Interview Marco Bijsterbosch van Sniester: “Loop maar ergens naar binnen, ik beloof je dat het te gek wordt”

Sniester
vrijdag 24 t/m zondag 26 mei

Volgende week vrijdag gaat om 20:00 uur Sniester van start en kun je jezelf twee dagen lang verliezen in een muzikaal avontuur in popstad Den Haag. Zoals we gewend zijn, liegt de line-up er niet om, daarom ontleden we vandaag het festival met een van de programmeurs: Marco Bijsterbosch.

Onze tips voor Sniester waren hier al te lezen en de ticketactie loopt nog. Deze keer zitten we voor een interview in de zon op de Grote Markt. De plek is van 24 tot en met 26 mei het kloppende hart van Sniester en vanaf hier schiet je door naar een van de vele festivallocaties in de buurt.

Uit de klauwen lopen
Als Grote Markt-programmeur zorgt Bijsterbosch voor een levendige muziekcultuur in de binnenstad, waarbij Sniester voor hem elk jaar een hoogtepunt van het jaar is. We spreken de programmeur, met zijn onafscheidbare Sniesterpet, op het terras van de Zwarte Ruiter. Hoe voelt ‘ie deze editie? “Spannend, erg spannend moet ik zeggen. In vergelijking met andere jaren hebben we iets grotere namen geboekt en hebben we een extra programmeur betrokken bij ons team: Conchitta Bottse, zij is urban-en hiphop-programmeur bij Paard”, vertelt Bijsterbosch. “Voor ons gevoel misten we dat nog, alleen zijn we nu met vijf programmeurs. Dat is best een flinke groep, waarin de emoties nog weleens flink hoog op kunnen lopen. Daarom hebben we afgesproken om het programma dit jaar niet meer via de mail te bespreken, voordat je het weet loopt dat natuurlijk uit de klauwen.”

Dat zijn niet de enige aanpassingen die het festival voor deze editie door heeft gevoerd. “Dit jaar zijn we overigens voor iets minder acts gegaan dan vorig jaar. Dat was tof, maar misschien wel erg veel. Nu zijn het er een stuk of zestig en hebben we de locaties een duidelijke profilering gegeven, we merkten dat daar behoefte aan was. Kijk, het liefst gooi ik die zestig acts in de shuffle en zie je wel waar ze opduiken. Met de gedachte: ‘loop maar ergens naar binnen, ik beloof je dat het te gek wordt!” Dat hebben we eerder wel gedaan, maar we denken dat het beter voor het publiek werkt als de venues een duidelijkere identiteit krijgen en een bepaald genre vertegenwoordigen.”

Het festival zelf heeft in ieder geval al een duidelijk smoelwerk, onder meer met de beroemde kater die het hele weekend loopt rond te klooien, de lekker brutale teksten op de website en social media, de juniordag voor de kleintjes (onder meer met cursus crowdsurfen, waterballonnen-gevecht, tattoos en een graffiti-workshop) en dit jaar onder meer met ‘de Meet & Friet‘ bij het patatkraam van Niko. “Ja, dat is toch wat het moet zijn! Het is leuk en we hebben er plezier in om dit te organiseren. Het mag schuren en er mag zeker gelachen worden”, zegt Bijsterbosch. “Ook die kidsdag, dat is echt geweldig. Een paar jaar terug mochten ze een vliegtuigje vouwen en die van de Grote Kerk naar beneden gooien. Dat is toch kicken! Juist die mix van een serieus muziekaanbod met een lachen-gieren-brullen-sfeer is wat het zo leuk maakt. Als organisatie kunnen we helemaal los gaan op dit festival.”

Voor een voorproefje: zo zag Sniester er vorig jaar uit!

High energy rock-‘n-roll
Ondertussen is Sniester alweer een tijdje bezig, hoe ziet Bijsterbosch de ontwikkeling van het festival door de jaren heen? “Ik denk dat we vooral een stuk breder zijn geworden. In het begin was het vooral high energy rock-‘n-roll dat de klok sloeg, met nog een verdwaalde singer-songwriter ertussen. Maar dat is echt niet meer te vergelijken met de line-up van dit jaar, die gaat van queerfeesten tot en met elektro-noise.”

