Interview met Welcome to The Village-curator Jacco Gardner: “Het festival heeft een innovatief en vrijdenkend karakter, daar houd ik van”

Welcome to The Village
19 t/m 22 juli 2018

 

Het programma van Welcome to The Village is dit jaar zo dik dat we maar hebben besloten om het tot op het bot te ontleden. Van een interview met de programmeurs, een special over het foodprogramma, een ticketactie tot onze redactionele muziektips. Deze keer spreken we met Jacco Gardner, die dit jaar een speciaal programma mag cureren tijdens het Leeuwardense festival.

We volgen Gardner alweer een tijdje, dat begon in 2012 met een ‘Platenkast van…-artikel‘ in zijn oude thuisstudio, we interviewden hem meerdere keren, gaven de troubadour weleens een wegwerpcamera mee en we volgden hem tijdens avonturen met andere projecten zoals Bruxas. Sinds een aantal jaar woont de muzikant in Lissabon en volgen we ‘m tegenwoordig vooral via internet. Daar zien we alsnog genoeg voorbijkomen, zoals zijn avonturen met W.I.T.C.H., zijn soundtrack voor een stille Faust-film en mixte hij ’tussendoor’ ook nog het debuutalbum van Altın Gün.

Nu is Gardner een paar dagen in Nederland en spreken we de muzikant weer eens. “Het leven in Lissabon is erg goed, het is relaxed daar”, vertelt hij. “Ik ben onder meer bezig met een mooie studioruimte die ik onlangs heb gevonden. Dat heeft een jaar of twintig leeggestaan, dus er moet nog aardig wat geklust worden. Maar ik verwacht eind dit jaar al mijn spullen uit Nederland daarheen te kunnen verhuizen en daar nog zeker een paar jaar te wonen en te werken.”

Het is dus goed toeven in Zuidwest-Europa, maar hoe is met die muziekscene gesteld daar? Van zijn gecureerde programma komt niets uit Portugal. “Je hebt daar nogal twee extremen binnen de muziek. Je hebt zo’n bandjesscene met allerlei garage-bands waar iedereen elkaar kent en shows met elkaar speelt. En aan de andere kant heb je een super experimentele scene. Ik had ook Ghost Hunt op het oog, dat vind ik erg tof, maar dat is niet gelukt.”

Curatorschap Welcome to The Village
Dan over naar het programma voor Welcome to The Village, waar Gardner zijn eigen acts neer mocht zetten. Hoe kwam dit hele idee tot leven? “Het festival benaderde mij met de vraag of ik het leuk zou vinden om een aantal acts uit te nodigen. Ik heb een paar jaar geleden op Welcome to The Village gespeeld en voor Le Guess Who? al eens zoiets gedaan, dus het voelde voor mij wel als een goed moment om dit te doen”, zegt hij. “Het festival heeft een innovatief en vrijdenkend karakter, daar houd ik van. En er staan altijd mooie namen geprogrammeerd, zoals Ryley Walker dit jaar. Die hoefde ik niet eens aan te dragen, die was al geboekt.”

Maar dan moet je nog op zoek naar een paar mooie namen voor het affiche. Aangezien Gardner wel weet wat er reilt en zeilt op muzikaal gebied, lijkt ons dat een gemakkelijke opdracht. Of niet? “Eigenlijk vond ik het niet heel makkelijk. De meeste muziek waar ik van houd komt uit een andere tijd en ik vind het lastig om nieuwe dingen te vinden die dat evenaren qua diepgang en oprechte passie”, vertelt de muzikant. “Bij veel indiebands zie je vaak de tendens dat ze graag een indieband willen zijn, snap je? Dat is allemaal zo gericht op de branding. Dat is vaak nodig binnen de huidige economie, dat begrijp ik, maar het kan ook anders. Neem zo’n Ryley Walker, hij is net als andere muzikanten zeer actief op social media, maar hij doet op een authentieke manier. Hij is er totaal niet mee bezig om continu zijn image te verkopen. Misschien is het raar, maar ik merk dat ik de muziek van dat soort artiesten doorgaans meer waardeer.”

Maar dan die acts die Gardner geboekt heeft: wat waardeert hij zo in die bands? “Ik had al snel een aantal namen in mijn hoofd die ik wilde vragen. The Mauskovic Dance Band en Melange kende ik en die had ik al eens live gezien. En L’Éclair ken ik omdat ik met hun gitarist ook in W.I.T.C.H. speel. Ik ben een aantal keer in de studio geweest toen ze in Nederland aan het opnemen waren en ik vind het vooral tof om te zien hoe die bandleden allemaal op één lijn zitten. Het is een hechte groep vrienden die samen hun muziek ontdekken, dat vind ik erg mooi om te zien.”

 

Geen bewijsdrang
Naast de Zwitsers, komen de Spanjaarden van Melange naar Leeuwarden voor Gardner zijn programma. “Bij die band heb ik hetzelfde als bij L’Éclair, dat het een groep vrienden is die heel duidelijk een specifieke richting kiezen. En je merkt dat ze niet veel waarde hechten aan het feit dat ze een beetje geeks zijn binnen zo’n scene, ze hebben totaal geen bewijsdrang. Ze delen simpelweg een liefde voor muziek die niet per se populair is en je ziet dat ze er ontzettend veel lol in hebben. Het is heel oprecht.”

 

Interessant en verfrissend
En dat valt op, ook bij een band als The Mauskovic Dance Band, die het ene na het andere mooie festival aan zijn tourschema rijgt. Het is haast een wonder dat ze niet al geboekt waren voordat Gardner zijn keuzes mocht maken. “Het is inderdaad fijn dat ze nog een gaatje hebben voor mij”, lacht Gardner. “Bij Mauskovic heb ik hetzelfde gevoel als de andere acts, het gaat puur om de lol van het samenzijn en het plezier van het muziek maken. Bovendien zie je niet veel andere bands die hetzelfde doen, dat maakt het voor mij extra interessant en verfrissend.”

 

Niet alleen heeft Gardner een aantal toffe bands uitgenodigd voor Welcome to The Village, met zijn eigen Bruxas staat hij ook geprogrammeerd op de Friese planken. Het kleurrijke muziekproject met Nic Mauskoviç dat direct vorig jaar insloeg als een sterk gemixte zomercocktail. “Volgens mij gaat het best goed, ja. We hebben nu net een nieuwe EP uitgebracht en die wordt goed opgepikt”, zegt Gardner. “Onze shows zijn nog in ontwikkeling en we leren elke keer nieuwe dingen. Iedere volgende show is daarom weer anders dan de vorige. Dat vind ik ook tof, want je weet nooit wat je kunt verwachten, maar het is wel altijd Bruxas.”

---

 

WEBSITE WELCOME TO THE VILLAGE | FACEBOOK-EVENT | TICKETS