Onze eerste liveverslag sinds de lockdown: Opera Alaska in Gebouw-T (17 juli)

Sommige bands lenen zich bijzonder goed voor de huidige COVID-19–omstandigheden, waarin we worden gedwongen tot kleinschalige shows met zitplaatsen. Dat blijkt wel uit het concert van Opera Alaska afgelopen vrijdag in Gebouw-T te Bergen op Zoom waarbij we aanwezig waren: onze eerste liveshow sinds maart.

Toch een vreemd gevoel: bij binnenkomst handen ontsmetten, een looproute naar de bar en vervolgens richting de zaal, waar alle bezoekers een zitplek aangewezen krijgen. Als fotografe blijk ik de enige uitzondering op de regel, waarbij ik het ‘voorrecht’ heb mij te mogen verplaatsen tijdens het concert. Uiteraard, met de anderhalve meter afstand van publiek, personeel en bandleden. Al snel blijkt dat Opera Alaska zich echter perfect leent voor een corona-setting en een intiem samenzijn als deze.

Een magisch plaatje
Opera Alaska: het is de band die ontstaat uit een toevallige ontmoeting in IKEA tussen gitarist Marzio Scholten en Moss-zanger Marien Dorleijn. Het leidt tot vijf sessies waarin elf nummers worden geschreven voor het dit jaar verschenen album The Stream. Vergezeld door Moss-toetsenist Jelte Heringa, wordt de liveshow ingeleid met het nummer Fall. De combinatie van een muisstille zaal en perfecte belichting zorgt voor een schilderachtig, bijna magisch plaatje op het podium en brengt meerdere kippenvel-momenten teweeg. De stiltes tussen de nummers worden gevuld met persoonlijke verhalen van Marien over het ontstaan van Opera Alaska, maar ook over het overlijden van zijn moeder, waaruit het nummer Goodbye voortvloeit dat hij met ons deelt.

Opera Alaska speelt uiteindelijk alle nummers van The Stream en weet het publiek te raken, zo blijkt uit het ‘nu al?!-gevoel’ waarmee we achterblijven wanneer het laatste nummer dan toch écht klaar is. Laten we hopen op nog meer van dit soort ontmoetingen in IKEA of andere meubelzaken, met hopelijk een tweede album als gevolg. Until we meet again!