REVIEW: Jaakko Eino Kalevi – Dreamzone

 

Uit het niets staart een dromerige, blonde halfgod ons aan vanaf de hoes van zijn ‘Dreamzone’ EP. Het blijkt ene Jaakko Eino Kalevi te zijn, een multi-instrumentalist die in Helsinki al een heuse cult-figuur aan het worden is. De stad waarin hij kennelijk ook nog eens parttime trambestuurder blijkt te zijn.

 

Dit is ‘m
Nu helemaal niet meer zeker wetend wat we kunnen verwachten, drukken we met lichte spanning de play-knop in. Op een of andere manier geeft zijn uitstraling en zijn blik ons een goed gevoel. Dit kan wel eens zo’n muzikant zijn waar we altijd naar zoeken. Eentje waar we razend enthousiast van worden en die ons weer laat weten waarom we als bezeten kluizenaars continu naar nieuwe muziek aan het zoeken zijn.

 

De eerste klanken stromen inmiddels door de kamer en voor we het doorhebben belanden we in een compleet onbekende en fascinerende plek. Een plek waar we al heel lang weer wilde zijn. Een plek die klinkt als een sprookjeswereld en waar natuur en technologie samen lijken te komen in één geluid.

 

Jaakko klinkt magisch. Hij neemt je mee naar zijn kleurrijke en magische wereld waarin er van alles mogelijk is; met een vleugje disco, een schepje new wave en een topping van elektro en jazz. Maar bovenal klinken zijn vleierige nummers warm en zijdezacht. Zijn sound is te vergelijken met een beeld waarin je iemand in slowmotion ziet vallen en diep weg ziet zakken in een diep en donzig bed.

 

Gek en geniaal
Dat doet hij net zo knap als die andere blonde halfgoden: Ariel Pink en Connan Mockasin. De vergelijkingen zijn dan ook al snel gemaakt. En weet je: dat maakt helemaal niets uit, want je kunt niet genoeg van dit soort gekke en geniale muzikanten hebben.