Begin november werden de eerste namen bekend voor de 2020-editie van Peel Slowly And See, vandaag wordt er nog een flinke schep bovenop gedaan met Shortparis (foto), Lena Hessels, Spoelstra, Kayla Painter, Melle en Neighbours Burning Neighbours.

Bij de eerste lichting zaten onder meer Isbells, Kefaya & Elaha Soroor, Personal Trainer en Ottla. Een divers gezelschap dat muzikaal nog verder vertakt met deze nieuwe acts. Voor deze tiende editie wordt er sowieso al flink uitgepakt. Zo verhuist het festival van de Leidse Schouwburg naar Gebr. de Nobel en Scheltema en worden de ambities die we dit jaar nog besproken met hoofdprogrammeur Mark Siera serieus.

Inhoudelijk zou dat wel moeten lukken met onder meer Shortparis, dat onlangs nog hoge gooien tijdens Le Guess Who?. Vorig jaar schreven we over de band toen hij op Welcome to The Village speelde: ‘Zoals Russische kunst weleens vaker de neiging heeft om behoorlijk intens te zijn, zit het ook in de genen van dit vijftal. Shortparis zet dan niet zomaar een ‘showtje’ neer, maar bouwt met koude grooves en een spastische en energieke frontman eerder aan een avant-gardistische performance. Een betere omschrijving is dan misschien ook ‘audiotheater’.’

Een andere act is Lena Hessels, die een wat duisterdere vibe naar het festival brengt met gesproken woord, zang, samples en mysterieuze gitaarpartijen. De betonnen Rotterdamse sound wordt tijdens Peel Slowly And See ten gehore gebracht door Neighbours Burning Neighbours, noisy postpunk die er geen doekjes om windt (check de video hieronder maar), maar ook Spoelstra die met zijn gitaar en een batterij aan effecten aan zal treden, de jazz-cats van Cykada, religieuze no-wave van Cantos Deus en de experimentele elektro-muzikant Kayla Painter. Hieronder hebben we het even op een rijtje gezet voor je, heb je er direct een goed idee bij!



WEBSITE PEEL SLOWLY AND SEE | FACEBOOK-EVENT | TICKETS

Zaterdag 25 mei 
Cultuurkwartier Leiden

Op 25 mei ontpopt Leiden zich tot dé hotspot bij uitstek voor nieuwsgierige cultuurliefhebbers. Muziek, literatuur, cabaret of theater, jij zegt het: Get Lost heeft het! Nadat we vorige week al eens diep in de programmering doken om je onze beste tips voor te schotelen, hebben we het deze week met programmeur Leontine de Reede van Gebr. de Nobel over het festival.

Tussen de oude fabriekspanden, in het hartje van Leiden, zit poppodium Gebr. de Nobel. De steeg en zowat alle omliggende panden vormen het decor voor een dag vol culturele kruisbestuiving op 25 mei tijdens Get Lost. “De oude fabriekspanden zijn in gebruik genomen door verschillende organisaties, zo is er aan de overkant een locatie die je kunt huren voor feestjes, maar daarboven zitten theatergroepen. En het pand naast ons, dat is in gebruik genomen door kunstenaar Casper Faassen en Michael Roumen, hij is manager van een aantal literaire schrijvers zoals Ilja Leonard Pfeijffer.”

Het is meteen duidelijk dat het Cultuurkwartier van Leiden bruist van de verschillende disciplines. Daar zit echter ook een andere moeilijkheid – of net een interessante mogelijkheid – want dat betekent dat de doelgroepen ook uiteenlopend zijn. “We mikken op een doelgroep die het leuk vindt om verder te kijken en ook een keer een stukje theater of cabaret mee te pikken. Maar die kan het net zo goed heel interessant vinden om naar een filosoof te luisteren of een van de jonge acts die we zo van Noorderslag geplukt hebben.”

Ontdekken staat centraal
“We zoeken met de hele groep organisatoren de spannende randjes op, maar dan wel op een luchtige manier: de ontdekkingstocht staat centraal. We gaan hier een film draaien, dat doen we normaal niet als poppodium. Er komt ook een filosoof, maar je kan net zo goed naar Peter Buwalda luisteren die ontzettend lang over zijn nieuwe boek gedaan heeft. Mensen keken reikhalzend uit naar dat boek, wat doet dat met hem? Tegelijkertijd loop je erbij met een lekkere hap van de food court of ontdek je de Japanse karaoke-steeg.”

