Interview

Cafémuziek, realistische dromen en FIFA 20, wij gingen in gesprek met Logue


12 maart 2019

The Daily Indie Presents
Vrijdag 22 maart

Volgende week vrijdag hebben we in Bibelot weer een hele mooie The Daily Indie Presents-show staan met onder meer PEER, Maple en Xander van Dijck. Vorige week spraken we Jibber Jabber & The Jams over de platen die de vier muzikanten geïnspireerd hebben om muziek te gaan maken. Vandaag een kennismakingsrondje met de mannen van Logue.

Op een regenachtige avond zoeken we de band op bij zijn favoriete hang-out, om de hoek van het conservatorium van Rotterdam. “We hebben hier veel tijd doorgebracht”, luidt het wanneer we naar binnen lopen bij koffiezaak De Machinist. Het viertal leerde elkaar kennen tijdens hun studie aan Codarts. Inmiddels werd er wat geschoven in de bezetting, zo werd toetsenist Jonas in 2018 vervangen door gitarist Benjamin.

Nog veel meer over onze The Daily Indie Presents-show lees je hier!

Toetsenist Jonas werd vervangen door gitarist Benjamin, heeft dat de sound van de band beïnvloed?
Roy: “Aan de ene kant wel, het is wat viezer en ruiger geworden, een klein beetje maar, hoor.”
Ivo: “Het is wel meer een gitaarbandje geworden, al kan je natuurlijk ook veel met effecten om wel een soort zelfde sfeer te houden. We zijn niet compleet veranderd, maar het heeft wel een invloed.”
Benjamin: “De opnamen waren natuurlijk allemaal gemaakt, dus ik heb de toetsenpartij als uitgangspunt genomen en dan geprobeerd om een beetje richting die sound te gaan, maar het is denk ik wel wat heavier en meer edgy.”
Sjoerd: “Benjamin doet eigenlijk precies wat we hadden gehoopt. Het voelde niet eens raar. We spelen sinds kort ook weer live, de eerste shows met Benjamin. Mijn ouders kwamen laatst kijken en zeiden dat het gaandeweg toch wel veel harder werd. Met een gitaar kan je volgens mij wat meer dynamiek creëren dan met toetsen. Ik merk vooral dat we elkaar live steeds meer pushen.”

Een tijd van verandering dus, hoe gaat het nu met de band?
Roy: “Het is eigenlijk wel een nieuwe frisse start geweest!”
Sjoerd: “Eigenlijk was 2018 best een raar jaar met misschien wel meer dieptepunten dan hoogtepunten. Eind 2017 hadden we Popronde afgesloten en dus best wel wat shows gedaan in korte tijd. Voor ons gevoel zaten we toen op ons hoogtepunt qua chemie, maar toen kwam Jonas (toetsenist, red.) met de mededeling dat hij op termijn wilde stoppen. Wij hebben die beslissing iets eerder gemaakt, maar toen trok ook ons label zich terug en even daarna ook de boeker. Het voelde alsof de partijen ons de tijd niet gunden om iets nieuws te doen. Dat was best wel eng.”

“Het is goed voor een band om zelf te beginnen en er na een tijdje andere partijen bij te betrekken”

“Via ons oude label hebben we nog wel een single uitgebracht, maar je merkt het wel als je een jaar je mond houdt, dat je weer achter in de rij begint. We doen het nu soort van andersom. We hadden namelijk nog geen noot live gespeeld toen er al interesse van een label was, daarna hadden we al snel een boeker. We zeiden overal ja tegen, terwijl het – nu ik er zo op terugkijk – juist goed is voor een band om zelf te beginnen en er na een tijdje andere partijen bij te betrekken. Wij zaten in een luxepositie, maar dat is wel een vruchtbare bodem geweest voor ons wat betreft netwerk en ervaring.”

Hoe hou je jezelf op zo’n momenten, dat je alles opeens weer zelf moet doen, gemotiveerd?
Sjoerd: “We hebben alle vier voor een kunstvakopleiding gekozen. Ik denk dat we van jongs af aan al besloten hebben dat een kantoorjob niets voor ons is, we willen creatief bezig zijn. Die drive is er dus altijd al geweest.”
Roy: “Je wilt ook gewoon dat het tot een hoger punt komt, je wilt daar hard voor werken.”
Sjoerd: “We zijn zelf ook nog steeds heel erg overtuigd van ons product. Er is geen moment geweest dat we aan het opnemen of schrijven waren en dachten ‘waar zijn we eigenlijk mee bezig?’ De muziek die we nu maken voelt als een stap verder.”

