Onze eerste The Daily Indie-show voor januari staat vanaf vandaag op het programma. Op 31 januari komt VoidFare naar Amsterdam om in Cinetol zijn dromerige indierock te laten horen. Hieronder stellen we het Utrechtse viertal verder aan je voor.
Ben je lid van The Daily Indie? Dat is sowieso goed nieuws, maar helemaal omdat je dan naar de show van VoidFare in Cinetol kunt gaan. Zo niet, word het vandaag nog!
De leukste omschrijving van de band geeft frontman Diederick van Rijsewijk zelf over zijn band: ‘Je weet toch wel als je zo heel hard in je ogen drukt dat je zo allemaal vormpjes gaat zien en een beetje aan het trippen bent? Ja, dat dus…’
Energieke dromen De vier muzikanten uit Utrecht zijn inmiddels bijna drie jaar bezig, hebben twee singles uit en schopte het onlangs tot de halve finale van de Amsterdamse Popprijs. De muziek klinkt als energieke dromen, op de nieuwe single In Between Dreaming wordt het sluimerende schemergebied afgetast met flinke gitaarmuren, kale coupletten, zweverige synths en grungy solo’s.
Naar VoidFare in Cinetol? Omdat het een The Daily Indie Presents-show in Cinetol is, betekent dat je naar de show kunt als je lid bent van ons. Wil je met je beste vriend of vriendin op de gastenlijst? Wordt hier dan lid van ons!
The Daily Indie Presents Ten Fé & Coolboxer Zaterdag 18 mei
Deze maand hebben we nog een mooie show toegevoegd aan ons The Daily Indie Presents-programma: Ten Fé. Op 18 mei presenteren wij namelijk de alternatieve indiepop-band in EKKO en die komt niet alleen, in het voorprogramma krijg je er zomaar Coolboxer bij. Tijdens de afgelopen Popronde speelde die band meer dan twintig shows, maar als je de jongens daar niet gezien hebt, krijg je nu een herkansing. En je weet hoe het hoort: daar moet je wel bij zijn.
Lid van The Daily Indie? Dan kun je met vrijkaartjes naar de show van deze Londense indiepoppers van Ten Fé.
Op basis van wat we horen, gokken we op een band afkomstig van de westkust van Amerika. Dromerig, zweverig en gelaagd. Niets dat ook maar wijst op een band uit Londen en toch is dat waar de band eigenlijk vandaan komt. De bekende druilerigheid van de metropool is ver te zoeken bij een band waarvan de bandnaam zich vrij vertaalt als ‘houd de goede moed’.
Dit jaar verscheen de tweede plaat van Ten Fé, getiteld Future Perfect, Present Tense. Iemand had duidelijk goed opgelet tijdens de les grammatica. Wij laten ons echter liever meevoeren op de ritmische gitaarpartijen en de prachtige harmonieën. De nummers vormen stuk voor stuk perfecte soundtracks voor de lente die de laatste tijd wat op zich laat wachten. Maar op de tonen van deze indiepop-band moet het ongetwijfeld goed gaan komen.
Intelligente indie De band bevindt zich in hetzelfde straatje als Phoenix en The War On Drugs en hoewel een grote doorbraak nog op zich laat wachten, scoorden Ten Fé met Elodie en Another Way al bescheiden indie-hitjes. Al is meer dan elf miljoen streams op Spotify misschien ook weer niet heel bescheiden te noemen. Ook The Guardian tipte de band onlangs nog als One To Watch omwille van de ‘intelligente indie’. In EKKO kan je het zelf meemaken! Geniet van Ten Fé, de liefdesbaby van gitaarminded indie en dromerige synthpop.
Afgelopen vrijdag kwam What Do You Mean ‘You Need A Colour TV’ uit, het tweede album van Roel Vermeer, oftewel GOSTO. Hij sluit met dit album perfect aan bij de golf van smaakvolle indie- en synthpop die de laatste jaren zo populair is geworden. We zijn bij The Daily Indie zo gecharmeerd van deze Amsterdammer, dat we de komende tijd maar liefst vijf shows van GOSTO presenteren.