Kijkend naar de toekomst: is er een punt op de horizon waar Bijsterbosch graag naartoe zou willen bewegen met Sniester? “Ik ben soms een beetje jaloers als ik kijk naar een Eurosonic, Le Guess Who? of Reeperbahn, waarbij de hele stad in het teken staat van zo’n festival, dat ondernemers en bewoners eraan meedoen en je je stad op een fantastische manier op de kaart zet”, vertelt de programmeur. “Ik heb weleens geroepen dat we Sniester van het station tot aan het strand kunnen organiseren, maar we doen het rustig aan, stap-voor-stap.”

Thunderstruck-kuil in Paard
Dit jaar staan er een paar bijzondere shows op het programma, onder meer Jacco Gardner’s Somnium wordt er volgens de programmeur eentje om niet te missen. “In de grote zaal van Paard bouwen we het podium in het midden van zaal op en wordt een deel van de balkons als het ware weggeschoven. Daardoor kan het publiek om de band op de vloer staan én rondom op de balkons. Dan krijg je dus een beetje zo’n soort Thunderstruck-kuil! Die feature is ooit ingebouwd, tien jaar geleden een keer gebruikt en daarna nooit meer. Een ideaal moment om dat weer eens in te zetten.”

‘Dat liep helemaal uit de klauwen‘
Zijn er nog andere acts waar Bijsterbosch met zijn neus bovenop staat eind mei? “SONS is er wel zo eentje, met die gasten heb ik een bijzondere band. Thuis heb ik ’s ochtends namelijk altijd Studio Brussel aanstaan en ik kwam net naar beneden gelopen toen de band daar voor de allereerste keer gedraaid werd. Ik stond daar naast de radio van: ‘Wat is dit dan? Dit klinkt vet!’ Bij de afkondiging bleek het een bandje genaamd SONS te zijn”, vertelt Bijsterbosch. “Dezelfde dag heb ik die jongens nog een mailtje gestuurd: of ze het niet leuk vonden om een keertje in de Zwarte Ruiter te komen spelen? En ja hoor: een paar maanden later stonden ze hier. Die avond was het aardig druk toen ze begonnen, tot er toevallig een groep Vlamingen naar binnen kwam die een vrijgezellenfeestje vierde. Het bleek dus dat zij die band kenden, maar niet wisten dat ze daar zouden spelen. Vanaf dat moment was het direct één grote chaos, heerlijk”, lacht Bijsterbosch.

Zo gezegd, zo gedaan
“Iets anders is New York Night Train, dat gaat een harde afterparty worden. In New York zijn er onder die naam een aantal clubs die als een trein draaien en wat blijkt nou: een van de vaste DJ’s daar is Jonathan Toubin, de drummer van Daddy Long Legs, die bij ons op zaterdag spelen. Vervolgens heb ik die eigenaar van New York Night Train gevraagd of wij die naam voor een avond mochten gebruiken als Toubin kwam draaien. Dat vond hij geen enkel probleem: zo gezegd, zo gedaan!”

Goede groei
“Naar Mozes and the Firstborn ben ik erg nieuwsgierig moet ik zeggen, die laatste plaat Dadcore vind ik geweldig en ik heb de band die nog niet live gezien. Die jongens speelden trouwens nog op de eerste editie van Sniester en dat schept een band. Ik vind het tof om te zien hoe wij samen in de tussentijd zijn gegroeid.”

‘Spelen alsof je leven ervan afhangt’
“Maar ook bands als Bad Nerves, Baskar, Someone en Jo Goes Hunting vind ik te gek. Ja, jeetje: er is zoveel, joh. Dat vind ik direct het leukste aan het festival: de breedte ervan. Of het nou Stake of Het Gezelschap is, het zijn totaal andere dingen, maar allemaal ontzettend tof”, zegt Bijsterbosch. “Dat bleek al direct tijdens de eerste editie van het festival. Toen liep ik bij Jennah Bell binnen in het Paardcafé en die speelde daar haar mooie, kleine liedjes. Het publiek zat er met de tranen in zijn ogen, het was schitterend. Vervolgens loop ik door naar de Zwarte Ruiter, waar echt een gigantische moshpit aan de gang is: beuken, harde drums, raggende gitaren, bloedneuzen. Kortom: gekkenhuis! En eigenlijk gebeurde er precies hetzelfde: het publiek werd geraakt door de muziek. Dat vind ik gaaf en daarom boeken we dus alleen maar artiesten die spelen of hun leven ervan afhangt. En ja, dat maakt het altijd een intens weekendje, dat kun je wel stellen”, glimlacht Bijsterbosch.

---

WEBSITE SNIESTER | FACEBOOK-EVENT | TICKETS | PLAYLIST