New Music

In première: verdrink in een kleurrijke caleidoscoop tijdens de livesessie van Jo Goes Hunting bij Drowned In The Crowd


24 april 2019

Misschien had je het links- of rechtsom al gezien of gehoord: Jo Goes Hunting is terug. De band van Jimmi Hueting volgden we al voordat zijn debuutalbum Come, Future in 2017 uitkwam. Twee weken geleden verscheen er tot onze vreugde nieuwe muziek in de vorm van de single Drowned In The Crowd. Vandaag gaat bij ons een psychedelische livesessie bij dat nummer in première.

Een gespiegelde wereld vol verdwalende reflecties, meters aan zilverfolie en een orgie van synthesizers. Zonder geluid is het al een indrukwekkend schouwspel! ‘Waar zijn ze? Waar spelen ze allemaal mee en op? Hoeveel mensen zitten er tegenwoordig wel niet in zijn band?’ Het zijn allemaal vragen die door je hoofd schieten met dat surrealistische, visuele geweld.

Het past naadloos bij de Animal Collective-achtige muziek van Jo Goes Hunting. Het is poppy en toch onnavolgbaar, elektronisch en toch analoog, er zijn maatsoorten waar je een rekenmachine voor nodig hebt en die toch grooven plus een retro-futurologische mengelmoes aan geluiden. Een ijskoude track met struikelende melodieën, tweede stemmen die plots verschijnen en verdwijnen, stop-and-go-sytnhpartijen en een brug die halverwege openklapt als een LSD-openbaring. Het is muziek maken op de vierkante millimeter en op een of andere manier heeft Hueting alles precies op de goede plek weten te krijgen.

Wij wilden graag nog iets meer weten over de band, de single, het album en de plannen van de band en daarom stelden we Hueting een paar vragen.

Waar ben je de laatste tijd allemaal mee bezig geweest?
“Na de periode van mijn debuutplaat Come, Future en alle optredens, heb ik de tijd genomen om een nieuwe sound te creëren. Al een tijdje had ik het idee om een bepaalde richting op te gaan, maar een specifieke weg ontbrak nog. Als eerste wilde ik meer in de wereld van elektronische muziek duiken en ben ik begonnen bij het begin. Van Musique Concrete naar Stockhausen, van Stockhausen naar de Philips-studio en naar Tom Dissevelt en Dick Raaijmakers AKA Kid Baltan. Nederlandse pioniers die de eerste populaire elektronische track hebben opgenomen: Song Of The Second Moon. Ik wilde meer weten over hoe ze dit hebben gemaakt en bent toen naar de W2-studio gegaan in Den Bosch. Daar hebben ze een waanzinnige collectie met oude, industriële apparatuur, oscillatoren, filters en nog veel meer. Het was super gaaf om dat te zien en te horen. De klank van deze oscillatoren gaan op een of andere manier veel dieper dan bij een normale analoge synth. Heel erg mooi.”

“Na deze periode dat ik into Dick Raaimakers en meer van die oude elektronische pioniers was, heb ik de muziekspullen in mijn studio een soort van herontdekt. De kennis van de technieken die ze in de jaren vijftig en zestig gebruikten, en hun limitaties, brachten mij verder in het nastreven van de sound die ik al een tijdje in mijn hoofd had.”

“Ook een van de aspecten van de nieuwe richting, was dat ik door wilde gaan met de ritmische diversiteit. Maar op een manier, dat de main pulse meer door zou rollen. Drowned In The Crowd is daar een goed voorbeeld van. Daarnaast wilde ik graag gebruik maken van blaas-instrumenten op mijn nieuwe plaat. Als drummer speel ik in veel jazz-groepen en daar ontmoet ik zo veel te gekke blazers dat ik die graag wilde uitnodigen voor opname-sessies. Zo geschiedde.”

“Naast alle muzikale ontwikkelingen, had ik ook sterk de behoefte om Jo Goes Hunting meer visueel te laten vertolken. Na een periode zoeken kwam ik Alice Saey tegen op het internet. Alice is een animator uit Parijs en woont toevallig in Rotterdam, net als ik. Haar kleurrijke stijl en ambachtelijke techniek spraken mij direct aan. Het artwork, een videoclip en de scenografie gaat ze voor haar rekening nemen.”

Kun je ons iets meer vertellen over de single en waar die over gaat voor jou?
“Drowned In The Crowd is een liefdesliedje aan de oppervlakte. Het ontwikkelt zich echter als een opzwepende reis, die je aanmoedigt om de persoon te zijn die je was toen je jong en zorgeloos was. Het is een oproep om niet te verdwijnen in de grijze massa. Gelijk aan de tekst nemen de beat, de synths, saxofoons en het koor je mee op een muzikale reis met verschillende stadia.”

Op 15 november verschijnt het nieuwe album, kun je ons iets meer vertellen over het proces en de opnames?
“Het album heb ik grotendeels thuis opgenomen. Op alle saxofoons en een gitaarloopje na, heb ik alles zelf ingespeeld. Twee tracks op de plaat zijn in samenwerking met zangeres en actrice Carmen van Mulier. Ook heeft mijn broer Rocco een verse gemaakt en het album is gemixed door Simon Akkermans. We hebben samen heel wat uurtjes door gebracht in de oude Tivoli op de Oudegracht in Utrecht. Simon heeft het voor elkaar gekregen om mijn muziek super transparant te maken. Ik ben ontzettend blij met deze samenwerking. “

Hoe is deze sicke livevideo tot stand gekomen?
“De live-video is opgenomen in Kytopia en ik was op dat moment geïnspireerd door spiegel-illusies. Wat ik heb geprobeerd, is om allemaal feedbacks te creëren, zoals je wel eens in een lift hebt. Met twintig spiegels hebben we met de band alles opgesteld en gefilmd met GoPro’s. De band is Daniël Eskens op bas en synths, Sjoerd Krul op gitaar, Tamara van Esch op synths en vocals en Thierry Castel op synths, vocals en percussie. De edit is gedaan door Roy Schepers.”

Wat zijn de plannen voor de rest van het jaar met Jo Goes Hunting?
“Op 15 november komt het nieuwe album uit. Met de nieuwe tracks en een nieuw ontworpen podiuminrichting duiken we de clubs in!”

01 Nov – Jo Goes Hunting | So What! Gouda (try-out)
14 Nov – Jo Goes Hunting | Rotown Rotterdam
15 Nov – Jo Goes Hunting | EKKO Utrecht
20 Nov- Jo Goes Hunting | Cinetol Amsterdam
21 Nov – Jo Goes Hunting | Merleyn Nijmegen
22 Nov – Jo Goes Hunting | Simplon Groningen

“Verwacht tot die tijd veel nieuwe singles en een samenwerking met Studio Moniker, bekend van oa de ZzZ-clips. Je kunt ons ook al eerder live zien, namelijk op Sniester in Den Haag.”