Interview Korfbal: over nieuwe ervaringen, een band als leerschool en fucken met de verwachtingen
10 april 2018
JVC de Schuit
Koningsdag Festival
Vrijdag 27 april
Ineens was daar een bandje met die grappige naam: Korfbal. Er was nog geen werk uit, er was alleen een livereputatie die zich bijzonder snel en als een soort prettig virus door het hele land verspreidde van mond-tot-mond. Geen festival of hippe bandavond wordt sindsdien overgeslagen door de band, de Hitkrant EP komt in 2017 uit en dit jaar stond het viertal onder meer op Noorderslag en Grasnapolsky. Kortom: het gaat goed met Korfbal, maar wat weten we nou eigenlijk over de band en waar zijn ze precies mee bezig?
We vragen het dan maar gewoon aan zanger/gitarist Marnix Visscher, in de aanloop naar Korfbals zijn show op het Koningsdag Festival bij JVC de Schuit. We spreken hem voordat hij met Jaap, Jesper en Leon de oefenruimte induikt voor hun gig op Paaspop. “Ja, dat is wel even prettig voor zo’n show. We wonen nog best wel ver uit elkaar – ik en Jesper in Groningen, Leon en Jaap in Culemborg – en we oefenen dus niet zo vaak”, vertelt Marnix. “We zien elkaar wel vrij vaak, maar zoals je misschien ook wel weet, heeft iedereen aardig wat lopende projecten naast Korfbal.”
Jesper en Marnix in hun huis in Groningen
Dat weten we inderdaad… van al jullie bands zouden we een hele flowchart kunnen maken. Hoe zit dat nou precies?!
“Ik speel zelf ook in Price, voorheen Creepy Karpis en heb nog een eigen aanklooi-project. Jaap speelt in The Homesick, valt nog weleens in bij bands en heeft nu ook een soloproject. Samen speelt hij met Jesper (bassist, red.) trouwens ook in HACHE en met Leon (drummer, red.) speelt hij in Yuko Yuko.”
Welke rol neemt Korfbal precies in, in jullie banduniversum?
“Dat weet ik niet precies, maar het loopt ook altijd wel los met deze band. Het heeft voor ons wel meer prioriteit gekregen, wat in eerste instantie niet per se de insteek was. Maar wat het is met Korfbal: het gaat allemaal heel makkelijk. Het schrijven van nummers, het spelen van optredens en er is geen nood om elke week te repeteren. De band absoluut belangrijk, maar het kost allemaal niet zoveel tijd. We hebben geen ‘grote doelen’ die we willen bereiken en daardoor hoeven we er voor ons gevoel niet hard aan te trekken. Het is heel ongedwongen en dat vind ik ook het leuke eraan. Zeker als je dan in serieuze bandjes speelt, dan is dat een welkome afwisseling.”
Wat vind je zelf het allerleukste aan deze band?
“Ik speel met ontzettend goed muzikanten en ik heb aan Jaap een fijne schrijfpartner, hij is echt een goede gitarist. Toen wij de eerste keren samenkwamen om eens aan wat nummers te werken, speelde ik nog helemaal niet zolang gitaar en van hem heb ik een hoop geleerd. Door Korfbal heb ik mezelf verder kunnen ontwikkelen als songwriter, dat hele leeraspect vind ik fijn aan Korfbal. En ik vind de muziek heel leuk!”
Dat is denk ik wat jullie muziek en optredens typeert, je hoort een band die echt lol heeft in wat ze doen. Jullie hebben nu wel momentum met een hoop toffe shows en festivals vorig jaar, vervolgens de Popronde, Noorderslag en ondertussen worden jullie over tot ‘Talent van Zus’ en ‘Talent van Zo’ uitgeroepen. Zetten jullie om die redenen nu vol in op Korfbal of laten jullie het gebeuren?
“Dat laatste. We hebben nu het losse idee om een plaat op te gaan nemen, maar heel concreet is het verder eigenlijk niet (lacht). Maar misschien is dat juist wel de reden dat het goed loopt, we nemen het allemaal niet te serieus. Toen we vorig jaar in de Popronde speelden, kregen we allerlei van die talentstickers opgeplakt. Dat is natuurlijk ontzettend fijn, maar dat was helemaal niet onze bedoeling. Dan word je ineens tot een belofte uitgeroepen of ben je de nieuwe ‘dit’ of het nieuwe ‘dat’, maar zo zijn wij er niet mee bezig.”
