Naked Song: een eerbetoon aan Jeff Buckleys iconische Grace in Muziekgebouw Eindhoven
9 december 2019
Hij is inmiddels al ruim 22 jaar dood en zijn legendarische plaat Grace is een kwart eeuw oud. Desondanks is de muziek van Jeff Buckley ook vandaag de dag nog springlevend. Dat bewijst ook de ode die Naked Song op zaterdag 14 december brengt aan de veel te vroeg overleden en begenadigde liedjesschrijver in het Eindhovense Muziekgebouw.
Maar eerst even terug in de historie: Jeff Buckley was in Memphis om met zijn band te werken aan een nieuwe plaat, de opvolger van het in 1994 verschenen Grace. Daar overleed hij op 29 mei 1997, nadat hij een duik nam in Wolf River in Memphis om even verkoeling te zoeken. Een bevriende roadie verplaatste de radio aan de waterkant, om die te beschermen tegen de golven van een passerende boot. Toen hij weer omkeek bleek Buckley verdwenen, waarschijnlijk als gevolg van een gevaarlijke onderstroom. Buckley was dertig jaar oud. Tragisch genoeg slechts twee jaar ouder dan zijn eveneens muzikaal bijzonder getalenteerde vader Tim Buckley, die in 1975 overleed aan een overdosis. Postuum verschenen in 1998 de schetsen die Jeff Buckley klaar had staan voor de opvolger van Grace, getiteld Sketches For My Sweetheart the Drunk. Het tragische lot van Buckley vergrootte de mythische status van Grace – de enige plaat die hij echt afrondde – alleen maar. Zo werd zijn tranentrekkend mooie versie van Hallelujah misschien nog wel beroemder dan het toch al niet misselijke origineel van Leonard Cohen. Sindsdien prijkt Grace vaak in lijstjes met essentiële platen.
Op Naked Song kan het publiek zaterdag niet alleen genieten van muzikale vertolkingen van de prachtsongs van deze rockklassieker, maar ook van de aanwezigheid van Gary Lucas, een van de mensen die met Buckley werkte aan Grace in de jaren negentig. Lucas, die ook werkte met Captain Beefheart, zal deze avond als gitarist meespelen, maar ook vertellen over zijn vriendschappelijke en professionele relatie met de betreurde songwriter. In de band kan je Lara Chedraoui (Intergalactic Lovers) en Anneke van Giersbergen zien. Daarnaast spelen tijdens deze avond de Vlaamse bands Mooneye en IBE plus de Nederlandse acts Ruud Fieten en Eva van Pelt.
Eva van Pelt speelde de voorbije jaren veel en in een bijzondere setting. Ze deed onder de naam HIER intieme concerten voor één persoon, om zo dicht mogelijk bij haar publiek te komen. Nu begint ze aan een nieuwe fase, waarvan Naked Song de aftrap is. We vroegen de Bossche muzikante naar haar connectie met Jeff Buckley.
Je was vijf jaar oud toen Jeff Buckley verdronk in Memphis. Wat was het moment dat je voor het eerst in aanraking kwam met zijn muziek? En herinner je nog wat het met je deed?
“Ik kwam in aanraking met zijn muziek dankzij mijn vader. Hij onderhoudt al zolang als ik besta een omvangrijke platencollectie. Inmiddels faciliteert Spotify een deel van die doorlopende zoektocht naar nieuwe muziek, maar ik herinner mij vooral de jaren waarin mijn vader elke week naar de muziekwinkel in Den Bosch ging om alle nieuw binnengekomen albums te luisteren en thuis te komen met zijn favorieten.”
“Grace stond bij ons in de kast al zolang als ik me kan herinneren. De eerste keer dat ik de plaat hoorde weet ik dus niet meer. Ik zal heel klein geweest zijn. De eerste keer dat ik Grace zelf integraal luisterde kan ik mij nog wel herinneren. Ik was een jaar of veertien en alleen thuis. Ik deed alle lichten uit en de volumeknop goed open. Groots en meeslepend voelde het. Raak. Ik deed dat in die jaren steeds vaker, alleen en hard naar albums luisteren in het donker. Het was ook de periode waarin ik begon te voelen hoe belangrijk muziek en overgave voor mij waren. Daar begon ik stiekem een eigen droom in te ontwikkelen.”
Waar zit voor jou de kracht van de nummers die Jeff Buckley maakte? En wat haal je zelf uit zijn muziek?
“Het is moeilijk en bijna zonde om de kracht van muziek in woorden proberen te vangen. Als het raak is, is het raak, en gelukkig begrijpen we nog altijd niet precies waarom. Als ik een poging moet wagen dan zou ik zeggen dat die kracht bij Jeff Buckley zit in de totale overgave. Aan de muziek, aan de tekst, aan het moment, aan zichzelf. Er zit geen pose bij, er wordt niets omhoog gehouden en wat er overblijft is noodzaak. Dat raakt mij en het geeft me energie om zelf ook te blijven streven naar overgave.”
Is er een bepaald nummer van Grace dat je in het bijzonder raakt en waarom?
“Poeh… Dat is moeilijk kiezen. Grace is wat mij betreft echt een album, geen willekeurige verzameling nummers. Dat betekent voor mij dat elk nummer sterker wordt als je het album integraal luistert. Als ik toch moet kiezen, is het elk jaar een ander nummer dat mij dan het meest raakt. Op dit moment is het So Real. De energie, de tekst, de angst, het verlangen, de spanning, het ingehoudene versus het opentrekken. Voor mij op dit moment allemaal zo raak en waar.”
Op de site van Naked Song haal je het citaat van Buckley aan: ‘Music belongs in a place where there are hearts beating, and brains dreaming, and people falling in love.’ Kun je uitleggen waarom dat citaat je zo raakt?
“Ik denk dat het stukje dat ik vorige week daarover schreef hier het beste antwoord op geeft. Muziek kan maken dat de werkelijkheid gaat stromen.”
Kun je ons alvast iets vertellen over wat jullie ter ere van het 25-jarig jubileum van Grace gaan doen op Naked Song en hoe dat tot stand is gekomen?
“Ik speel daar voor het eerst sinds een hele tijd weer met een band. Na anderhalf jaar concerten voor één persoon te doen onder de titel HIER, had ik de behoefte om de waardes die ik daar heb gevonden weer naar een groter publiek te vertalen. Muzikaal wilde ik een groter geluid laten horen, grotere contrasten kunnen maken en vrijer kunnen reageren op wat er in het hier en nu gebeurt. Samen kunnen we hele werelden van geluid bouwen om de verhalen die ik zing. Het vooraf volledig gecomponeerde en gearrangeerde lied voelde als een steeds minder kloppend antwoord op het contact met het publiek en met het moment dat ik in mijn concerten zoek. Nu wil ik de verhalen laten klinken die mijn teksten op dát moment vertellen. Elk nu, elk publiek en elk contact is anders, dus die verhalen zullen ook nooit hetzelfde klinken. De muziek schrijft zichzelf live. Ik improviseer veel en ik vind het ontzettend spannend: veel naakter wordt het niet.”
