New Music

The Daily Indie neemt je mee op reis, volgende stop: Zweden


21 april 2020

The Daily Indie neemt je mee op reis vanuit je luie stoel. Waar we vorige week aan de stranden van Spanje lagen te zonnen, is het deze week tijd om het noorden te bezoeken en gaan we naar Zweden. Een land dat muziek lijkt te ademen, al experimenteert met social distancing-gigs en eigenlijk in vrijwel alle genres goed vertegenwoordigd is. Wij zetten vandaag een aantal van deze Zweedse creatievelingen voor je op een rij.

Wie aan Zweden en muziek denkt, denkt aan ABBA, niet vreemd gezien de legendarische status van de band. Maar ook in de EDM-wereld stonden ze met Avicii aan de absolute top, om dan nog maar te zwijgen over de vrachtladingen metal die er jaarlijks vanuit het Scandinavische land verscheept worden. Ook de Zweedse indiescene is alive and kicking, hieronder een viertal bands om je playlist een noordelijk tintje te geven.


Death and Vanilla
We beginnen onze reis in het zuidelijk gelegen Malmö, met het dromerige psychpop-trio Death and Vanilla. Dit project van Marleen Nilsson en Anders Hansson verscheen in 2010 op het toneel met zijn debuut-EP, die heel toepasselijk EP heet. Inmiddels heeft de band vijf albums in zijn repertoire, met Are You A Dreamer? uit 2019 als laatste toevoeging. De meest bijzondere plaat die hier tussenzit is misschien wel Vampyr. De band werd in 2013 gevraagd om een live-soundtrack te componeren voor de gelijknamige klassieke horrorfilm uit 1932, tijdens het Lund Fantastisk Film Festival in Lund. Voor dit project werden tijdelijk Magnus Bodin, Petter Herbertsson en Magnus Westerholm aan de band toegevoegd. Bodin bleef plakken en werd fulltime lid van de band. In 2015 dook de band wederom de filmwereld in, dit keer werd de soundtrack voor The Tenant, de thriller van Roman Polanski uit 1976, onder handen genomen.

Het laatste album Are You A Dreamer? is misschien wel het meest volwassen album van de band tot nu toe. Het borduurt feilloos door op de sound van To Where the Wild Things Are uit 2015, alleen dan op een zachtere, meer gepolijste manier. De psychedelische en dromerige aspecten zijn nog steeds aanwezig, alleen de muziek klinkt voller en meer op de voorgrond.


Foto: Miki Anagrius

Les Big Byrd
We verlaten Malmö en vertrekken richting Stockholm, de broedplaats van Les Big Byrd. De band zag in 2011 het levenslicht aan de hand van Joakim Åhlund van Caesars, en Frans Johansson van Fireside. De twee besloten hun voorliefde voor een meer experimentele rocksound te uiten in een nieuwe band, samen met Martin Ehrencrona en Nino Keller werd Les Big Byrd gevormd. In hetzelfde jaar nog werd debuutsingle Zig-Smile opgenomen en uitgebracht. Het eerste album liet echter op zich wachten, want They Worshipped Cats kwam pas in 2014 uit. Voor het tweede album besloot de groep een producer te zoeken, omdat alles zelf regelen Åhlund teveel werd. Ze kwamen uit op Pete Kember, beter bekend als Sonic Boom. Kember kreeg echter ruzie met Anton Newcombe, de man die de band hielp bij de productie van het eerste album. Nadat de spanningen op bleven lopen besloot Åhlund de stekker eruit te trekken en werden de opnames opgeschort.

Een hele tijd later besloot het duo Åhlund en Johansson de draad opnieuw op te pakken, maar dit keer wel alles zelf te doen. Dit resulteerde alsnog in een tweede plaat die twee jaar geleden uitkwam. Iran Iraq IKEA heeft nog steeds het psychy gevoel van de eerste plaat, alleen is er wel duidelijk verder geëxperimenteerd, zo zijn er op de plaat een stuk meer krautrock invloeden te horen. De titel Iran Iraq IKEA is afgeleid van de tekst op een stropdas die Åhlund enkele decennia geleden kocht in Berlijn.


Foto: Hilda Randulv

Westkust
De naam van de band verraad het eigenlijk al, we gaan weer naar het westen, naar Gotenburg om precies te zijn. De thuishaven van de noisepoppers van Westkust. De band is erin geslaagd om een brug te slaan tussen de vrolijk klinkende indiepop en de harde onvergeeflijke wall of sound van shoegaze. In de begindagen in 2010 deelde de band, die toen nog een vijftal was, meerdere bandleden met stadsgenoot Makthaverskan. Na de release van debuutalbum Last Forever veranderde dit al snel, met het vertrek van drie van de vijf leden. Zangeres Julia Bjernelind besloot om naast haar zang ook een gitaar op te pakken en zo het sonische gat te dichten. Daarnaast werd bassist Pär Karlsson aangetrokken en ging de groep verder als viertal.

Dit viertal ging met nieuwe energie aan de slag, en het resultaat liegt er niet om. Het zelfgetitelde Westkust, dat in 2019 uitkwam, is een meer dan prima opvolger en een mooie eerste stap in een nieuw hoofdstuk voor de band. De ruwe muur van gitaargeweld vormt een onverwacht passend achtergrondgeluid voor de zijdezachte stem van Bjernelind. De band krijgt het voor elkaar om een sound te creëren waarvan je wilt dansen in de zon, maar tegelijkertijd lichtelijk hoofdknikkend naar je shoenen wilt staren.


Foto: Emanuele Maniscalco

Kluster B
Om onze rondreis compleet te maken keren we terug naar Malmö, dit keer voor Kluster B, voorheen Kluster. De groep ontstond in 2014 als vier vrienden en een virtuele drummer, al duurde het niet lang tot er een echte drummer werd toegevoegd. De bandleden leerden elkaar kennen op de jazzacademie en vormden een band omdat ze allemaal de gemeenschappelijke drang voelden om iets samen te doen en te ontsnappen aan de strikte en kortzichtige muzikale regels van de academie. In 2018 resulteerde dit in debuutalbum Civic. Het geluid van de band heeft ergens wel iets weg van Westkust, in de zin dat het balanceert tussen meer pop- en noise-achtige invloeden met zangeres voor de vocals. Alleen waar bij Westkust altijd die geluidsmuur aanwezig is, speelt Kluster B meer met tempo en het contrast tussen hard en zacht.

Dit jaar dropte de band zijn tweede album in de vorm van B. Hoewel er slechts twee jaar tussen de albums zit, is er in de tussentijd veel veranderd. De bandleden stonden zowel geografisch als emotioneel ver van elkaar af, wat zorgde voor de nodige interne spanningen. Het opnameproces van B bracht de band weer dichter bij elkaar en zette alle neuzen in dezelfde richting. Om dit nieuwe hoofdstuk kracht bij te zetten besloot de band om de naam te veranderen: “We zijn zowel individueel en als groep door een lastige periode gegaan, gedeeltelijk omdat we in verschillende steden en landen woonden. Deze bom barstte toen we de studio ingingen. De B hebben we toegevoegd om duidelijk te maken dat dit ons nieuwe begin is, ons hoofdstuk B.”