‘Een dag vol nieuwe, relevante en spannende muziek van veelal bands die je nog niet kent en waarvan je later zegt: ‘die heb ik nog gezien in de Muziekgieterij’’, klinkt dat jou – als muzikale early-adopter – als muziek in de oren? Letterlijk? Dan hebben wij goed nieuws, want wij mogen tickets weggeven voor Transformer Festival in Maastricht op zaterdag 15 juni.
De line-up voor Transformer is al een tijdje rond. De laatste toevoegingen kwamen er in de vorm van Amyl And The Sniffers, Pip Blom, Isbells en Andrea Belfi. De muzikale liefhebber komt ongetwijfeld aan zijn trekken met een festival dat niet alleen de diepte, maar ook de breedte heeft opgezocht qua acts.
Voor wie zich beter wil voorbereiden, deelden we laatst onze beste tips voor het Limburgse festival. Van de Belgische band Isbells, tot het viertal van Penelope Isles dat afgelopen weekend nog op London Calling stond en eerder al op onze radar verscheen. Ook getipt door de redactie van The Daily Indie: Someone. Onlangs verscheen bij ons nog een interview met Tessa Rose Jackson over haar bijzondere project waarin beeldende kunst en muziek hand in hand gaan.
Denk je nou nog steeds: leuk, maar wat is Transformer nou precies? Ook die vraag hebben we voor je beantwoord. We spraken programmeurs Ingo Dassen en Edwin Jansen over het festival en kregen een diepere blik in het concept en proces. “De conceptualisering maakt het makkelijker om nieuwe acts te presenteren in Maastricht. Het hangt minder van de band af en meer van ons, wij zeggen ‘dit is een act die je moet zien’. Het mag nog niet af zijn, je moet het gevoel hebben: ‘dit gaat er komen, maar het is er nog nét niet’. Dat is vaak een van de spannendste fases van een act en op dat punt willen wij ze hebben.”
Genoeg geprikkeld? Dan is er goed nieuws, want wij mogen kaartjes weggeven voor het heerlijke ontdekkingsfestival in Maastricht. Stuur voor 12 juni een mailtje naar ricardo@thedailyindie.nl met daarin welke band jij absoluut wil zien op Transformer en wie weet sta jij binnenkort in de Muziekgieterij.
Half juni staat alweer de derde editie van Transformer Festival op het programma, een ideale dag om de randjes van de popmuziek af te tasten in de Muziekgieterij. Voor een diepere blik in het concept en het festival, spraken we met Transformer-programmeurs Ingo Dassen en Edwin Jansen.
Het festival komt voort uit de Transformer-concertreeks, waarbij elke twee weken op maandagavond een nieuwe en spannende act wordt voorgesteld in de Muziekgieterij. Er valt een hoop te vertellen over het concept en die aanstaande editie met onder meer punksensatie Amyl & The Sniffers, Nederlandse nieuwkomers als Someone en Bawrence of Aralia, ‘oude rotten’ Mintzkov en Isbells en experimentele muzikanten als Julian Edwardes en Andrea Belfi.
De Transformer-community Het Transformer-concept krijgt de laatste jaren steeds meer vorm, niet alleen met tweewekelijkse avonden en een jaarlijks festival, maar sinds kort ook met een online-community. Dassen vertelt hierover: “Er zijn aardig wat mensen die weten dat ze twee keer per maand bij ons terecht kunnen om nieuwe muziek te ontdekken, onder meer door middel van zo’n community willen we die groep uitbreiden en versterken. Het is een plek waar je kunt kletsen over nieuwe bands, albums en festivals.”
Het toont de laagdrempelige manier waarmee Transformer volgens Jansen nieuwe muziek op de kaart zet in de Muziekgieterij. “Een kaartje voor een show kost slechts vier euro, maar toch is het elke keer weer spannend. Tot nu toe komen er zo’n zestig à zeventig mensen op een Transformer-avond af, daar zijn we erg blij mee en het is fijn om te merken dat er groei in zit. Het zijn vaak toch wat onbekendere bands en dat op een maandagavond.”
Edwin Jansen & Ingo Dassen
‘Dit moet jij zien’ De conceptualisering van een concertreeks maakt het voor de twee makkelijker om nieuwe acts te presenteren in Maastricht. “Zeker, het hangt wat minder van de band af. We staan erachter als Muziekgieterij en zeggen: ‘wij vinden dit een act die jij moet zien, ongeacht wie er speelt.’ De druk ligt daardoor meer bij ons en op die manier worden wij nog scherper in de programmering”, vertelt Dassen.
Waar moeten de Transformer-acts aan voldoen, wat is de gemeenschappelijk factor? “Het mag nog niet af zijn, als je begrijpt wat ik bedoel. Je moet het gevoel hebben: ‘dit gaat er komen, maar het is er nog nét niet.’ Dat is vaak een van de spannendste fases van een act en op dat punt willen we ze hebben”, vertelt Dassen. “We willen acts boeken waarvan je later zegt: ‘die heb ik nog gezien in de Muziekgieterij.’ Met die doelstelling gaat het goed: we hadden eerder CUT_ en Whispering Sons, acts die het erg goed doen. Maar ook Shht, It It Anita, Vök en Ryan McMullan die later opeens bij Ed Sheeran in het voorprogramma stond.”
