We zijn afgelopen weken diep in Indiestadt Festival met je gedoken, waarbij we elke week een band van de line-up voor je uitlichtten. Als doorvoerhaven van het Reeperbahn showcasefestival dat dit weekend plaatsvindt in Hamburg, wist de Amsterdamse organisatie een een aantal van de scherpste bands van het moment te strikken. Afgelopen donderdag was het zo ver in een ramvol Paradiso. Onze fotograaf Vanessa Scheer was erbij.
Een van de mede-oprichters van Pavement, Scott Kannberg, is in muziekland beter bekend als Spiral Stairs. Kannberg groeide op in Stockton, Californië, waar hij die band in 1989oprichtte. Dat was het begin van een stevige en op zijn zachtst gezegd dynamische, muzikale carrière.
De indierockband wordt door sommige critici de beste indie-band van de jaren negentig genoemd, niet in de laatste plaats omdat ze altijd trouw bleven aan kleinere labels en niet met majors in zee gingen. Pavement verwierf een flinke cult following en tourde de wereld rond. Na tien jaar ging Pavement uiteindelijk in 1999 uit elkaar.
Korte adempauze Dat was natuurlijk niet het einde van Kannberg’s muzikale carrière: hij richtte nog datzelfde jaar het overigens wat minder enthousiast ontvangen Preston School of Industry op. In 2004 viel die band weer uit elkaar. Spiral Stairs, die inmiddels gewoon met ‘Spiral’ wordt aangesproken alsof hij nooit een andere voornaam gehad heeft, nam een korte adempauze en verhuisde naar Mexico. Vanaf daar presenteerde zijn eerste solo-album in 2009. Maar Spiral zou Spiral niet zijn als de boel niet volgens plan verliep, dus na een jaar moest zijn soloproject alweer de ijskast in omdat Pavement een grote comeback-tour deed. Pas in 2017 kwam de volgende plaat: Doris & the Daggers. Het was het wachten waard: door bijvoorbeeld Pitchfork werd het album geprezen als ‘het beste sinds Pavement’.
Late liefde voor Roxy Music Dat smaakte naar meer: zo kwam 2019 We Wanna Be Hyp-No-Tyzed al uit. Op deze nieuwste plaat stouwt Spiral Stairs naar eigen zeggen: “de invloeden die de afgelopen jaren een beetje uit het oog verloren zijn, toen ik in mijn jeugd zo druk was om altrock te maken”, allemaal op een album. We Wanna Be Hyp-No-Tized is daarmee in feite een ode aan alle platen die de artiest in zijn jongere jaren niet wilde draaien. “Mijn vrienden draaiden al die platen. Ik was koppig, ik wist zelf zo goed hoe het moest en hoe muziek moest klinken. Dacht ik. Maar nu zet ik muziek op die ik toen expres negeerde en denk ik: hoe heb ik dit in godsnaam gemist!?”
Als je benieuwd bent over welke bands Kannberg het hier heeft, raden we je aan om titelsong Hyp-No-Tized op te zetten, dan vliegen de referenties je om de oren. De hervonden waardering voor Van Morrison en Roxy Music drijft uit je speakers. Lekker!
Ander puntje nog: Spiral Stairs klinkt een stuk minder nasaal dan in zijn Pavement-jaren. Daarmee is Hyp-No-Tized een prima track om op Indiestadt alvast mee te brullen. Fans van de Amerikaanse muzikant weten echter allang dat ook Pavement-liefhebbers niet worden vergeten: er duiken regelmatig klassiekers op in de setlist van de band. Spiral Stairs biedt daarmee voor elk wat wils en belooft de meest verstokte indierocker een onmisbare show te laten beleven!
Donderdag 19 september in Paradiso, met Algiers, The Blinders, Cassia, Peaking Lights, Penelope Isles, Pile, Spiral Stairs, Stars en The Stroppies.
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat je ermee instemt.Check!
