Metropolis Festival brengt zowel de muzikale als stadse diversiteit uitstekend samen tijdens jubileumeditie

Het is inmiddels vaste prik om het eerste weekend van juli met pijnlijk fluorescerende highlighter in je agenda te markeren, zo is het deze zondag niet anders. In het Rotterdamse Zuiderpark vindt namelijk voor de dertigste(!) keer Metropolis Festival plaats. Met de benodigde beloftes, de Oude Bekenden en lokaal moois.

Dat laatste bleek zeker, want wanneer we rond een uur of één het festival binnenwandelen blijkt dat het overgrote deel van de stad (of land?) al uit blijkt getrokken om bands te checken. Voor dit verjaardagsfeestje lijkt Metropolis extra te hebben uitgepakt: de Pop-Up markt is uitgebreider dan ooit met een groot assortiment aan merchandise, zonnebrillen, tasjes en ander spul, en is er dit jaar geen gebrek aan goede platen bij onder andere Kurious Recordings (het label opgericht door Rats on Rafts) waar je op je gemakje goed kunt crate diggen.

 

Slackerpop met R&B-invloeden
Deze bloedhete dag wordt alleen maar zweteriger bij het zien van het Amsterdamse Feng Suave. Het duo brengt ons groovy slackerpop songs met stevige R&B-invloeden. Denk bijvoorbeeld aan Homeshake, Gus Dapperton en Boy Pablo. De jongens staan nog wat ongemakkelijk op het podium, wat de gunfactor gelijk omhoog doet schieten. Wellicht omdat het hun eerste keer in Rotterdam is? Wie weet. Over Rotterdam gesproken: Lewsberg weet op de Workers-stage te excelleren met hun tegendraadse en humoristische songs. Dat er in het publiek op het razende en repetitieve The Smile net zo hard wordt geheadbangd als op het emotionele Carried Away geeft een heerlijk beeld weer: het Rotterdamse publiek vindt alles wel best.

 

Lokaal talent
Rondstruinend over het festivalterrein valt ons op dat er een hoop aandacht besteed wordt aan lokaal talent. Zowel op gebied van muziek (Luka, Lewsberg, Day Fly, en de jaarlijkse Talent Stage) als eten (Man met Bril Koffie en de befaamde Hans Worst) blijkt het festival zo Rotterdams als maar zijn kan. Ook is er dit jaar veel meer hip-hop te zien op Metropolis, naast alle indie-beloftes en feestbands. Zo speelden Kevin, Bokoesam en Leafs op het speciaal voor de dertigste editie geherintroduceerde podium The Garden. Hoe diverser, hoe beter!

 

 

Springen, schreeuwen, dansen
Misschien is het de hitte, maar zowel Giant Party als Bad Sounds geven ons vandaag helaas geen reden om te springen. Dat je wordt aangekondigd als de nieuwe Gorillaz, LCD Soundsystem én Beastie Boys is ook wel een veel te hoge lat. Bad Sounds doet helaas hun naam eer aan: de Britten wíllen heel graag, wat aan alles blijkt. Springen, schreeuwen, dansen, maar de band die je wellicht kent van streaminghitje Are You High? maakt het absoluut niet waar. Het combineren van genres is hartstikke tof, maar als je zowel soul, hip-hop, pop, funk en rock wil maken en het gebeurt allemaal maar halfbakken, is de lol er snel vanaf. De originaliteitsprijs krijgt de band in ieder geval wel.

 

Iemand wiet bij zich?
Noemenswaardig is wel de show van Caroline Rose. Hoe je binnen een changeover van slechts een half uurtje het complete Workers-podium kan omtoveren tot een bloementuin is ons een raadsel, maar het bevalt. Rose pakt binnen twee minuten het publiek in met haar charmante garage popliedjes, en ook haar brutale attitude maakt indruk. Na haar eerste nummer vraagt ze gelijk of er iemand wiet bij zich heeft, haar bandleden zijn namelijk te nuchter. Binnen een mum van tijd krijgt ze een potje overhandigd. De Amerikaanse is duidelijk in haar nopjes op het podium, wat zich ook uitdraagt naar het publiek. Enthousiasme volop!

 

Na snel een vette hap naar binnen te hebben gewerkt eindigt voor ons het festival met het (prettig) gestoorde Confidence Man. De band rondom het frontduo Janet Planet en Sugar Bones weet binnen no-time Metropolis voor zich te winnen met hun weirde, haast K-pop achtige tunes. De Australiërs hebben alles op orde: freaky lyrics, een perfecte choreografie en blinkt uit in muzikale eenvoud. Confidence Man heeft niet veel nodig om het vetste feestje van het festival te bouwen.

 

Samenbrengen
Dat Metropolis dit jaar weer een uitstekende editie heeft neer weten te zetten, vol muzikale en stadse diversiteit, is duidelijk. Dat muziek men samenbrengt is precies waar Metropolis in uitblinkt, en dat de muzikale hokjes waar men nog wel eens aan vast kan houden maar verbroken mogen worden. Dat er ook nog eens een goed oog is voor hete nieuwe acts die aan een groter publiek voorgesteld moeten worden, is absoluut iets waar wij ons petje voor afnemen. Tot volgend jaar!

---

Hieronder alle foto’s van Metropolis! Foto’s zonder credit in de foto zijn van Jasper Mol.