De uitdijing van Transformer Elk jaar komt alles samen tijdens het Transformer Festival, dat dit jaar op 15 juni voor de derde keer wordt georganiseerd. Wat voor nieuwe dingen heeft het festival de komende editie in petto? “Dit jaar werken we onder meer samen met klankproductiehuis INTRO, dat is een hele interessante partner. Zij programmeren en ontwikkelen een hoop experimentele popacts, zo kwamen zij met Andrea Belfi. Dat zat nog niet bij ons op de radar, maar dat bleek precies zo’n act te zijn die we willen.”
De basis van het festival staat, welke richtingen zou het festival nog meer op kunnen bewegen? “Vanaf september gaat de nieuwe Muziekgieterij open, wat betekent dat we andere ruimtes in gebruik zullen nemen en er andere mogelijkheden zullen zijn. Daarbij denken we bijvoorbeeld aan exposities, waar we komende editie mee gaan experimenteren met Someone. Zij maakt illustraties en interactieve kunst bij haar muziek en ik ben erg nieuwsgierig hoe dat gaat werken”, vertelt Dassen.
‘Continu appen we elkaar bands door’ Het aanbod van toffe en spannende bands is bijzonder groot op het moment, net als het aantal interessante festivals. Hoe komt die line-up bij elkaar tussen Jansen en Dassen? “We houden op allerlei plekken bij wat er speelt en we appen elkaar continu allerlei bands door die we ontdekken. Waar mogelijk gaan we op pad om die acts live te zien en beetje bij beetje schuiven we de puzzelstukjes in elkaar”, vertelt Jansen.
Maar goed, wat zijn de acts waar ze als een blok voor vielen? Zonder twijfel begint Jansen: “Ik ben helemaal weg van Lysistrata, ontzettend veel energie en een beetje Mars Volta-achtig. Daar ben ik echt nieuwsgierig naar! En Amyl & The Sniffers natuurlijk, dat is onze troef waarmee de tent gaat ontploffen!”
‘Iets heel puurs’ Dassen heeft op zijn beurt een andere band in zijn hart gesloten: “Ja, Penelope Isles vind ik het einde. Toen ik die band een paar jaar geleden voor de eerste keer zag, werd ik direct geraakt door de uitstraling. Het heeft iets heel puurs. Tijdens Eurosonic heb ik de band nog twee keer gezien en toen wist ik het zeker: ‘dit móét iedereen zien!’ Het past helemaal bij Transformer”, vertelt de programmeur. “Mintzkov is een andere act met een spannende show. De band komt tijdens het festival een exclusieve try-out doen met nieuw werk. Ze zijn van een viertal naar een drietal gegaan en kwamen naar ons toe met de vraag of we ergens in juni ruimte voor ze hadden. Nou ja, dat hadden wij wel”, glimlacht Dassen.
Ontdekken Voor hun bezoekers proberen ze natuurlijk het mooist mogelijke programma samen te stellen, maar wat vinden ze zelf eigenlijk het leukst aan Transformer Festival? “Het ontdekken en de hele weg naar het festival toe”, zegt Jansen. “Het op zoek gaan naar nieuwe bands die je een mooi podium en festival kunt bieden, vind ik fantastisch. Met als hoogtepunt natuurlijk als je de bezoekers ziet genieten van een band die je ontdekt hebt, dat is het allermooiste.”
Daar kan Dassen zich in vinden: “Absoluut, dat komt denk ik ook omdat het een lang proces is. Je ziet of hoort een band, zet ze op een lijstje, maakt vervolgens een selectie, kijkt of ze beschikbaar zijn, regelt een hele productie, probeert het publiek zover te krijgen om naar de show te komen, dan heeft de band uiteindelijk gespeeld en zeggen bezoekers: ‘Ja jongens, dat was hem helemaal!’ Dat is en blijft kicken.”
Jansen: “Daarnaast vind ik het echt heerlijk dat er echt muziekliefhebbers naar de shows komen, je zult niemand zien ouwehoeren tijdens een show. Zo wel, dan krijg je het direct te horen.”
Het Transformer festival op 15 juni is het laatste evenement in de huidige Muziekgieterij. Na de zomerstop is de opening van de nieuwbouw met twee nieuwe zalen met een capaciteit van 1100 en 350 en een inpandige studio.
De formule van Transformer Festival is duidelijk: ‘Een dag vol nieuwe, relevante en spannende muziek van veelal bands die je nog niet kent en waarvan je later zegt: ‘die heb ik nog gezien in de Muziekgieterij’.’ Dat klinkt als een perfecte hap voor The Daily Indie en na het bekijken van de line-up kunnen we dat volmondig bevestigen. In aanloop naar het festival, visten we alvast onze beste tips op.
