The Daily Indie Presents
Death Valley Girls & Chupame El Dedo
Vrijdag 22 februari & woensdag 17 april

Maar liefst twee krakend verse The Daily Indie Presents-shows erbij in Haarlem! Zo presenteren we de gore garagerock van Death Valley Girls en de freakfunk van Chúpame El Dedo. Hieronder stellen we de bands nog even aan je voor.

Lid van The Daily Indie? Dan maak je goede kans op vrijkaartjes voor deze show!

De programmeurs van Patronaat zijn zo lief geweest om Death Valley Girls onderdak te bieden op 22 februari, aangezien de band zijn show anders zou komen te vervallen in de gesloten Sugar Factory. Dat is een geluk bij een ongeluk, want de Amerikaanse band komt zijn laatste album Darkness Rains live komt laten horen, hieronder een gierend voorproefje.

Zoals Clash Music al over het album schreef: ‘Practising grunge, with ear-splitting riffs at neck-break speed, the LA psych-rock band hone down – guitar music isn’t just for the long hair dudes who don’t shower.

WEBSITE PATRONAAT | FACEBOOK-EVENT | WORD LID


Over een andere boeg gaat het op 17 april bij Chúpame El Dedo, de band uit Bogota met Eblis Álvarez van Meridian Brothers en Pedro Ojeda van Romperayo. Met een bandnaam die zoveel betekent als ‘zuig mijn vinger’ is de muziek minstens zo desoriënterend. Alsof black metal in een tropisch LSD-drankje is gemikt, check hieronder La Maté en je begrijpt wat we bedoelen.

Van cumbia, currulao en raggaeton: dit wordt een heerlijk geflipte show die waarschijnlijk helemaal uit de klauwen gaat lopen in Haarlem. Luister op Spotify nog eens de knettergekke en zelfgetitelde debuutplaat uit 2016 van de band en noteer de zeventiende van april in je agenda.

WEBSITE PATRONAAT | FACEBOOK-EVENT | WORD LID


Wil je naar deze shows toe?
Deze Patronaat-events worden gepresenteerd door The Daily Indie, dus als je lid bent van ons, maak je dikke vette kans op kaarten! Hoe dan? Nou, als je nou voor een tientje per jaar lid wordt van The Daily Indie, stuur ons een mailtje en we gaan het regelen voor je!


The Daily Indie Presents
Tony Clifton & Mexican Surf
Zaterdag 17 november

Afgelopen zaterdag ging het dak eraf in Patronaat, waar wij de homecoming-show van de lokale trots mochten presenteren: Tony Clifton! Van de week spraken we de band er nog even over en daarna besloten we fotografe Leonie Jansen de gevarenzone in te sturen om deze vuige garage-avond eens goed vast te leggen.

Zij kwam er nog maar net heelhuids uit, want de Tony’s kwamen niet alleen! Nee-nee, de bandleden hun vrienden van Mexican Surf waren eveneens van de partij. Dat resulteerde in een avondje gitaarvuurwerk. Hieronder vind je alle foto’s van de avond.

Voor nog meer The Daily Indie Indie Presents-avonden: check ons overzicht!

Door de jaren heen hebben we over honderden, dan wel niet duizenden bandjes en artiesten geschreven. Maar er gaat natuurlijk nog een hele wereld schuil achter al die albums, video’s, foto’s, festivals en shows. Van boekers, (tour)managers, programmeurs en fotografen, tot videomakers, marketeers, publishers en labels. Er komen een hoop mensen bij kijken om al die artiesten, letterlijk en figuurlijk, een podium te bieden en in jouw oortjes te laten belanden. Wij lichten in deze serie muzikale smaakmakers voor je uit! 

Eerder las je al over het leven van Eva van NettenMarije van VeenLisa MoreePetra RandewijkMarlies Waters en Eef van der Vliet deze keer is het de beurt aan Lisa de Jongh. Iemand die we al wat langer kennen, want in de begindagen van The Daily Indie interviewde Lisa regelmatig artiesten voor ons platform. Daar is ze inmiddels te druk voor, want als Hoofd Programma & Marketing van Patronaat heeft zij hele andere zaken aan haar hoofd.

Met wat voor spannende dingen ben jij op dit moment bezig?
“Ik ben druk bezig met de programmering van Patronaat. Het najaar staat vol, nu is het weer de uitdaging om een mooi voorjaar te boeken en alvast vooruit te kijken naar nieuwe projecten, of nieuwe locaties. En ik ben ook nog aan het nagenieten van een hele mooie zomer.”