Hoe is de laatste single A Situation tot stand gekomen?
Sjoerd: “Dat is er wel eentje uit mijn koker, denk ik. Soms heb ik een idee en dan werk ik dat uit en stuur het naar de rest, waarna we dat in de oefenruimte gaan uitwerken. Soms gaan we het hele nummer dan opnieuw doen, maar bij deze was het eigenlijk meteen goed zoals het was.”
Roy: “Het kan bij ons twee kanten op: of het is al 85% klaar, of we gooien het helemaal op z’n kop.”
Ivo: “En soms zit je twee jaar aan een nummer te sleutelen en werkt het nog steeds niet.”
Sjoerd: “Voor A Situation waren we er vrij snel uit. Ik had alles ingezongen en ingespeeld op mijn laptop en ook aan de tekst is niet veel veranderd. ‘You make it all so awkward‘, het is een simpel liefdesliefdje. Je ontmoet iemand en die maakt zo’n indruk op je, dat je eigenlijk niet meer weet wat je moet doen. Je bent altijd een soort versie van jezelf die je wilt zijn en als je dan opeens iemand ontmoet die daar zo doorheen prikt, weet je vaak niet meer wat je met jezelf aan moet. Ik zing ook ‘you’re a situation’, je weet je geen houding te geven tegenover zo iemand.”

Als je nu terugkijkt op de muziek die je ervoor maakte, welk gevoel krijg je daar dan bij? 
Sjoerd: “Die allereerste EP, dat was een leuke tijd, maar het is heel anders en voelt voor ons enigszins gedateerd. Het was bijna een akoestische singer-songwriter met een popband erbij, liedjes begeleid door een band. Nu kan ik nog steeds een liedje aanleveren, maar dan wordt het van de band, want iedereen voegt iets toe.”
Roy: “De persoonlijke invloeden komen nu meer naar voren.”
Ivo: “Ja, maar als je nu een liedje schrijft, denk je ook veel meer in de vorm van een band.”

“Vroeger kenden we elkaar muzikaal gezien helemaal nog niet zo goed”

Waaraan merk je dat je meer vanuit het oogpunt van een band schrijft?
Sjoerd: “Vroeger toen ik ging schrijven, zat ik in m’n eentje op bed met mijn akoestische gitaar en een schriftje. Nu pak ik mijn laptop erbij en prik mijn elektrische gitaar erin. Heel vaak heb ik dan een riffje en dan bedenk ik wat het tempo moet zijn, zet ik er een drumcomputer onder en ga zo maar door. Helemaal niet efficiënt, want je bent zo vijf uur bezig aan een intro en een couplet. Dan denk je: ‘Dit is een tof geluidje’, terwijl je op een akoestische gitaar puur het liedje schrijft.”
Roy: “Je weet gewoon beter hoe de band klinkt en hoe wij een nummer zouden spelen. Vroeger kenden we elkaar muzikaal gezien helemaal nog niet zo goed.”

Wat zijn dan de dingen waar jullie zoal naar luisteren?
Sjoerd: “Toen we een keer terugreden uit Tilburg zat Roy naast mij, hij is altijd heel goed in commentaar leveren. We gingen de nieuwe plaat van The 1975 luisteren, maar die schiet echt alle kanten op. Ivo en ik gaan wel vaker samen naar concerten: Foals, Balthazar, Engelse gitaarbandjes, dat soort dingen. Ik kijk ook vaak op NME en Pitchfork, ik ben altijd op zoek, ik wil geprikkeld worden.”
Roy: “Dat met die gitaarbandjes is altijd zo geweest eigenlijk, misschien is de keuze voor een gitarist, gezien de invloeden, dus ook best wel logisch.”

“Misschien maken we wel cafémuziek!”

