INTERVIEW: Mountain Bike

Met de drievoudige release­­-party van The Shovels, Double Veterans en Mountainbike in een afgeladen venue in Antwerpen is de Belgische garage-scene eindelijk ontploft. Eindelijk, want op het debuut van de Brusselse band Mountainbike hebben we lang moeten wachten. De release was gepland voor oktober en ondertussen vestigden ze hun naam als dé opkomende garage popband met voorprogramma voor Ty Segall­­, Acid Baby Jesus, Night Beats en co.

Jo dudes! Eindelijk is-ie er dan! 
Etienne Kinkel (zang, ritme-gitaar): “Yeah man, eindelijk! De release van de debuutplaat heeft langer geduurd dan verwacht, maar we zijn blij dat we onze plaat hier mogen voorstellen op een feest als dit! Double Veterans shredden zo hard en er is zoveel volk! Eigenlijk kunnen we alleen maar blij zijn!”

Ondertussen hebben jullie in verschillende voorprogramma’s wel furore gemaakt.
Etienne: “De garage-scene is gewoon een hechte familie. Als er hier bands spelen, kunnen ze altijd bij ons blijven crashen en andersom. Zo zijn we in Frankrijk eens terecht gekomen bij de zanger van The Anomaly’s, die, onder ons gezegd en gezwegen, helemaal doorflipt als ‘ie coke binnen heeft. Hij heeft daar een verzameling messen waarmee hij mespunten coke naar binnen snuift.”

Jullie zijn niet bij de pakken blijven zitten. Er staat ook een release gepland op cassette met vroege demo’s op het Franse Howlin’ Banana. 
Aurélien/June Moan (shoegazer): “Jep, echt leuk en ik ben er stiekem wel trots op. De demo’s hebben we vroeger opgenomen met rudimentaire middelen in mijn garage. Echt vet dat ze die uit willen geven!”

Dat is dan wel erg letterlijk ‘garage’!
June: “Haha ja, we hebben ons moeten redden met de middelen die we op dat moment voor handen hadden. De demo’s hebben we in drie dagen opgenomen. Als je goed luistert, hoor je  een effectje met water, dat was gewoon een spons in een emmer water. Je hebt niet veel nodig om iets goed te laten klinken.”
Etienne: “Dat is waar garage om draait, je doet gewoon maar wat.”
June: “Uiteindelijk maken we gewoon lekker vuile popsongs.”

Het lijkt wel alsof er een serieuze scene zit in Brussel. 
Etienne: “Daar zou je van verschieten. Zoveel is er tegenwoordig niet te zien. De White Fangs zijn verhuisd naar Frankrijk, Warm Toy Machine doet nog mee, maar voor de rest moet je meer in het zuiden van voor Thee Marvin Gays zitten en verder naar Frankrijk. Vlaanderen is met Double Veterans ook goed bezig.”

Je komt zelf uit Frankrijk. Daar is de scene wél serieus aan het knallen.
Etienne: “Yeah, ze hebben daar geen werk, weinig geld en veel tijd om aan de lopende band platen bij elkaar te spelen. Het komt er gewoon op neer om productief te zijn. Kijk naar Ty Segall en Thee Oh Sees, zij brengen elk jaar minstens één plaat uit en die zijn allemaal even goed.“

Dat productieve zit wel goed. Zelfs op de release van jullie eerste plaat spelen jullie twee nieuwe songs, eentje heeft nog niet eens een titel.
Billy Joe (bass): “Eigenlijk waren het er drie. Die ene zonder titel hebben we vandaag voor de gemakkelijkheid No Bunny genoemd om het ding toch maar een naam te geven.”

Wat zijn de plannen voor de toekomst nu de plaat uit is?
“We willen nu zoveel mogelijk gigs doen, hopelijk met een bekende band. Het eerste album is nu net uit en we willen een tweede opnemen… We zien wel wat er gebeurt deze zomer.”