Mudita: de geluiden van serene stilte uit Neerlands nationale parken
26 april 2021
Vreugde scheppen uit het levensgenot van anderen: dat is waar Mudita voor staat. Dit drietal koestert de stilte. Zang, piano en trompet vloeien op een natuurlijke manier in elkaar over en representeren de geluiden en de beweging in de natuur. Als een levend schilderij neemt Nature Of The Netherlands je mee op een indrukwekkende en rustgevende reis langs eenentwintig Nederlandse nationale parken.
Juist in deze tijd (her)ontdekken veel mensen de schoonheid en diversiteit van ons eigen landschap. Als je dan toch aan de wandel gaat in ’s lands natuur, dan is het album dat pianist Sjoerd van Eijck, zangeres Sanne Rambags en trompettist Koen Smits je voorschotelen met recht een aanbevolen metgezel op je tocht. Om je nog eens extra te doen onthaasten als je de zandpaden verkiest en om de wind in je haren te accentueren. Voor The Daily Indie reden om het drietal eens te bevragen over de achtergronden van hun mooie project.
Hoe kwam het idee tot stand om een plaat te maken over de nationale parken die Nederland rijk is?
“Wij zijn altijd als trio geïnspireerd geweest door de prachtige natuur die ons land rijk is. Onze vorige plaat Listen To The Sound Of The Forest is daar een voorbeeld van. Het idee van een album over de nationale parken is eigenlijk ontstaan tijdens een aantal concerten die wij verzorgden voor Staatsbosbeheer, de Milieucafés. Dit waren bijeenkomsten door heel het land met verschillende gastsprekers om te praten over verduurzaming, natuur en dergelijke. Op deze manier raakten wij beter in contact met Staatsbosbeheer en kwam ter sprake dat in 2021 het themajaar ‘Ode aan het Landschap’ ging plaatsvinden. Dat klonk ons als muziek in de oren. Staatsbosbeheer zet dit jaar de 21 nationale parken in het zonnetje en wij leveren daar met ons album, 21 composities, een bijdrage aan. Nederland heeft ontzettend veel prachtige natuur waar veel mensen, ook van onze eigen generatie, eigenlijk nauwelijks weet van heeft.”
Jullie zijn voor de plaat in alle parken gedoken. Welke van de 21 was voor jullie de grootste verrassing?
“In de maanden maart, april en mei van vorig jaar stond op de planning om alle 21 nationale parken af te reizen en inspiratie op te doen voor ons album. Helaas kon dat plan niet doorgaan. We hebben het moeten doen met boeken, films en beelden van alle parken, wat gelukkig prima werkte.”
“Alle 21 parken zijn grote verrassingen. Elk park heeft een eigen verhaal. Zo kwamen we dingen te weten over de parken die voor ons nieuw waren. Wist je dat bijvoorbeeld de Biesbosch is ontstaan in 1421 door een watersnoodramp, de Sint Elizabethsvloed? En dat de Brabantse Sahara, de Loonse en Drunense Duinen, bestaat uit ‘levend stuifzand’. In een gebied van zodanige omvang kan de wind vat krijgen op het zand, zodat het in beweging komt. We zijn momenteel bezig om alle 21 parken daadwerkelijk te bezoeken en om korte vlogs met de bijbehorende muziek te maken met de bijzonderheden van alle parken.
Sanne: “We hebben ook zo onze persoonlijke favoriete parken. De Veluwezoom, Vanwege de mooie bossen die zo warm en beschermend voelen.”
Koen: “De Loonse en Drunense Duinen, ik kwam daar als kind al graag!”
Sjoerd: “De Biesbosch, omdat elke keer dat ik daar ben ik nieuwe dingen ontdek en de paden anders zijn. De combinatie tussen natuur en water maakt het erg bijzonder.”
“Nederland heeft zo veel prachtige natuur waar veel mensen eigenlijk nauwelijks weet van hebben”
Wat kenmerkt de Nederlandse natuur voor jullie?
Koen: “Uitgestrektheid op kleine schaal, water en de innige relatie tussen natuur en cultuur, en de balans tussen die twee.
Sanne: “Natuur heeft haar eigen cyclus, voor mij de inspiratie om ook net als de natuur te vertrouwen op mijn eigen levenscyclus, de dingen gebeuren omdat ze moeten gebeuren, kan niet geforceerd worden, er rust zoveel vertrouwen in, wat er ook gebeurt, de natuur cyclus gaat door”
Sjoerd: “Lange uitgestrekte groene vlaktes, gecombineerd met veel water en een enorme biodiversiteit.”
Hoe bepaalden jullie met welke klanken en sferen de gebieden vertegenwoordigd zouden worden?
“Bij het vergaren van inspiratie bij ons schrijfproces kwamen we op bepaalde beelden uit die soms hele concrete klanken opriepen, maar soms ook meer abstractere klanken. Soms zo concreet dat we er meteen een tekst en melodie of bepaald akkoord bij hoorden, soms enorm abstract met als gevolg dat er meer een soundscape ontstond. Bij Schiermonnikoog is het bijvoorbeeld een wat concretere compositie. Zo hoor je bijvoorbeeld in de pianopartij de deinende golven op het strand. De trompet die als een soort zeemeeuw over het strand, de duinen en de zee vliegt. Op dat beeld en die klanken schreef Sanne een prachtige tekst over al het geluk dat je kunt vinden in dit nationaal park.”
Tot slot: Sanne zingt spaarzaam en subtiel. Is dat ook juist bewust zo gedaan om de invloed van de mens binnen het natuurgeweld beperkt te laten zijn?
“Dat is niet bewust zo gedaan, en eerlijk gezegd hadden wij er zelf ook nog nooit zo naar gekeken. Maar het zou zomaar heel goed wel bewuste keuze kunnen zijn. Ik vind het daarom een erg mooie vraag om mee af te sluiten. Zoals ik al eerder noemde, Nederland heeft zo veel prachtige natuur waar veel mensen eigenlijk nauwelijks weet van hebben. In deze gekke tijden is het daarom extra waardevol om eens een bezoekje te brengen aan deze nationale parken, om te zien en te voelen wat er in Nederland allemaal herbergt. En om eens stil te staan bij hoe wij eigenlijk als mensen met de aarde om gaan. Zoek de schoonheid op in alle sereniteit van de natuur, iets wat wij in onze muziek ook altijd proberen te doen.”