GOSTO deelt een aantal typerende eigenschappen met bands als Warhaus, Faces on TV en Klangstof: strakke producties, waarbij de vocalen in je oor fluisteren, gepolijste synthbassen die af en toe venijnig uithalen en synthesizers die een klein liedje uit het niets de ruimte in schieten. En dan die samples die in je oor kruipen omdat je de herkomst niet helemaal kunt plaatsen. Het is een genre dat in veel opzichten onweerstaanbaar is.
Verfrissende stap Dit betekent natuurlijk niet dat al deze bands hetzelfde doen: GOSTO zijn muziek is geen herhaling van zetten, maar een verfrissende stap. In zijn cleane productie heeft Vermeer een spanning gevonden die de luisteraar bezighoudt. Wie denkt dat dat eenvoudig is, wordt voor de gek gehouden. Het outro van Best Of Me geeft een high five aan James Blake door een synthesizer te laten ontsporen. In Cigarette (check het interview dat we deden voor de première van dit nummer hier) duwt Vermeer je in het intro de ene richting in, om je na een paar seconden volledig op het verkeerde been te zetten. Ten slotte laat hij met The Great Unknown horen dat hij ook door heel andere muziekstijlen beïnvloed wordt en niet bang is hier elementen uit te lenen: in het nummer klinkt naast pure pop ook een gospelkoortje door.
Liefhebbers van scheurende gitaren gaan niet veel voldoening halen uit What Do You Mean ‘You Need A Colour TV’, maar voor luisteraars in de synth- en indiepophoek is dit album zeker interessant om te checken. We zijn daarnaast ook erg benieuwd om te zien wat GOSTO live gaat laten zien en daar is genoeg kans toe: we presenteren de komende tijd maar liefst vijf shows van de tour die hem door zo’n beetje heel het land voert.
The Daily Indie Presents Vrijdag 22 maart
Nog ruim twee weken tot we in Bibelot weer een hele mooie The Daily Indie Presents-show hebben staan. Met een rits opkomende bands om U tegen te zeggen, te weten: PEER, Maple, Xander van Dijck en Logue. En niet te vergeten: Jibber Jabber & The Jams, waar we weleens wat meer van wilden weten!
Zo gingen we bij de band langs om te kijken wat nou de albums zijn die de vier muzikanten hebben geïnspireerd om ‘Jibber Jabber-muziek’ te gaan maken? Wij vroegen het aan de Rotterdamse band, zodat jij nog net iets beter voorbereid naar Dordrecht kunt gaan op 22 maart.
Nog veel meer over onze The Daily Indie Presents-show lees je hier!
Maartje The Bangles – Different Light “Different Light is de tweede en meest bekende plaat van The Bangles. In de jaren tachtig brak de band hier definitief mee door, nadat ze eerst zelf als muzikanten hun weg naar de top hadden gevonden. Maar dat moet je maar een keer Googelen.”
“En wie kun je daar beter voor raadplegen dan The Bangles?”
“Wat mij inspireert, is dat ze niet alleen een aandeel hadden in het schrijfproces voor deze plaat, maar ook echt een eigen sound hadden. Mijn grootste aandeel in het schrijfproces bij Jibber Jabber zit in de koortjes die je in sommige nummers hoort. En wie kun je daar beter voor raadplegen dan The Bangles?”
Ruben Ty Segall – Slaughterhouse “Ik ben opgegroeid met een moeder die vooral glamrock luisterde, bands als The Sweet en T. Rex vulden de woonkamer als ik met m’n Lego aan het spelen was. Later ontdekte ik punk en punkrock via de oudere jongens op de skatebaan.”
