New Music

Maak kennis met Fleur: lichtvoetige chansons van eigen bodem


2 november 2020

Nieuwe muziek, zeg je? Dat kan toch niet waar zijn, want deze Fleur klinkt alsof ze zojuist tevoorschijn is gekomen uit de platenkast van je ouders. Het bijbehorende beeldmateriaal versterkt dat beeld nog eens. Toch is niets minder waar. Fleur is kakelvers, nagelnieuw en brengt fris en frivool haar Franstalige liedjes voor het voetlicht.

Floor Henkelman – want dat is de echte naam van Fleur – komt ‘gewoon’ uit de buurt van Eindhoven en heeft een grote voorliefde voor muziek die retro ademt. Dat bewees ze eerder al met de Franstalige beatmuziek van haar groep The Colour Collection, ook al zo’n ensemble dat rechtstreeks weggelopen lijkt te zijn uit vergeten en vergeelde fotoalbums op zolder. Ook voor stijl en sfeer heeft Fleur dus onmiskenbaar. Voor de productie van het titelloze debuutalbum kreeg ze hulp van de al zeker niet minder retrogevoelige heren Dave von Raven en Arjan Spies van The Kik. Dat resulteert in een dik half uur aan lichtvoetige chansons die de signatuur dragen van de yé-yé-muziek, zo’n beetje het Zuid-Europese equivalent van de tegencultuur in de jaren zestig. Geen wonder dat namen als Françoise Hardy en Serge Gainsbourg (en diens kliek) boven komen drijven.

Swingt de pan uit
Fleur zingt onbevangen en laat je uit je fauteuil opspringen voor een dansje rond de platenspeler. Twaalf gevarieerde nummers lang swingt het de pan uit, brengt het iets van een frisse lentebries binnen. En ja, ook romantiek. Want het gaat je gegarandeerd kriebelen. Trek een goede fles beaujolais open, zet er een geurig Frans kaasje naast en maak er een knusse huiselijke aangelegenheid van. Dans desnoods door het knisperende bladerdek in de achtertuin. Veel beter dan dat kunnen we het nu toch niet maken. Zoals Fleur al zingt: ‘Une fête de folie‘, omringd met bloemen. De heerlijkheid van de nostalgische delicatesse, een ideaal middel tegen de herfstdip. Zo hip kan retro zijn!