Aan het einde van 2013 was daar plots het nummer Red Eyes. Een vijf minuten durend teken van terugkeer  van The War On Drugs. Een korte introductie (voor wie het interview nog niet heeft gelezen deze issue): The War On Drugs is een band ontsproten uit het creatieve brein van multi-instrumentalist Adam Granduciel die toegankelijke psych/rock muziek maakt met sterke hints van americana. In 2011 verscheen het tweede album ‘Slave Ambient’ onder luid gejuich waardoor menig muziekliefhebber met hooggespannen verwachtingen uitkeek naar een eventuele opvolger.

 

Bandreceptuur
Na acht maanden durende opnamesessies is die langverwachte opvolger nu dan eindelijk hier onder de titel ‘Lost In The Dream’.  Het album begint met het bijna negen minuten durende nummer Under The Pressure. Deze track wijst onmiddellijk naar de eerstvolgende afslag richting je dagdromen, want wederom zijn Granduciel en consorten er in geslaagd een heerlijke sfeer te creëren waarbij een uurtje kan worden weggedroomd. Tweede nummer en single Red Eyes is misschien wel het meest toegankelijke stuk muziek dat de band voort heeft gebracht en tevens het nummer dat het meest tegen vorig album ‘Slave Ambient’ aanleunt. Later in het album diept de band zijn geluid meer uit dan ooit tevoren en voegt verrassende, nieuwe accenten toe aan de bekende bandreceptuur. ‘Lost In The Dream’ toont zich uitermate sterk met nummers als Eyes To The Wind, Burning en het epische An Ocean In Between The Waves.

 

 

 

 

De echoënde gitaar en dito zang, de subtiele pianopartijtjes, de soundscapes en samples, de opbouw en vooral die langgerekte afbouw van nummers klinken als van alles, maar wanneer het wordt samengevoegd toch het meest als The War On Drugs. De verwachtingen zijn niet alleen ingewisseld maar ruimschoots overtroffen met dit weergaloze album, dat gemaakt is voor nachtelijke uurtjes op de snelweg. Een album om van voor tot achter te luisteren, zonder skippen. Een wereldplaat!
Rob Verkerk

 

 

 

 

 

 

Thomas Azier ruilde op negentienjarige leeftijd Nederland in voor Berlijn. Geïnspireerd door zijn nieuwe omgeving werkte hij aan zijn sound en songs. Nu, na twee goed ontvangen EP’s, heeft hij zo’n hype opgebouwd dat hij zijn thuisland al ruimschoots ontgroeid is.

 

‘HYLAS’ is Azier’s eerste full-length album en het laatste hoofdstuk in zijn HYLAS-trilogie. En alles aan de plaat klinkt en voelt als een apotheose. De compacte popsongs zijn gevuld met grootse synthesizers en theatrale zanglijnen. Naast de grootse momenten klinkt ‘HYLAS’ net zo vaak gestroomlijnd als diep en indringend, net zo vertrouwd als vooruitstrevend.

 

 

 

 

 

Binnen het concept van popliedjes gaat Azier los in de productie. Het geheel klinkt zo verfijnd en tegelijkertijd ijzersterk, dat het als ‘electropop’ bestempelen voelt alsof je Azier tekort doet. Er is geen sprake van slechte songs, slechts van paar songs die minder goed zijn dan de hoogtepunten. Dat dit laatste Hylas-hoofdstuk een album is en geen EP, is precies wat Thomas Azier en de complete trilogie verdient.
Wessel van Hulssen

 

 

 

 

Dit nummer staat al een tijd op ons lijstje, maar dit is een parel die we rustig tot ons wilde nemen. Liedjessmid Adam Granduciel uit Philadelphia is namelijk terug met The War On Drugs en dat vinden wij bijzonder goed nieuws! Op 17 maart 2014 zal de nieuwe plaat ‘Lost In The Dream’ verschijnen, de opvolger van het prachtige ‘Slave Ambient’ uit 2011. Granduciel heeft er twee jaar aan gewerkt in Philidelphia, North Carolina, New York en New Jersey. Maar hij is klaar, telt tien nummers en zal ongeveer 58 minuten duren. Laat maar komen!

 

Red Eyes
Op de eerste single van het album gaat het er in ieder geval weer ouderwets lekker aan toe: Red Eyes duurt een goede vijf minuten, waarbij constante drumpartijen de basis vormen met zweverige gitaar- en toetspartijen. De zangpartijen echoën zichzelf een heerlijke weg door het sierlijke nummer, dat je hieronder kunt streamen!