“Ik ben opgegroeid met een moeder die vooral glamrock luisterde”
“Ik heb jaren in een punkband gespeeld, maar het was deze plaat die alle muziek waar ik mee ben opgegroeid combineerde en mij inspireerde. Ik besloot net als Ty Segall, geheel in DIY-stijl, alle muziek waar ik van houd te combineren en muziek weer ‘raar’ te maken. Slaughterhouse is vuig, sexy, soms slordig, het is alles wat ik wil van een plaat.”
Jasper Queens of the Stone Age – Songs For The Deaf “Ik herinner mij nog goed hoe ik als jong jochie vooral hetzelfde wilde als mijn oudere broer Wouter. Hij wilde gitaarspelen in een rockband, dus ik ook.”
“De manier waarop Dave Grohl dat intro erdoorheen hakt – ik wilde dat ook kunnen”
“Tot we samen deze plaat luisterden, en dan met name A Song For The Dead. De manier waarop Dave Grohl dat intro erdoorheen hakt – ik wilde dat ook kunnen. Nog steeds, trouwens. Leuk op drumles gegaan, maar ik kan het nog steeds niet.”
Tim Led Zeppelin – Led Zeppelin II “Toen ik voor het eerst bewust Led Zeppelin hoorde was meteen ik om. Wat een geweldig geluid heeft deze band. Niet veel later verzamelde ik alle albums van de band eerst op cd, en later op vinyl. Led Zeppelin II blijft mijn favoriet, wat een rock-’n-roll-knallers staan erop: Whole Lotta Love, Heartbreaker, Ramble On, Moby Dick. Allemaal geweldige tracks.”
“Toen viel het kwartje. Ik wil ook in zo’n band spelen, dat moet het vetste zijn om te doen”
“Ik weet nog dat ik toen ik een jaar of vijftien was, door de regen naar school fietste en Heartbreaker kwam langs. Volume op tien, zeiknat doorfietsen om op tijd te komen. Toen viel het kwartje. Ik wil ook in zo’n band spelen, dat moet het vetste zijn om te doen. Nog steeds kan ik ieder moment van de dag dit album luisteren. Top-plaat!
Bezoek uit Brussel en bezoek uit Amsterdam voor Deventer, een show om je vingers bij af te likken en dat gaan we samen met jou doen. Hieronder nog wat informatie op
Whispering Sons Geen onbekende voor ons zijn de Belgische postpunkers van Whispering Sons, zo interviewden de band vorig jaar over zijn nieuwe album Image en gingen we op zoek naar de wortels van de band. Dat lees je hier!
De band die in 2016 Humo’s Rock Rally won, komt op de dag van de Ronde van Vedett naar Burgerweeshuis, de dag van de Deventer wielerkoers. Als je de ploeterende wielrenners aangemoedigd hebt, kun je direct door naar het Burger om met een vedettje de laatste ronde in te zetten.
Scram C Baby Zijn we aangekomen bij Scram C Baby, de band die tussen 1992 en 2010 actief was en onlangs keihard terugkwam met Give Us A Kiss. Een album dat lyrisch werd ontvangen door de vaderlandse pers en waar een vervolg aan wordt gegeven met een lekkere tour.
Deze duo-show met Whispering Sons is voorlopig de laatste (geplande) clubshow van de Amsterdammers én wat voor eentje.
Wil je naar de show toe? Naar Whispering Sons en Scram C Baby toe op 20 april in Burgerweeshuis! Dat kan, maar hoe dan?! Nou, als je nou voor een tientje per jaar lid wordt van The Daily Indie, ons een mailtje stuurt: dan gaan we het regelen.
Nadat we eerder al een aantal prachtige video’s en singles in première mochten laten gaan van de mysterieuze Engels/Nederlandse rockers van Alcuna Wilds, trekken we nu nog even door met een TDI Presents-show in Cinetol op 8 maart.
