RECENSIE: Jagwar Ma – Howlin

 

De grote deuren van de psychedelische en experimentele groove van Jagwar Ma openen zich langzaam als What Love de debuutplaat van de Australiërs opent. Terwijl je wordt verblindt door het schijnende licht dat er achter vandaan komt, glippen er steeds meer subtiele en spannende muzikale laagjes doorheen en trekken de sjofele beats steeds meer aan. Ondertussen kruipen oprichters Jono Ma en Gabriel Winterfield stiekem als insecten onder je huid, om je te infecteren met hun verslavende en onweerstaanbare nummers. Single The Throw is een uitstekend voorbeeld, de Madchester sound van de jaren negentig acid-house (denk Stone Roses/Happy Mondays) wordt door dit fascinerende duo op een spectaculaire manier in volle glorie herleeft.

Groove
De naald groeft zich door een partij scherpe synthesizers, schitterende harmonieën, rake gitaarpartijen en nog veel meer beats waar je je niet tegen kunt verzetten. De muziek kruipt door je hele lichaam, zoals het geval is op That Loneliness en Uncertainty, waar het onmogelijk is om niet gepast mee te grooven en ondertussen high te worden als je langs de psychedelische jaren zestig sound van Come Save Me komt. Voordat je weer volledig wakker wordt geschud op Four: een staaltje prog-house die het album doormidden breekt en met één knallende beat de basis vormt voor een hoop heerlijk freaky op- en afbouwtjes. Met Let Her Go wordt het tweede deel van de plaat plotseling geopend door een rammelige gitaar, luchtige vocalen en een lichtvoetige drumpartij.

Imaginair 
The Beatles schijnen hun licht op Man I Need, waarbij je rustig je ogen kunt sluiten, naar achterstevoren afgespeelde gitaren en fluitende vogels kunt luisteren en je fantasie volledig de loop kunt laten gaan. Al zwevend laat je de muzikale MDMA op je inwerken, waarbij je rustig down stream gaat met Did You Have To en vervolgens met zachte synths en gitaren ondergedompeld wordt in afsluiter Backwards Berlin. Deze plaat is grotendeels in de zon liggend en met de ogen dicht geschreven, waarbij je een volledig ervaring beleeft. Je gaat dingen zien en voelen als je je geest helemaal loskoppelt van je bewustzijn. Niet dat ‘Howlin’ anders een minder goede plaat is, want het is een meesterlijk en verslavend debuut.
Ricardo Jupijn