Social Distancing: Donna Blue maakte een korte, maar bewogen reis door Amerika
19 maart 2020
Danique en Bart, het duo achter Donna Blue, zagen de situatie aan de oostkust in Amerika met de dag veranderen. Na acht dagen vol onverwachte optredens en geplante zaadjes in en rondom New York, is de band noodgedwongen naar huis gegaan. Terug in Nederland gaat het duo aan de slag met nieuw materiaal.
“Het is uiteraard jammer dat het zo loopt, maar je weet het allemaal niet van tevoren,” vertellen Danique en Bart ons via Skype. “Maar wat we in New York hebben kunnen doen, dat was het wel waard. We zijn erg blij met hoe het is gelopen: de Paste-sessie die we op hebben kunnen nemen, de showcase bij Rough Trade en alle andere shows. Bij het publiek zagen we mooie reacties en we hebben zaadjes geplant bij de zalen in New York. We hebben er zeker wel iets moois uitgehaald, zelfs bij de shows die geannuleerd zijn.”
“Niemand weet wat de gevolgen op de lange termijn gaan zijn. Wat we tegen elkaar zeggen, is dat we ons gesterkt voelen met de gedachte dat iedereen in hetzelfde schuitje zit. Dat is niet fijn, maar het creëert een gemeenschappelijk gevoel. Het is best interessant om te zien wat er gaat gebeuren, ook op het gebied van kunst. Ik denk dat veel mensen hier best creatief van worden. Dat vind ik iets positiefs. Maar 2020 is voor de muziekindustrie steeds meer een rampjaar aan het worden.”
Leren schakelen
Zo ook voor de festivals. Donna Blue zou op SXSW spelen, maar dat werd al afgelast voor ze op het vliegtuig stapten. “SXSW was één van de eerste grote dingen die omviel en dat was een grote klap voor ons. We hadden net onze release van de Inbetween EP bij de Nijverheid in Utrecht gehad. Het was een superleuke avond, maar die avond hoorden we dus ook dat SXSW niet door zou gaan. We hoorden het net na de show, dat was erg bitter, maar we wilden toch gaan. Er kwam wel een show voor terug en uiteindelijk maakten we er een soort geïmproviseerde tour van. Daar word je als band ook weer sterk van, omdat je leert schakelen.”
Met dat idee ging het duo op pad, met het gevolg dat ze veel onverwachte shows hebben kunnen spelen in New York. “Vorige week dinsdag vlogen we naar Amerika toe. Toen was er nog niet zoveel aan de hand als nu. We zijn gegaan met het idee dat, zolang het goed voelde, we zouden kijken waar we uit zouden komen. New York was tof, omdat we steeds nieuwe optredens erbij kregen. We mochten op bepaalde plekken invallen voor bands die bijvoorbeeld niet meer het land in konden door de travel ban. Dus het was voor ons een geluk bij een ongeluk. Het voelde ergens ook een beetje raar om dat over de rug van anderen te doen, maar je zegt natuurlijk wel ‘ja’ als je dit soort toffe shows kan spelen.”
Een ander New York
Hoe was het om op dat moment op die locaties te spelen? “De locaties daar waren best rustig, op een positieve manier. Iedereen was vrij rustig onder de situatie. Vooral aan het begin van de week was het nog best druk bij onze shows. Toen we net aankwamen, was het wel een heel ander New York dan een paar dagen later. Het New Colossus Festival waar wij speelden ging toen nog gewoon door, terwijl SXSW al gecanceld was. De situatie veranderde, net als hier in Nederland, elke dag best snel. Bij het festival waar we speelden werd ingesteld dat er maximaal vijfhonderd mensen in één ruimte mochten. Maar er kwamen steeds meer beperkingen bij. Het festival nam het serieus en keek telkens of het nog verantwoord was om door te gaan.”