Op 25 januari bracht de band zijn gloednieuwe EP Nothing Is Nothing uit in EKKO en op 8 maart wordt die in Amsterdam voorgesteld. Daar zijn we erg blij mee, zo schreven we al eerder over de band: ‘Liefhebbers van meanderende, melodische en melancholische muzikale spanningsvelden moeten even goed opletten. Zo haalt Alcuna Wilds zijn inspiratie uit bands als Portishead, Daughter, Radiohead en dat klikte al vrij snel met onze voorkeuren.’
Alcuna Wilds & Conditionals De muziek van Alcuna Wilds is mysterieus, vol verschijnende en verdwijnende thema’s waar je geen vat op krijgt, als zeepbubbels die opstijgen en met een ‘pop’ uit elkaar springen. Live speelt de band veel in Nederland, Engeland en Duitsland, waarbij op 8 maart Cinetol aan wordt gedaan met de nieuwe band Conditionals.
Eind maart is het raak in Deventer met de garageblues-smerigheid van Black Box Revelation. De Vlaamse band komt met zijn nieuwe album Tattooed Smiles onder de arm naar Burgerweeshuis en wij mogen deze show presenteren!
Het was alweer even geleden dat de band nieuw werk uit had gebracht, het album Highway Cruiser uit 2015 was het laatste wapenfeit voor Tattooed Smiles. Het duo Jan Paternoster en Dries Van Dijck is het in ieder geval nog niet verleerd, de vijfde plaat van de band werd door de Vlaamse krant De Morgen gerecenseerd met: ‘De sterkste song op deze langspeler? We gokken op de hymne-in-wording Blown Away. Maar gisteren zwoeren we nog bij Damned Body, en morgen wordt het vast Yellow Belly of Kick The Habit. Om de dag lijkt weer een andere song zijn vurige liefdesbrief te verdienen.’
Los van de samenwerking met Roméo Elvis en Seasick Steve op het nieuwe album, is het vooral opvallend hoe openhartig het nieuwe werk is geworden. De jongens zijn ouder geworden en laten meer van zichzelf zien dan ooit. Uiteraard nog steeds met donderende drums en stoïcijnse gitaarpartijen, maar Black Box Revelation gaat dieper dan ooit en komt hun onzekerheden onder ogen. Op 28 maart kun je de band in al zijn glorie aanschouw in Burgerweeshuis!
The Daily Indie Presents Death Valley Girls & Chupame El Dedo Vrijdag 22 februari & woensdag 17 april
Maar liefst twee krakend verse The Daily Indie Presents-shows erbij in Haarlem! Zo presenteren we de gore garagerock van Death Valley Girls en de freakfunk van Chúpame El Dedo. Hieronder stellen we de bands nog even aan je voor.
De programmeurs van Patronaat zijn zo lief geweest om Death Valley Girlsonderdak te bieden op 22 februari, aangezien de band zijn show anders zou komen te vervallen in de gesloten Sugar Factory. Dat is een geluk bij een ongeluk, want de Amerikaanse band komt zijn laatste album Darkness Rains live komt laten horen, hieronder een gierend voorproefje.
Zoals Clash Music al over het album schreef: ‘Practising grunge, with ear-splitting riffs at neck-break speed, the LA psych-rock band hone down – guitar music isn’t just for the long hair dudes who don’t shower.‘
Over een andere boeg gaat het op 17 april bij Chúpame El Dedo, de band uit Bogota met Eblis Álvarez van Meridian Brothers en Pedro Ojeda van Romperayo. Met een bandnaam die zoveel betekent als ‘zuig mijn vinger’ is de muziek minstens zo desoriënterend. Alsof black metal in een tropisch LSD-drankje is gemikt, check hieronder La Maté en je begrijpt wat we bedoelen.