Wat heb je (samengevat) hiervoor allemaal gedaan?
“Op mijn twintigste was ik afgestudeerd, daarna ben ik direct de muziek ingerold als publiciteitsmedewerker bij Paradiso. Daarnaast heb ik gewerkt als muziekjournalist voor onder meer Nu.nl, KindaMuzik en The Daily Indie en heb ik mijn eigen boekingskantoor gerund. De marketing- en communicatiekant vond ik erg boeiend, maar rond mijn vijfentwintigste wist ik dat ik wil programmeren. Na diverse kleine concertreeksen in Amsterdam ben ik toen voor een paar festivals begonnen, en daarna aan mijn eerste échte programmeursbaan bij Sugarfactory. In 2016 begon ik bij Patronaat, waar ik momenteel Hoofd Programma & Marketing ben.”

Hoe ziet een ‘gemiddelde’ week van jou er ongeveer uit?
“Veel mensen denken dat ik altijd in de avonden op pad ben, maar ik zit ook gewoon vijf dagen per week tijdens kantooruren achter mijn computer. Dat combineer dan met het bezoeken van de concerten in de avond, plus het bezoeken van andere zalen, festivals, feestjes en evenementen om een beetje rond te kijken wat er allemaal gebeurt. Ik woon in Amsterdam en dat is een prima uitvalsbasis om bijna elke dag van de week wel een band live te zien of inspiratie op te doen. Maar gemiddeld ben ik ook twee tot drie avonden per week in Patronaat. Zoals je begrijpt, ben ik niet veel thuis!”

 

“Wat programmeren voor mij zo dankbaar maakt, is dat je soms naar wel duizend blije gezichten kijkt bij een concert”

 

Waarom doe je wat je doet en wat vind je er het leukst aan?
“Wat programmeren voor mij zo dankbaar maakt, is dat je soms naar wel duizend blije gezichten kijkt bij een concert. Die daar anders, zonder jouw werk, niet waren geweest. Natuurlijk moeten alle credits ook naar de artiest en de boeker gaan, want je doet dit absoluut niet in je eentje, maar je bent wel degene die de exacte locatie en faciliteiten voor de avond heeft geregeld. Dat is een enorme eer. Als een band dan terug wil komen, omdat het zo goed beviel op jouw locatie, is dat het grootste compliment dat er is.”

Wat is een recent project/event waar je aan hebt gewerkt en waar je erg trots op bent?
“Met pijn in het hart moet ik wel antwoorden dat dit Camp Moonrise – A Boutique Weekender is geweest. Het festival dat uiteindelijk een maand van tevoren werd afgelast, maar wat een fantastisch nieuw fenomeen in de Nederlandse festivalwereld had moeten zijn. Ik had mezelf enorm uitgedaagd en in korte tijd heel erg veel geleerd; er stonden bijna negentig acts op het affiche met een groot pallet aan dance-artiesten, live-dj’s, soul- en reggae-artiesten, pop en allerlei nieuw talent. Een wereld ging voor mij open. Op alle vlakken had ik mezelf ontwikkeld en was ik mega trots met de programmering. Nou ja, dat ben ik nog steeds, alleen eeuwig zonde dat ons een mooie editie werd ontnomen.”

Hoe houd je jezelf scherp en blijf je leren?
“Dat gaat vanzelf. In dit vak geldt echt: ‘never a dull moment‘. Nét als je denkt, nu gaat alles soepel en op z’n gemak, geen wolkje aan de lucht, dan maak je weer iets mee en kom je in een nieuwe situatie terecht en sta je oog in oog met een nieuw probleem.  Of maak je iets mee waarvan je nooit had gedacht dat je het mee zou maken. Ik heb dit jaar al een tourbus gehad die onder een viaduct zichzelf vast had gereden, een concert dat door noodweer afgelast moest worden en een drumclinic waarbij de volledige bagage van de drummer kwijt was geraakt op Schiphol. En ga zo maar door… En op dat moment is dan vervelend, maar je leert er wel van. Rustig blijven en snel schakelen!”

Wat vind je het mooiste aan muziek?
“Ik vind het mooi hoe tijdloos muziek kan zijn, dat een hele generatie bijvoorbeeld met een bepaalde artiest kan opgroeien en dat die artiest weer een nieuw publiek vindt zodra de boodschap weer relevant wordt. Bijvoorbeeld Talking Heads, Patti Smith of Iggy Pop. Een jongere generatie ontdekt de kracht van deze ‘oude’ muziek en dat fascineert mij.”

