REVIEW: Thomas Azier – HYLAS
9 maart 2014
Thomas Azier ruilde op negentienjarige leeftijd Nederland in voor Berlijn. Geïnspireerd door zijn nieuwe omgeving werkte hij aan zijn sound en songs. Nu, na twee goed ontvangen EP’s, heeft hij zo’n hype opgebouwd dat hij zijn thuisland al ruimschoots ontgroeid is.
‘HYLAS’ is Azier’s eerste full-length album en het laatste hoofdstuk in zijn HYLAS-trilogie. En alles aan de plaat klinkt en voelt als een apotheose. De compacte popsongs zijn gevuld met grootse synthesizers en theatrale zanglijnen. Naast de grootse momenten klinkt ‘HYLAS’ net zo vaak gestroomlijnd als diep en indringend, net zo vertrouwd als vooruitstrevend.
Binnen het concept van popliedjes gaat Azier los in de productie. Het geheel klinkt zo verfijnd en tegelijkertijd ijzersterk, dat het als ‘electropop’ bestempelen voelt alsof je Azier tekort doet. Er is geen sprake van slechte songs, slechts van paar songs die minder goed zijn dan de hoogtepunten. Dat dit laatste Hylas-hoofdstuk een album is en geen EP, is precies wat Thomas Azier en de complete trilogie verdient.
Wessel van Hulssen