Interview

Interview REC. Festival: “Alles wat we programmeren moet actueel, eigenzinnig en progressief zijn”


11 oktober 2017

REC. Festival
1 t/m 5 november, Rotterdam

 

Vorig jaar ging het festival spectaculair uit de startblokken met een aantal grote (underground)namen, dit jaar wordt het Rotterdamse REC. Festival in november nog een stuk dikker. Het stadsfestival in het Central District presenteert opnieuw een unieke en progressieve mix van venues, artiesten en genres. The Daily Indie spreekt met festivalorganisatoren/programmeurs Niels Nieuborg, Mart Sanders en Paul Boex om achter alle ins en outs van de tweede editie te komen.

‘Genre-overstijgend’ hangt altijd al snel in de lucht als het festival ter sprake komt en dat is ook niet zo gek met namen als Moses Sumney, BadBadNotGood, Shabazz Palaces, Knower, Joey Bada$$, Little Dragon, Banks, Albert van Abbe, Colin Benders, Acid Arab, Hunee en Orpheu The Wizard. Om maar wat te noemen. Ook de locaties zijn bijzonder, in het Central District naast Rotterdam CS vind je de ene na andere karakteristieke venue. Van Annabel tot BAR, Transport en zelfs Perron: de legendarische Rotterdamse club die speciaal voor REC. zijn deuren opent.

 

Hoe een idee kan landen
Voordat we dieper in deze editie duiken: laten we beginnen bij het begin. Bij een ideetje dat jaren lag te weken in de geest van Nieuborg. “Het is eigenlijk een fusie van twee ideeën. Ik wilde namelijk een nieuw festival beginnen waar zowel genres als elektronische muziek en hiphop, R&B, soul en aanverwante genres harmonisch samen kunnen komen. En een festival waar live-shows en DJ’s niet strikt van elkaar gescheiden zijn, maar juist door elkaar heen lopen”, zegt Nieuborg. “Na een aantal mislukte zoektochten naar een locatie, kwamen de plannen van Annabel een paar jaar geleden ineens naar boven drijven. Toen werd dit stukje Rotterdam ineens wel héél tof, met zoveel venues en verschillende ruimtes die letterlijk naast elkaar in één blok zitten. Plus het bijkomende voordeel dat je niet zo’n festivalterrein met gras en hekken om hoeft te toveren in iets leuks, want alle locaties hebben al een compleet eigen en unieke identiteit, inclusief alle faciliteiten die je nodig hebt.”

 

“Een act moet actueel zijn, dat is absoluut belangrijk. Er moet ergens een linkje zijn met wat er aan de hand is, iets dat speelt.”

 

Het gebied waar REC. plaatsvindt is inmiddels een van de populairste stukjes van de Maasstad geworden, maar dat was een paar jaar geleden wel anders: toen was het een guur en achenebbisj gebied dat op de lijst stond om gesloopt te worden. Nu leeft het als nooit tevoren met plekken als Biergarten, het HipHopHuis, Burgertrut, BAR, Roodkapje, Mess, Transport, Op Het Dak en het Schieblock waar talloze creatieve bedrijven zijn gevestigd. “Op dit moment is het helemaal raar, want nu willen ze het platgooien omdat er juist onwijs veel geld met deze plek is te verdienen. Het blijft afwachten wat er gaat gebeuren, voorlopig blijven we in ieder geval mooie dingen doen hier.”

