Indiestadt Festival
Donderdag 19 september

De zes bandleden van het Canadese Stars lopen inmiddels bijna twee decennia mee en in die jaren is er genoeg gebeurd dat de moeite waard is om te benoemen. Verschijningen in grote Amerikaanse talkshows, solo-projecten, samenwerkingen met andere indie-grootheden. We nemen je mee en laten je zien waarom deze band zijn strepen en jouw aandacht tijdens Indiestadt verdiend heeft.

Wil je naar Indiestadt Festival? Koop dan een Indiestad-pas, dan wandel je zo naar binnen en kun je ook The Blinders, Cassia, Peaking Lights, Penelope Isles, Pile, Spiral Stairs, Algiers en The Stroppies zien.

Canada en indie
Je kunt het eigenlijk niet hebben over Stars, zonder het te hebben over Broken Social Scene, een gerenommeerde muzikale samenkomst van een aantal andere grote Canadese namen in de indie-scene. Het bestaat uit leden van onder andere Feist, Do Make Say Think, Metric, waar wij eerder deze feature over schreven en twee leden van Stars: Amy Millan en Torquil Campbell. Over BSS schreven we twee jaar terug al dat het album uit You Forgot it in People uit 2002 een indierock-monument is, een plaat onder wiens schaduw deze groep nooit écht ontsnapt is. Zoals eerder genoemd, is één van de zeventien leden van BSS Amy Millan. Zij bracht in 2009 haar eigen plaat uit: Masters Of The Burial, wat een vrij fijn indiecountry-werk is, dat toch enige populariteit geniet op de streamingdiensten.

Samen hangen, samen zingen
Stars’ reden van bestaan is volgens co-frontman Torquil Campbell vrij simpel: ze waren bang dat ze als vriendengroep niet meer samen zouden komen omdat een baan en een gezin te veel tijd in zouden nemen. Stars ontstond simpelweg als excuus van een vriendengroep om samen te komen en plezier te beleven aan het maken van muziek.

De kracht van het Stars-geluid, zit hem toch echt in de samenzang van Campbell en Millan. Het geeft een melancholische kracht aan de teksten vol zelfreflectie. Vergelijk het met Slowdive’s samenzang van Neil Halstead en Rachel Goswell, maar dan in een meer indierock-verpakking. Verwacht strijkers, dramatische percussie, dromerige passages en langgerekte akkoorden.

De zender KEXP volgt de band al vanaf het begin en in een sessie met de band uit 2015 is te horen hoe presentatrice Cheryl Waters de discografie van de band roemt: “Bands die je lang volgt, hebben altijd wel albums die je je niet helemaal meer herinnert, maar toen ik naar jullie lijst van albums keek merkte ik op dat elk album één van mijn favoriete albums van dat jaar is. De consistentie van jullie uitgaves is geweldig.”

Wat zijn dan de hoogtepunten, die wij aan zouden stippen? Laten we beginnen met de twee eerste platen van de band: Heart en Set Yourself on Fire. Beide werden genomineerd voor een Juno, een van de grote Canadese muziekprijzen. De laatstgenoemde plaat is volgens Pitchfork het album waarmee de band zichzelf op de kaart heeft gezet als een belangrijke indie-act. De single Ageless Beauty werd dan ook opgenomen in Pitchfork’s Top 50 van favoriete singles van het jaar 2005.

Mocht je iets zoeken dat meer dansbaar is, dan zou je de plaat No One Is Lost uit 2014 moeten checken. Het staat vol met disco-achtige tracks, inclusief elektronische drums en synths. Echter is dit wederom geen plaat met een vrolijke voedingsbodem. De manager van de band werd rond die tijd gediagnosticeerd met kanker, wat veel heftige emoties losmaakte bij de band. Volgens Campbell speelt de band al zijn carrière lang met vergelijkbare thema’s waarin één ding centraal staat: de vergankelijkheid van het leven.

Om je helemaal klaar te stomen voor Indiestadt 19 september, hebben we hier maar liefst drie live-opnames op een rij gezet: de opname van de single Fixed bij Jimmy Fallon, de live-sessie bij KEXP en de Tiny Desk Concert bij NPR.


Donderdag 19 september in Paradiso, met Algiers, The Blinders, Cassia, Peaking Lights, Penelope Isles, Pile, Spiral Stairs, Stars en The Stroppies.