Van cumbia, currulao en raggaeton: dit wordt een heerlijk geflipte show die waarschijnlijk helemaal uit de klauwen gaat lopen in Haarlem. Luister op Spotify nog eens de knettergekke en zelfgetitelde debuutplaat uit 2016 van de band en noteer de zeventiende van april in je agenda.
Wil je naar deze shows toe? Deze Patronaat-events worden gepresenteerd door The Daily Indie, dus als je lid bent van ons, maak je dikke vette kans op kaarten! Hoe dan? Nou, als je nou voor een tientje per jaar lid wordt van The Daily Indie, stuur ons een mailtje en we gaan het regelen voor je!
The Daily Indie Presents Feng Suave (06-12) & EUT (27-01)
Op zoek naar een mooi Sinterklaas- en/of kerstcadeau? Wij presenteren twee schitterende bands van eigen bodem in december bij onze vrienden van Poppodium 013 in Tilburg. Daar mogen we namelijk de shows hosten van Feng Suave op de zesde en EUT (verplaatst van 28 december naar 27 januari*). Ideaal om je eet- en alcoholroes er eens goed uit te zweten tijdens deze donkere dagen in het altijd gezellige skatehal Hall Of Fame, waar 013 de shows presenteert.
Het extra goede nieuws is dat je dikke kans op vrijkaarten maakt voor deze Tilburgse shows. Maar hoe dan? Nou, door lid te worden van The Daily Indie voor een tientje per jaar!
De band is nog niet zolang bezig, maar speelde al de ene na de andere mooie show nadat de eerste singles van Daniel de Jong en Daniel Leonard Elvis gelijk viral gingen. Ook niet zo vreemd, want die zijn nu eenmaal verdomd lekker en fans van bands als Jungle en Homeshake weten die snel te vinden (en zeer te waarderen). In Engeland zijn ze inmiddels ook al een tijdje fan, zo speelde de band zijn eerste show in Londen en die was al ruim van tevoren uitverkocht. Maar joh, wat wil je ook? Check hieronder de schitterende en uiterst subtiele en funky livesessie van de band tijdens Into The Great Wide Open en je begrijpt waarom! Op 6 december zie je de boys live in Hall Of Fame.
De stuiterballen van EUT
Als je ons een beetje volgt, dan moet je de stuiterende poppers van EUT haast wel een keertje tegen het lijf zijn gelopen. Of simpelweg in het echte leven, want de band speelt zich een slag in de rondte. Zo lieten we een denderende livesessie van de band in première gaan, maakte de band voor ons een inspiratieplaylist, een verslag van zijn supportshow met Beck in 013, schreven we over de single Supplies en interviewden de band vorig jaar nog. Dat lijkt ons een prima voorbereiding voor EUT zijn show op 27 januari in 013.
Kaarten winnen?
Wil je naar de shows toe van Feng Suave en EUT in 013? Word dan lid van The Daily Indie! Dat word je al voor een tientje per jaar en daarmee ben je ook nog eens een trouwe supporter en vriend van TDI, want op die manier zorg je ervoor dat we onze muziekjournalistiek kunnen blijven maken en gratis kunnen houden.
Zaterdag 22 juli stond TWIN PEAKS @ EKKO al sinds afgelopen winter in onze agenda in dikke chocoladeletters. Onze favoriete badasses uit Chicago waren namelijk in Nederland en lieten een prettige trail of destruction door ons land achter.
Na ons interview met de heren stond The Daily Indie uiteraard popelend vooraan, onder meer in de vorm van fotografe Sabrine Baakman. Zij maakte een mooie serie van de avond, die werd gesupport door de Nederlandse vrienden van Jellephant & The Phantoms. Nog even nagenieten? Scroll vooral door.