Wat is je favoriete nummer van dit moment?

“Percy Faith van Damien Jurado. Op een gedeelde eerste plaats met Number 10 van Interpol.

 

Favoriete album van dit moment?
“Constant Image van Flasher.”

 

Favoriete artiest van dit moment
“Flasher, Bodega en Moaning.”

 

Hoe ontdek jij nieuwe muziek?
“Online en op festivals. Ik ben wel koppig wat betreft ‘new release-playlists’ en dat soort dingen. Ik heb liever een bekende of vriend of een betrouwbare bron die mij muziek tipt.”

Hoe blijf je op de hoogte van alles wat er speelt in de bizz?
“Ik merk dat in het poppodia-circuit de meeste zalen wel met zichzelf bezig zijn, terwijl er veel meer informatie uitgewisseld kan worden en iedereen er sterker uit kan komen. Dus dan probeer ik het gesprek aan te gaan, op te bellen, brutale vragen te stellen: ‘Hoe doen júllie dit nou?’ Het levert mooie inzichten op.”

 

“Voor de instrumentale postrock, postpunk en noise van eigen bodem, is het volgens mij nog nooit zo moeilijk geweest. Zodra het even géén kaartjes verkoopt, komt het op de zwarte lijst”

 

Zijn er bepaalde shows/festivals waar je dit najaar erg naar uitkijkt?
“Jazeker, ik ben heel blij dat Doe Maar weer in Patronaat staat, dat wordt legendarisch. Ook het Take Me To Church Festival, in drie kerken in Haarlem, heeft weer een mooi programma.”

Hoe staat de Nederlandse muziekscene er op het moment voor volgens jou?
“Er is veel nieuwe muziek, maar ik denk wel dat de underground-muziek steeds meer platformen en podia mist. Zodra je een aanstekelijke hit schrijft, staat iedereen voor je in de rij. Maar voor de instrumentale postrock, postpunk en noise van eigen bodem, is het volgens mij nog nooit zo moeilijk geweest. Zodra het even géén kaartjes verkoopt, komt het op de zwarte lijst. Gelukkig zijn er nog een paar overblijfselen van het bloeiende Nederlandse underground-circuit die zich uitsloven – Subroutine, Black Rice Bookings, Black Current Magazine, et cetera. Maar daar zou veel meer steun en geld en energie en aandacht voor moeten komen.”

Is er een opmerkelijke/interessante trend die jij ziet in de muziekwereld?
“De crisis lijkt – even – voorbij, mensen zijn bereid weer iets meer uit te geven aan een avondje uit. Dat zie je in de voorverkoop, maar ook op de avond zelf. Ik moet zeggen dat het de sfeer enorm bevordert, zo’n cultuur waarbij iedereen eigenlijk een fantastische avond wil beleven en niet te veel na gaat denken over geld, of consumpties, of ‘waar kan ik nog gratis een kaartje of blikje bier bietsen’. En uiteindelijk komt het allemaal ten goede van de artiest, die kaarten en platen verkoopt.”

Heb je nog andere toffe aanraders: op het gebied van film, kunst, websites, boeken, theater, series, noem het op?
“Bezoek weer eens een museum. Zal je goed doen! Stedelijk Museum, Bonnefantenmuseum en De Pont in Tilburg als ultieme tips.”

Wie zouden we hierna echt moeten vragen voor deze rubriek?
“Ik zou gaan voor Ruby van den Brink!”

Vorig jaar mocht ons videoteam de Hollandse meesters van dissonante gitaarmuziek, TV Wonder, eens voor de camera verwelkomen voor een luid galmende livesessie. Vandaag hoor je bij The Daily Indie voor de allereerste keer hun twee gloeiend nieuwe songs, Glazed en Fixed Aesthetic.

Het zijn er twee die inwerken als vitamines die de bloedcellen met extra kracht door het indielijf laten dartelen. Typisch indiebloed dus, met niet te zuinige verwijzingen naar Sonic Youth; vandaar dat we het Amsterdamse viertal vanaf hun debuut-EP Bird Sounds al een tijdje in de smiezen hebben.

