ALBUM REVIEW: C. Duncan – Architect

Alweer zo’n muzikaal talentje: de 25-jarige Schot Christopher Duncan, oftewel C. Duncan. Op zijn debuutplaat neemt hij even alle instrumenten zelf op in zijn eigen slaapkamer. Mocht dat nog niet genoeg zijn, schildert hij ook zijn eigen albumcover van zijn geboorteplaats Glasgow. Een typisch voorbeeld van een DIY-artiest. Daarmee is C. Duncan misschien niet een standaard band, maar meer een soloproject. Alhoewel de plaat wel als een band klinkt.  

Openingsnummer ‘Say’ laat gelijk horen waar de luisteraar aan toe is: dromerige meerstemmige indiepop met klassieke invloeden. Niet voor niks komt Christopher uit een klassiek geschoold gezin en heeft zelf een klassieke muzikale studie gedaan. De eerste helft van de plaat luistert lekker weg met liedjes als Architect, He Believes in Miracles en de single Garden. De gehele plaat horen we, met uitzondering van de laatste track I’ll Be Gone By Winter mooie popliedjes met klassieke invloeden. Christopher mocht dan wel zeer klassiek geschoold zijn, hij weet wel degelijk hoe je een popliedje schrijft. Hij heeft misschien niet de meest bijzondere stem die je ooit gehoord hebt, maar juist die mix van meerstemmigheid maken de liedjes mooi.

Het debuutalbum ‘Architect’ is een bijzondere plaat waarin pop en klassiek elkaar op het juiste moment afwisselen. Zijn debuutplaat lijkt simpel geschreven, maar juiste die mooie muzikale lagen en meerstemmigheid vullen de plaat aan. De muziek van C. Duncan is moeilijk te bestempelen en dat maakt de plaat wellicht ook spannender dan andere bands.