Personal Trainer: “Ik wil een optreden geven dat ik zelf zou willen zien”
1 mei 2020
Willem Smit is inmiddels een bekende in de Nederlandse indiescene. Met in eerste instantie Palio Superspeed Donkey en momenteel met Canshaker Pi en Personal Trainer, is Smit er niet vies van om een band op te zetten. In aanloop naar een drietal nieuwe tracks van Personal Trainer, die vandaag via Subroutine Records verschijnen, nam hij even de tijd voor een gesprek met The Daily Indie
Smit is een geboren muzikant en was er dan ook al vroeg bij: “Ik ben inderdaad al vroeg begonnen met het maken van muziek. Ik ben gitaar gaan spelen en wilde toen eigenlijk al niets liever dan in een band spelen. Toen ben ik op mijn basisschool maar aan alles en iedereen gaan vragen of ze met mij een band wilden beginnen, tot ik mensen uiteindelijk zover kreeg om dit ook echt te doen. Ik zat in die tijd met twee meiden in een band, waarvan er eentje destijds nog bijna de Nederlandse finale van het Junior Eurovisiesongfestival had gewonnen, dus dat was al best gaaf.”
Na zijn basisschooltijd liet Smit het er niet bij zitten en besloot hij door te pakken: “Toen ik op de middelbare aankwam ben ik met een paar vrienden Palio Superspeed Donkey begonnen. Hiermee kwamen we ook daadwerkelijk op een label terecht en hebben we meerdere platen uit kunnen brengen. Hierna ben ik Canshaker Pi begonnen, waar we dit jaar nog een plaat mee uit hebben gebracht. Daarnaast wilde ik al een tijdje een band beginnen met meer dan vier personen, dit is dus Personal Trainer geworden.”
Dat hij er zoveel projecten op nahoudt verklaart hij zelf door te zeggen dat hij iemand is die heel graag in bands speelt, en dus ook snel zegt: “Zullen we anders gewoon een bandje beginnen.” Daarnaast vindt Smit het prettig om meerdere uitlaatkleppen te hebben: “Je kunt zo verschillende kanten uit met je creativiteit en zit niet vast in één bepaalde hoek met je muziek.”
Volhouden
Voor iemand die muziek leeft zou je denken dat deze periode zonder shows en festivals een gitzwarte vlek is op zijn welzijn. Maar Smit houdt het tot nu toe best prima vol: “Om eerlijk te zijn gaat het nog best prima. Ik ben een beetje aan het hangen, maar ook veel muziek aan het maken. Mijn inspiratie hiervoor haal ik vooral uit muziek die ik momenteel luister, en dat is een hele hoop. Ik merk wel dat ik meer muziek luister dan voor deze hele crisis.” Toch mist hij het spelen natuurlijk wel: “Ja uiteraard mis ik het spelen. Maar ook het hele proces eromheen: het samen ergens naartoe reizen om een show te spelen en het daarna met elkaar gezellig te hebben.”
Personal Trainer is een ietwat eigenaardige band, omdat er geen vaste line-up is: “Ik ben in eerste instantie begonnen met een paar vrienden van mij uit de bands Teddy’s Hit en Steve French. Samen hebben we toen een aantal optredens gedaan waarna er steeds meer mensen bijgekomen zijn.” Het wisselen van de line-up zorgt er volgens Smit voor dat de optredens fris en spannend blijven: “Ik vind het vet om een optreden te geven waarvan ik het zelf zou willen zien. Doordat de line-up wisselt en we nauwelijks repeteren, is iedere show spannend, ook voor ons. Dit zorgt er denk ik voor dat de hele ervaring een stuk echter is.”
Een wisselende line-up kan lastig zijn aangezien bandleden wel moeten weten wat ze moeten spelen, al maakt Smit zich daar niet echt zorgen om: “Ik probeer het materiaal altijd een maandje van tevoren naar mensen op te sturen met de vraag of ze het gaaf vinden. Zo ja, dan kunnen ze het thuis gaan repeteren. Meestal spreken we dan één keer af om samen te oefenen en dan gaan we de volgende dag gelijk door naar het optreden.”
Of Personal Trainer voor de rest van zijn bestaan met dit principe van een wisselende line-up blijft werken, dat weet Smit nog niet. Wel heeft hij al een aantal ideeën om eventueel uit te proberen: “Ik denk soms wel na over het hebben van een vastere groep, maar er zijn genoeg dingen die je kunt doen om het dan alsnog spannend te houden. We kunnen bijvoorbeeld iedere show de setlist veranderen, of sterker nog, helemaal zonder setlist gaan spelen en met onderlinge cue’s werken.”
Vertaling naar de studio
Live werkt dit wisselen als een trein, alleen als je een album op gaat nemen is het vaak wel prettig om een vaste groep te hebben. Smit heeft daar zijn manieren voor: “Ik neem inderdaad bijna alles zelf thuis op, alleen ben ik niet zo goed in het mixen. Daarom neem ik mijn demo’s mee naar onze bassist Casper van Lans, waar we die ordenen en bijschaven. Ik ben hier zelf nogal eens een flinke chaoot in, of wil vooral heel erg hard gaan met de gitaren. Dan is het toch wel fijn als je daar met iemand anders naar kijkt en luistert.”
“Ik zou bij wijze van spreken nog naar een willekeurige boerderij rijden om daar een optreden te geven op dit moment”
Er zijn momenten waarop er af wordt geweken van deze werkwijze: “Soms doen we het ook anders. Zo hebben we Issue Box, een van de nieuwe singles, opgenomen bij Jan Schenk in de studio. Jan heeft een aantal van mijn favoriete albums geproduceerd, dus dat was erg gaaf. Althans, had heel gaaf kunnen zijn, want hij was er toen zelf niet… Uiteindelijk waren het dus alsnog Casper en ik die aan het werk waren. Daarnaast komt er overigens eind dit jaar een EP uit die we als een soort livesessie op hebben genomen, die klinkt ook erg gaaf.”
Nieuwe muziek uit een oude doos
Hoewel de drie nummers vandaag pas officieel uitgebracht worden, zijn het volgens Smit niet echt nieuwe tracks: “Het is eigenlijk een samenraapsel van ouder materiaal. Zo is The Industry, dat op de B-kant staat, misschien wel het oudste Personal Trainer-nummer dat we ooit opgenomen hebben. Verder staan Edible Plastic en dus Issue Box erop. Deze nummers stammen uit 2017 en 2018, maar ik vond het fijn om eerst deze allemaal een keer goed uit te brengen voordat we ons op echt nieuw werk zouden storten. In de tussentijd zijn er ook geen dingen opgepoetst aan de opnames, ze zijn echt zoals we ze toen gemaakt hebben.”
Deze nieuwe muziek live ten gehore brengen gaat er deze zomer niet meer inzitten, aangezien naast alle festivals ook de poppodia tot september gesloten blijven. Smit hoopt echter in het najaar weer op pad te mogen: “We hadden dit voorjaar eigenlijk een tour in Engeland staan waar ik erg naar uitkeek, deze had ik namelijk helemaal zelf opgezet. Nu ben ik druk bezig om te proberen deze naar het najaar te verzetten, dit is misschien geen raketwetenschappen, maar zo voelt het af en toe wel voor mij. Maar als ik heel eerlijk ben, dan maakt het me niet eens zoveel meer uit waar we kunnen spelen, ik zou bij wijze van spreken nog naar een willekeurige boerderij rijden om daar een optreden te geven op dit moment.”