Jellephant & The Phantoms
Twin Peaks
The Daily Indie Presents 12 mei – Asteriks
Op het nieuwste album Greener Than The Other Side gaat The Black Marble Selection op zoek naar het paradijs. Niet via de rechttoe-rechtaan garagerockroute van het debuut, het vijftal bewandelt na het afscheid van zanger JP Lilipaly (“Het voelde als een verkering die uitging”) vaker de kronkelende bospaadjes van melodieuze psychedelica. Maar wat blijkt? Zoals de titel ‘Greener Than The Other Side’ al doet vermoeden, is het ware paradijs gewoon thuis. In Tilburg.
Oké, de Textielstad ziet er met zijn vele blinde muren en rechthoekige flatgebouwen (door Tilburgers cynisch ‘blokkendozen’ genoemd) op het eerste gezicht niet uit als de ‘Garden Of Delight’ waarover op het nieuwe album wordt gezongen. Dat zien de mannen zelf ook. “Maar je moet je niet doodstaren op die lelijke gebouwen”, vindt bassist Malenzie Mac-Donald. “Tilburg moet je méémaken, je moet er de juiste mensen leren kennen.” Daar is drummer Tom van Berkel het mee eens. “Tilburg heeft veel kunstenaars, muzikanten… Veel absurdisten. Die lachen ook om de ‘lelijkheid’ van de stad, maar ze zitten hier wél. Je hebt hier alle ruimte voor muziek en kunst, maar je moet het wel zelf doen.” Dat is misschien wel juist het mooiste aan de stad, vindt hij. “In Amsterdam weet je dat er ’s avonds 113 expo’s, veertien bandjes en vijf clubavonden zijn. Dan ga je ergens heen, je wordt vermaakt en de mensen zijn knap.” Erik Bus, gitarist en tegenwoordig frontman, valt hem bij. “Als je hier een avond niets te doen hebt, is het ‘Fuck… Wat gaan we doen?’ Dan word je ook gepusht om iets te gaan maken.”
Lid van The Daily Indie? Dan maak je goede kans op vrijkaarten voor de show van The Black Marble Selection in Asteriks op 12 mei. Meer informatie vind je hier.
De plaatstelijkse sjoelvereniging
Malenzie schiet in de lach. “Vrienden van mij belden laatst of ik kwam sjoelen, want een van die guys had nog een sjoelbak staan. En ja, wat ga je anders doen behalve zuipen in de stad? Dus iedereen nam z’n vrienden mee en ze zijn een avond gaan sjoelen. Een maand later hadden ze een sjoelvereniging opgericht en stonden ze in het Brabants Dagblad en werden ze uitgenodigd in talkshows om erover te vertellen. Dát is Tilburg. De raarste dingen gebeuren hier en het gebeurt snel.”
“De burgemeester zou ons eens moeten horen, zo trots als we op Tilburg zijn.”
Zo vliegt in het hippe koffietentje (Fritz Kola, ingewikkelde lattes, industrieel interieur; je kent het wel) in het Tilburgse centrum de ene na de andere anekdote voorbij. Hier zit geen band die een heel serieus album te verkopen heeft en wil praten over persoonlijke groei, hier zit een ontspannen vriendengroep in zijn natuurlijk habitat lekker te leuten. Met oprechte liefde voor hún stad. “Het klinkt misschien een beetje beperkt, maar mijn wieg stond hier en ik wil hier nooit meer weg”, zegt Malenzie. “Ik moet alleen m’n vriendin, die komt uit Arnhem, nog overtuigen.” Tom grinnikt: “De burgemeester zou ons eens moeten horen, zo trots als we op Tilburg zijn.”
Deze gasten laten je vanzelf geloven dat in deze stad echt alles mogelijk is. Hun eigen verhaal is ook al zo’n voorbeeld. Als een groep vrienden die elkaar kent van het skateboarden en in de overige vrije tijd een paar akkoordjes had geleerd, vonden ze het op een dag een tof idee om muziek te gaan maken in de stijl van de sixtiesnummers die vaak onder skatevideo’s worden gemonteerd. “We maakten net een maandje muziek en toen hebben we tegen onze vrienden gezegd: ‘dan en dan spelen we in de Hall Of Fame’”, vertelt Malenzie. “Zij zeiden: ‘Meen je dat serieus? Lachen man, dan ga je zwaar af! Dan komen we wel kijken!’ Maar we kregen applaus en toen dachten we ‘hé, hier moeten we mee doorgaan’.”
