10X010 POPIN – Kay Slice: “Ik ben op zoek naar tijdloosheid in mijn muziek”
26 november 2020
Rotterdam lijkt muzikaal meer ‘aan’ te zijn dan ooit en met ons kantoortje in het hart van het centrum, zien wij de talenten bijna over elkaar heen struikelen. Graag zouden we je deze acts allemaal live aan je voor hebben gesteld, maar hé: covid-19…! Dat betekent alleen niet dat we stil gaan zitten: nee! Dit najaar presenteren we met De Nieuwe Lichting een gloednieuw project: 10X010 POPIN. Waarmee we tien Rotterdamse acts aan je voorstellen door middel van een livesessie, een strakke persfoto van Niek Hage én een interview op The Daily Indie.
Toen wij met onze vrienden van De Nieuwe Lichting eerder dit jaar 10X010-kandidaten opsomden, gleden onze handen haast automatisch over het papier om Kay Slice op te schrijven. De muzikant met Ghanese wortels ademt ‘de sound van Rotterdam’ met een mengelmoes van soul, hiphop, afrobeat en de klanken uit Ghana, ofwel: ‘hiphopkid with Ghana-soul’. De oude frontman van Brandwerk bracht in aanloop naar zijn volgend jaar verschijnende debuutalbum From Back 2 Back al een aantal vlijmscherpe singles uit met Symphony, Chooseday, Slowdown en Promise. Vandaag gaat zijn 10X010 POPIN-sessie online en spreken we de muzikant onder meer over zijn muziek, sporten, Ghana, Rotterdam en ‘Asona’, zijn balafoon (een West-Afrikaans muziekinstrument).
Laten we beginnen in het ‘nu’: waar ben je op het moment allemaal mee bezig?
“Ik sport best veel. Nu het optreden is weggevallen, merk ik dat ik mijn energie ergens kwijt moet. Daarnaast ben ik bezig met die Wim Hofmethode (The Iceman, red.), een vriend van mij kwam daarmee. Het werkt zowel fysiek als mentaal voor mij. Ik ben wel iemand die over veel dingen nadenkt en dat gaat maar door, ook als ik ga slapen. We gunnen onszelf – los van slaap – meestal geen rust, terwijl dit juist een tijd is om jezelf wat meer rust te gunnen.”
Waar ben je verder mee bezig geweest de laatste maanden?
“Ik heb de tijd genomen om te experimenteren met mijn sound en met verschillende setups. Wat gebeurt er bijvoorbeeld als ik mijn balafon combineer met toetsen of met atenteben, een Ghanese bamboefluit? Dat heb ik dit jaar allemaal uit kunnen proberen tijdens shows.”
Heb je nog interessante dingen gezien de laatste tijd?
“Ik houd veel van documentaires, ik heb er laatst eentje gezien op BBC Four over de Londense jazzscene, die vond ik echt sick. Het is zo tof wat daar allemaal gebeurt en hoe allerlei genres en invloeden worden gemixt door bands als Ezra Collective. Daar haal ik veel inspiratie uit. Ik vind het sowieso interessant dat Amerika niet meer echt de hoofdmoot is qua vernieuwende muziek, ik denk dat dat komt doordat culturen op andere plekken momenteel veel meer in elkaar stromen Zoals in het Verenigd Koninkrijk dus, daar heb je enerzijds de lokale cultuur en dat wordt op allerlei manieren gemengd met de immigrantencultuur die daar nog steeds heel sterk is.”
Waar luister je nu vooral naar?
“Op het moment ga ik een beetje terug in de tijd en ga ik op zoek naar platen die voor mij tijdloos voelen. Bijvoorbeeld zo’n plaat als My Beautiful Dark Twisted Fantasy van Kanye, dat is bijna een opera. Waarom is dat zo tijdloos? Waar zit ‘m dat in en hoe werkt dat? Dat gevoel probeer ik beet te pakken, ik ben op zoek naar tijdloosheid in mijn muziek.”
Daarnaast moet je nog – online – contact houden met je publiek en het viel mij op dat jij op je socials je volgers echt meeneemt in je leven. Is dat iets dat je leuk vindt om te doen?
