TDI Radar: eclectisch vijftal Mother Tongues leent sixties-psychpop en krautrock op geheel eigen wijze (en blaast je ermee omver)
11 november 2020
Onze radar draait op volle toeren en elke week presenteren we je een act die je hoogstwaarschijnlijk nog niet kent. What a shame! Vandaag het eclectische vijftal Mother Tongues, dat al vijf jaar aan de weg timmert in de undergroundscene van Toronto met niet super originele, maar wel rammend lekkere mix van Franse sixties-pop en shoegazy krautrock.
Wie of wat is Mother Tongues?
Mother Tongues bestaat uit oprichter Lukas Cheung, Charise Aragoza, Konrad Karczewski, Nick Kervin en Hannah Bussiere Kim. Het gemêleerde vijftal vond elkaar zo’n vijf jaar terug in de bloeiende undergroundscene van Toronto over de gezamenlijke liefde voor een muzikaal spectrum dat zich uitstrekt tussen psychpop, krautrock en filmmuziek. Ze smeedden dat tot een eclectische maar coherente mix, die ons vanaf seconde één van onze sokken blies toen we de bandnaam onlangs voorbij zagen komen in een lijstje nieuwe releases van Buzz Records.
Dit underground indielabel uit diezelfde stad heeft een hele rits fijne, kunstzinnige, eigenwijze, shoegazy bands op zijn roster staan, waaronder het al wat bekendere Dilly Dally, Fake Palms en Weaves. Mother Tongues had ons daartussen qua esthetiek niet eens per se opgevallen, als we bij eerste single Let You Down niet onze oren hadden gespitst. Want die track hé! Het klinkt (toegeven, soms heel erg) als TDI-favoriet Temples in absolute topvorm: metronome ritmes, fuzzy gitaren, psychedelisch zwevende synths en nostalgische zanglijntjes geleend uit Franse sixties-pop.
Luister verder op de onlangs uitgekomen EP Everything You Wanted en je denkt ook vast meer dan eens aan de vroegere Tame Impala of Melody’s Echo Chamber. Maar hé: beter goed gejat dan slecht verzonnen, toch. En goed gejat heeft Mother Tongues, hoewel het ook wel weer wat flauw is om dit allemaal als simpel jatwerk af te doen, want daarvoor zijn de songs te goed uitgevoerd en de wat mystieke, bedwelmende esthetiek waarmee de band zich omringt te eigenzinnig.
Voor fans van:
Temples, de oude Tame Impala, Melody’s Echo Chamber en Best Coast.
Fun fact:
In thuisland Canada en de Verenigde Staten tourde Mother Tongues al met een net zo gevarieerd gezelschap als de muziek van de band doet vermoeden: onder meer met labelgenoten Dilly Dally, punkband Fucked Up, U.S. Girls en Doldrums. Net als hun tourmaatjes schijnt Monther Tongues live een behoorlijk intense ervaring te zijn.
Voor in je playlist:
Na een intro dat niet had misstaan op Tame Impala’s Lonerism, ontpopt EP-opener Eternity zich tot een zeven-en-een-halve minuten durende krautrockende banger van jewelste waarin de phasers niet aan te slepen zijn. Props ook voor de geanimeerde videoclip vol mysterieuze verwijzingen naar de Illuminati.
Steuntje in de rug:
Ten eerste door Mother Tongues niet te verwarren met een gelijknamige band uit Texas (hoewel die overigens ook best de moeite waard is!). Je koopt de de EP van ‘onze’ band via Bandcamp, waar ze trouwens ook een vette limited edition longsleeve te koop hebben met psychedelische slangenprint.
