New Music

In première: roeien tegen de stroom in met Christopher Greens nieuwe single Marie


13 november 2020

Soms kan de aanleiding voor een liedje zo dichtbij liggen. Een kapiteinspet in de vitrine thuis zette Chris Verheijen op het spoor voor Marie, een liedje over de dochter van een visser. Dat vertederende nummer, vergezeld van een nostalgisch geschoten clip met hoofdrol voor zijn nichtje, gaat vandaag bij ons in première We vroegen Verheijen naar de achtergronden.

Al in 2013 speelde Christopher Green op Pinkpop, na het winnen van bandwedstrijd Nu of Nooit. Nadat Verheijen meedeed aan het programma De Beste Singer-Songwriter en een uitstapje maakte naar het meer duistere, noisy GRAEF, dat in de basis dezelfde manier van liedjes schrijven behelst, keert hij nu weer terug bij zijn oude ambacht: liedjes met een meer folky inslag. Een reïncarnatie, want de muzikanten die destijds van de partij waren schuiven ook nu weer aan. Kleine, verhalende liedjes, met subtiele instrumentatie.

Wat is er veranderd in het geluid en de insteek ten opzichte van je oudere nummers?
“Eigenlijk niet zoveel, al probeerde ik het voor deze EP nog een stukje kleiner te houden dan bij het eerste album en dat is op één liedje na ook gelukt. Verder heeft de mandoline een grote rol gespeeld in de klank van de liedjes en bij het liedje People on TV moest er gewoon een pedal steelpartij in zitten. Voor Marie heb ik samen met mijn buurman Sander Vredenborg arrangementen geschreven voor viool en cello. Dat was voor mij ook een nieuw proces. Voor GRAEF probeerde ik echt op een andere manier te schrijven. Een meer donkere inslag, maar als je de demo’s voor die plaat luistert, zijn het in de basis nog steeds Christopher Green-liedjes. De band heeft ervoor gezorgd dat het klonk als GRAEF.”

Kan je vertellen waar het nummer Marie over gaat?
“Ik kwam op het idee voor Marie toen ik in onze glazen vitrine de kapiteinspet van de opa van mijn vrouw zag liggen. Hij was loodsbaas en verloor zijn vrouw net nadat hij met pensioen ging na jaren op zee te hebben gewerkt. Zelf is hij daarna ook op relatief jonge leeftijd gestorven. Voordat ik het wist stonden de eerste zinnen op papier. ‘Your father was a fishing man but time wasn’t on his side, they say he burned his sails down the day your mother died‘.”

“Als ik een liedje schrijf is dat meestal vanuit een zin of een woord. Soms gaat het nergens over, is het de rijm en de klank van de zinnen en woorden die gewoon goed bij elkaar passen en er een groter geheel van maken. In dit geval ging het over de dochter van deze visser die haar hele leven letterlijk tegen de stroom in roeide, een boot opknapte en haar angsten overwon door een heftige storm te trotseren.”

Voor de clip heb je samengewerkt met Ruud Lenssen, die met Wei een prachtige en ontroerende documentaire maakte over zijn dementerende vader. Waar was je naar op zoek voor de clip bij dit nummer?
“Ruud kwam al snel op het idee om te gaan filmen met een Super 8mm camera. In zijn documentaire genaamd Wei zitten ook dit soort oude beelden van zijn ouders, maar zelf had hij nog nooit met Super 8 geschoten. Het idee was dat de video moest aanvoelen als een oude homevideo. Ik kwam op het idee om mijn vierjarige nichtje Nikki te casten als ‘Marie’, maar we wilden niet dat de video een letterlijke vertaling van de songtekst zou worden. In de video zien we een jong meisje dat op zoek is naar een mooie plek om haar papieren bootje te water te laten. De video neemt je mee met haar reis naar dit plekje en het beeldt de zelfstandigheid en vastberadenheid uit van het meisje in de songtekst. Het was geweldig om het geduld en de prille acteertalenten van mijn nichtje te zien!”

Wat kunnen we verwachten van de rest van de EP die je eigenlijk eind november gepresenteerd zou worden in het Venlose Grenswerk? 
“De EP is een verzameling van drie kleine liedjes die elk toch ook een unieke sound hebben door het gebruikte instrumentarium. Marie heeft de strijkers, het liedje Powder Blue Eyes wordt opengebroken door het buitenaardse Mellotron-spel van Ruud Peeters en People On TV heeft door de pedal steel een klein countrysmaakje meegekregen. De vreemde eend in de bijt is het nummer Closer dat een echt bandliedje is geworden zoals veel van de songs op mijn eerste album.”