“We gingen uiteindelijk met het vliegtuig naar Austin omdat we die vlucht al geboekt hadden en we wilden ook echt weg uit New York. Bij de autohuur kwamen we ook een oude dame tegen die zei: “Er is niets aan de hand joh, je kan vast nog muziek maken hier.” Obviously, een hele andere mindset. We zagen op de TV berichten dat het in Californië al wat heftiger zou zijn, net als in Washington. Dat was voor ons een signaal dat we daar niet naartoe moesten gaan (de band zou na de shows in Austin doorvliegen naar Californië, red.). In Austin hadden we die ochtend een overleg gehad en besloten we dat het niet meer goed voelde om nog op te treden. We hadden nog een aantal shows staan en er werden er ondertussen al wat gecanceld. Het voelde alsof het de tijd was om te kijken of we naar huis konden gaan. We dachten namelijk dat er misschien restricties zouden komen op binnenlandse vluchten. Het is dan wel fijn om naar huis te gaan en te stoppen met de tour. Die keuze was niet makkelijk, want er zit maanden voorbereiding in die tour, en behoorlijk veel geld. Toch zijn we uiteindelijk erg blij dat we het avontuur zijn aangegaan.
Toch kon de band de tour nog op een mooie manier afsluiten. “In Austin was er een lief gastgezin waarbij we konden slapen. Dat was een reden waarom we daarheen waren gegaan. Die mensen ontvingen ons met open armen. Het was een plek om even rustig bij te komen en uit te zoeken waar we heen wilden en hoe we terug gingen”, vertellen ze. “We hadden nog wel een leuke afsluiter. Want onze manager kent best veel mensen via SXSW, waaronder een vriendin met een foodtruck. Zij had allemaal eten over omdat ook haar restaurant dicht moest. Op een foodtruck-parkje had ze speciaal voor ons de boel opengegooid. Daar hebben we met zijn vijven heel lekker kunnen eten en het was een mooi moment om het nog even af te sluiten.”
Overal je fiets kwijt kunnen
“Vanmorgen zijn we geland in Nederland en het viel ons op dat het op veel plekken hartstikke druk is. Veel drukker dan in Amerika. Austin was eigenlijk een spookstad in vergelijking met Hilversum en Utrecht. We zien veel mensen op straat. De situatie hier is misschien net wat anders. Al was het station erg leeg. En dat om negen uur ’s ochtends… En je kon overal je fiets kwijt, dat was ook wel voor het eerst! We zijn hierheen gegaan met de instelling: we doen voor een week boodschappen, we blijven lekker binnen en we gaan muziek maken.”
“Het is wel jammer om thuis te zijn, maar ook wel fijn. We zijn vooral blij dat we de juiste keuze hebben gemaakt en dat we die vlucht hebben kunnen boeken. Die vlucht was behoorlijk vol, zeker die van Chicago naar Amsterdam. In het vliegtuig hoorden we signalen van de luchtvaartmaatschappij dat het wel over zou zijn met de continentale vluchten vanaf vrijdag.”
“Ik weet nog wel dat, voordat we gingen, we nog gekscherend zeiden dat het niet echt niet erg zou zijn als we daar vast zouden komen te zitten. Maar dat gevoel verdween al snel toen we daar eenmaal waren. Nou nee, we wilden toch echt graag terug naar Nederland. Om daar in quarantaine te zitten… Maar ook om dichtbij onze familie te zijn en bij een betaalbaar en goed ziekenhuis.”
Nieuwe liedjes, nieuwe avonturen
En nu, is er nieuw werk op komst? “De tour hadden we ingepland tot 10 april, en daarna zouden we aan nieuw materiaal gaan werken. We zouden dus sowieso al met nieuw materiaal aan de slag gaan. We hadden ook voor onszelf tot april vrij van werk gehouden. Niet dat we aan het werk kunnen, maar nu heb je ineens alle tijd om je creativiteit de vrije loop te laten. Ik denk dat er mooie muziek uit kan komen. Het scheelt dat we in elk geval met zijn tweeën opgesloten zitten. Dat is normaal ook al zo in de studio, dan sluiten we onszelf ook op.”
En daarna, weer terug naar Amerika? “De reden dat we naar Amerika wilden, is omdat we het een bijzonder land vinden en dat werd onderstreept door hoe het publiek op onze muziek reageerde. We willen graag terug en dat gaat denk ik ook gebeuren. Even sparen, even kijken wat er allemaal gaat gebeuren en dan kunnen we het hopelijk nog een keer proberen. We geven de moed niet op!”
