Feature

Muzikant wordt auteur: niet alleen Nick Cave schreef al een roman


18 september 2018

Eerder dit jaar kon je al lezen over onze samenwerking met het nieuwe literaire platform Karakters en achter de schermen zijn we met een aantal mooie ideetjes bezig. Zo delen we allebei een liefde voor muziek en literatuur en gaan we kijken waar deze elkaar raken. Zo schreef Jochen De Vos van Karakters een artikel over publicerende muzikanten. Van Gil Scott-Heron tot Colin Meloy van The Decemberists en uiteraard Nick Cave en Patti Smith. En op onze beurt maakten wij er een mooie playlist bij. Lees hieronder het artikel van Karakters, dat hier oorspronkelijk verscheen.

Want nu de festivalzomer weer officieel tot haar einde is gekomen en alle muzikanten weer in afzondering aan een nieuw album gaan werken of op clubtour vertrekken, leek het ons het uitgelezen moment om eens te gaan kijken welke muzikanten zich ooit aan een uitstapje naar de literatuur hebben gewaagd, want niet alleen Nick Cave heeft ooit een roman geschreven.

Morrissey
Schreef List of The Lost en zijn eigen autobiografie
Niet alleen onder liefhebbers van The Smiths maar ook onder muziekkenners wordt Morrissey aanschouwd als een van de grootste songschrijvers van de laatste decennia. Ook nadat de band in 1987 uit elkaar ging bleef Morrissey zijn kunsten als songschrijver tonen met uitschieters als ‘Life is a Pigsty’ en ’Suedehead’. Dat hij ook boeken zou publiceren, bleef echter jarenlang een goed bewaard geheim.

In 2002 begon Morrissey namelijk al met het schrijven van zijn eigen autobiografie die pas in 2013 en na heel wat controverse verscheen bij Penguin Classics. In de nazomer van 2015 verscheen vervolgens zijn eerste roman, List of The Lost. Het boek, dat zich in de jaren zeventig afspeelt, vertelt het verhaal van een estafetteploeg uit Boston die per ongeluk een demoon vermoorden, waarna het ongeluk van de ploeg bezegeld lijkt te zijn.

Gil Scott-Heron
Publiceerde meerdere romans en dichtbundels
Gilbert ‘Gil’ Scott-Heron (1949-2011) brak eind jaren zestig door met zijn spoken word en werd door de muziekwereld al snel omarmd en omgedoopt tot de jazz poet. Hij ging samenwerken met Brian Jackson, ging op tournee met Stevie Wonder en bracht om het jaar wel een nieuw album uit. Tussendoor schreef Scott-Heron ook nog eens vier romans, waarvan zijn eerste, The Vulture, zijn bekendste is.

The Vulture speelt zich af in New York waar op 12 juli 1969 het lichaam van ene zekere John Lee op straat wordt gevonden. Is hij vermoord? Wat is er precies gebeurd? Aan het woord komen vier mannen die Lee gekend hebben en het hele verhaal uit de doeken doen.

Het boek is helaas nooit in het Nederlands verschenen, maar is in het Engels gelukkig wel weer in druk nadat de carrière van Scott-Heron weer helemaal opbloeide toen hij in 2011 bij XL Recordings tekende en Jamie XX een jaar later zijn laatste album I’m New Here integraal remixte.

Josh Ritter
Schreef De wonderjaren van Henry Bright
Josh Ritter begon op zijn achttiende met het schrijven van liedjes en liet zich daarbij niet alleen inspireren door muzikanten als Bob Dylan en Bruce Springsteen, maar ook door het werk van onder andere Mark Twain. Ritter stak het dan ook nooit onder stoelen of banken dat hij naast muziek ooit ook heel graag een roman zou schrijven. Die droom bracht hij vervolgens in 2012 in vervulling toen hij De wonderjaren van Henry Bright publiceerde.

Een zoon, een geit en een paard is het enige wat Henry Bright nog over heeft wanneer zijn vrouw in het kraambed is gestorven en zijn huis is afgebrand. Zijn hoop op een veilig bestaan ligt in handen van de engel die hem uit de Franse loopgraven heeft gered en hem naar de Appalachen is gevolgd. De engel belooft Bright dat hij hem en zijn zoon zal beschermen als Bright precies doet wat hij zegt. Ondertussen wordt Bright gekweld door nachtmerries over zijn oorlogservaringen en wordt hij op de hielen gezeten door de Kolonel, de vader van zijn overleden vrouw, en diens twee zoons. Met de engel als gids onderneemt Bright een tocht op weg naar een onzekere toekomst.

Colin Meloy van The Decemberists
Schreef de trilogie Wildwoud samen met illustrator Carson Ellis
Al vanaf het moment dat de Amerikaanse band The Decemberists (met frontman Colin Meloy) het levenslicht zag, probeerden de bandleden zich af te zetten tegen alles wat gebruikelijk is. In hun nummers vermijden ze bijvoorbeeld bewust de introspectie die veel andere bands juist omarmen. Neen, bij Meloy en co lag de focus niet zozeer op muzikaal gebied, maar wel op het vertellen van verhalen.