Een cultureel feestje bouwen in Leiden, dat kan dus op een heleboel manieren. “Het is een lange dag die begint met een gratis ontbijt. Daarna kom je van de ene verrassing in de andere terecht. Zo hebben we de hele dag een fiets met DJ’s erop door de steeg van Gebr. de Nobel. Er is natuurlijk ook een blokkenschema, maar je kunt ook gaan dwalen en kijken wat je tegenkomt.”

Vanuit dat idee is het festival ook ontstaan, al kun je dat nooit helemaal sturen. “Iedereen koopt natuurlijk wel een kaartje omwille van een bepaalde artiest die er staat, maar het zou jammer zijn als je fan bent van een van de literatuurschrijvers en dan niet naar Thomas Azier gaat. Ik denk dat het vooral leuk is om een keer op een festival te zijn waar de doelgroep niet compleet duidelijk is.”

Geen eenzijdig programma
Die doelgroep, dat is inderdaad wel een dingetje. We gingen alle kanten op toen we de line-up bekeken. “Het komt uit al onze hoeken. Ik denk dat zo’n samenwerking ook goud is, want mensen die vaak in het theater te vinden zijn, gaan misschien niet zo vaak naar een concert. Al zijn mensen de laatste jaren wel erg verwend: ze hebben veel gezien, veel prikkels gekregen. Ik denk dat het net voor die mensen leuk is om een keer naar een festival te gaan dat niet eenzijdig is en waar je ook eens mensen uit andere kringen tegenkomt.”

De diversiteit van alle kunstvormen die zich verzamelen in het groeiende culturele hart van Leiden komt op Get Lost samen. Na een geslaagde eerste editie was het dan ook al gauw duidelijk dat er een vervolg zou komen. “Het is een kans om artiesten neer te zetten waar je anders niet meteen een plekje voor hebt in je programmering. Je kunt ook meer jonge artiesten neerzetten die op zichzelf nog geen zaal uitverkopen. We zijn vooral op zoek naar iets wat inhoudelijk interessant en prikkelend is.”

“Zo zullen de schrijvers elkaar interviewen en gaat een kunstenaar de mensen rondleiden in de expo-ruimte. Er staan ook live-muzikanten die waarschijnlijk met zijn allen in een soort jam belanden. We hopen dat er steeds meer kruisbestuiving komt en we elk jaar grotere namen kunnen boeken. Op lange termijn willen we het evenemententerrein bij de molen er misschien nog bij betrekken, maar zo ver zijn we nog niet. Als organisatie is het ook een ontdekking, we leren veel van elkaar en zien interessante dingen.”

We vroegen De Reede ten slotte ook nog naar haar ultieme tips voor een onvergetelijke dag. “Ik kijk meer uit naar de sfeer en wat ik onderweg tegenkom, maar een tip voor de bezoekers is Thomas Azier. Voor ons is het bijzonder dat hij hier is, want hij staat al heel lang op mijn wensenlijstje als programmeur. Tegelijkertijd vind ik het bijzonder dat Peter Buwalda na zoveel jaar een nieuw boek heeft afgeleverd”, vertelt De Reede. “Verder kijk ik ook uit naar Dave Budha en S10, die vind ik ontzettend cool en dat is echt wat nu speelt. Het is belangrijk om bij te blijven en dan is het zonde om je vast te pinnen op een genre, want voor mij als programmeur is dit echt een kans om breed te gaan en artiesten een plek te bieden.”


WEBSITE GET LOST | FACEBOOK-EVENT | TICKETS

Peel Slowly and See Festival
Zaterdag 23 februari

Het is nog maar anderhalve week tot de oudste schouwburg van Nederland wordt omgetoverd tot een muzikaal walhalla tijdens Peel Slowly And See. Het festival in Leiden dat dit jaar onder meer Maisha, Lewsberg, Slumberland, Pitou, Yusuf Sihilli, St. Paul en Arp Frique & Family op het programma heeft staan in de Leidse Schouwburg.

Tekst Ricardo Jupijn & Leni Sonck

Eerder spraken we uitgebreid over het ontstaan en de ambities van het festival, met hoofdprogrammeur Mark Siera. Waarin hij ons onder meer vertelde: “Het idee is dat je de Schouwburg binnen komt lopen en in principe niets of weinig acts kent die die avond spelen. Dat doen we onder meer door in alle genres te programmeren, van klassieke muziek tot singer-songwriters, jazz, gitaarnoise, ambient, indiepop en zelfs carnavalsmuziek.”

