INTERVIEW: Ducktails

Vanwege de creatieve samenwerking met EKKO kon The Daily Indie niet alleen een toffe videosessie met ene Matt Mondanile doen, maar ook een interview met de main man achter Ducktails! We spraken de king of duck over patroonheiligen, Mexicaans eten, Elliott Smith, zijn ex-vriendin en, vanzelfsprekend, Duitse literatuur.

St. Catherine, een verwijzing naar een patroonheilige, lijkt thematisch gezien erg te verschillen van je andere platen. Kun je uitleggen waarom je specifiek voor deze heilige hebt gekozen en waarom dit religieuze thema je aansprak?
“Er zijn twee St. Catherines, mijn Catherina is Catherina van Alexandrië, de patroonheilige van kennis. Toen ze vijftien was kende ze alle werken van Plato. Ze sloot zich af voor het wereldlijke en koos voor god en voor Jezus, en wilde haar maagdelijkheid hiervoor behouden. De keizer van het Romeinse rijk werd alleen ongelofelijk verliefd op haar en stuurde filosoof na filosoof naar haar toe om haar te bekeren. Maar stuk voor stuk werden zij door haar bekeerd tot het christendom. Keizer Maxentius kon dit niet accepteren en liet haar folteren en uiteindelijk vermoorden, maar niet voordat ze verblind werd door het licht van god.

Ik ben zelf niet religieus, maar als kind ben ik wel katholiek opgevoed. Ik ging naar een christelijke school waar ik veel bijbelse verhalen te horen kreeg. Dat van St. Catherine bleef in mijn hoofd rondhangen en werd uiteindelijk een nummer. Ik vind het altijd fijn om tijdens het schrijfproces een soort concept voor het album in m’n achterhoofd te hebben. Het geeft me rust om zo’n beeld te hebben, het helpt me de woorden te vinden en de muziek te formuleren. Ik wilde dit keer de verwijzingen heel helder houden, vandaar dat de referenties zo simpel als ‘Church’, ‘Medieval’, ‘Heaven’s Room’ en ‘Into The Sky’ zijn.”

Om in de christelijke thematiek te blijven: er vindt een artistieke exodus naar Los Angeles plaats. Een flink aantal muzikanten uit New York en Montreal is verhuisd naar LA. Hoe beïnvloedt de stad en haar bewoners jou?
“Ik denk dat mensen voornamelijk naar LA verhuizen, omdat er meer ruimte is en minder zorgen zijn. Het is niet een opgepropte stad zoals New York, en er zijn simpelweg minder mensen en dus ook minder afleidingen. Je kunt hier ook een stuk minder doen, het is stil, zonnig en je hebt Mexicaans eten!”

Ducktails was op het album ‘The Flower Lane’ een echte band. Je nam het album zelfs op met Big Troubles, de groep die nu jouw backing band is. ‘St. Catherine’ is anders, het voelt als een solo-project, alsof je terugkeert naar de vroegere Ducktails op verfijndere manier. Is deze terugkeer naar de roots van Ducktails een bewuste keuze of ontstaan uit noodzaak?
“Het is gewoon makkelijker om op mezelf aan muziek te werken. Ik heb een duidelijk beeld wat het moet worden. Wanneer je samenwerkt moet je vroeg of laat toch dingen veranderen… Als ik met bandleden werk, maken hun meningen zeker uit, waardoor je een balans moet vinden tussen trouw blijven aan je eigen visie en schikken aan die van een ander. Dit keer wilde ik gewoon alleen mijn visie, alleen mijn stem.”

‘St. Catherine’ is alweer je vijfde album. Het klinkt dan ook vertrouwd en warm, zoals je verwacht van een Ducktails-plaat, maar tegelijkertijd voelen de nummers volwassener en meer vastbesloten aan. Hoe kijk jij tegen deze veranderingen aan?
“Ik wilde een plaat maken waarbij de nummers met alleen een gitaar en mijn stem nog steeds herkenbaar zouden zijn. Normaal gesproken stapel ik gitaar op gitaar, laag op laag, maar dit keer wilde ik een plaat die lyrisch en muzikaal recht door zee is.”

Je vorige platen heb je voornamelijk zelf opgenomen. Dit keer werkte je echter samen met Rob Schnapf, bekend als producer van onder andere Elliott Smith. Hoe ben je bij hem terecht gekomen?
“Voordat ik contact opnam met Rob heb ik eerst een jaar lang zelf gewerkt aan de plaat in verschillende studio’s. Normaal gesproken gooi ik alles zelf bij elkaar, maar het lukte maar niet om de nummers te mixen. Er miste iets, het lukte gewoon niet. Ik luisterde weer eens naar de Elliott Smith platen die ik vroeger verslond, en zocht de producer op. Rob komt ook uit New Jersey, dus de klik was er. Hij hielp me met zingen, zorgde dat de drums beter klonken en legde voornamelijk de focus op de productie van de plaat. Hij zorgde ervoor dat elk individueel element van het album goed klonk.”

Je hebt dit album geschreven en opgenomen in slaapkamers en studio’s in New York, LA en zelfs Berlijn. Welke impact heeft de wisselende omgeving gehad op je schrijfproces?
“Het reizen heeft zeker een belangrijke invloed gehad! Mijn ex-vriendin, die ik ken van mijn studie Duitse literatuur in Berlijn, woont daar nog en nodigde me uit om een maandje bij haar te wonen. Een deel van de tijd heb ik toen een studio gehuurd en de basis voor bijna elk nummer van de plaat opgenomen. De songs zijn ook beïnvloed door de omgeving. Het nummer Krumme Lanke bijvoorbeeld, dat ik vernoemd heb naar een meer in Berlijn waar ik veel naartoe ging. Maar ook het verhuizen van New York naar LA was een belangrijke inspiratiebron.’

Je hebt als muzikant een flinke ontwikkeling doorgemaakt in de laatste jaren, wat zich ook uit in de enorme groei van Real Estate- en Ducktails-fans. Hoe denk je zelf dat de band Ducktails gegroeid is?
“Ik hoop dat de nummers van Ducktails nu voller klinken, en ik denk dat mijn songwriting geraffineerder is geworden. Maar ik hoop vooral dat andere mensen naar mijn platen luisteren en progressie horen!”