In première: Plus De Tristesse van Versari is de Franse psychrock die je nodig hebt
28 juli 2020
We hebben Google Translate even aangeslingerd om Versari verder te ontleden. Het is zeker de moeite waard, want de Franse band brengt vandaag de video bij de nieuwe single Plus De Tristesse uit een gore slowburner van jewelste.
In 2013 bracht de band zijn debuutalbum Ostinato uit, waarna je vervolgens een langzaam gefluit hoorde als je de discografie van de band opzocht. Maar Versari is terug en brengt via Gentlemen Recordings het nieuwe album uit: Sous La Peau. Met daarop een mengelmoes van gespannen en melancholische liedjes die door de modder getrokken worden. Postpunk, pop, rock: de bandleden uit Angers, Rennes en Parijs roeren elegant door een poel van duistere invloeden van The Cure, Nick Cave en Cocteau Twins.
Voor de mensen die jullie niet kennen: kun je iets meer vertellen over de band?
“Versari bestaat sinds 2003, maar heeft wat tijd nodig gehad om de ware en huidige vorm te vinden met bandleden Cyril Bilbeaud, Laureline Prod’homme en Jean-Chares Versari.”
“Cyril Bilbeaud speelt drums en is een voormalig lid van de Franse posthardcore-band Sloy van 1991 tot 2000. Hij speelt ook met Zone Libre , een multi-form-project met Serge Teyssot-Gay, voorheen van Noir Désir.”
“Laureline Prod’homme speelt basgitaar en doet achtergrondzang, voormalig lid van de Franse noisy popband Candie Prune van 1995 tot 2000 en speelde bij Giant Sand. Momenteel speelt ze ook met Theo Hakola.”
“Jean-Charles Versari speelt gitaar en zingt. Hij maakte deel uit van de Franse band Hurleurs van 1991 tot 2003 en heeft sindsdien bijgedragen aan vele andere projecten.”
Hoe zijn jullie de coronacrisis doorgekomen?
“De coronacrisis was voor ons allemaal moeilijk, onze tour werd geannuleerd en het voelde alsof alles stopte. Nét toen we echt aan dit album werkten. We zagen elkaar een tijdje niet en oefenden ook niet. Ook financieel gezien is het natuurlijk vervelend, maar er is wat hulp gekomen vanuit auteursrechten en we kregen best wat steun van verschillende kanten. Op die manier beginnen we de kosten terug te verdienen.”
Hoe is de situatie nu in de Franse muziekindustrie?
“De Franse muziekindustrie staat helemaal stil. Artiesten hebben geleden, maar ook kleine labels. Ik denk niet dat grote bedrijven er in die mate last van hebben gehad als de artiesten en bands. Deze sector is hard geraakt.”
Wat is het verhaal rondom single Plus de Tristesse?
“Plus de Tristesse (‘geen verdriet meer’, red.) is het meest onderscheidende nummer van het album. Het was belangrijk voor mij om het dichterbij mij te houden. Als ik erover nadenk, beeld ik mij in op een bankje in een park. Levensverhalen die zich ontrafelen. Het is overdag en as valt uit de lucht. ‘Geen verdriet meer’ is een beslissing, geen observatie.”
Hoe kwam de video tot stand?
“Jean-Baptiste Deucher en Marie Catry, die beiden de video regisseerden, zijn al lang vrienden van ons. Ze wilden dat mensen ons op een kale verlaten plek zouden zien spelen. Ikzelf miste wat verhalen, simpelweg door het feit dat we een tijdje niet meer speelden. Ik stelde voor dat we een bepaalde dimensie met een boodschap zouden creëren. In de clip zie je dat wij het enige publiek zijn voor onze eigen uitvoering. Om ons heen hangen spookachtige figuren van onszelf. Het is allemaal een reflectie op wie wij zijn, wat we doen en wat ons verhaal is geweest.”
Wat zijn de plannen voor de rest van het jaar?
“We moeten gaan toeren! We missen live-optredens echt. We zouden graag naar het buitenland gaan, het is interessant om te zien hoeveel buitenlandse connecties we hebben. Alleen maar goed voor de promotie van het album. We gaan ons best doen om alles eruit te halen wat erin zit!”