Dat is het festival dit jaar zeker gelukt, want de line-up van Peel Slowly And See is diverser dan ooit. Wij tippen je vijf acts die je geheid niet mag missen tijdens het festival!


La Jungle
Waar een casio-keyboard, een gitaar en een drumkit elkaar kruisen, krijg je La Jungle. De nummers leunen aan tegen hogere wiskunde en de geluiden lijken soms compleet ontwricht van het instrument. Een gitaar die eerder doet denken aan strakke synths? Het is geen uitzondering voor het duo uit Mons. 

De Belgische band bewoont een grijze zone tussen krautrock, noiserock en trance. Rechttoe rechtaan en met de nodige herhalingen, baant La Jungle zich een weg om zich vervolgens in je hoofd te nestelen. Waar Hahehiho gekenmerkt wordt door de vervormde stemsample, zijn het toch de beats die de bovenhand nemen bij zowat elk nummer van de band. 

Maak je klaar voor een ongecontroleerde rollercoaster die je alle kanten op slingert. Een plus een is drie voor de mannen uit Mons die de temperatuur ongetwijfeld een paar graden laten stijgen in de Schouwburg. (LS)


Maisha
De jazznaam van Peel Slowly And See is zonder twijfel Maisha, de crème-de-la-crème van de Londense jazzscene die al tijden overstroomt van creativiteit en spannende acts (laatst allemaal nog samengebracht door Shabaka Hutchings op de compilatie-album We Out Here). Een zevenkoppig gezelschap met onder meer saxofoniste Nubya Garcia in de gelederen, dat je meeneemt naar een oerwoud met strakke zwarte tinten, krokusgeel en cayennerood.

Wat je krijgt is een verzameling spirituele jazz uit de hoeken van pioniers als Sun Ra en John en Alice Coltrane. Een bloemrijk geluid dat ook liefhebbers van Kamasi Washington dichter aan de borst trekt. Het is een orgie van geluid, als een openbaring die de hemel splijt. En daarin zijn duizenden lichtstralen te ontdekken, zoals PSAS-programmeur Siera ons bijvoorbeeld vertelde: “Vooral dat surfgeluid van die gitarist, een soort Duane Eddy-achtig geluid, dat is écht waanzinnig.” (RJ)


Afework Nigussie
Zoek je het nog exotischer? Dan ben je bij Afework Nigussie alvast aan het juiste adres. De Ethiopische muzikant mag dan al een tijdje in Rotterdam wonen, met zijn muziek neemt hij je ongetwijfeld terug mee naar zijn roots. De traditionele invloeden worden verweven met een hedendaagser geluid. Toch is Ethiopië nooit veraf wanneer Nigussie zijn masenko erbij neemt, een één-snarig strijkinstrument dat vormelijk doet denken aan een viool. 

Nigussie stond vorig jaar nog op Le Mini Who in Utrecht. In 2016 stond hij op Welcome to The Village, daarmee is Nigussie geen geheel onbekende en vormt hij een absolute aanrader voor de avontuurlijke muziekliefhebber of reiziger met een voorliefde voor het Afrikaanse continent. (LS)


The Avonden
Een van de bands die Volkskrant-snuffelaars inmiddels bekend in de oren zal klinken, is The Avonden. De band die volgens de krant afgelopen jaar de mooiste Nederlandstalige plaat van het jaar maakte met Wat Een Cirkel Is. Het is het project van multi-talent Marc van der Holst (hij ontwierp eveneens de poster van dit jaar voor Peel Slowly And See), die we eerder zagen in bands als Hospital Bombers en Spilt Milk.

Als een soort mengelmoes tussen The Byrds en The Velvet Underground zoemen de liedjes van The Avonden rondom de sprankelende teksten van Van der Holst. We kunnen er wel willekeurig een paar opnoemen, maar wij raden aan om lekker de platen te beluisteren van The Avonden en de band op 23 februari live te gaan zien in de Leidse Schouwburg. (RJ)


Slumberland
Soundtrack meets experimentele sounds bij de Belgische band Slumberland. ‘Wanneer iedereen een gitaar of piano als uitgangspunt voor een nummer lijkt te zien, moet ik het over een andere boeg gooien’, moet frontman Jochem Baelus gedacht hebben. De muzikant en filmmaker komt live met een hele mechanische installatie vol kabels en knoppen. Om het geheel extra dansbaar te maken vullen twee drummers de leegte op.

