INTERVIEW: Yuko Yuko

Als je iemand in Nederland zeker in de gaten zou moeten houden, dan is het de 19-jarige Elias Elgersma met zijn Deerhunteresque muziek. Beter bekend als Yuko Yuko, zijn onbegrensde solo-project waarmee hij in een bizar hoog tempo muziek en clips uitbrengt, en dat inmiddels ook al in landen als Mexico uitgebracht wordt. Sinds maart heeft hij ook een live-band, want de muziek van de Fries vindt steeds beter zijn weg op het wereldwijde web en dan komt er vraag naar.

Het is geen wonder dat Yuko Yuko een keer op onze radar kwam met zo’n hoge output van goede nummers. Hoe ga je te werk?
“Ik heb destijds een 8-track cassette-recorder gekocht en in de isolatie van mijn slaapkamer heb ik snel geleerd om daarmee om te leren gaan.”

Het hele proces beheers je zelf van voor tot achter, vind je dat de meest prettige manier van werken? 
“De muziek is volledig zelf geschreven, geproduceerd, ingespeeld. Letterlijk alles. Ik denk tijdens het schrijfproces niet te veel na, dat moet je ook niet doen. Hoe het er op het moment uit komt is hoe het zou moeten zijn. Dus hou ik het vaak op die manier.”

En daar lijk je wel dag en nacht bezig mee te zijn. Is er nog een andere kant van Elgersma of adem je Yuko Yuko 24/7?
“Ja, wat moet je anders doen? Ik ben negentien, heb verder geen baan.”

Is er niks anders?
“Ik hou wel heel erg van voetbal, ik ben laatste man in de plaatselijke A1! En ik zit op school…”

Maar dat is niet boeiend zo te horen?
“Nee, dat is niet boeiend.”

Alright. Luistert Mr. Yuko wel naar muziek of heeft hij daar geen tijd voor?
“Zeker wel, daar heb ik heel veel tijd voor. Ik luister nu vooral naar Young Thug, daar ben ik het meest dol op. Maar ook A$AP Ferg. Binnenkort ga ik ga naar de show van Angel Olsen. Country vind ik trouwens ook steeds leuker. Ik vind van alles wel leuk. Behalve reggae. Reggae dan weer niet.”

Op meer en meer plekken wordt je muziek opgepakt en vervolgens komt er vaker vraag naar shows. Hoe is Yuko Yuko naar een voltallige vijfpersoons band gegroeid?
“Vrienden om me heen gaven aan dat ze wel mee zouden willen spelen, maar dat kwam nooit echt van de grond. Toen we werden gevraagd om in Studio/K te komen spelen en moesten we wel aan de bak! En er blijven aanvragen binnenkomen, dus dat gaat wel goed.”

Volgens mij gaat je voorkeur stiekem wel meer uit naar de studio, of niet?
“Ik ben wel meer van de knopjes, ja.”

En dat is dan weer goed voor je Mexicaanse carrière, waar het best lekker loopt. Jouw muziek wordt daar uitgebracht door het label Badpop en volgens mij wordt je muziek wel lekker opgepikt in het land van de taco’s. Hoe is dat zo gekomen eigenlijk?
“Dat begon toen ik zeventien was. De muziekindustrie is daar heel interessant, iedereen richt iets op en dóét gewoon wat hij of zij tof vindt. Je hebt veel mensen die westerse muziek, en de wat meer indie-kant daarvan, leuk vinden. Van die rijkeluiskindjes met twee iPhones en een beugel. En die beginnen allemaal hun eigen blog of label. Je kunt daar de straat ook niet op, veel te onveilig, haha. Het is allemaal ongelooflijk onprofessioneel, wat eigenlijk juist erg leuk is. En er wordt tenminste veel geschreven over en gedaan met muziek! Zo’n scene heb je in Nederland eigenlijk niet, dat is op zich wel jammer.”

Zijn er nog plannen voor de rest van het jaar?
“Veel spelen en verder zie ik het wel.”