Progressieve muziekselectie
Om eens in het muzikale DNA van het festival te wroeten: wat is volgens de drie nou een kenmerk die alle REC.-acts delen? “Alle artiesten maken eigenzinnige en progressieve muziek”, zegt Boex. Aangevuld door Nieuborg: “En een act moet actueel zijn, dat is absoluut belangrijk. Er moet ergens een linkje zijn met wat er aan de hand is, iets dat speelt. Of dat nou een nieuwe plaat is of dat een artiest onderdeel is van een nieuwe beweging”, zegt hij. “We zitten nu bijvoorbeeld in een periode waarin de liefde voor de synthesizer in de wereld weer heel groot is, dus dat zie je bij ons terug met namen als Colin Benders en Albert van Abbe. We hebben het festival zelfs uitgebreid met een filmdag op de woensdag in bioscoop Kino, waar onder meer een film over synthesizer-pionier Suzanne Ciani te zien is – zij is echt-echt waanzinnig. Zij heeft bijvoorbeeld dat plop-geluid voor Coca-Cola gemaakt, meegewerkt aan die legendarische Star Wars-discoplaat uit de jaren zeventig, heeft veel filmsoundtracks gemaakt en is vijf keer genomineerd voor een Grammy. En het mooie: zij is ook aanwezig tijdens REC.!”

 

Insidertips
Met het thema ‘Future Classics’ in het achterhoofd, zijn de programmeurs op zoek gegaan naar toffe acts. De favoriete van deze insiders? Boex opent: “BadBadNotGood ben ik heel erg benieuwd naar, dat is voor mij echt een ontdekking geweest dit jaar. En ja, Joey Bada$$ kijk ik toch wel naar uit. Ik heb ‘m al een paar keer gezien en elke keer is het gewoon weer hartstikke vet”, vertelt hij. “Dat is dan meer aan de ‘bovenkant’, dieper in de line-up ga je echt van álles tegenkomen en ga je zeker verrast worden. Strange Sounds From Beyond host bijvoorbeeld BAR op zaterdag en daar staan allerlei dingen waar wij ook nog nóóit van gehoord hadden, maar die echt waanzinnig vet blijken te zijn. Zo hebben we meerdere partners die van allerlei kanten de meest obscure en gave dingen in de line-up zetten. Dat vind ik persoonlijk erg tof, want als je je daarvoor openstelt kun je echt veel nieuwe shit ontdekken tijdens REC.”

 

Nieuborg vist zijn favorieten naar boven. “Knower vind ik een toffe act, dat is er toevallig eentje waarbij de actualiteit ons een beetje heeft ingehaald”, zegt hij. “Deze band ontdekte ik een tijdje terug en het leek mij cool om het te boeken voor een kleinere spot. Tot ze een paar weken geleden een nieuwe video dropten die binnen twee dagen uit het niets twee miljoen keer werd bekeken. Bizar hoe snel dat soms kan gaan, dat blijft voor mij een mysterie”, zegt Nieuborg. “Moses Sumney is ook zo’n artiest, die nieuwe plaat is waanzinnig en die wordt nu super goed opgepakt. Ik heb hem een keer live gezien tijdens SXSW een paar jaar terug en for the record: ik ben niet per se de grootste fan van gasten met alleen een microfoon, een gitaar en een loopstation… Maar dát was echt op level hé, wauw! Pfff, dat was echt insane. Gruwelijk! Iedereen zag direct: dit is een ster.”

 

 

Nieuborg vervolgt: “Wij zijn natuurlijk continu aan het rennen en het vliegen om van alles en nog wat te fixen, maar bij Shabazz Palaces sta ik zeker vooraan. Staat geprogrammeerd in BAR en die show ga ik echt van voor tot eind checken, wat er ook gebeurt”, zegt hij met een grote glimlach. “En oké, de laatste dan! Naar Inga Mauer ben ik ontzettend nieuwsgierig. Daar heb ik zóveel goede dingen gehoord, I wanna see what all the fuzz is about!”

 

 

Voeten in de aarde
Die muziekselectie kun je het festival wel toevertrouwen, vorig jaar speelde onder meer Skepta, Mount Kimbie, Rhye, Jameszoo, SBTRKT, Ata Kak, Omar Souleyman en dat was goed voor maar liefst vierduizend bezoekers per dag. Een goed begin, waardoor het festival in één keer op de kaart stond. “Die eerste editie was wel wat wij voor ogen hadden en het was natuurlijk gaaf dat er veel mensen op af kwamen. Het is een progressief en tegelijkertijd behoorlijk groot festival, wat niet per se een eenvoudige combinatie. Maar goed, des te uitdagender en spannender. Alle partijen hebben zich volledig ingezet om dit te laten slagen en dat zag je terug tijdens het festival”, vertelt Nieuborg.