Een paar dagen geleden verscheen het nieuwe album Sea, Sea, Sea, Drifter / See, See, See, Drifter. Experimentele rock op de tonen van naaimachines en haardrogers. Geluiden werden ontbonden, vervormd en weer in elkaar gezet. Baelus is een meester in het experimenteren en lijkt ook niet bang te zijn nummers te maken die de inmiddels klassieke drie en een halve minuut overschrijden. When The Frozen Lake Starts To Sing sluit het album af en neemt ons mee op een trip van bijna tien minuten. Dit wil je niet missen! (LS)


WEBSITE PEEL SLOWLY AND SEE | FACEBOOK-EVENT | TICKETS

Peel Slowly and See Festival
Zaterdag 23 februari

Bij alles wat Peel Slowly And See doet, spat het muzikale plezier en de ambitie ervan af: het Leidse ontdekkingsfestival bestaat sinds 2013 en maakt zich op voor een editie met een programma om jezelf een lange avond in te verliezen.

We spreken vandaag met Mark Siera, hoofdprogrammeur van het festival en bedrijfsleider/mede-eigenaar van Velvet Music Leiden, de plek waar het festival ontstond uit de geest van drie vrienden. Inmiddels is het een samenwerking tussen Jazzed Up, Subblicious, De X, Velvet en de Leidsche Schouwburg. Een gesprek over het ontstaan, de ambities en de editie van dit jaar.

Een platenzaak op het podium
Een festival opzetten is niet bepaald iets wat je er ‘even naast doet’. Waar kwam de drang bij Siera vandaan om een festival als Peel Slowly And See te organiseren? “Het LVC ging in 2013 dicht en daardoor hadden we in Leiden al een tijdje niet veel live-acts gezien. En ja, we wilden simpelweg weer eens lekker een bandje gaan kijken”, vertelt Siera. “Plus, in Leiden missen we een festival als Le Guess Who?, Motel Mozaique of Crossing Border: een winters festival waar je spannende acts op een bijzondere plek kunt zien. Daarom zijn we een avond gestart in het Imperium Theater en daar bleek al snel dat we niet de enigen waren die daar op zaten te wachten, aangezien de eerste editie direct uitverkocht was. Niet lang daarna werden we door de Leidse Schouwburg gevraagd om het festival bij hen te gaan organiseren. Dat was wel spannend, want toen gingen we het ineens organiseren in de oudste schouwburg van het land, met een capaciteit van vijfhonderd mensen in plaats van tachtig.”

Peel Slowly And See heeft de ambitie om door te groeien naar een bezoekersaantal van tussen de vijf- en tienduizend. Hoe willen ze dat gaan doen? “De Leidse Schouwburg is een goede eerste stap geweest, want we willen graag het hele Cultuurkwartier erbij betrokken. Daar heb je naast de Schouwburg ook Scheltema, Gebr. de Nobel, het Imperium Theater, de Lakenhal én daarachter nog Molen de Valk met een groot plein erbij. En dat ligt dus allemaal naast en tegenover elkaar, het zou ideaal en uniek zijn om een festival te organiseren in dat gebied, dan kun je echt alle kanten op.”

“Ik denk absoluut dat het mogelijk is. Het hoeft allemaal niet volgend jaar geregeld te zijn, we hebben de tijd om te groeien. Inmiddels staan er steeds meer partijen achter ons, inclusief de gemeente. Dat is niet alleen een goed teken, dat hebben we echt nodig als we echt hét Leidse festival willen worden.”

Een platenzaak op het podium
Wat kunnen bezoekers zoal verwachten als ze naar Peel Slowly And See gaan? “Het idee is dat je de Schouwburg binnen komt lopen en in principe niets of weinig acts kent die die avond spelen. Dat doen we onder meer door in alle genres te programmeren, van klassieke muziek tot singer-songwriters, jazz, gitaarnoise, ambient, indiepop en zelfs carnavalsmuziek”, zegt Siera. “Daarmee is het een soort reflectie van wat we hier doen bij Velvet. Als we een album op hebben staan van een onbekendere artiest, dan komen mensen vaak even vragen wat het is als ze nieuwsgierig zijn. Dat is Peel Slowly And See, alleen dan live. Wij zijn een soort VVV-kantoor voor het festival.”

