Interview

INTERVIEW: TOY


5 februari 2014

‘Join The Dots’ is het tweede album van TOY, oftewel vijf psych-rockers uit de Britse badplaats Brighton. Het binnen twee weken opgenomen, titelloze debuutalbum was een goede eerste indruk van deze groep, maar ‘Join The Dots’ is de meesterlijke opvolger. Niet minder spontaan, wel meer doordacht.

Tom Dougall, Dominic O’Dair, Maxim Barron, Charlie Salvigde en Alejandra Diez waren deze zomer te bewonderen op tientallen festivals door heel Europa en ver daarbuiten. TOY, de band waarvan het intense live-geluid al in de opnames doorklonk, heeft zich deze zomer bewezen als absolute must see in het live-circuit. In december maakt het grotere publiek kennis met de band, als voorprogramma van Placebo. Het nieuwe album ‘Join The Dots’ is klaar, maar waar zal het de band brengen?

“We hebben ons gewaagd aan typische popmuziekstructuren”, vertelt gitarist Dominic O’Dair aan The Daily Indie. “Maar dat wil niet zeggen dat de liedjes nu toegankelijk zijn.” Hij lacht en vertelt verder: “De eerste single van het album duurt acht minuten en vergt heel wat geduld. In de tijd dat een normaal hitje al is geëindigd, stappen wij van het intro naar het eerste couplet.” Er staan meer lange nummers op het album, maar O’Dair zegt daarover: “Onze langste liedjes zijn zelfs al gehalveerd. Als we eenmaal het gevoel te pakken hebben, kunnen we uren doorspelen zonder dat we het in de gaten te hebben.”

Schrijfproces
Over het schrijfproces vertelt hij verder: “De meeste nummers zijn ontstaan vanuit een gevoel, vanuit de juiste sfeer en omgeving, en met de juiste inspiratie. We denken nooit te lang over de nummers na, want ze gebeuren gewoon. Bijna alle liedjes die zijn geschreven na het debuutalbum zijn nu op ‘Join The Dots’ verschenen, misschien zijn er twee of drie nummers achtergebleven. Als een lied niet goed genoeg is, verdwijnt ‘ie vanzelf uit ons repertoire. Zo simpel gaat dat. De opbouw van de plaat was dan ook een kwestie van jammen, schrappen en spelen.”

De opvolger wordt in zes maanden tijd geschreven, opgenomen in Londen en gemixt, maar voor zijn voorganger waren slechts twee weken nodig. Waar lag het verschil? “We hebben niet al te veel afstand genomen van het debuut. Zo zijn we met dezelfde producer in zee gegaan, en hebben we opnieuw gekozen om de tracks live op te nemen. We zullen dat ook altijd blijven doen, het hoort bij TOY. De uitdaging lag denk ik juist in de extra laag en extra diepte die inhoudelijk in de nummers verstopt ligt.”

Logica
“De nummers en teksten zijn bewuster geschreven, er zit meer logica in de structuren en we hebben meer instrumenten gebruikt. Het verschil lag vooral in de tijdsdruk. We wilden onszelf meer tijd gunnen en hebben daarom de studiotijd verlengd. Dat gaf ons meer ruimte om te experimenteren en nieuwe instrumenten uit te proberen. Er zijn ook strijkers te horen, vliegtuigmotoren, vervormde gitaargeluiden en allerlei rare stemeffecten. Ik had veel plezier in het combineren van al die geluiden. Laag, na laag, na laag, maar toch klinkt het natuurlijk.”

Van 2014 zijn de verwachtingen hoog. De krautrockers willen hun territorium vergroten, maar kunnen zeker niet klagen over de zalen en festivals waar ze afgelopen jaar hebben gespeeld: “Een absoluut hoogtepunt is Glastonbury geweest, omdat het een jongensdroom is, maar ook Mexico City is me echt bijgebleven. We genieten van het reizen en het ontdekken van nieuwe culturen en steden. Veel sightseeing zit er echter niet bij, want we schrijven constant als we op tour zijn. Zelfs tussen de soundcheck en de show verstoppen we ons in de kleedkamer om een nummer verder af te maken.”

Ondanks dat de nieuwe nummers, ook net na de laatste release, blijven binnenstromen wil TOY zich nog niet per se storten op een derde plaat. O’Dair: “Ik zou graag een livealbum willen uitbrengen met nummers van de eerste twee platen. De liveshows zijn zo verschrikkelijk belangrijk voor TOY, omdat die energie op het podium en de passie de nummers echt versterkt. Dat is live terug te horen, maar het zou ook te gek zijn om daar een album van in de kast te hebben. Ik weet niet of er mensen op zitten te wachten, en ik ben het ook mee eens dat een liveshow maar een momentopname is. Maar het zou de fans laten zien waar wij het meest plezier aan beleven, en waar wij dit voor doen.”