REVIEW: I am Oak & The Black Atlantic – Black Oak

 

Holy smokes! De troepen van Snowstar Records hebben zich verzameld en vallen op volle sterkte aan met het superteam van The Black Atlantic (Geert van der Velde) en I am Oak (Thijs Kuijken). Als verrassing is daar ineens een gezamenlijke EP genaamd ‘Black Oak’, met daarop een aantal adembenemende pareltjes om verdoofd van te raken.

 

Gelukkig kunnen beide kampen niet stilzitten en is er dus weer een EP die niet mag ontbreken in je platencollectie. Apart en gezamenlijk kun je I Am Oak en The Black Atlantic horen op ‘Black Oak’, een split 10” inch waarop de nummers naadloos in elkaar overlopen en een genot voor de oren is. Subtiel openend met Fracture staat de sound direct als een huis en wisselen prachtige akkoorden zich af met hemelse zanglijnen van Van der Velde. Op single Rove laten de songwriters hun innerlijke Fleet Foxes naar boven komen en zweeft het nummer hoger, hoger en hoger! De bands ontvoeren je tijdens dit nummer naar het diepste puntje van hun magische wereld, waarvan je voorlopig ook niet kunt en wilt ontsnappen.

 

 

 

 

Het a capella Curt hakt de plaat kort doormidden, waarna Kuijken het met zijn kenmerkende gitaargeluid overneemt, door het dromerige How Long met een frisse tokkel te begeleiden. Op Thaw sussen de songwriters de luisteraar in een diepe droom, waarbij hij en zij tijdens slotstuk Reverence For Fallen Trees in een zachte roes ergens tussen hemel en aarde belanden.

 

Genoeg geluld voor nu, want eerst: eventjes ontspannen en genieten van de wonderschone muziek op ‘Black Oak’. Doe het niet voor mij, doe het vooral voor jezelf.
Ricardo Jupijn