“Ja, dat is zo gegroeid. Vooral toen ik begin dit jaar naar Ghana ging, vroegen veel mensen of ik wilde laten zien wat ik allemaal deed en naar welke plekken ik ging en ik vond het leuk om die verhalen te delen en mensen mee op mijn reis te nemen. Er zijn best veel artiesten die alleen iets delen als ze iets uitbrengen, maar dan is het moeilijk om je socials niet enkel een soort reclamebord te laten worden. Het is juist leuk om ook in die wereld achter die songs te duiken. Met muziek vertel je een verhaal en dat verhaal kun je naar meerdere mediums vertalen.”
Over jouw reis naar Ghana: dat zag eruit alsof je daar een hele goede tijd hebt gehad. Wat heb je daar allemaal gedaan, ontdekt en geleerd?
“Echt véél! Ik zou niet eens weten waar ik moet beginnen. Niet alleen over de cultuur, maar ook over mijzelf. Toen ik daar was, werd ik mij sterk bewust dat mijn persoon uit twee werelden bestaat. Daarom heet mijn album From Back 2 Back, omdat ik tussen die twee werelden leef. In totaal ben ik er begin dit jaar zes weken geweest en ik wilde er het maximale uithalen. Ik heb veel gereisd, allerlei inspirerende mensen ontmoet, op de universiteit heb ik muziekgeschiedenis gestudeerd. Dat was ontzettend interessant om al die verbindingen tussen verschillende muziekgenres te zien, maar ook omdat de stof eens niet werd verteld vanuit een westers perspectief. Daarnaast heb ik nog balafon-lessen gevolgd en er eentje gekocht, Asona heet ze en ik kon haar echt nog net meenemen in het vliegtuig.”
Wat is op muzikaal gebied typisch Ghanees?
“De off-beat! Het is tof om te zien hoe dat in de rest van de muziek terecht is gekomen, van reggae tot hiphop en via artiesten als Bo Diddley in de rock-‘n-roll.”
Nog even terug naar Rotterdam: je woonde eerder in Dordrecht en nu alweer een jaar of drie hier. Hoe beïnvloedt deze stad je?
“Als ik in Rotterdam ben, dan heb ik altijd het idee dat er geen grenzen zijn, dat alles kan. Je kunt hier doen wat je wilt doen. Daarnaast past de stad bij mij: ik ben niet zo’n schreeuwer, ik doe wat ik doe en als je het tof vindt, let’s go, weet je. Plus: ik vind het echt nice dat alle culturen door elkaar lopen. Daardoor ontstaat er een bepaald gevoel waarbij iedereen openstaat voor nieuwe invloeden en dat hoor je terug in de muziek.”
Het is lastig om vooruit te kijken, maar wat wil je allemaal gaan doen volgend jaar?
“Ik wil mezelf blijven verrassen en onderzoek blijven doen, dingen tot me nemen en mijn signature als muzikant versterken. En voor de rest, ja… ik denk dat deze tijd ons vooral heeft geleerd dat je niet alles in de hand hebt. Dat denken we nogal eens, maar dan blijken we toch ineens een klein organisme op een hele grote aardkloot te zijn. Wat dat betreft sta ik er veel vrijer in. Je kunt jezelf juist belemmeren als je van tevoren te specifiek in gaat plannen. Ik laat het nu wat meer op mij afkomen.”
Over De Nieuwe Lichting
De Nieuwe Lichting zet zich in om het belang van de Rotterdamse maker te behartigen. Naast de jaarlijkse popup-reeks organiseert De Nieuwe Lichting onder andere Eendracht Festival, Festival Downtown en een jaarlijkse serie jamsessies op het Eendrachtsplein. Daarnaast verzorgt De Nieuwe Lichting de muziekprogrammering van onder meer De Rotterdamse Dakendagen, POW! WOW! Rotterdam en Poetry Park.
Over Kay Slice
Wil jij blijven volgen waar Kay Slice allemaal mee bezig is? Check hem via Facebook en Instagram.
Over de videomakers
De livesessies voor 10X010 POPIN zijn gemaakt door Slick Flick, de audio is gedaan door One Enterprise.
Vorige sessies
De eerste 10X010 POPIN-sessie werd gedaan door de synthpoppers van KUZKO, die kun je hier nog eens terugkijken. De tweede sessie met beat- en stemkunstenaar MAASK check je hier, de derde met het jazzy Brintex Collective hier, de vierde met de absurdistische Nederpop van LE MOTAT hier, hier de vijfde POPIN-sessie met Beau Zwart én de zesde met Dragonfruit.