 

“Ik heb ook een aantal keer gehoord: ‘Ik kwam eigenlijk voor de headliner, maar het leukste vond ik de acts die ik niet kende.’ Ja, daar ga ik hard op”

 

“We hoorden dat het voor veel bezoekers een ‘ontdek-je-plekje-festival’ was. Muzikaal, maar ook de omgeving droeg daaraan bij. Met name de afwisselingen tussen de venues, inclusief de mega korte afstand, werkte goed. Dat je van Perron, wat al een happening op zich is, de straat oversteekt en helemaal naar de diepe kelders van BAR kunt gaan, waar je in een compléét andere sfeer terechtkomt. Voor veel mensen die het gebied nog niet zo goed kenden, was dat echt een openbaring”, vertelt Nieuborg enthousiast. “Dat soort momenten lieten in één keer de waarde van dit hele gebied in combinatie met de line-up zien. Ik heb ook een aantal keer gehoord: ‘Ik kwam eigenlijk voor de headliner, maar het leukste vond ik de acts die ik niet kende en tegenkwam in een obscure kelder.’ Ja, daar ga ik hard op”, lacht hij.

Het REC.-concept
Vorig jaar was duidelijk te zien dat REC. verschillende muzikale doelgroepen aantrekt, een van de redenen is volgens de organisatoren het feit dat die ‘ouderwetse’ hokjes steeds minder bestaan. “De muziekoriëntatie van veel mensen is absoluut minder smal dan vroeger. Je ziet het ook in de indie-gitaarscene, daar hoor je de laatste tijd steeds meer oosterse en elektronische invloeden. Daardoor ontdekken gitaarfans weer nieuwe dingen en zo gaat dat in allerlei genres de laatste jaren. Ik las van de week nog dat Thurston Moore van Sonic Youth bijvoorbeeld een technoplaat heeft gemaakt terwijl hij die muziek eerder haatte. Dat soort dingen gebeuren tegenwoordig steeds meer, dat is toch vet”, zegt Nieuborg. “Ik vind dat heel cool, dat is eigenlijk ook hoe het moet zijn. Alle subscenes, die vroeger heel klassiek waren, zijn inmiddels vloeibaar geworden. Daar staat REC. ook voor. Er zijn namelijk veel mensen die net zo graag naar een technofeestje gaan als dat ze Joey Bada$$ checken. Het is voor ons interessant om die spanningsvelden op te zoeken.”

De komende jaren wil het festival vooral uitbreiden en de voeten steviger in de aarde planten volgens Boex. “Je wilt uiteraard het niveau vasthouden en het elk jaar tegelijkertijd overtreffen, zowel qua programma als festivalbeleving.” Nieuborg voegt toe. “Op termijn willen we uiteraard groeien, maar het is pas de tweede editie en we willen in eerste instantie het programma verder gaan verdiepen”, zegt Nieuborg. “Zo breiden we deze editie uit met films, die op woensdag in bioscoop Kino te zien zijn. Daar draait dus A Life In Waves over Suzanne Ciani en Kuso die is geregisseerd door Flying Lotus. Die is trouwens onwijs heftig, dus wees gewaarschuwd”, roept Nieuborg. “Op donderdag is Ciani onderdeel van een speciale audiovisuele installatie, die door Nick Verstand wordt gebouwd in Transport in een kleine en bijzondere setting. Dat soort uitbreidingen passen perfect binnen het REC.-concept. We’re just getting started!”

 

WEBSITE REC. FESTIVAL | FACEBOOK-EVENT | TICKETS