Whitney: “We realiseren ons steeds meer dat het einde van de wereld eraan zit te komen”
30 augustus 2019
Met single No Woman in 2016 katapulteerde indiefolk-band Whitney zichzelf moeiteloos de muziekwereld in. Snel daarna was daar debuutalbum Light Upon The Lake en voor ze er erg in hadden was Whitney eindeloos aan het touren, verklaarde Elton John zichzelf fan, en stonden de heren voor 13.000 mensen in hun hometown Chicago.
De chaos van dakloosheid en verbroken relaties die twee jaar geleden de levens van Julien Ehrlich en Max Kacacek regeerde heeft ondertussen plaats gemaakt voor meer stabiliteit en volwassenheid. Maar ook dat brengt zijn twijfels en problemen met zich mee, vooral in een gammele tijd waar de Amerikaanse politiek een rotzooi is en klimaatverandering steeds meer een probleem wordt. Nieuw album Forever Turned Around is een reflectie op een nieuw hoofdstuk in Whitney’s leven, Ehrlich en Kacacek geven tekst en uitleg.
Dude met een Kermit de Kikker-stem
Ehrlich: “Als we nu terugluisteren naar het eerste album klinkt het voor ons meer als een collectie van singles dan een samenhangend album. Toen we Light Upon The Lake aan het maken waren hadden we heel erg het idee: oh toch niemand weet wie deze band is en wie erin zitten, mensen zullen vast gewoon denken dat het klinkt als een of andere dude met een Kermit de Kikker-stem. We wilden het gewoon graag goed laten klinken.”
Kacakek: “We begonnen toen met schrijven vanuit een ander perspectief. Wanneer we een nummer hadden bedacht namen we hem vrijwel meteen op en dan lieten we het daarbij. Bij Forever Turned Around vonden we meteen al dat het gewoon rechtstreeks vanuit onszelf moest komen. We schreven een hele hoop nummers, haalde hier en daar wat weg en vogelden de kleine dingetjes uit die geperfectioneerd moesten worden. We wilden de boel graag beter balanceren, zodat het meer een ervaring werd om naar te luisteren als geheel. Het is moeilijk om dingen te maken die goed voelen wanneer je je realiseert dat het ook écht van jezelf komt. Dat is ook wel de reden waarom het even duurde voordat we er aan begonnen.”
Een constante cirkel
Kacakek: “Toen we klaar waren met touren hadden we dik een jaar de tijd nodig om ons leven weer een beetje vorm te geven. Om weer in een routine te vallen en dingen te schrijven waar we echt iets om gaven. Het was moeilijk om te focussen. Er komt altijd weer een punt dat we nieuwe muziek gaan maken en daardoor wordt ons leven constant beïnvloed. De dingen in ons leven zoals relaties zijn de redenen waarom we überhaupt iets willen creëren, maar het is een constante cirkel van touren, waarin je geen stabiliteit hebt, en dan weer naar huis gaan om een vorm van stabiliteit of een thema te vinden dat je inspireert om muziek te maken.”
Ehrlich: “In Light Upon The Lake klinken we echt als onvolwassen, naïve twintigers die net leren wat liefde precies is.”
Kacakek: “Voor veel mensen is er moment in hun relatie waar ze de honeymoon phase passeren en ze terecht komen in het échte deel, waarna ze vrij snel uit elkaar gaan. Toen we jonger waren verlieten we relaties ook op dat punt, maar je kunt er ook voor kiezen om te blijven. Op het eerste album waren alle breakup songs vanuit het perspectief na de break up. Terugkijkende en denkend, wat wij hadden was echt crazy. Maar dit album gaat juist vooral over midden in een relatie zitten en de ups en downs die daarbij komen kijken. In Giving Up bijvoorbeeld, die relatie eindigde niet, maar op dat moment voelde het wel alsof het ging eindigen. We zijn dit jaar allebei samen gaan wonen met onze vriendinnen. Dan leer je te dealen met ingewikkeldere problemen.”
Kacakek: “Doorzetten en samen blijven betekent ook dat je minder leuke fases hebt die je moet ontdekken. Dat voelt voor ons als forever turned around zijn. Wanneer je verliefd bent raak je soms in paniek en denk je ‘oh shit dit is veels te goed’, je wordt compleet geconsumeerd. Soms ben je ook zo gewend om alleen te zijn dat je bang bent dat dat weer gaat gebeuren, maar tegelijkertijd is een stabiele situatie ook bijna oncomfortabel doordat je niet gewend bent.”
Ehrlich: “Gewoon de manier hoe liefde je bang kan maken.”
Het einde van de wereld
Ehrlich: “Maar forever turned around zijn omschrijft voor ons ook de tijd waarin we zitten. We proberen te dealen met de verwarring die we voelen over de shitstorm die gaande is in ons land, maar bijvoorbeeld ook met klimaatverandering. In Chicago hebben we heel erg gemerkt hoe het weer is veranderd de afgelopen jaren. We realiseren ons steeds meer dat het einde van de wereld eraan zit te komen en dat wij dat misschien mee gaan maken. Natuur is op een of andere manier altijd een terugkerend thema in onze muziek. Bij het eerste album vonden we het vooral belangrijk dat het ging om het idee van op een prachtige plek zijn, maar deze keer is het allemaal wat donkerder. Het idee van in een kelder zitten en onze hoofden tegen de muren rammen was voor ons erg drijvend.”
Kacakek: We hebben het vaak over jezelf een beetje gek maken om iets te kunnen creëren. Om dat te bereiken hebben we ons flink afgezonderd van onze vrienden en familie. We gingen dan samen voor een lange tijd op reis. Ergens de natuur in om te schrijven en om onszelf gek proberen te maken. Het nummer Forever Turned Around pakt eigenlijk dat alles samen en is de laatste gedachte die op alles in het album terugkijkt.”
