Live

Snikheet Dekmantel beleeft hoogtepunt na hoogtepunt in Amsterdamse Bos


9 augustus 2018

Waar het tijdens de openingsdagen nog overzichtelijk was, kregen we tijdens Dekmantel Festival in het Amsterdamse Bos afgelopen weekend spontaan last van fear of missing out. Jacco Gardners groovy psychedelica tegenover zomerse, warme housegrooves van Shanti Celeste. Technische technomeester Objekt tegenover baas op de bas Thundercat. En zo ging het het hele weekend door. De brandende zon wees ons, en een groot deel van het publiek, dit weekend de weg.

Tekst Jochem Boom
Foto’s Bart Heemskerk, Kasia Zacharko & Niels Cornelis Meijer

Zo is het aan de randen van de UFO-tent, waar manshoge ventilators het publiek van koelte voorzien, een goede plek om even te schuilen. Als het aan Oekraïner Stanislav Tolkachev ligt, komt de zon nooit meer op. Zijn experimentele techno vol snerpende snares en rollende bassen zetten de toon. Ook Clark omarmt de duisternis op Death Peak, zijn meest naargeestige album tot nu toe. De producer bracht zijn achtste album begin dit jaar uit op Warp Records, dat een plek biedt aan meer left field IDM-artiesten als Aphex Twin, Autechre en Flying Lotus. De show, inclusief dansers, led-walls en desoriënterende lichtshow is indrukwekkend, maar eist op deze hete dag iets teveel van de aandacht.

’s Avonds trekt het halve festival naar het Selectors-podium. De enige plek waar vanaf een uur of vijf schaduw te vinden is. Op het podium krijgen dj’s extra lang de tijd én de vrijheid om te draaien wat ze willen. Het is een plek waar je het hele weekend verrast wordt door de meest obscure platen en waar dj’s een andere kant van zichzelf kunnen laten zien. Traditioneel opent zondag een dj van formaat het kleine idyllische veldje. James Smith oftewel Jamie xx staat met The xx prominent als headliner op het affiche, maar openen gaat hem net zo natuurlijk af, zo blijkt al snel. Het staat al snel stampvol en iedereen gaat ervoor. Mannen klimmen in bomen, meisjes bezwijken onder de hitte en de handjes gaan in de lucht bij iedere track.

Langzaam bouwt Smith de intensiteit op: van jazzy en zwoel komt bij James Browns I’m Satisfied de baslijn op. Met Karizma’s Work It Out lijkt het wel een snelkookpan. De song werd gebruikt voor een Google Chromebook reclame en daarna massaal opgepikt door dj’s. Dat is te danken aan de gospelsample uit het in 1980 uitgevoerde Jesus Can Work It Out door Dr. Charles G. Hayes and the Cosmopolitan Church of Prayer Choir. Een beetje versnellen en een kick eronder, en de klassieker krijgt een nieuw leven in de 21ste eeuw. De vlam slaat even later in de pan als eigen productie SeeSaw, met vocalen van The xx-zangeres Romy Madley-Croft, voorbij komt. Ook de andere hit, Loud Places, worden met gejuich ontvangen. Maar voor de gelegenheid draait Jamie xx de plaat waar het refrein van gesampled is, Idris Muhammeds Could Heaven Ever Be Like This.

Ook op zondag blijft het Selectors-podium dé trekpleister. Achtereenvolgens Daphni en Floating Points trekken de ene na de andere parel uit de tas, terwijl vriend en labelmaat Four Tet glimlachend toekijkt, Jamie xx nog een biertje pakt en Call Super ook nog even zijn gezicht laat zien.

Die gemoedelijke sfeer vinden we niet in de nieuwe UFO II, de loods die qua ontwerp, programmering en formaat veel wegheeft van de X-Ray op Lowlands. Een van de hoogtepunten hier is Errorsmith. De Berlijnse producer is al sinds het begin van het computertijdperk betrokken bij de ontwikkeling van softwaresynthesizers en gebruikte voor het maken van zijn laatste album Superlative Fatigue de eigen synth Razor. Het instrument is minstens zo vermeldenswaardig als wat de nerdy veertiger er achter de knoppen mee doet. Razor stelt Errorsmith in staat om van ieder geluid on the fly de wavevorm aan te passen. Zijn hectische dancehall en techno klinkt als een kruiwagen stuiterballen die een uur lang door de loods kaatsen.

Betonkust & Palmbomen II, die we recent nog interviewden, gooien het juist over de lo-fi analoge boeg in de Boiler Room. Een dag eerder vertelde Betonkust nog dat hij zenuwachtig is voor de show, omdat deze voor eeuwig online zal staan. Gezonde spanning zo blijkt, want de show staat als een huis. Het duo volgt de albumtracks van het in het voorjaar verschenen Center Parcs LP, maar geven deze live net wat meer pit.

Een andere liveact die we hoog in het vaandel dragen, is Gesloten Cirkel. Gewapend met een Roland TR-808 en TB-Roland 303, de drumcomputers die aan de wieg staan van de elektronische muziek, voert de Rus langzaam de intensiteit op tot de loods staat te trillen op haar grondvesten. Die Nederlandse artiestennaam komt overigens van een quote van de Nederlandse inspirator I-F. De sleutelfiguur in de internationaal hoog gewaardeerde Haagse electro-scene windt een dag eerder dag ook het publiek om zijn vingers.

Ruimte voor wereldse dansmuziek is er ook. De Turkse dj Baris K bracht al Oosterse disco en house naar het Westen en doet dat dit jaar live met Insanlar. Ze maken bezwerende Turkse volksmuziek met sitar en zang, gecombineerd met een vette housegroove waar de bandleden zelf nog het lekkerst op gaan. De Mark Ernestus` Ndagga Rhythm Force is al helemaal een belevenis. De Senegalezen maken de traditionele dansmuziek mbalax en zijn naar het Westen gebracht door Mark Ernestus, eigenaar van de Duitse platenzaak Hard Wax. Het is hyperenergieke percussiemuziek waarbij iedereen op het podium elkaar opjut en in solo’s naar de kroon steekt. De danseres laat alvast zien hoe je hierop moet dansen: houterig en pijlsnel.

Met zo’n line-up als Dekmantel is het onvermijdelijk dat je optredens mist. De headliners vechten om aandacht. Verbaast dat we de set van afsluiter Four Tet niet aanhalen? Met zijn Destiny’s Child-edit heeft hij onze aandacht al binnen een kwartier te pakken, maar Palms Trax breekt ondertussen de Boilerroom af. Helena Hauff heeft jarenlang opgebouwd naar haar moment op de main stage en maakt het dubbel en dwars waar, maar tegelijkertijd kunnen we de Shazam-knop niet loslaten bij Floating Points.

Dekmantel heeft een haarfijn gevoel voor de belangrijkste liveacts en dj’s van het moment én durft gewaagde keuzes te maken. Het festival heeft daarmee het vertrouwen van fans én dj’s allang gewonnen.