Let’s Get Lost festival tovert Zwolle om tot indie-stad tijdens jubileumeditie

Afgelopen zaterdag zette het jubilerende Let’s Get Lost-festival het gemoedelijke centrum van Zwolle weer op zijn kop, en maakte het van de Overijsselse stad een ware indie-stad. Alle straten, steegjes en pleintjes vulden zich met muziek die door de ramen van de meer dan tien podia naar buiten kwam. Vele honderden liefhebbers wipten tijdens deze zonnige herfstdag op allerlei bijzondere locaties naar binnen om bands van het nog onontgonnen indie-landschap te ontdekken. En natuurlijk wilde The Daily Indie daar met de neus bovenop zitten. We zetten hier een aantal bijzonderheden voor je op een rij. 

Inmiddels al vijf jaar lang verdwalen en ontdekken
In de afgelopen vijf jaren groeide het festival uit tot een fenomeen in de stad, vasthoudend aan haar motto: verdwalen via bijzondere locaties om nieuwe muziek te ontdekken. De oprichters uit Oost-Nederland bedachten het festival om muziekliefhebbers kennis te laten maken met opkomende muzikanten die ze zelf veelbelovend vinden, maar waarvoor het nog lastig is ze al een plekje te geven in een grote popzaal. Zo verwijzen de oprichters met trots naar het optreden van Oscar And The Wolf. De Belgen speelden een kleine show tijdens de eerste editie en bleken een van de grote ontdekkingen van dat jaar te worden.

Diverse zaterdag
Het festival is nog steeds groeiende: op deze jubileum-editie worden aan het programma kunsttentoonstellingen en nóg meer bijzondere locaties dan voorheen toegevoegd. En dat programma is divers. In de fluisterstille Statenzaal kleurt het middagzonnetje door de neogotische glas-in-loodramen een serene set van het normaliter meer rockende Alberta Cross. Een compleet tegenovergestelde sfeer treffen we aan in café In De Buurt, de steevaste festival-hangout. Daar wordt op de afterparty tot diep in de nacht lustig gecrowdsurft bij verrassingsoptredens van garagerockers Magnetic Spacemen en het Berlijnse Swain. Even daarvoor staan we nog in de rij op straat te wachten, om in een overvolle zaal naar binnen te kunnen voor de show van het hippe Gengahr. Van de opmerkelijkste shows die we verder op deze overvolle zaterdag tegenkomen, hieronder een aantal smaakmakers.

Hydrogen Sea
Voorafgaand aan hun grotere show later op de avond speelt het Brusselse duo Hyrdogen Sea een bezwerende set in muziekwinkel Plato. Door de synths en beats van PJ Seaux en de dromerige zang van zangeres Birsen komen oplettende voorbijgangers graag even naar binnen. Het is rustig, op de overgang van dag naar avond, vlak voordat men zich massaal begint te haasten om straks wat te gaan eten. Vermoedelijk concentreren de meeste bezoekers zich op de show die het tweetal later op de avond geeft. Zonde: hier in Plato, op het randje van de binnenstad, is het duo in alle rust te bewonderen.

Faces On TV
Ja, er zijn behoorlijk wat muzikanten uit België dit jaar. Faces On TV uit Gent opent de reeks shows in Zwols poppodium Hedon met een spannende portie donkere gitaarpop, die veel ruimte laat om weg te dromen. Ondersteund door een passende lichtshow is het een mooie smaakmaker die doet verlangen naar meer. Ze werden eerder al enthousiast ontvangen door Studio Brussel. Als ze zo blijven spelen als we hier zien, dan zal het ons niet verbazen als de Nederlandse liefhebbers van bands als Portishead en Radiohead hetzelfde doen.

Close Talker
‘Als jullie onze muziek niet leuk vinden, laat het ons dan alsjeblieft niet weten. Daarvoor zijn wij veel te gevoelig.’ Zo beginnen de jongens van Close Talker, terwijl ze zich verschuilen achter een duizelingwekkende batterij aan gitaar-effectenpedalen. Maar waarom we de muziek van die Canadezen niet leuk zouden vinden, is de vraag: de band maakt met een behoorlijk aantal instrumenten indrukwekkende nummers. En die komen goed tot hun recht in Goudsteeg 21, in de intieme theaterzaal van het middeleeuwse pand.

Swain
Man, wat een knallend harde show zien we van Swain. De band uit Utrecht heeft speciaal voor het festival acht uur vanuit Berlijn op de snelweg gezeten. En dat allemaal om ons te overdonderen met een energieke portie hardcore- en grunge-gitaarlawaai. Waarom via Berlijn? Omdat ze daar tegenwoordig wonen. Het duurt even voordat het gezellig druk wordt in het industriële loading dock van Theater de Spiegel, maar de monsterlijke gitaarriffs en de energieke show die Swain weggeeft zullen niet snel vergeten worden. In het chique pand direct ernaast proberen de gasten van sterrenrestaurant De Librije in alle rust nog na te genieten van hun diner. We weten niet hoeveel glazen met dure wijn er daar van tafel zijn gelazerd, maar denken dat het niet alleen door de ongelukkige bewegingen van de restaurantbezoekers zelf is gekomen.