In première: de bevrijdende dagboekfunctie van The World of Dust

Conceptueel en zeer persoonlijk, dat is het nieuwe werk dat Stefan Breuer uitbrengt onder de naam The World of Dust. Hij dook in de eigen familiearchieven en vond daar een prachthistorie over zijn grootouders en hun geschiedenis. Hen er zelf over bevragen, dat zat er niet meer in. Dus moest Breuer het doen met het materiaal dat de verhalen wel nog kon vertellen. Dat wist hij vakkundig af te stoffen en om te zetten in een kleurrijke collage.

Muzikaal werkt de productieve Breuer – die ook speelt met Combo Qazam, Howart en voorheen I am Oak en daarnaast zijn eigen label Tiny Room Records bestiert – al sinds 2015 samen met Todd Tobias. Tobias, vooral bekend van zijn werk met Guided By Voices en Robert Pollard, tekende voor de muzikale kant van het werk en liet Breuer daarna de teksten schrijven en zingen. Het album True Sound klinkt vooral puur en eerlijk. Dat past bij de thematiek, die hij vooral erg beeldend voor het voetlicht brengt. De nieuwe clip bij het nummer Sailing, die we bij The Daily Indie vandaag in première laten gaan, is door bevriende kunstenaar Mark Jennings gemaakt en laat de zeemansheroïek zien in de onschuldige speelgoedwereld van het bad. 

True Sound vertelt een persoonlijk verhaal over je grootouders. Kun je uitleggen wat uiteindelijk voor jou de belangrijkste trigger was om dit te vertellen?
“Naarmate ik ouder word en meer albums maak, heb ik de neiging om steeds persoonlijker te schrijven. Minder metaforen, verhalender, directer. Daarnaast had ik de wens om iets te maken dat door zou kunnen gaan voor een conceptalbum. Dan werkt het levensverhaal van iemand anders juist erg goed. Doordat ik het dichtbij heb gehouden, is het naast verhalend inderdaad ook persoonlijk geworden. Dat vind ik een mooie combi: ik sta zelf een keer niet centraal, maar het onderwerp ligt mij nauw aan het hart. Ik kwam een paar jaar geleden een essay van het Museum Vlaardingen over mijn opa tegen, waardoor ik geïnspireerd was zelf ook mee aan de slag te gaan.”

“Het was erg bijzonder allerlei dingen te lezen die ik niet wist. Sommige onderwerpen, zoals hoe het zat met zijn in het kraambed overleden eerste vrouw, heb ik verder nagevraagd bij mijn moeder voordat ik die uit kon werken in een songtekst. Het was inspiratievol om zijn leven op een rijtje te zien. Het vervulde mij met trots. Zijn kapiteinsuniform en notitieboekjes zijn te vinden in dat museum. Het essay heb ik vrij direct overgezet in het openingslied, Sailing. Het gaf mij de inspiratie om een aantal belangrijke levensgebeurtenissen, zoals hun dood, de geboorte van mijn moeder en tante, en de relatie met en van mijn ouders, eens onder de loep te nemen en daar liedjes over te schrijven. Het blijft mijn eigen interpretatie; ik ben geen objectieve biograaf.”

“Mijn opa en oma betekenden veel voor mij. Ik kwam er elke vrijdag als ze mij van school haalden en naar pianoles brachten. Ik ben best huiselijk en burgerlijk en ik probeer net als zij met weinig tevreden te zijn. Het was erg fijn om zo’n band te hebben tijdens hun leven. Ik was erbij toen mijn oma haar laatste adem uitblies, daar gaat Nel’s Passing over. Een verdrietige, mooie en bijzondere ervaring.”

Op de hoes staan twee meisjes in een soort onderwaterwereld. Wat symboliseren zij voor jou?
“De meisjes staan symbool voor het protestantse gezin van mijn moeders kant en het katholieke nest waar mijn vader uit komt. Dit is een subthema dat een aantal keer terugkomt op de plaat, zoals in Dyad, met bijvoorbeeld de regel ‘I am tied to faith, confess and you’ll be saved‘. Ik besef het pas achteraf, maar ik kan veel van hoe mijn ouders zijn opgevoed terugbrengen naar het protestantse en katholieke verhaal. Daarnaast heb ik wel eens gevraagd naar verhalen uit de oorlog, maar aan echt goed doorvragen naar mijn opa’s zeeverleden ben ik nooit toegekomen.”

True Sound is tot stand gekomen in samenwerking met producer Todd Tobias. Hoe is dat proces verlopen, wat typeert jullie manier van samenwerken?
“We leerden elkaar kennen in 2013, omdat ik een groot fan ben van Guided by Voices en Robert Pollard. Todd heeft veel platen van Robert Pollard geproduceerd en ingespeeld. Nadat ik een keer een ouderwetse fanmail naar hem had gestuurd, bleken we een klik te hebben. Sindsdien breng ik zijn solowerk ook uit op mijn label Tiny Room Records. Toen hij in de situatie kwam dat hij een zanger zocht voor zijn instrumentale werken, vroeg hij mij of ik iets wilde proberen. Dat was nieuw voor mij: zingen over andermans muziek. We waren heel tevreden met het eindresultaat, wat uiteindelijk is uitgebracht als Samsara in 2019. We vonden het allebei klinken als The World of Dust en dus hebben we die naam erop geplakt. Voor True Sound werkten we hetzelfde: ik kreeg een zip-bestand met tientallen instrumentals, waarna ik mijn favorieten selecteerde, deze sequencete op een volgorde, en hier vervolgens melodieën bij verzon. Uiteindelijk maakte ik de teksten af, door de onderwerpen die ik wilde behandelen uit te werken op de melodieën.”

Je noemt het album een testament aan de bevrijding van het loslaten. Kan je toelichten wat je daarmee bedoelt?
“Ik denk dat ik mijn hele leven lang al dingen probeer te plaatsen door er liedjes over te schrijven. Als ik mijn oude albums beluister, de cd-r’s die in mijn eigen kast staan en die ik al maak sinds mijn tiende, dan hoor ik daar een duidelijke dagboekfunctie in. Als je iets van je afschrijft, kun je het loslaten. Dat werkt fijn en bevrijdend. Het is niet zo dat dit onderwerp mij beknelde, maar toch vond ik het prettig om een aantal zaken eindelijk eens in liedjes te benoemen. Je gaat analyseren, dingen op een rijtje zetten, van een afstandje naar de context kijken. En dan heb je iets ervan gemaakt en is het afgerond. Daarna kun je door naar de volgende plaat, de volgende gedachte.”