“Daarom staat de festivalnaam bijvoorbeeld veel groter op de poster dan de artiestennamen”, vervolgt Siera. “Natuurlijk gaat het om de acts, maar we willen uiteindelijk dat mensen afkomen op Peel Slowly And See. Dat ze denken: ‘het is altijd goed wat daar staat.’ Uiteindelijk zou ik zelfs een poster willen hebben waar helemaal geen acts op staan, dat mensen naar Leiden komen omdat ze er simpelweg bij willen zijn en weten dat ze nieuwe en verrassende dingen gaan zien.”

Doorgroeien en iets nieuws doen
In Nederland opereren er uiteraard wel meer festivals met alternatieve namen op unieke plekken. Desondanks maakt Siera zich geen zorgen over de plek die voor Peel Slowly And See is weggelegd. “We bouwen rustig aan onze positie en daarbij weet je toch nooit hoe het loopt. Kijk naar de platenwinkels. Tien jaar geleden had je tweeduizend platenwinkels, waarvan achthonderd Free Record Shops en vierhonderd Van Leest-winkels. Die bestaan allemaal niet meer en nu komt het, dat is het absurde: Velvet is inmiddels de grootste keten van het land met veertien winkels! Ons festival is klein begonnen en nog steeds niet groot, maar ik geloof er heilig in dat we veel verder kunnen groeien als we zo door blijven gaan.”

Mooi, maar de realiteit is dat je er als festival wel bovenuit moet blijven steken. Hoe denkt Siera dat te doen? “Dat zijn denk ik drie dingen: we programmeren alle genres, het is een popfestival in een theater en Peel Slowly And See heeft een aantal theatrale elementen. Door dat laatste komt er voor mij lucht en ruimte in het festival. Zeker als je een hele dag in één gebouw zit, dan is de kans groot dat je na een paar shows compleet murw geslagen bent door alle muziek. Eerder deden we dat door Eefje Wentelteefje, Harry Merry, een pubquiz en O, Kutjes te programmeren, dit jaar doen we dat met Ferry van de Zaande en Fred van Boesschoten. En op een of andere manier werkt dat ontzettend goed.”

Meest diverse line-up tot nu toe
Elke editie duikt het festival nog meer de diepte en de breedte in, Siera kijkt dan ook regelmatig met blinkende ogen naar de festivalposter die overal in de winkel hangt: “Ik vind het mooi om te zien hoe breed de programmering ondertussen is geworden. We begonnen met drie singer-songwriters, daarna kwam er een surfband bij, later een beat poet en nu hebben we de meest diverse line-up tot nu toe.”

Het is een klus om dat bij elkaar te krijgen. Geregeld zie je door de bomen het bos niet meer als het aankomt op nieuwe acts. Waar begint Peel Slowly And See met het samenstellen van een programma? “We hebben er deze keer een jaar aan gewerkt om dit neer te zetten en voor onszelf de tijd genomen om acts te ontdekken. We hebben een select aantal namen die we neer kunnen zetten, dus we moeten daar goed over nadenken”, vertelt de programmeur. “Soms moet je dan ook een beetje geluk hebben wat er na zo’n boeking van een band gaat gebeuren. Nona is daar een goed voorbeeld van, die hebben we bijna driekwart jaar geleden geboekt en zij is in de tussentijd echt keihard gegaan. Of Lewsberg, die op grote festivals speelden, deze maand nog op Noorderslag.”

Leidse muziekscene
Het festival opereert vanuit Leiden, maar als je de woorden ‘muziekscene’ en ‘Leiden’ in één zin laat vallen, zie je misschien niet direct iets voor je. Uiteraard zijn er een toffe bands die uit de sleutelstad komen. Torii en KIEFF om maar iets te noemen, maar echt een ‘scene’: is die er ook? “Nee, we missen hier écht een broedplaats, waar jonge bands veel kunnen spelen en muzikanten en publiek elkaar kunnen ontmoeten. Je hebt nu wel de Nobel Award, daar zat ik in de jury en zag ik ontzettend veel goede dingen voorbijkomen. Dat is een goede startplaats, alleen acts missen daarna een plek waar echt iets te doen is, waar ze kunnen spelen” vertelt Siera. “Er wordt nu wel gewerkt aan Nieuwplaatz, dat is nog niet zolang geleden geopend en dat zou die rol kunnen vervullen. Daar gebeurt al van alles en er komen nog meer oefenruimtes en studio’s in, daar zie ik veel potentie in.”