Tekst Ricardo Jupijn & Leni Sonck
Transformer is echt een festival dat op maat is gemaakt voor de muzikale diversiteit-liefhebber. Dat bleek maar weer uit de laatste namen die onlangs bekend werden gemaakt, waarmee nog meer de breedte en de diepte in gegaan werd. Zo zie je onder meer Amyl & The Sniffers, Penelope Isles, Isbells en Mintzkov in Maastricht. Early adopters: noteer zaterdag 15 juni maar in je agenda, deze ga je niet willen missen!
Isbells Een nieuwe naam is de Leuvense band Isbells niet, maar het zijn zeker nieuwe tijden voor de band die een paar jaar geleden nog wereldwijd te horen was in een campagne van Trivago. Als de melancholie die je normaal via je muziek het daglicht laat zien, opeens vastzit in je hoofd dan is de gedachte om te stoppen nabij. Het overkwam Gaëtan Vandewoude, frontman van Isbells. In een interview met De Morgen zei hij daar het volgende over: “Ik zag de brokstukken van mezelf op de grond liggen. En ik wist niet meer welke stukken de goede waren, en welke niet.”
We zijn maar wat blij dat we al even kunnen genieten van die vijfde langspeler Sosei. Die plaat werd omschreven als ‘het kleurrijkste en beste album van de band.’ Het proces was iets minder kleurrijk, zo zag Vandewoude zijn thuisstudio in vlammen opgaan, nog voor die in gebruik kon worden genomen.
Voor fans van Bon Iver en Nick Drake is er dichter bij huis dus Isbells. Prachtig, breekbaar en persoonlijk, maar de eindbestemming, die is gelukkig nog lang niet in zicht. (LS)
Foto: Myrthe Ingenhut
Bawrence of Aralia Een thuiswedstrijd wordt er tijdens Transformer Festival gespeeld door Bawrence of Aralia, waarmee de Maastrichtse muziekscene nog eens duidelijk maakt wat voor toffe bands het in de gelederen heeft. Laat je niet voor de gek houden door de guitige bandnaam die refereert naar de Britse oorlogsfilm uit 1962. Vorig jaar verscheen het sterke debuutalbum Bawredom via Subroutine Records, dat onder meer vier sterren bij mocht schrijven van de Volkskrant en door fans van artiesten als Real Estate, Local Natives en I am Oak toch zeker niet gemist mag worden.
De band speelde onder meer als support van Mild High Club, Peter Kernel en Klaus Johann Grobe, deed afgelopen jaar mee aan Popronde en tourde door Duitsland. Onder meer met die acht liedjes van het debuut die zo zachtjes langs een grijze hemel zweven en als een luchtballon stijgen en dalen boven de glooiende heuvels van Maastricht. (RJ)
Penelope Isles Het viertal genaamd Penelope Isles verscheen een tijdje terug al op onze radar. Als we de band moeten situeren, mikken we op een raakvlak tussen psychedelica en melodieuze pop. Klinkt veelbelovend, niet? Chlorine en Round, de eerste singles naar aanloop van de debuutplaat klinken alvast ontzettend lekker.
Over die eerste single Chlorine schreven we onlangs nog het volgende: “Het nummer drijft langs een uitgebreid kleurenspectrum, maar het zijn toch vooral de gitaren die een prominente rol in het nummer krijgen. Dromerig en verslavend.” Dat valt dus kort samen te vatten als: hier moet je bij zijn! (LS)
STADT Zelfs met de gloednieuwe plaat There Is / Nothing Twice wordt STADT nog weleens het ‘best bewaarde geheim van Gent’ genoemd. Met inmiddels drie goed ontvangen albums op zak en een Belgisch muziekjournalistenleger dat om de band heen zoemt, kunnen we dat wel laten vallen. Het laatste album valt goed in de smaak met zijn krautrock, progrock en een dikke lading psychedelica.
Muziek waar alles lekker dwars door elkaar heenloopt en wat je rustig over je heen moet laten komen. Liedjes die plots stoppen, halverwege van genre veranderen en allerhande schizofrene acties. Het klinkt soms als één grote improvisatie waarbij er zo nu en dan stiekem van bezetting lijkt te worden gewisseld. Een experiment waar je met je neus bovenop wilt staan, geloof ons. (RJ)
Foto: Bibian Bingen
Someone De laatste en niet-te-missen-tip is voor ons Someone. Het nieuwe én multimediale concept-project van Tessa Rose Jackson zit namelijk niet alleen vol psychedelische pop en zelfgemaakte illustraties, er hoort een augmented reality-app bij! Someone presents: Orbit (die vind je hier op Google Play en voor Apple). Bij elk nummer is namelijk een speciaal artwork gemaakt door Jackson en met de applicatie kun je er helemaal virtueel induiken en alle hoekjes en kantjes verkennen.
Check hier een video waar je het met eigen ogen kunt zien. Interactieve kunst gemengd met muziek: dat vinden wij behoorlijk next level. Omdat de muziek zo mooi is (luister hier de verse debuut-EP ORBIT) en alles om het project zo doordacht en origineel is, hebben we haar onlangs uitgebreid geïnterviewd en dat verschijnt snel online. Stay tuned! (RJ)
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat je ermee instemt.Check!
