk is in het leven. Wij adviseren de mensen om te voorkomen dat het virus zich verder verspreidt. Maar daarnaast probeer je ook menselijk te zijn. Het is heel simpel, maar een goed gesprek helpt om dichter bij elkaar te komen, dat vind ik belangrijk in het leven.”
“Als ik weer thuiskom zet ik graag Nils Frahm op, al net zulke neoklassieke muziek als Arnalds. Zijn laatste album Tripping neemt je mee naar een elektronische livebeleving die ik al meer dan een halfjaar mis. Ook Bitterzoet van Eefje de Visser brengt me even in een andere wereld, zonder zorgen.”
Gijs van de Burgt
Booking agent en promotor
Welke (muziek)plannen had je in 2020?
“Ik ben op 10 januari begonnen met Harvest Music, de vlag waaronder ik al mijn bezigheden als boeker en als perspromoter heb gebundeld. Verschillende tours en shows waren geboekt en gepland, de investeringen die ik had gedaan voor de lancering van Harvest Music zou ik daarmee in 2020 terugverdienen. Dat liep dus anders. Gelukkig heb ik een aantal promo-klussen wel uit kunnen voeren en een aantal coronaproof-shows kunnen boeken, al was dat laatste financieel geen vetpot. Verder zou ik met mijn oude band D Deadly reünieshows spelen. Bij wijze van alternatief hebben we in mei een Isolation Session in de Effenaar opgenomen. Niet vergelijkbaar, wel leuk.”
Welke talenten uit de muziek komen nu goed van pas?
“Geduld, flexibiliteit en een lange adem.”
Kun je iets vertellen over het gevoel dat werken voor de GGD je geeft?
“Ook als boeker en perspromoter is het veel zenden en ontvangen: je stuurt berichten uit, wacht op reactie en als die uitblijft pleeg je opvolging. Als bron- en contactonderzoeker heb je instant respons. Aan de hand daarvan kun je vervolgvragen stellen, adviseren en vervolgens alle informatie verwerken en afronden. Een overzichtelijke cyclus met een begin en een eind, dat geeft voldoening. Je moet constant goed blijven luisteren. Vaak willen mensen hun verhaal doen en is niet alle informatie die ze delen nodig voor het werk. Maar het feit dat ze hun verhaal kunnen doen, draagt bij aan de mate waarin ze meewerken. De dankbaarheid van de mensen die ik bel is fijn om te ontvangen. Je krijgt het gevoel dat je een zinvolle bijdrage levert.”
Welk nummer of welk album past goed als soundtrack bij je werk?
“Aan het begin van de crisis heb ik Benedict aan mijn stal toegevoegd. Debuutalbum You Can Tell Me Nothing That I Should, dat in februari 2020 uitkwam, ademt een sfeer van zowel melancholie en duisternis als hoop en licht, en kent muzikaal en instrumentaal veel dynamiek. Dat vat het BCO-werk ook wel aardig samen.”
“Als ik thuiskom zet ik de laatste weken om te beginnen regelmatig de Dandy Warhols op en dan vooral het nummer Every Day Should Be A Holiday. Op goed hard volume even de bovenkamer leegblazen. Ik heb zo mijn momenten dat ik behoefte heb aan jaren negentig-gitaarrock, de muziek waarmee ik ben opgegroeid. Even stoom afblazen en vervolgens de pannen op het vuur. Dan gaat Gimme Country vaak op, een progressief online countryradiostation. Mijn favoriete programma is dat van Chuck Prophet. Prachtige verhalen, fijne platen. Niet te obligaat en zowel binnen de kaders van het genre als er net buiten, bomvol eigen anekdotes. Lekker tijdens de maaltijd na een lange werkdag.”
