Belgenrinkel: maandelijkse muzikale parels van onze zuiderburen (april)
7 april 2021
Het is natuurlijk geen geheim dat er muzikaal ontzettend veel moois wordt gemaakt bij onze Zuiderburen. Bovendien beschikt onze Belgische correspondent John over een bijzonder eclectische smaak, dus vroegen we hem om elke maand een aantal vers ontdekte muzikale parels te tippen, zodat jij gewoon thuis kunt blijven.
Tekst & coverfoto John Van De Mergel
Mooneye
Mooneye maakt indierock, alternative shit, americana… Tot zover niets speciaals. Fix The Heater, dat The Daily Indie al tipte als New Music en eerder interviewde, gaat echter zéér diep en dat is zeker mee te danken aan die fantastische stem van Michiel Libberecht en het grootse en rijke geluid. Héél de structuur en opbouw van het nummer, de ingezette instrumenten, de productie: het klopt gewoon allemaal en het raakt je in het diepste van je ziel. Ik kan een vergelijk niet laten: klinkt Libberecht hier niet een héél klein beetje als een jonge Joost Zwegers, zo tijdens het refrein? Of als een Jasper Steverlinck die niet aan het janken slaat? Het debuutalbum verschijnt begin september.
Paulette Verlee
Veerle Pollet (piano) en Maaike Organe (cello) bieden ons wat soelaas in een periode die zich maar niet wil normaliseren. Ermee leren leven is de boodschap en wanneer je dergelijke ondersteuning krijgt, mag dat eigenlijk geen onoverkoombaar probleem zijn. Stop met zeiken en leer genieten van wat je hebt, want uiteindelijk hebben we verdomme véél!
Coline & Toitoine
Wanneer je je nummer begint met korte, geknipte vocals die steeds terugkomen als een kinderrijmpje en klinken als ‘oooaeoooa’, dan hoef je niet verbaasd te zijn dat je hiervoor geen betere titel kan vinden. Inhoudelijk is de song een pak serieuzer: het gaat over een verlangen naar opstand, initieel bedoeld als opstand tegen een denkbeeldige dictator, maar in deze woelige tijden kan ik er wel een aantal zéér actuele gebeurtenissen aan koppelen. De twee jonge Brusselaars Coline, met haar heldere stem, en Toitoine, met zijn fascinerende instrumentals, breken binnen de elektropop wereld toch wel muzikale genres open. Tijd voor een boeiende vernieuwingsgolf. Hun eerste EP wordt nog dit voorjaar verwacht.
EMY
EMY is zowel de band als frontvrouw Emy Kaboré, een 21-jarige, in Parijs geboren Gentse die soul ademt. Traditionele soul, zou je denken tijdens de eerste twee minuten van Inconvenient. Plots slaat de zacht zwoele sfeer echter om en gaat het nummer dieper, wordt het meer gelaagd en intens. Het is net dat kantelmoment dat je meesleept in de wereld van de jonge Kaboré.
Sofia
Van een zacht zwoele sfeer naar damn hot! Met haar eerste single Evol zat Sofia vorig jaar bij de dertig geselecteerden van De Nieuwe Lichting. Haar donkere pop, op een bedje van diepe tot intense beats en summiere keys, ademt passie. Wanneer ze ‘my love is deadly’ zingt, met een stem die me meevoert in de lage tonen en verrast in de hogere regionen, krijg ik het er warm van. Of ligt dat aan het summiere maar erg teasende visuele aspect? Graag een volwaardige clip please!
Walfang
Tijd om af te sluiten met een bang. Noem het stoner, noise, industrial, post rock, grunge, whatever. Zolang de gitaren scheuren, maakt het mij geen hol uit wat je erop plakt. Walfang laat de muziek spreken en heeft hiervoor geen woorden nodig. Laat ons allemaal meer opgaan in muziek en daar onze energie loslaten in plaats van als een halve idioot op straat keet te schoppen. It’s the music that matters, period! Het debuutalbum LØV verschijnt in mei.
