Interview

Daniel Norgren: “Het liefst voel ik mij als een kind van vijf jaar oud”


16 januari 2020

Nadat hij in 2015 de twee albums Alabursy en The Green Stone uitbracht, keerde Daniel Norgren afgelopen jaar pas terug met een opvolger. Na een aantal bewogen jaren is het levenslustige Wooh Dang het resultaat van een album dat is opgenomen in een niet bepaald doorsnee studio. Via de telefoon spreken we Norgren op een dag met, schijnbaar, mooi weer in zijn thuisland, want de vriendelijke Zweed is goedgehumeurd.

Dat mooi weer en een goede stemming bij hem een bijna vanzelfsprekende combinatie is, wordt al snel duidelijk uit het verhaal van deze muzikant, die niet om woorden verlegen zit. “Ik ben misschien een beetje een slow starter, maar als ik op stoom kom kan ik soms zo’n eind weg lullen dat ik zelf ook niet meer weet waar ik het over heb. Maar goed, volgens mij was ik aan het vertellen hoe Wooh Dang tot stand is gekomen, toch?”

Foto: Petra Wester Norgren

De connectie tussen natuur en muziek
“Ja. Wooh Dang is vooral ontstaan door twee belangrijke ingrediënten: hoewel je misschien zou verwachten dat de ongewone studio het belangrijkste deel van de basis vormt, speelt het weer voor mij minstens zo’n belangrijke rol. Ik ben echt een weer-mens. Afhankelijk van het weer ontwikkelt mijn muziek zich. De zomer van 2018 in Zweden was fantastisch: extreem veel zon en hoge temperaturen. Hierdoor heb ik heel veel wandelingen door de bossen rond de studio kunnen maken. Tijdens deze wandelingen zuig ik echt inspiratie op”, vertelt Norgren. “Ik vind het lastig om te beschrijven hoe een nummer exact tot stand komt, maar tijdens deze wandelingen kan er zo opeens een melodie in mijn hoofd ontstaan. Soms ga ik na een tijdje terug naar een bepaalde plek als daar een specifiek idee voor een nummer is ontstaan. Ik probeer dan echt een connectie te maken tussen de natuur en het nummer. Daarna duik ik dan weer de studio in met mijn vrienden, probeer die connectie door te geven aan hen, en zo kan dan uiteindelijk het nummer zich vormen.”

Spookhuis
“Maar zoals ik al zei, heeft de studio ook een grote rol gespeeld. Voor dit album hebben we ons verplaatst naar een groot, oud en ietwat krakkemikkig huis midden in het bos, op tien minuten lopen van de studio waar we normaal gesproken werken. Deze regio van Zweden, in de buurt van Göteborg, was honderd jaar geleden een echte textielregio en ik geloof dat dit huis oorspronkelijk is gebouwd voor textielproductie. Maar ik weet dat het ook ongeveer vijftig jaar lang een verzorgingshuis is geweest voor senioren. Dit huis ademt geschiedenis en dat voel je. Net als de aanwezigheid van geesten; als je heel goed luistert en als je het wilt, hoor je ze. In dit spookachtige huis hebben wij ook de geest gekregen”, lacht hij. “Nee, het klinkt misschien cliché, maar door dit huis kwamen we echt in een goede flow terecht, het werkte gewoon voor ons. We hebben bijna alles analoog opgenomen, veel nummers bestaan ook gewoon uit een enkele opname. Sterker nog, een aantal nummers, zoals Dandelion Time, So Glad en Let Love Run The Game, hebben we opgenomen terwijl we ze voor het eerst speelden. We zetten gewoon de microfoons aan en zijn gaan jammen. Zo zijn die nummers op de plaat gekomen.”