Even terug in de tijd, jullie single Jump The Gun zit in twee Amerikaanse series. Wat vinden jullie daarvan?
Roy (lacht): “Helemaal niks”
Sjoerd: “Het is wel cool. Op een gegeven moment kreeg ik een mailtje van onze publisher of ik zo snel mogelijk de tekst van Jump The Gun kon sturen. Dat nummer ontstond in 2015, het mailtje kwam in 2018. Onze publisher heeft een groot netwerk in Amerika en toen kwam ons nummer opeens onder een scène van een tv-serie op ABC. In die scène waren twee mensen aan het daten en aftasten. To jump the gun betekent niet te hard van stapel lopen en opeens viel het kwartje bij mij: ‘Ze denken dus echt goed na over de muziek die onder zo’n serie komt.’ Niet veel later had het nummer een tweede sync te pakken in Amerika, dit keer onder een webserie. Ook een café-scène, misschien maken we wel cafémuziek.”

Onder welke serie zouden jullie graag een keer jullie muziek horen?
Sjoerd: “Een Netflix-serie, dat is nu wel booming. Persoonlijk zou ik het eigenlijk wel heel vet vinden als een nummer van ons in een game gebruikt wordt. Ik ben een groot FIFA-fan en die hebben elke keer super toffe muziek, dus dat zou ik wel vet vinden.”
Benjamin: “Laatst zei iemand nog tegen me dat we echt FIFA-muziek maken.”
Sjoerd: “Misschien moeten we dan maar de gamewereld in. Nu klinken we echt als vier nerds.”

Met wie zouden jullie echt een keer willen samenwerken?
Sjoerd: “Een producer of het voorprogramma van een band die we heel vet vinden. Misschien wel een samenwerking met Ziggo Dome voor alle voorprogramma’s. De EP die we in 2017 hebben uitgebracht, hebben we opgenomen met de zanger van Moss. Ik kwam met hem in contact omdat ik een paar co-write-sessies met hem gepland had. Normaal stuur ik altijd een playlist van nummers die we tof vinden en daar zat altijd wel een nummer van Moss in. Toen we de gelegenheid kregen om samen te werken klikte dat meteen super goed.”

“Ik zou ook wel een keer willen samenwerken met iemand uit een band, die gasten van Foals bijvoorbeeld. Die hebben dat nieuwe album ook helemaal zelf geproduceerd. Ik denk dat ik het ook toffer vind om met een muzikant samen te werken dan met een producer omdat die er toch altijd boven staat op een of andere manier. De samenwerking met de zanger van Moss heeft ons echt een livesound opgeleverd voor die plaat. Dat was heel vet en gaf écht weer hoe we op dat moment klonken.”

“Als je iets positiefs meemaakt, denkt je vaak al meteen tien stappen vooruit en vergeet je te genieten van het moment”

Hoe zien jullie de toekomst?
Sjoerd: “Ik heb de afgelopen jaren geleerd om minder met de toekomst bezig te zijn. Vaak is het zo dat als je iets positiefs meemaakt, je meteen tien stappen vooruit denkt en vergeet te genieten van het moment. Eind 2015 werden we Radio 2-talent, kregen we airplay en mochten we hier en daar spelen. Het label zat toen al te denken aan de release en video. Als ik daar nu op terugkijk was dat een toffe tijd, maar waren we te veel bezig met het vervolg. Vroeger maakten we een jaarplanning, maar die liep na anderhalve maand al helemaal in het honderd. Dat doen we gewoon niet meer nu, het gaat toch nooit zoals je wil dat het gaat.”

Roy: “We hebben wel ambitie, maar het is niet zo dat we nu zeggen ‘volgend jaar staan we op Lowlands’. We willen gewoon vooruit en de ambitie is om voor onszelf toffe nieuwe muziek te schrijven, op te nemen en uit te brengen. We willen focussen op muziek en spelen.”

Realistischer, dus?
Sjoerd: “Ja, precies! We willen gewoon graag spelen. Het klinkt cliché, maar ons toekomstplan is om zo lang mogelijk relevant te blijven. Als we op een punt komen dat we elkaar aankijken en denken ‘het is genoeg geweest’, dan moeten we er ook gewoon mee stoppen denk ik. We moeten honderd procent achter een product staan en dan kijken we wel verder.”


WEBSITE BIBELOT | FACEBOOK-EVENT | WORD LID