Shortparis opent tijdens Peel Slowly And See de deuren van zijn avantgardistische popwereld (22 februari)
28 januari 2020
Wie graag naar spannende muziek luistert en gefascineerd wil worden door de makers ervan: de mysterieuze avantpopgroep Shortparis uit Sint-Petersburg zou je al een tijdje op het oog moeten hebben. Deze groep graaft diep in de Russische ziel en laat tijdens Peel Slowly And See alle spoken los in Leiden.
Op de band zijn platen glijdt het smachtende Russisch over de industriële EBM-punk die je voorzichtig de Slavische variant van Suuns zou kunnen noemen. Met daarbij koude grooves en een spastische en energieke frontman die elke zaal bij de lurven grijpt. De band bevindt zich ergens in een bijzondere wereld waar rave, kunst, performance en punk net zo veelzijdig zijn als alle werelden en culturen waar het Russische Rijk van west tot oost aan grenst.
Hamer en sikkel
Esthetisch heeft de band wel iets weg van Fat White Family (of is het andersom?), zeker in hun periode van kaalgeschoren koppen, stenen koppen met holle ogen en bandfoto’s voor een grote rode socialistische vlag, met op de achtergrond een varkenskop (Animal Farm?) en daaronder de fameuze hamer en sikkel.
Muzikaal is het even experimenteel en zit de band in een – je mag het eigenlijk niet zeggen – hoekje van Liars, Health en Snapped Ankles. Maar het uit zich bij Shortparis in dancetracks die getypeerd worden door Nikolai Komyagin: de frontman die met zijn falsetstem de op knappen staande gitaren, bevroren beats, een accordion en destructieve acid-synthesizers bij elkaar moet houden. Ondertussen wordt dit zelfbenoemde ‘audiotheater’ een steeds beter georganiseerde chaos vanaf het debuutalbum Дочери in 2013, dat twee jaar later op werd gevolgd door Пасха en afgelopen jaar zijn hoogtepunt bereikte met Так закалялась сталь.
Skull crushing experience
De drie leden Nikolai Komyagin (naast zanger eveneens filmmaker en voormalig kunstdocent), Alexander Ionin en Pavel Lesnikov kennen elkaar uit hun Siberische thuisstad Novokuznetsk, een plek met brute weersomstandigheden en die berucht is wegens zijn goelagverleden. Ze beginnen met Shortparis in 2011 als ze naar Sint-Petersburg verhuizen. Daar lopen ze in de ondergrondse kringen Danila Kholodkov en Alexander Galyanov tegen het lijf, die zich aansluiten bij de band en samen groeien ze uit naar wat Shortparis vandaag de dag is. Een spannende, gevaarlijke, dansbare, onvoorspelbare, ambitieuze, dramatische en opwindende act die eruitziet als een bende die je dorp plat komt branden.
Gigwise schreef tijdens Liverpool Sound City dat het een skull crushing experience is om Shortparis live te zien, ook tijdens The Great Escape stond er veel pers in de zaal, zo schreef DIY op: ‘The evening ends at Green Door Store with Russia’s Shortparis – a hypnotic, industrial combination of Depeche Mode throbs and dramatic, flamboyant stagecraft, imbued with a flash of danger. These are songs to dance to, but ones that carry an aggressive streak, frontman Nikolay Komiagin’s magnetic presence both inviting you in and then slamming the door.’
Tegen de wereld
Voor Shortparis-noobs: volgens de band kun je het best beginnen met het nummer Requiem, een grenzeloos nummer dat alle structuren en verwachtingen aan de kant schuift en je in een tijdloos muziekvacuüm gooit. Met die track van het debuutalbum, waarop de band in het Engels en in het Frans zingt, wordt de toon direct gezet en plaatst de band zich lijnrecht tegenover de wereld en alle verwachtingen van wat een band kan zijn. De band speelt in de begintijd in verlaten warenhuizen, seksclubs en zelfs in supermarkten.
Shortparis neemt zijn muziek en carrière vanaf het eerste moment bloedserieus, in een interview waarin wordt gevraagd wat hun ouders ervan vinden, antwoord Galianov: “They understand that we aren’t just playing and what we are doing is much more deeper here than just having fun. We are not having fun you know.” Verderop benadrukken ze hoe serieus ze hun muziek nemen en dat ze serieus willen worden genomen als band.
In het schaarse aantal interviews die verder zijn gepubliceerd met de band, is het altijd maar afwachten wat nou waar is en wat niet. Shortparis laat nooit het achterste van zijn tong zien en houdt ervan om met verwachtingen te spelen, mensen op het verkeerde been te zetten. Zo willen ze grote rocksterren worden, om vervolgens alles van binnenuit kapot te maken. Ze leven in het theaterstuk dat ze zelf op hebben gericht, creëeren een mythe vol symbolen, beats en vullen leegtes met dubbelzinnigheden. De band heeft die ‘wij-tegen-de-wereld-houding’, als een soort blok dat niet kapot te krijgen is en waar je geen vat op krijgt. Net zoals met de muziek, die je alleen maar over je heen kunt laten donderen.
Shortparis gemist? Op 2 juni speelt de band nog in Melkweg Amsterdam!
WEBSITE PEEL SLOWLY AND SEE | FACEBOOK-EVENT | TICKETS