WEBSITE INDIESTADT | FACEBOOK-EVENT | TICKETS

Metric
Donderdag 15 november



 

We hoeven je waarschijnlijk niet meer uit te leggen wie Metric is. De Canadese indie-giganten rondom zangeres Emily Haines hebben talloze klassiekers afgeleverd in een carrière die inmiddels al twee decennia aan de gang is. Denk aan hits als Help I’m Alive, Gold Guns Girls en Black Sheep. Allemaal strakke knallers die iedereen wel een beetje mee kan zingen. En het mooie is: die kans krijg je ook nog eens! Want, zoals je in de titel hebt kunnen lezen, geven wij tickets voor het concert van Metric in TivoliVredenburg op 15 november weg én de laatste plaat, Art of Doubt, op prachtig geperst vinyl.

Dat album dat je kunt winnen, zou je kunnen zien als Metric zijn terugkeer naar zijn liefde voor de gitaar. Zoals Pitchfork beschrijft in zijn recensie van de plaat, was vorige plaat Pagans in Vegas een echt synthpopalbum en Art of Doubt weer een echte alternative rockkraker. NME’s oordeel is er een waar wij ons bij aansluiten: op deze geslaagde lijst nummers, zijn de Canadese punks meer vooruitdenkend dan ooit. ‘This time around, though, the band operates with a little more future-facing pride and compulsion. It’s a lesson on how to do it yourself, and do it well. Defiance never sounded so good.’

Wat je ervoor moet doen om dat vinyl en die tickets binnen te slepen, lees je zo meteen, maar eerst willen we je voorstellen aan onze vijf favoriete soundtracks van de band. Want wie de band kent, weet dat de band al heel hun carrière twee krachten heeft waarmee Metric ieder album weer mee weet te overtuigen. En zo niet, dan weet je het hierna! De door angst gedreven tekst en gitaargeluiden schreeuwen alternative en jaren negentig. Bij het horen van Metrics muziek, zie je al gewoon een partij goede tienerfilms voor je. En laat het nou zo zijn dat ze in maar liefst zeventwintig series- en films zijn te vinden. Wij maakten een lijstje met de bekendste en grootste bijdrages die de band aan de filmwereld geleverd heeft.

Scott Pilgrim vs. The World
Bij een film met Michael Cera in de hoofdrol kun je er eigenlijk wel vanuit gaan dat hij een ongemakkelijke jonge man speelt. Denk aan titels als Suberbad, Juno en deze titel: Scott Pilgrim vs. The World. Een film waarin hij Scott Pilgrim speelt. Pilgrim is 23 jaar oud en speelt in een veel belovende garageband. Hij wordt verliefd op Ramona Flowers die wordt vertolkt door Mary Elizabeth Winstead. Er is alleen een probleem of meerdere problemen: ze heeft zeven exen die het op hem gemunt hebben en die hij zal moeten verslaan. De film zit vol met heerlijke indierockclichés van de naughties en heeft een geweldige soundtrack met onder meer Blood Red Shoes, Beck en The Rolling Stones, om er maar even drie te noemen. Van Metric is de track Black Sheep afkomstig. Haines had eerst geen echte rol voor de track en geen enkel bandlid kon er een goede betekenis aanhangen. Tot regisseur Edgar Wright het nummer tegenkwam, het paste perfect bij het karakter Envie Adams die het in de film vertolkt als frontzangeres van haar eigen band.

 

The Twilight Sage: Eclipse
Zoals we eerder aangaven, hebben we niet altijd geselecteerd op kwaliteit: deze film weet slechts vijf van de tien sterren te scoren op IMDb en negenenveertig procent op Rotten Tamatoes. De Twilight-filmserie had al vanaf de eerste film in 2008 net zoveel fans als haters. Wat ondersneeuwt onder het flinterdunne plot van Bella, die zich wederom in gevaar begeeft en vampiers tegenkomt die dorstig zijn voor bloed en wraak, is dat de film uit 2010 een erg sterke soundtrack heeft: The Black Keys, Vampire Weekend (hoe grappig), Florence and the Machine en Metric. De band werd door regisseur Howard Shore benadert om speciaal een track te schrijven. In tegenstelling tot Scott Pilgrim, is deze track echt geschreven voor de film. De titel werd dan ook Eclipse. Het bijzondere is wel dat de band het voor elkaar heeft weten krijgen een sterk nummer te schrijven over Twilight. Wie toch even beeld wil hebben bij de track, raden wij vooral aan de videoclip van het nummer te kijken. Leuker dan de film.