Heel verwonderlijk is het dan ook niet dat Meloy zich op een gegeven moment waagde aan het schrijven van boeken. Maar evenals bij The Decemberists, was Meloy ook hier ambitieus. Samen met illustrator Carson Ellis wilde hij namelijk een trilogie schrijven die zowel leesbaar moest zijn voor kinderen als volwassenen.
Het resultaat werd Wildwoud (2011-2014) waarin Prue McKeels in drie delen diverse avonturen tegemoet gaat die allemaal beginnen wanneer haar kleine broertje wordt ontvoerd door een zwerm kraaien.

Patti Smith
Schreef haar eigen memoires en meerdere dichtbundels
Ze is een van de grondleggers van de punk in New York, wordt om die reden ook The Godmother of Punk genoemd, schreef haar bekendste hit ‘Because the Night’ samen met Bruce Springsteen en werd in 2007 opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame.

De muzikale carrière van Smith is een van de meest uitzonderlijke uit de rockgeschiedenis. Maar naast een uitzonderlijk muzikante is Smith dus ook een uitzonderlijke dichteres en auteur. Voor wie haar muziek kent hoeft het eigenlijk niet te verbazen dat Smith naast tal van albums ook meerdere dichtbundels publiceerde. Aan het schrijven van een roman heeft The Godmother of Punk zich echter nog niet gewaagd. Wel schreef Patti Smith al haar eigen memoires met Just Kids en M-train. Daarin staat vooral haar liefdesverhouding met Robert Mapplethorpe centraal, maar heeft ze ook veel aandacht voor literatuur. In M-train schrijft Smith bijvoorbeeld uitgebreid over een van haar lievelingsboeken, De opwindvogelkronieken van Haruki Murakami, en wat dat boek voor haar betekent op zowel persoonlijk als muzikaal vlak.

Jarvis Cocker
Schrijft een boek over creativiteit
Het was groot nieuws vorig jaar op de London Book Fair: Jarvis Cocker tekende een overeenkomst voor het schrijven van een boek over creativiteit. Maar meer dan over het boek, werd er toen gesproken over het voorschot van £100,000 dat de frontman Pulp op zijn rekening mocht bijschrijven.

Een jaar later is het nog steeds onduidelijk wanneer het boek precies zal verschijnen, laat staan wanneer er een Nederlandse vertaling is, maar de werktitel is intussen wel bekend. This Book Is A Song zal delen van zijn memoires, essays, illustraties en foto’s bevatten.

Diezelfde dag werd op de beurs overigens ook bekendgemaakt dat zijn generatiegenoot en rivaal Brett Anderson, de frontman van Suede, tevens een deal heeft voor het schrijven van zijn memoires.

Nick Cave
Schreef De dood van Bunny Munro
We haalden hem al aan in de introductie, want toen Nick Cave in 2009 zijn eerste roman publiceerde, kon je er werkelijk niet omheen. Want dat Cave, bekend van ‘Where the Wild Roses Grow’ met Kylie Minogue en zijn bands The Birthday Party, Grinderman en Nick Cave and the Bad Seeds, nog meer talenten in zich had, werd breed uitgemeten in de pers. Hoewel het boek in België en Nederland nooit echt ging lopen, was De dood van Bunny Munro in het buitenland wel een groot succes.

De roman vertelt het leven van de drankzuchtige colporteur en seksmaniak Bunny Munro, die er na de zelfmoord van zijn vrouw alleen voor staat. Bunny neemt plichtsgetrouw de zorg voor zijn negenjarige zoontje op zich en besluit samen met hem, Bunny Junior, een roadtrip te beginnen langs de zuidkust van Engeland als deur-tot-deurverkoper van handcrèmes.
Het boek is wrang-humoristisch, cynisch, zwart, maar eveneens vertederend en bij momenten zelfs lief en hoopvol. Kortom: het beproefde recept van Caves muziek zit tot in de puntjes verwerkt in deze roman.

Leonard Cohen
Schreef Beautiful Losers en The Favorite Game
Nadat Bob Dylan de Nobelprijs voor Literatuur won, ontstond er veel controverse. Als er al een muzikant de grootste literaire prijs moest ontvangen, klonk het, geef hem dan aan Leonard Cohen. Niet alleen omdat zijn songteksten eigenlijk lange gedichten zijn, maar ook omdat Cohen werkelijk romans gepubliceerd heeft. Eigenlijk is er geen beter voorbeeld van hoe een muzikant tegelijkertijd een auteur kan zijn.

De boeken die Cohen publiceerde, The Favorite Game (1963) en Beautiful Losers (1966), zijn experimentele romans die vaak vergeleken werden met het werk van niemand minder dan James Joyce. In Beautiful Losers reflecteert Cohen de Zeitgeist van de jaren zestig en The Favorite Game bevat veel autobiografische elementen. Helaas zijn beide boeken nooit vertaald in het Nederlands.

Jenny Hval
Brengt dit najaar haar eerste roman uit
De Noorse singer-songwriter Jenny Hval gooit de laatste jaren hoge ogen binnen de muzikale avant-garde en heeft al ambities om een roman te schrijven sinds ze in 2004 creatief schrijven studeerde aan de universiteit van Melbourne.

Volgende maand ligt haar debuut in ieder geval in het Verenigd Koninkrijk in de winkel. In de roman maak je kennis met Jo die naar een vreemd, nieuw land verhuist voor haar studie. Ze leeft er in een huis zonder muren en deelt het huis met een vrouw zonder grenzen. Het is een boek waarmee Hval probeert om alle gevoelens aan bod te laten komen en waarmee ze – net als in haar muziek – volledig de kaart trekt van het experimentele.