Pretentieus
“Dat is ook de verdienste van Pelle Nyhage, onze producer. We zijn ontzettend goed bevriend met elkaar, dus we kennen elkaar door en door. Hij weet wanneer ik in vorm ben, hij weet wanneer hij de opnameknop in moet drukken. Als het mooi weer is, dus! Vriendschap is sowieso de sleutel van ons werk: ik speel altijd met Anders (bassist, red.), Erik (drums, red.) en Andreas (gitaar en banjo, red.), dat zijn samen met Pelle mijn beste vrienden. Wooh Dang is vanaf de start veel meer in samenwerking met de band gemaakt dan mijn vorige albums. Ik wilde deze plaat nog meer delen met mijn vrienden dan voorheen, want dat is misschien wel het mooiste wat je kunt doen. We zijn dan ook echt als blije, kwispelende hondjes dat karakteristieke huis ingedoken. Daardoor, en ja, het mooie weer tijdens het maken van dit album, is Wooh Dang misschien wel mijn meest optimistisch gekleurde album tot nu toe. Ik voel mij ook zo’n geluksvogel dat ik dit werk, met deze mensen, mag en kan doen!”

“Dat wil ik ook bereiken tijdens mijn shows: voor anderhalf uur lang proberen te ontsnappen aan de realiteit. Ik hou van dat gevoel, het is verslavend.”

“Wat ik het meest bijzondere nummer van de plaat vind? Dat is lastig, ik vind ze allemaal goed! In ieder geval is Blue Sky Moon, een soundscape, het meest afwijkende nummer. Die soundscapes kan ik soms nog meer waarderen dan de ‘normale’ nummers. Ze voelen voor mij zo mysterieus aan; soms weet ik zelf niet eens wat ze zijn. Zoals een schilder je met een goed schilderij als het ware iets uit zijn compositie kan laten ruiken of proeven, probeer ik dat ook op mijn manier.” Norgen lacht: “Nu ik het mezelf hoor zeggen, klinkt het wel wat pretentieus, maar dat is wel wat ik met mijn soundscapes hoop te bereiken.”

Ontsnappen aan de realiteit
“Maar goed, genoeg over Wooh Dang. Die heerlijke zomer ligt alweer anderhalf jaar achter ons en ik heb zin in 2020 en de tour die eraan komt. Tijdens die concerten wil ik zoveel mogelijk écht mezelf zijn. Het liefst voel ik mij dan als een kind van vijf jaar oud: dat je gewoon doet wat er in je opkomt zonder er teveel bij na te denken. Als je kinderen van die leeftijd ziet spelen, zie je dat ze volledig zorgeloos zijn. Alles wat ze voelen, uiten ze ook. Dat wil ik ook bereiken tijdens mijn shows: voor anderhalf uur lang proberen te ontsnappen aan de realiteit. Ik hou van dat gevoel, het is verslavend.”

“Toch stop ik na deze tour voorlopig met optreden, even een jaartje niks. De afgelopen jaren hebben we zoveel gereisd en gespeeld. Vanaf maart is het tijd om weer een beetje op te laden en wat tijd te besteden aan m’n privéleven. We hebben vrij recent een nieuw huis gekocht, dus daar valt genoeg te doen. In 2014 heb ik ook een jaar lang niet getourd en toen probeerde ik naast het maken van twee albums ook een moestuintje bij te houden. Dat bleek een vreselijk slechte combi: van iets wat een prachtig mooie moestuin had kunnen zijn, maakte ik iets wat meer weg had van een dorre woestijn. Misschien weet ik dit jaar wel tijd vrij te maken voor een herkansing. Maar wees gerust, ik ga natuurlijk ook gewoon weer aan nieuw materiaal werken. Ik heb al wel wat ideetjes waar ik ongeveer naartoe wil, ik heb zelfs al enkele nieuwe nummers klaar. Ik denk dat ik een aantal daarvan ook ga spelen tijdens de komende tour. Daar kijk ik echt naar uit. Net als naar de lente en de zomer, dan kan ik mij opnieuw focussen op nieuwe muziek. Dat krijg je met dat mooie weer, hè.”


WEBSITE TIVOLIVREDENBURG | FACEBOOK-EVENT | TICKETS