Transformatie
Twee albums later neemt The Black Marble Selection zichzelf nog steeds vooral niet te serieus. “We maken pas vijf jaar muziek, dus we zijn daar voorzichtig mee”, vertelt Malenzie. “Wij hebben niets uitgevogeld wat anderen nog niet weten. We doen gewoon ons best en zijn dankbaar”, blijft hij bescheiden. Maar dat de groep zich heeft ontwikkeld, is duidelijk te horen op Greener Than The Other Side. “We hadden deze plaat ook niet anders kunnen maken, net zoals dat voor de vorige gold. Die eerste was wat harder omdat we niet echt anders konden. N zijn we allemaal meer melodische dingen gaan luisteren, maar dit is onze sound, we hebben alleen weer wat bijgeleerd. We zitten continu op de limiet van wat we kunnen. We groeien mee met onze muziek.”
“Wij waren die guys die vooral live leuk waren om naar te kijken, waar je bier kon gooien en zo. Maar nu zijn de muziek en de samenstelling anders en willen we dat niet meer zijn.”
Die transformatie betekent dat The Black Marble Selection ook live niet helemaal meer is zoals je de band kende, waarschuwt Malenzie. “We moesten onszelf toch even opnieuw uitvinden. Ik had altijd het idee dat we bekend stonden als… Noem het maar voorzichtig ‘feestband’. Wij waren die guys die vooral live leuk waren om naar te kijken, waar je bier kon gooien en zo. Maar nu zijn de muziek en de samenstelling anders en willen we dat niet meer zijn. Dat wil zeker niet zeggen dat we nu als stijve planken op het podium staan, maar we zijn daarin wel veranderd.”
Verkering
Nog even over die veranderde samenstelling. Zanger Jean Paul (JP) Lilipaly verliet de band vorig jaar, een maand voordat de opnames voor album twee zouden beginnen. Een moeilijk, maar ook onvermijdelijk besluit, legt Erik uit. “We hadden al wat liedjes liggen, en als we in de oude samenstelling door hadden kunnen gaan, hadden we dat sowieso gedaan. We waren begonnen als vrienden en dat zijn we nog. Maar wij waren supergemotiveerd en wilden door, en hij kon dat door privédingen niet meer opbrengen. Dat snapten wij, en hij begreep dat we dan niet met hem door konden.”
Tom: “Het voelde een beetje als een verkering waarbij je allebei eigenlijk al weet dat het over is, maar iemand moet dan toch de knoop doorhakken.”
Maar de studio was geboekt, dus moest de draad snel worden opgepakt vertelt Malenzie. “Wij waren er, de studio was er: let’s do this! Het was zuur dat het ‘uit’ was, maar het was nu eenmaal zo en daarmee was het ook meteen afgesloten. Daarin helpt het wel dat je elkaar al zolang kent, dan weet je wat je aan elkaar hebt.” Het is ook daarom dat de band de vacature voor frontman liever intern wilde oplossen, vertelt Erik. “We hebben in principe alle opties open gehouden, hoor. Maar eerst zijn we om beurten achter de microfoon gaan staan om te kijken of dat zou werken. En toen kwam ik er als beste uit. Ik moest er even inkomen, maar ik deed altijd al tweede stem en schrijf de meeste melodieën, dus dat scheelt.”