 

Grey’s Anatomy
Misschien wel de bekendste ziekenhuisdramaserie ooit en het is inmiddels bezig aan zijn vijftiende seizoen, zijn dertiende loopjaar en zijn 333ste episode. Het draait allemaal om het leven van karakter Meredith Grey, een vrouwelijke chirurg die werkzaam is in een ziekenhuis in Seattle. Metric is te horen in maar liefst negen episodes van de serie. De band heeft deze nummers niet gemaakt voor de serie, maar ze waren onderdeel van studioalbums die in de serie terecht zijn gekomen. De nummers liggen dan ook wijdverspreid over de discografie van de band: van het album Live It Out uit 2006 tot Synthetica uit 2015. Het is sowieso aan te raden deze playlist van de serie eens door te scrollen, want naast one hit wonder The Fray, zijn er nog veel meer grote namen te vinden. Om maar wat te noemen: Kraak en Smaak, Snow Patrol, Beck, Bloc Pary, Amy Winehouse en The Boxer Rebellion.

 

Clean
Deze film gaat over de troubled soul Emily Wang. Als haar partner overlijdt aan een drugsoverdosis, moet Wang een halfjaar de cel in. Haar enige verlangen dat Wang vanaf dat moment nog heeft in haar leven, is dat de band met haar zoon Jay intact blijft. Het bijzondere aan deze bijdrage van de band is, is dat je de band niet alleen hoort, ze spelen ook in de film. Hoofdpersonage Wang is aanwezig bij een optreden van Metric, die op dat moment het nummer Dead Disco aan het spelen is, een nummer van zijn eerste LP: Old World Underground, Where Are You Now?. Bovendien spelen de bandleden een kleine rol in een scène die backstage plaatsvindt. Wie ook te vinden zijn op de soundtrack, zijn onder meer Brian Eno, David Byrne en Joey Ramone.

 

Zombieland
Zoals de titel al doet vermoeden, is dit een typische zombie apocalypse-film. In de film is iedereen op aarde besmet met een ziekte die ze in een zombie laat veranderen, behalve een handjevol mensen natuurlijk. Acteur Jesse Eisenberg speelt een van de overlevenden: Columbus. Tijdens zijn zoektocht naar een plek zonder zombies, komt hij andere overlevenden tegen. Metric leverde een bijdrage met zijn nummer Gold Guns Girls, een nummer geïnspireerd op de film Scarface en dat gaat over hebzucht. Het opvallende aan de rest van de soundtrack van Zombieland, is dat hij nogal uiteenlopend is: alles van Metallica, The Velvet Underground tot Willie Nelson.


 

Wat je moet doen om te winnen!
Dat gaan we je vertellen! Want wil jij met je favoriete persoon naar het Metrics concert en wil je de LP Art Of Doubt winnen? Schroom niet en stuur jouw favoriete Metric-soundtrack naar ricardo@thedailyindie.nl. Dat wordt mailen, dus!

WEBSITE TIVOLIVREDENBURG | FACEBOOK-EVENT

De indie-fontein blijft maar stromen, ook op deze woensdag hebben we weer een paar mooie liedjes voor je verzameld. Een paar soundcloudjes, een potje clips en nog twee bijzonder fijne albums aan het einde. Enjoy!

 

Divine Fits – My Love Is Real




Jaill – Waste A Lot Of Things




[V] – Waste No Fun




POP ETC – Keep It For Your Own



Major Lazer – Get Free feat. Amber (of Dirty Projectors)

Atlas Genius – Trojans

Dent May – Best Friends

The Cast of Cheers – Animals







Hij is er weer! De Spotify Playlist van juli staat klaar om geluisterd te worden. Met 66 nieuwe nummers, die bij elkaar  garant staan voor meer dan vier uur aan indie-plezier!

Zo vonden we deze maand onder andere de volgende bands:
Alt-J, Atlas Genius, Baio, Beach House, The Blanche Hudson Weekend, Bombay Show Pig, Cat Power, The Cast Of Cheers, Citizens!, Cloud Nothings, Crocodiles, DIIV, Dirty Projectors, French Films, Friends, Glass Animals, Glow Kit, The Griswolds, Hot Chip, Hotel Mexico, The Hundred In The Hands, Iamamiwhoami, Jaill, Knickers, Lemaitre, Liars, Lola Kite, Major Lazer, Melpo Pene, Metric, NZCA/LINES, Peaking Lights, A Place To Bury Strangers, POP ETC, San Cisco, Silversun Pickups, Simian Ghost, Slowdance, Splashh, Sures, Twin Shadow, Twinsy, The Walkmen, We Were Evergreen, Weird Dreams, Westkust, Woodkid

Check de lijst hier!!

Alle oude playlists zijn hier te vinden!