Peel Slowly and See Festival
Zaterdag 23 februari
Het is nog maar anderhalve week tot de oudste schouwburg van Nederland wordt omgetoverd tot een muzikaal walhalla tijdens Peel Slowly And See. Het festival in Leiden dat dit jaar onder meer Maisha, Lewsberg, Slumberland, Pitou, Yusuf Sihilli, St. Paul en Arp Frique & Family op het programma heeft staan in de Leidse Schouwburg.
Tekst Ricardo Jupijn & Leni Sonck
Eerder spraken we uitgebreid over het ontstaan en de ambities van het festival, met hoofdprogrammeur Mark Siera. Waarin hij ons onder meer vertelde: “Het idee is dat je de Schouwburg binnen komt lopen en in principe niets of weinig acts kent die die avond spelen. Dat doen we onder meer door in alle genres te programmeren, van klassieke muziek tot singer-songwriters, jazz, gitaarnoise, ambient, indiepop en zelfs carnavalsmuziek.”
Dat is het festival dit jaar zeker gelukt, want de line-up van Peel Slowly And See is diverser dan ooit. Wij tippen je vijf acts die je geheid niet mag missen tijdens het festival!
La Jungle
Waar een casio-keyboard, een gitaar en een drumkit elkaar kruisen, krijg je La Jungle. De nummers leunen aan tegen hogere wiskunde en de geluiden lijken soms compleet ontwricht van het instrument. Een gitaar die eerder doet denken aan strakke synths? Het is geen uitzondering voor het duo uit Mons.
De Belgische band bewoont een grijze zone tussen krautrock, noiserock en trance. Rechttoe rechtaan en met de nodige herhalingen, baant La Jungle zich een weg om zich vervolgens in je hoofd te nestelen. Waar Hahehiho gekenmerkt wordt door de vervormde stemsample, zijn het toch de beats die de bovenhand nemen bij zowat elk nummer van de band.
Maak je klaar voor een ongecontroleerde rollercoaster die je alle kanten op slingert. Een plus een is drie voor de mannen uit Mons die de temperatuur ongetwijfeld een paar graden laten stijgen in de Schouwburg. (LS)
Maisha
De jazznaam van Peel Slowly And See is zonder twijfel Maisha, de crème-de-la-crème van de Londense jazzscene die al tijden overstroomt van creativiteit en spannende acts (laatst allemaal nog samengebracht door Shabaka Hutchings op de compilatie-album We Out Here). Een zevenkoppig gezelschap met onder meer saxofoniste Nubya Garcia in de gelederen, dat je meeneemt naar een oerwoud met strakke zwarte tinten, krokusgeel en cayennerood.
Wat je krijgt is een verzameling spirituele jazz uit de hoeken van pioniers als Sun Ra en John en Alice Coltrane. Een bloemrijk geluid dat ook liefhebbers van Kamasi Washington dichter aan de borst trekt. Het is een orgie van geluid, als een openbaring die de hemel splijt. En daarin zijn duizenden lichtstralen te ontdekken, zoals PSAS-programmeur Siera ons bijvoorbeeld vertelde: “Vooral dat surfgeluid van die gitarist, een soort Duane Eddy-achtig geluid, dat is écht waanzinnig.” (RJ)
Afework Nigussie
Zoek je het nog exotischer? Dan ben je bij Afework Nigussie alvast aan het juiste adres. De Ethiopische muzikant mag dan al een tijdje in Rotterdam wonen, met zijn muziek neemt hij je ongetwijfeld terug mee naar zijn roots. De traditionele invloeden worden verweven met een hedendaagser geluid. Toch is Ethiopië nooit veraf wanneer Nigussie zijn masenko erbij neemt, een één-snarig strijkinstrument dat vormelijk doet denken aan een viool.
Nigussie stond vorig jaar nog op Le Mini Who in Utrecht. In 2016 stond hij op Welcome to The Village, daarmee is Nigussie geen geheel onbekende en vormt hij een absolute aanrader voor de avontuurlijke muziekliefhebber of reiziger met een voorliefde voor het Afrikaanse continent. (LS)
The Avonden
Een van de bands die Volkskrant-snuffelaars inmiddels bekend in de oren zal klinken, is The Avonden. De band die volgens de krant afgelopen jaar de mooiste Nederlandstalige plaat van het jaar maakte met Wat Een Cirkel Is. Het is het project van multi-talent Marc van der Holst (hij ontwierp eveneens de poster van dit jaar voor Peel Slowly And See), die we eerder zagen in bands als Hospital Bombers en Spilt Milk.
Als een soort mengelmoes tussen The Byrds en The Velvet Underground zoemen de liedjes van The Avonden rondom de sprankelende teksten van Van der Holst. We kunnen er wel willekeurig een paar opnoemen, maar wij raden aan om lekker de platen te beluisteren van The Avonden en de band op 23 februari live te gaan zien in de Leidse Schouwburg. (RJ)
Slumberland
Soundtrack meets experimentele sounds bij de Belgische band Slumberland. ‘Wanneer iedereen een gitaar of piano als uitgangspunt voor een nummer lijkt te zien, moet ik het over een andere boeg gooien’, moet frontman Jochem Baelus gedacht hebben. De muzikant en filmmaker komt live met een hele mechanische installatie vol kabels en knoppen. Om het geheel extra dansbaar te maken vullen twee drummers de leegte op.
Een paar dagen geleden verscheen het nieuwe album Sea, Sea, Sea, Drifter / See, See, See, Drifter. Experimentele rock op de tonen van naaimachines en haardrogers. Geluiden werden ontbonden, vervormd en weer in elkaar gezet. Baelus is een meester in het experimenteren en lijkt ook niet bang te zijn nummers te maken die de inmiddels klassieke drie en een halve minuut overschrijden. When The Frozen Lake Starts To Sing sluit het album af en neemt ons mee op een trip van bijna tien minuten. Dit wil je niet missen! (LS)