Glazed is de aftrap van de zomer met een speels kriebelend gitaarlijntje dat stiekem aan de binnenkant van je oren wil blijven hangen, en uitmondt in een strak rockende optater. Vervolgens danst de luisteraar ongemerkt door naar het onheilspellende en shoegazende Fixed Aesthetic.

De jongens brengen de songs uit op cassette in een exclusieve oplage van twintig tapes, via het label Geertruida, het Haarlemse label dat we kennen van de kersthits van Floris Bates en van Those Foreign Kids, het noisy duo dat met zanger/gitarist Marijn Westerlaken en drummer Teun Heijmans bestaat uit de helft van TV Wonder. Even geen cassettespeler bij de hand? Geen probleem, want je kunt beide songs ook hier online beluisteren.

 

Vraag ons om een tof Nederlands platenlabel te noemen en wij roepen volmondig ‘GEERTRUIDA!’. De laatste tijd lieten de Haarlemmers ons al kennis maken met o.a. Floris Bates en Those Foreign Kids. Nu verschijnt, in samenwerking met het Britse label Faux Discx (Primitive Parts, Soft Walls), het debuut van TV Wonder en die draagt de schitterende titel ‘Bird Sounds’.

Op de bijbehorende debuutsingle Into The Deep doet de band sterk denken aan Parquet Courts, maar dan een tikkie donkerder. Of aan My Bloody Valentine, maar dan wat fruitiger. Bovenal klinkt TV Wonder volstrekt eigengereid en dat is waarom we zo dol zijn op Geertruida. En nu ook op TV Wonder.

 

Je knippert even met je ogen of het is alweer bijna tijd voor Popronde 2015. Nou ja, bijna dan. Het rondreizende festival trapt namelijk traditioneel in Nijmegen af op 17 september, waarna a alle nieuwste beloftes van Nederland heen en weer worden geslingerd tussen de veertig leukste steden van Nederlandn tot en met 28 november. Huh, veertig? Ja, Popronde is uitgebreid naar de zondagen en dus was er ruimte voor negen steden meer. Ook Assen, Heerenveen, Heerlen, Hengelo, Hilversum, Hoorn, Roermond, Weert en Zutphen zullen worden aangedaan.

De giga-tour zal traditiegetrouw worden afgetrapt in Nijmegen en de grande finale zal plaats vinden in Amsterdam. Over wie er dan de podia zullen betreden is nog niks bekend. In het verleden prijkten onder andere John Coffey, Yuko Yuko, De Staat, Kensington, Lucky Fonz III, Pauw, IX, Blaudzun, The Afterveins. The Black Cult, The Elementary Pinguins en Twin Shades op de posters.

Bekijk hieronder de data en steden op een rijtje!

17/09        Nijmegen                            22/10        Utrecht

18/09        Apeldoorn                           23/10        Venlo

19/09        Zwolle                                   24/10        Dordrecht

20/09        Assen                                    25/10        Hengelo

24/09        Delft                                      29/10        Leiden

25/09        Eindhoven                            30/10       Leeuwarden

26/09        Deventer                              31/10        Oss

27/09        Heerlen                                 01/11        Hoorn

01/10        Wageningen                         05/11        Emmen

02/10        Den Bosch                             06/11        Maastricht

03/10        Almere                                   07/11        Rotterdam

04/10        Roermond                             08/11        Zutphen

08/10        Groningen                             12/11        Middelburg

09/10        Arnhem                                  13/11        Alkmaar

10/10        Haarlem                                 14/11        Sittard

11/10        Weert                                      15/11        Hilversum

15/10        Heerenveen                          19/11        Breda

16/10        Tilburg                                    20/11        Enschede

17/10        Den Haag                                21/11        Amersfoort

                                                                     22/11        Helmond 

                                                                     28/11        Amsterdam (Eindfeest)

The Daily Indie is ontzettend blij om vandaag de intense en meeslepende nieuwe video van BlackboxRed in première te laten gaan! Een band die we al een lange tijd met veel plezier volgen en die zichzelf telkens blijft vernieuwen en verbeteren. Check hieronder snel de clip bij het nummer Hollow! 

