Heerlijk gesmeerde garagerock met een psychedelisch tintje op de nieuwe van The Black Marble Selection

Wat de gemiddelde Nederlander nu ziet als ‘ie naar buiten kijkt is niet om aan te gluren. Maar wie toch alvast een beetje zonlicht in huis wil halen, zal verheugd zijn met het nieuws dat The Black Marble Selection een nieuwe plaat heeft. 

De freakbeatband uit Tilburg is na debuut Under Her Spell (2015) niet lang stil blijven zitten en heeft zich voor de nieuwe, Greener Than The Other Side gedoopt, duidelijk weer laten inspireren door de Jefferson Airplane-hoek van het muzikale spectrum.

Het album staat bol van de zwierige gitaren, orgeltjes en exotische, folky touches, maar klinkt nergens als een namaakproduct uit een Nuggets-bootleg. Ze weten wat ze doen en passen de explosieve verschuivingen in tempo en intensiteit, twee kenmerken van de betere psychedelische rock toe alsof ze in 1967 ook al op tamboerijnen stonden te beuken.

Wie niet meteen gegrepen is door Greener Than The Other Side, doet er goed aan de plaat op een later moment nog eens op te zetten, want dan komen de reverb-heavy melodieën en structuren gegarandeerd nog beter uit de verf. Neem die vocalen in Window Of Opportunity, of de samenzang in de outro van No Time. Dat zijn ijzersterke psychpoppareltjes, right there.

The Black Marble Selection bevindt zich in een interessante positie, want naast DeWolff en Mooon zijn er in Nederland eigenlijk niet zo gek veel bands die psychedelia volgens de traditionele sixtieswijze spelen. En dan doen ze dat ook nog eens verdomde goed. Prima plaat om een vroege lente mee in te luiden.