“Wij zijn dan wel geen broedplaats met ons festival, maar we vinden het wel belangrijk om lokale bands een mooie plek aan te bieden. Dit jaar staan daarom onder meer Sugar Coated Mind Bombs en The Avonden op het programma. Zo kunnen we tegelijkertijd laten zien wat voor muzikaal talent er in Leiden rondloopt.”

Tips, tips, tips
Maisha wil ik echt zien, dat is een unieke band, vooral dat surfgeluid van die gitarist, een soort Duane Eddy-achtig geluid, dat is echt waanzinnig. De band heeft sowieso een heel grote sound, zoals Kamasi Washington dat ook heeft.”

“Verder ben ik erg nieuwsgierig naar Slumberland. Een Belgische act die niet alleen met twee drummers komt, maar ook met een soort boekenkasten met allerlei apparatuur erop. Van een föhn tot een platenspeler, een naaimachine, een elektronisch bestuurbare strijkstok. Dat gaat erg spannend worden, het is een soort ambient maar tegelijkertijd kan het heel dansbaar worden.”

“Of Red Brut, zij zingt en bouwt live te gekke composities met allerlei cassettebandjes en walkmans. Het is niet alleen tof om naar te luisteren, maar ook om naar te kijken en je weet van tevoren ook niet wat er allemaal gaat gebeuren, hoe zo’n show zich ontvouwt. Dát vind ik dus te gek!”

Ferry van de Zaande en Fred van Boesschoten is wel een hele andere categorie”, lacht Siera. “Van die act heb ik hélémaal geen idee wat het gaat worden. Het is een handpoppenact en het zijn dé iconen van Tilburg op het moment die eigenlijk nooit buiten de stad komen. Maar nu staan ze ineens in Leiden als ‘popsterren’. Ik had ze een berichtje gestuurd of ze wilden komen en ze stuurden terug: ‘ja, is goed.’ We gaan het beleven!”


WEBSITE PEEL SLOWLY AND SEE | FACEBOOK-EVENT | TICKETS

Je knippert even met je ogen of het is alweer bijna tijd voor Popronde 2015. Nou ja, bijna dan. Het rondreizende festival trapt namelijk traditioneel in Nijmegen af op 17 september, waarna a alle nieuwste beloftes van Nederland heen en weer worden geslingerd tussen de veertig leukste steden van Nederlandn tot en met 28 november. Huh, veertig? Ja, Popronde is uitgebreid naar de zondagen en dus was er ruimte voor negen steden meer. Ook Assen, Heerenveen, Heerlen, Hengelo, Hilversum, Hoorn, Roermond, Weert en Zutphen zullen worden aangedaan.

De giga-tour zal traditiegetrouw worden afgetrapt in Nijmegen en de grande finale zal plaats vinden in Amsterdam. Over wie er dan de podia zullen betreden is nog niks bekend. In het verleden prijkten onder andere John Coffey, Yuko Yuko, De Staat, Kensington, Lucky Fonz III, Pauw, IX, Blaudzun, The Afterveins. The Black Cult, The Elementary Pinguins en Twin Shades op de posters.

Bekijk hieronder de data en steden op een rijtje!

17/09        Nijmegen                            22/10        Utrecht

18/09        Apeldoorn                           23/10        Venlo

19/09        Zwolle                                   24/10        Dordrecht

20/09        Assen                                    25/10        Hengelo

24/09        Delft                                      29/10        Leiden

25/09        Eindhoven                            30/10       Leeuwarden

26/09        Deventer                              31/10        Oss

27/09        Heerlen                                 01/11        Hoorn

01/10        Wageningen                         05/11        Emmen

02/10        Den Bosch                             06/11        Maastricht

03/10        Almere                                   07/11        Rotterdam

04/10        Roermond                             08/11        Zutphen

08/10        Groningen                             12/11        Middelburg

09/10        Arnhem                                  13/11        Alkmaar

10/10        Haarlem                                 14/11        Sittard

11/10        Weert                                      15/11        Hilversum

15/10        Heerenveen                          19/11        Breda

16/10        Tilburg                                    20/11        Enschede

17/10        Den Haag                                21/11        Amersfoort

                                                                     22/11        Helmond 

                                                                     28/11        Amsterdam (Eindfeest)