 

 

Eerdere albums neemt BlackboxRed nog op internationale gronden op, in barre en bizarre omstandigheden (ingesneeuwd in een 16e eeuws Frans landhuis bijvoorbeeld). Maar voor de EP ‘Beak to Beak’ blijft de band eens wat dichter bij huis. Zo dichtbij zelfs dat ze, samen met producer Chris Hamilton (EP ‘Battle The Sparrows’, debuutalbum ‘The Gunner and The Ghost’) een studio bouwen in een loods in Leeuwarden, waar tegelijkertijd de oefenruimte van het duo gevestigd is. De loods wordt voornamelijk gebruikt als decoropslag en werkruimte voor Leeuwarder festival Welcome to The Village. Tussen de stapels pallets, festivaltenten en caravans is uiteindelijk de sound voor deze EP gevormd.

Vijf dagen sluiten band en producer zich op in de loods en wordt er gewerkt aan een vijftal nummers. Vier van deze nummers verschijnen in januari op een 10” vinyl, uitgebracht door Geertruida Records. Natuurlijk wordt dit ook gevierd met feestjes op 16 januari tijdens Eurosonic Noorderslag en op 24 januari in samenwerking met Evil Eye Club in de Cinetol in Amsterdam.

Voor de eerste single Hollow verhuist de band met videomaker Tim Zweistra naar een andere loods in de stad om de video vast te leggen. Geen gemakkelijk proces, met een bad vol water en shots met kleurstoffen die in 1 keer goed moeten gaan.  Door de wilde badscenes zorgde het overvloedige water zelfs nog even voor kortsluiting op de set. Gelukkig was dit snel opgelost en betekende dit niet het einde van de video (of het model!).

Band en regisseur lieten zich onder andere inspireren door de stijl van films als Sin City en de onlangs gelekte (en inmiddels alweer verdoezelde) short film van Marilyn Manson en Lana del Rey. De regie van de Hollow-video is in handen van Tim Zweistra en de hoofdrol is vervuld door Melanie Marsman.

DSC_5466-1

 

 

Eén van de leukste festivals van Nederland stond afgelopen weekend weer op het programma: Kliko Fest! De derde editie in het Patronaat kende zoals altijd een mooie line-up en The Daily Indie kon het uiteraard niet laten om langs te gaan en het feestje mee te vieren!

 

 

Traumahelikopter, een van de beste Garagebandjes van Nederland uit Groningen Noord, zoals ze zelf altijd zeggen, gaf gisteravond een weergaloos optreden in het Patronaat. Tijdens het Kliko Fest, mochten ze het feest openen en de sfeer zat er gelijk al goed in. Ladingen bier vlogen over de hoofden van de bezoekers en tijdens Down In The City vormde zich spontaan een mosh pit. Zoals het hoort.

 

 

 

 

 

Birth of Joy, Nederlandse band met muzikanten van de Herman Brood Academie, Zwaar beïnvloedt door het werk van 60’s- en 70’s rock bands als The Doors, gecombineerd met de psychedelische sounds van bands als Pink Floyd, is Birth of Joy een band die de passie uit de muziek van die tijd doet herleven. Met veel bravoure en charme rocken zij ondanks hun jonge leeftijd inmiddels al meerdere jaren de grotere podia binnen én vooral buiten Nederland. Bombastische drums, gecombineerd met de hyperactieve versie van Ray Manzarek op het orgel en de bezwerende stem van gitarist/zanger Kevin doen wonderen. De performance eindigt in één heerlijke, kolkende massa van psychedelisch zweet en gierende gitaar- en orgelsolo’s.

 

 

 

 

 

Jack Of Heart: vunzig, gruizig en Frans psychpunk-bandje. Een ruige act waarbij de foto’s voor zich spreken.

 

 

 

 

 

Franse Rock ’n Roll van King Automatic’s one man band, altijd weer imponerend om te zien: drum, tambourine, gitaar en zang en dan ook nog zingen. Een niet helemaal vlekkeloos optreden, maar desondanks toch zeer vermakelijk.

 

 

 

 

 

In wisselende samenstellingen on the road sinds 1980, klinkend als vroege Rolling Stones, The Ramones en The Sonics: het zijn The Fuzztones! Het klinkt vet, rauw en onversneden. Dit is een band die een spetterende show neerzet en laat horen hoe rock hoort te klinken. Klanken van lekkere orgeltjes, rauwe zanglijnen en verder weinig moeilijkdoenerij: de lijn die The Fuzztones in een song uitzetten gaat altijd recht op het doel af, zijnde jouw rockorgaan!

 

 

 

 

 

Last maar zeker niet least is de afsluiter op het Kliko Fest, de Nederlandse bluesrockers van Shaking Godspeed. Hard, strak en furieus.