Superteam
Dat was niet alleen voor de band een opluchting. Ook producers Marcel Fakkers (The Madd) en Dave von Raven (The Kik), in wiens nieuwe PAF! Studio het album ook werd opgenomen, moeten hem vast even hebben geknepen. Tom: “De studio was al geboekt, maar zij hadden natuurlijk geen idee hoe wij met een andere zanger zouden klinken. Dat was dus wel even spannend.” Malenzie kan het moment nog precies terughalen. “Toen Erik meteen een hele take vol zong, keken wij elkaar aan. ‘Wow, gebeurt dit echt? Is het nu gewoon opgelost?’ Dat hij daar random ging staan en verdomme ook nog de stem had, dat was heel gaaf. En toen Marcel en Dave elkaar aankeken en tegelijkertijd knikten, wisten we helemaal zeker: dit wordt ‘m.”
“Dan kan het zijn dat er iets niet helemaal klopt en wij horen die ‘foutjes’ ook nog wel, maar het klinkt daardoor wel meer ‘mens’ en wat minder machine.”
‘Marcel en Dave’ speelden volgens Erik een belangrijke rol in de totstandkoming van Greener Than The Other Side. “Ze waren echt een superteam voor ons. We zaten zo op één lijn dat we ze volledige vrijheid hebben gegeven om te doen wat ze wilden met die tracks.” Daar komen dus die theremins, fluiten en toetsenpartijen voor het grootste gedeelte vandaan. “Het is wat meer aangekleed, inderdaad. Wat ‘volwassener’, misschien. Maar verder wilden we het wel zo dicht mogelijk tegen ‘live’ aan houden. Daarom hebben we het meeste tegelijkertijd opgenomen, we hebben het echt als een momentopname benaderd. Dan kan het zijn dat er iets niet helemaal klopt en wij horen die ‘foutjes’ ook nog wel, maar het klinkt daardoor wel meer ‘mens’ en wat minder machine. Dat hebben we altijd al gedaan trouwens.”
Gers Pardoel
Sommige dingen veranderen dus niet. Zo blijft ook het skaten onlosmakelijk verbonden aan The Black Marble Selection, al hebben ze daar steeds minder tijd voor volgens Tom. “Muziek heeft het een beetje overgenomen, maar we proberen het nog steeds één keer per week te doen.”
“Maar door het skaten hebben we wel ons netwerk”, zegt Erik. “Die scene is in Tilburg heel klein en hecht. Iedereen doet iets anders, maar er is wel veel waardering voor elkaar. Daar kennen we dus ook de Tilburgse helft van The Kik van, maar bijvoorbeeld ook Gers Pardoel. Wist je trouwens dat we in zijn clip spelen?” Malenzie veert op. “Ja! Echt waar! In die clip van Met Mij! Gerwin (Gers, red.) had ons als figuranten uitgenodigd, gewoon omdat ‘ie ons toevallig kent. Nou, dat leek ons wel vet. Op het einde van de clip komt hij op een soort afterparty, en ergens achterin, tussen al die zwoele R&B-chicks, staan wij dus als vijf van die klaplopers, haha!”“Maar dat is nog niet het mooiste”, lacht Tom. “Wij hadden nog niet gegeten, en na zo’n lange filmdag krijg je honger, dus Erik had een pizza besteld. Die werd alleen precies tijdens het filmen van dat shot bezorgd. Het laatste dat je in die clip ziet, als je goed oplet, is Erik die een stuk pizza in z’n gezicht duwt.”
Dat dat gewoon kan, dat is dus typisch Tilburg, benadrukken ze nog eens. En daar gebeuren dus echt de raarste dingen als je de juiste mensen kent. Wie met The Black Marble Selection praat, moet ze wel gelijk geven; het gras kan onmogelijk aan de overkant nog groener zijn dan in hun Brabantse betonnen blokkendozenparadijs.
Op vrijdag 12 mei speelt de band een show in Podium Asteriks in Leeuwarden. Als lid van The Daily Indie maak je kans op vrijkaarten! Nog geen lid, voor een tientje per jaar word je lid en maak je gebruik van alle ledenvoordelen.
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat je ermee instemt.Check!