Toch zitten jullie wel op een plek waar veel van bandjes lichtjes op hopen/van dromen.
“Ja, het is een soort luxepositie waar we in zitten. We nemen het niet voor lief, absoluut niet. Maar we hebben geen bizarre scheme ingezet om hier te komen.”
Dat is ook weleens verfrissend om te horen, aangezien veel bands tegenwoordig net zoveel met meerjarige plannen bezig lijken zijn als dat ze gewoon lekker showtjes spelen en nummers opnemen.
“Het is misschien een andere manier van handelen, ja.”
Dat kun je wel stellen. Veel bands die ik ken zijn allang met 2019 bezig en jij vertelde me voor het interview dat je nog niet eens weet hoe laat je vanavond op Paaspop moet spelen.
“Hahah, klopt. En weet je: ik vind dat wel fijn eigenlijk.”
Waar komt dat vandaan denk je?
“Misschien wel van de tijd met Creepy Karpis. Toen deden we mee aan de Popronde, begonnen we regelmatig shows te spelen en kwam daar ineens pers bij kijken en zo. Wij hadden daar nog geen ervaring mee en we gingen daar toen een beetje krampachtig mee om. Dat haalde toen een beetje de lol er vanaf. Daarna speelden we met Korfbal de Popronde en dat was veel leuker, toen ervaarde ik dat helemaal niet zo.”
Jesper en zijn vriendin Anna Fleuri
Zo leer je toch een hoop van al die bandjes?
“Dat ook, ja! Elke muzikant is totaal anders. Niet alleen op de manier hoe hij of zij speelt, maar ook hoe je omgaat met het maken van een planning, of iemand netjes op tijd is, niet teveel drinkt voor een show, goed bereikbaar is en meer van dat soort dingen. Bij Korfbal loopt dat allemaal heel soepel, daar doe ik wel mijn voordeel mee.”
Korfbal is eigenlijk een soort rock-‘n-roll-highschool? Plus: het is ook wel goed voor je agenda-skills, of niet?!
“Dat sowieso, ik wou dat ik Korfbal had toen ik op de middelbare school zat, dan had ik misschien een hoger diploma. Nee, maar zonder dollen: er komen een hoop spreadsheets aan te pas”, grijnst hij.
Jullie hebben al wat nieuwe nummers ondertussen, zijn die heel anders dan de eerste songs die jullie schreven
“Ja, dat is wel grappig. Een tijdje terug had een ideetje uitgewerkt voor een nieuw nummer en ik liet dat aan mijn vriendin horen, die het ‘ultra-Korfbal’ vond. Korfbal, maar dan nog Korfballeriger zeg maar, haha. Jaap had tegelijkertijd een idee, maar dat was echt iets compléét anders. Daarom leek het mij ook tof om dan iets ongebruikelijks te doen en mijn gitaar aan de kant te leggen. Daardoor had ik alleen nog een microfoon over en moest ik ineens een frontman zijn. Wat ik nog nooit heb gedaan. Daar leer ik dan weer een hoop van.”
“We merken wel dat we soms in een patroon vallen of een bepaalde verwachting hebben bij een ‘Korfbal-nummer’. En in plaats van elementen toe te voegen, werkte het om elementen weg te halen. Een beetje fucken met de verwachtingen.”
Wat zou je graag willen doen met deze band?
“Een plaat opnemen. Ik ben waanzinnig benieuwd hoe dat gaat klinken en wat daar allemaal uit gaat komen. Voor de eerste EP hebben we alles onwijs droog en direct opgenomen, maar voor een album zouden we het ook wel wat grootser aan willen pakken.”
Krijgen we al wat nieuwe smaakjes te proeven tijdens het Koningsdagfestival in De Schuit?
“Dat is wel de bedoeling, ja. Maar daarvoor moet je zelf maar komen kijken.”
WEBSITE DE SCHUIT | FACEBOOK-EVENT | GRATIS TOEGANG!
